Al drie dagen ligt Heks met griep in bed. Hatsjie, hatsjoe, klappertand en snurk. Heel af en toe laat ik het hondje uit. Frogs neemt de meeste uitlaatrondes voor zijn rekening. ’s Avonds levert hij dan een tevreden Varkentje af en drinkt nog een glaasje wijn bij Heks. Zo heb ik toch af en toe een beetje gezelschap. Verder slaap ik en kijk TV. Met een half lodderoog.

Zo zie ik het nieuwe programma van Rob Kamphues voorbijkomen. ‘Wat De Boer Niet Kent’. Ik val er midden in. Kamphues staat in de keuken van een boerenbedrijf in gezelschap van een Inca. Hier te lande beter bekend onder de Geuzennaam Indiaan. Compleet met verentooi. Hij maakt een Inca maaltijd klaar. Opeens herken ik hem. Ik ben er bijna zeker van. Het is wel eventjes terug dat ik hem gezien heb. Jaren geleden stond hij hier in de keuken van Heks een Inca maaltijd te koken. Iets met Pompoen. Heel lekker.

Ik leerde hem ooit kennen op een paranormaalbeurs in Eindhoven. Tussen alle magiërs, toverkollen en mafketels viel hij me op. We raakten aan de praat en hadden een klik. Ik meen me te herinneren dat we zelfs adressen uitwisselden. Hij bleek in de bollenstreek te wonen. Niet veel later kwam ik hem in Leiden op de markt tegen. We kochten een pompoen, eerbetoon aan Moedertje Aarde en kookten een godenmaal samen.

De Indiaan raakte direct helemaal verkikkerd op Heks en probeerde me te verleiden tot een Inca massage. Het was niet wederzijds. Hij nam het sportief op, deze charmeur. Het bleef wel bij die ene maaltijd. Soms kwam ik hem nog ergens tegen. Dat was altijd leuk. Mijn vriendin Elfje kent hem ook. Daar kwam ik later achter.

‘Bijzonder hoor, zo’n man,’ orakelt Rob Kamphues aan het eind van het programma, ‘Alles is spiritueel voor hem, natuur, Moeder Aarde.’ Ja, deze oorspronkelijke inwoner van Zuid Amerika houdt erg van onze Grote Moeder. En ook van haar vertegenwoordigsters op aarde. Opgewekt maakt hij de dames het hof met zijn verrukkelijke Inca maaltijden. Met magische Inca massage na.

De boerenfamilie is minder te spreken over zijn kookkunsten dan Heks. De boer geeft hem zelfs slechts een vier. Niet al te best dus. Alleen de boerin vindt het heel lekker. Dat verbaast me niets. Die verleider van een Indiaan heeft haar natuurlijk alweer om zijn Inca tovervingertje gewonden…..