Hoogbegaafd is nerdisch

Maandag. De dag begint goed. Ik slaap er een gat in. Na een grote bak koffie met pijnstillers is het zover: Ik ga met Varkentje naar het bos. Ik loop en loop. Ben de bal vergeten. Bij elke stap vraagt mijn hondje erom. Ik ben blij als de rottende herfstluchtjes hem afleiden.

Vandaag is zo’n dag, dat ik niemand zie. Mijn lijf moet liggen. Ik sleutel wat aan een blog over Zwarte Pieten: discussie 4. Krijg duizend ideeën in mijn hoofd voor andere blogs……

Aan het begin van de avond spreek ik Cowboy. Wat een zegen is het toch, deze liefde in mijn leven. We praten over van alles en nog wat. Zijn bedrijf natuurlijk. Hoe het is om zakenman te zijn, als intellectueel. De vaart der volkeren, waarin mijn blog terecht is gekomen. Hoe blij we zijn elkaar te kennen.

Ons liefdesleven is soms saai. Geen grote overdreven gebaren. Geen superromantische trips naar verre oorden. Geen trillend onzekere drama’s.

Cowboy is verre van saai, net als ik.

Vanmiddag kwam ik opeens terecht op een website voor hoogbegaafden, die zenuwcellen van de maatschappij. Ik herken veel in het profiel. Herken veel mensen, vaak vrienden, om me heen in de beschrijving. Ik ben in mijn leven een aantal keren getest en scoorde daarbij altijd tegen het plafond.

Bij hoog denk je aan superieur. Het is een verwarrende benaming, want deze mensen voelen zich juist vaak buitengesloten. En daardoor juist inferieur. Of ze doorzien dingen, hetgeen dan vervolgens niet op prijs wordt gesteld. Het kan zelfs resulteren in verbanning.Kijk naar Thay! Kortom: Het is bepaald geen rozengeur en maneschijn, deze conditie.

Ook lokt de term het afgescheiden zelf uit. Er zijn hoogbegaafden, die zich ver verheven voelen boven Jan en Alleman. We moeten juist af van het afgescheiden zelf, het idee, dat we los van anderen bestaan. En daar hebben we die zogenaamde HOOGbegaafden hard voor nodig.

Maar er kleven ook voordelen aan. Zo is er een sterke link tussen deze mensen en de schone kunsten. Ze zijn vaak enorm idealistisch. En supercreatief! Ze zien oplossingen voor problemen alsof het niets is!

En ze hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Dat laatste speelt me regelmatig parten. Ik kan niet tegen onrecht. Maar er is zoveel scheef in de wereld…….

Als jong kind doen ze je versteld staan

Nou ja, ik doe mijn best. Wij zogenaamd hoogbegaafden doen ons best. Net als de minder hoog begaafden of wie dan ook. Uiteindelijk zijn we allemaal onderdeel van het goddelijk lichaam, de schepping.

En evenzogoed is het vaak toch nooit goed

Sommigen zijn zenuwcellen. Die noemen we hoogbegaafd. Of kunstenaar. Anderen zijn de handen. Timmerlieden, slopers. Weer anderen zijn de spijsvertering. Koks, maag-darm-leverartsen. Weer anderen zijn het hart. Schijnheiligen. En Heiligen. Zoals mijn lieve leraar Thich Nath Hanh. Maar die lopen daar niet mee te koop.