Tagarchief: peloton

De Tour draait zichzelf een loer. Venijn en kinnesinne. Daar kun je de oorlog niet mee winnen…….. Maar de Tour wel! Heks geniet, dolle pret! Mooie mannenbillen, vanuit mijn bed!

Posted on by

De Tour de France is weer begonnen. Heks is blij. Elke avond de Avondetappe met Dione de Graaff en Herman van der Zandt. Slap geouwehoer over mijn favoriete zomerse sport event door mensen die ik goed kan verdragen. In tegenstelling tot de apen van Tour du Jour: Die hebben toch weer die ellendige misogyne bijsmaak.

Mart Smeets vroeger, hoewel zeer goed onderlegd en vakbekwaam, was ook al zo’n braakmiddel. Maar Dionne doet het goed. Heks heeft lol in de vrouw. Ja, een waar wonder! Een vrouw in de sportjournalistiek! En dan ook nog in deze apenrots tak van sport!

Ik kijk grondig of ik haar op heur tanden zie, maar nee. Het is stomweg een talentvolle dame. En heel wat beter te verstouwen dan die zelfingenomen Mart.

De Tour. Idioten op een fiets, die zich uit de naad rijden voor de eer. Zich volstopen met doping om harder te kunnen rijden. Nu niet meer natuurlijk……

Oh ja? Geloof jij het? We geloven het dan maar totdat er weer allemaal bagger naar boven komt. De hypocrisie ten top vaak. Liegen tot je erbij neervalt. Na die walgelijke narcist van een Armstrong is iedereen murw van dit soort gedoe. Maar de show gaat gewoon door. Elk jaar komt het circus weer op gang. Met alle clowns en acrobaten.

‘Risico nemen hoort bij de sport,’ zemelt een sportjournalist, ‘Maar zorg dat het veilig is, bladiebla.’ Er zal wel weer een vreselijk stom ongeluk zijn gebeurd. Iemand die met zijn kop op een paaltje knalt bijvoorbeeld. Een paaltje midden op de weg.

Jaren geleden vloog Johny Hoogendoorn het prikkeldraad in, nadat hij van de weg werd geveegd door een volgauto. Gestoord. Heks was perplex. Misschien zat de sukkel in de auto wel te SMSen. Zou me niks verbazen……

Niets zo heerlijk als in bed aan een blogje werken met de Tour op de achtergrond. Uren kan ik kijken naar die mooie gespierde mannenbillen. Het gevecht in het peloton. De smerige spelletjes van sommigen versus de eerlijke straighte stijl van anderen. Zoals Sagan gisteren.

Nog nooit een schoudertje gegeven of iemand van de weg geduwd, zoals zijn Britse collega Cavendish. Gewoon rechtdoor sprinten en zorgen dat je de snelste bent. Zo win je op eigen kracht. De mooiste overwinning, toch?

De Tour komt langzaam op gang. Zoals elk jaar liggen de deelnemers de eerste dagen constant over het asfalt te dweilen. Valverde valt uit. Jammer hoor. Het maakt de Tour direct minder spannend.

Heks houdt van wielrennen, zoals ik van schaatsen houd. Het afzien, sterven en weer tot leven komen……. Prachtig.

Ook het fenomeen dat je samen sterker bent dan alleen. Zo’n peloton: Een zwerm vogels, een school vissen. Eén lichaam. Onverslaanbaar voor een individu. Je kunt nog zo ver voor liggen, als het peloton je terug wil pakken doen ze dat gewoon.

De Tour is pas een paar dagen bezig. We hebben nog bijna drie weken te gaan! Ik zal me voorlopig niet vervelen! En daar ben ik blij om. Want er zijn goede vrienden op vakantie en ik zie sowieso door mijn fysieke gesteldheid natuurlijk al heel weinig mensen.

Mijn familie heeft het zwarte schaap uiteindelijk definitief verstoten en veel vrienden zijn druk met zichzelf en hun eigen leven. Bovendien zit ik in een bijzonder slechte periode met mijn lijf en als klap op de vuurpijl is de vriendschap met een goede vriend gesneuveld het afgelopen jaar.

En zoals altijd gaat iedereen natuurlijk weer voor die vriend lopen zorgen. Die gezond van lijf en leden is en een heel leuk en druk leven heeft! Maar voor hem is zo moeilijk allemaal! Dus: Extra vaak bij hem op bezoek…… Naar zijn klaagzangen over Heks luisteren…….

Hoe krijgen mensen dat toch voor elkaar? Ik doe echt iets niet goed…..

Op de achtergrond vliegt een renner in de boarding. Het is Cavendish. En wie gaf hem daar een duwtje? Sagan! Hoe is het mogelijk? Die doet zulke dingen toch nooit?

De hele avond luister ik naar het gezever over deze valpartij. Cavendish houdt zich opvallend op de vlakte en terecht. Ik heb hem veel ergere dingen zien doen vroeger en daar is hij nooit voor bestraft! Hij heeft echt wel eens een koers gewonnen door een collega tegen het asfalt te werken…..

Sagan wordt uit de Tour gezet. Men zoekt een zondebok. En dan neem je toch gewoon iemand, die nooit zulke dingen doet en die straf je voor het wangedrag van de hele groep. Want al die domme sprinters nemen belachelijke risico’s. Ze breken liever een sleutelbeen dan dat ze remmen. Dan moet je dus ook niet achteraf lopen zeiken………

Ja, sympathieke mensen zijn tenslotte onuitstaanbaar. Weg ermee! Die moeten ASAP ten val worden gebracht! Schijt over hen heen, in hun bek, hou je vooral niet in! Liefde, vrienden en vriendinnen?  Nee, verdomme, kinnesinne…….

 

Sporten brengt me de gewenste sportmaatjes. En sommige mannenpraatjes vullen geen vrouwengaatjes! Hoe graag ze dat ook zouden willen! Wat Heks betreft gaan de deuren van het Korps Mariniers wagenwijd open voor vrouwen. De hoogste tijd!

Posted on by

Maandagavond ga ik sporten, althans: Het moet ervoor doorgaan. Ik heb al tijden een sportkaart, maar ik maak er zelden gebruik van. Bij mijn huidige poging om mezelf weer aan de praat te krijgen hoort echter ook bewegingstherapie. De ligamenten rond mijn gewrichten moeten sterker worden. En ook voor andere aspecten van mijn leven kan het positief werken.

Eerst ga ik onder de zonnebank. Door die antibioticakuur heb ik weinig meegekregen van het mooie weer van de afgelopen periode. Ik kan wel een kleurtje gebruiken! Daarna volg ik een yogales. Ik doe lekker voor spek en bonen mee, zodat mijn gewrichten enigszins in de kom blijven. Lekker is anders, maar toch is het prettig om te doen. Tot slot een sauna’tje toe.

Woensdag ben ik alweer in de sportschool te vinden. Tijdens een buikspierklasje word ik aangestaard door een vrouw. Ik staar terug. Ze komt me vaag bekend voor. Pas als ze glimlacht zie ik wie het is. Een saunamaatje uit het verleden. ‘Ik herken je niet met je kleren aan,’ roepen we over en weer. En: ‘Ga je zo de sauna in?’

‘Mijn partner heeft me verlaten na 20 jaar,’ vertelt ze me later al zwetende. ‘De mijne was een narcist. Die ellendeling en vreemdganger heb ik hoogstpersoonlijk de deur gewezen,’ puffend vul ik haar in over mijn meest recente liefdesleven. We hebben allebei een klotejaar gedraaid door onze mislukte relaties. ‘Ga mee naar een singleparty zaterdag. Hartstikke leuk, ik ga regelmatig. Als je zegt dat je alleen voor de gezelligheid komt laten de heren je redelijk met rust. Je kunt er heerlijk salsadansen, partners zat!’

Heks heeft er wel oren naar, maar ik moet natuurlijk maar zien of ik het ga redden. We wisselen telefoonnummers uit. Terwijl we zo bezig zijn hoor ik opeens iemand mijn naam roepen. ‘Heks, wat leuk, ben jij het? Ik herken je niet met je kleren uit.’ Een hondenvriendinnetje van me springt spiernaakt door de kleedruimte mijn blikveld in.

Ha, wat een gezelligheid. De dames blijken elkaar ook te kennen. Ze zijn hier iedere avond! Fijn. In mijn pogingen weer te gaan sporten heb ik regelmatig naar een maatje gezocht. Helaas loopt niemand in mijn vriendenkring warm voor lidmaatschap van één of andere stomme sportschool.

De zondag erop heb ik alweer een afspraak aldaar. Deze keer met een trainster. Zij gaat me oefeningen geven om mijn ligamenten te versterken. Eerst sta ik eindeloos te wiebelen op een gehalveerde bal. De onderkant is rond en de bovenkant plat. Een beetje à la het wereldbeeld uit de middeleeuwen met de platte aarde en het ronde uitspansel, maar dan ondersteboven.

Daarna moet ik op een grote bal gaan staan en kunstjes doen. ‘Vind je het niet eng?’ vraagt de bijzonder coole instructrice. Het is een beer van een dame. Volgende week gaat ze de landmacht in. Echt iets voor haar! Nee, Heks is niet bang. Althans niet om op die bal te gaan staan.

Wat ik wel vrees is hoe ik me morgen voel. Het is altijd tricky als een ME-patiënt gaat bewegen. Voor je het weet beland ie een half jaar in bed….

Na de instructie en een buikspierklasje kletsen we wat na. ‘Zou je niet bij het Korps Mariniers willen?’ Heks is gewoon nieuwsgierig. Het lijkt me echt iets voor haar!

Haar ogen gaan stralen. Ze is echt een hele stoere meid! Dan komt er echter tot mijn verbijstering een geheel ander verhaal uit haar mond. ‘Dat kan ik beter niet doen,’ haar stem wordt mat. Hoe is dat nu mogelijk?

Wel: Eén of andere kerel heeft op haar in zitten praten, dat dat geen goed idee is. En waarom dan wel niet?

Omdat het zo moeilijk is voor de mannen. Ze kunnen hun werk niet goed doen met een vrouwelijke exponent van het menselijk geslacht in hun gelederen. Ze kunnen een vrouw nu eenmaal niet zien lijden. Ze zal dus de zwakste schakel zijn in het peloton blablabla.

Ik hoor het al. Een eikel van een vent heeft zijn frustraties op haar botgevierd en met succes. Ze heeft het idee om haar droom te volgen opgegeven. Door zo’n gefrustreerde kwal. Dan maar bij de landmacht……

Heks wilde vroeger brandweer worden of zeeman. Dat dat toentertijd echt niet kon werd me al snel duidelijk. Gelukkig zijn de tijden enigszins veranderd…..

Als mannen gynaecoloog kunnen worden en zich het recht verwerven om recht in onze kut te kijken, dan mogen wij ook best eens een brandje blussen toch? Of een stoomboot besturen. Bij wijze van vrouwelijke Sint Nicolaas.

(Niemand hoor je overigens over de discriminatie van vrouwen in het Sinterklaasverhaal. De volstrekte afwezigheid van onze sekse in de beeldvorming rondom dit feest. Zelfs buitenlanders krijgen meer voor elkaar op dat vlak…. Maar goed, het is nogal vroeg om alweer te beginnen met de hopeloze Zwarte Pieten discussie…)

‘Ik hoop dat je voor het hoogst haalbare gaat, gewoon toetreden tot het Korps Mariniers, wees de eerste vrouw die dit doet,’ enthousiasmeer ik haar. Ja, waarom ook niet? Het Korps zal er waarschijnlijk gigantisch van opknappen!

Korps Mariniers open voor vrouwen!

Experiment met vrouwen in Korps Mariniers in VS loopt uit op drama.

Toelating vrouwen in Korps Mariniers bekeken.