In memoriam FABIOLA: Dank aan de Grote Goddelijke Homomoeder voor de vele fleurige variaties op het thema mens….

Wat een veranderingen deze week in de Nederlandse bijenkorf: De ene koningin gaat aftreden en de andere Queen is overleden.  De nieuwe koningin is al aan het zwermen. Met in haar kielzog koning Dar….

Gisteren tijdens de les stembevrijding sijpelde toch het nieuws binnen over het voorgenomen aftreden van onze koningin. Dat is mooi nieuws, want er gebeurt weer eens wat in Nederland. Ik verheug me nu al op het mediacircus….

lekker pittig!!!

In haar vrije tijd heeft ze een ander kapsel

Ze heeft de klus prima geklaard. Het valt me op, dat er veel mensen voor een camera haar lof toe zwaaien. Naast het gewone geslijm van BNers, die daardoor zelf even lekker in beeld zijn, is er ook veel waardering door Jan met de TouPet. En Ans met de implants.

Verder interesseert het me niet heel veel, het lijkt me een rotbaan, maar de verdiensten zijn buitengewoon goed. Ik kom er vandaag achter, dat ik stilzwijgend 10% gekort ben op mijn WAO-gatpremie. Ziek zijn is ook een waardeloze kolerebaan! Iedereen wordt afgeknepen, maar het koningshuis floreert….

Ik ben meer geraakt door het overlijden van Fabiola. Dit levende kunstwerk heeft me al vaak doen glimlachen. De eerste keer, dat ik hem bewust waarnam, had hij een lampenkap op zijn hoofd, bij wijze van hoed. Dat kan ik zeer waarderen. Later leerde ik hem persoonlijk kennen, omdat hij in de posse van een vriendinnetje van me rondliep. We kwamen elkaar door de jaren heen regelmatig tegen, op feesten en partijen en ook op Hartjesdag. Dat is een dag op de wallen,  dat alle dames als heren verkleed gaan en de heren als dames. Ik vierde het mee met een bevriende travestiet.

kleur

ZEKER NIET SAAI

Homosexualiteit was en is voor veel mensen een beladen onderwerp. Nog steeds. Vooral in religieuze kringen wordt het vaak als zondig en slecht en onnatuurlijk gezien. Ik heb in mijn studententijd wel eens een heftige ruzie gehad met een student theologie over dit onderwerp. De aanleiding was een koppel verliefde vrouwen aan het tafeltjes naast ons tijdens een lichte lunch in een restaurant. Dit muizenhapje kreeg een behoorlijk staartje….

dit kom je nog steeds tegen in sommige GRGRGrgrgrgchristelijke kringen!!!

De strijd is nog niet gestreden…..

hel en verdoemenis...

Tararaboembijeee

Hij sloeg me met bijbelteksten en onverdraagzame oubollige redenaties om mijn oren. Ik ben gelukkig het meeste vergeten, maar herinner me nog zijn verontwaardiging bij het idee, dat zijn vrouw lesbisch zou zijn. Dat leek hem het grootste verraad mogelijk. Op zich erg grappig natuurlijk, want het geeft maar weer aan, dat hij helemaal niets van het onderwerp afwist. Maar dat zal wel veranderd zijn sinds 1 van zijn kinderen uit de kast is gekomen!!!! Zo kan het leven je een enorme poets bakken…

Fabiola heeft me eens een ongelofelijke dienst bewezen. Aan het begin van deze eeuw had ik een enorm fout vriendje, een bloedmooie Algerijn met een slecht karakter. Als hij zijn mond opendeed kwam er een leugen uit. Ik was me daar toen overigens nog niet van bewust.  Deze man beweerde op een goede dag, dat er in Algerije geen homo’s voorkwamen:  zij zijn een  exponent van de verworden westerse maatschappij!

Imam trouwt 2 moslim homo’s, waarvan 1 Algerijn!!!!

zoals zovelen

hand in hand

De discussie liep hoog op en hij werd gesteund door zijn Algerijnse vrienden en oom. Ik stond er alleen voor. Diezelfde avond bezochten we samen een feest in Amsterdam. Het was op een grote boot in een gracht vlakbij het station.  Fabiola was er ook te gast en we kletsten even gezellig bij.  Mijn geliefde zat tussen ons in en Fabiola legde liefdevol zijn arm om zijn schouders. En fluisterde hem in zijn oor, hoe mooi hij was en dat hij altijd welkom was in zijn huis…. Hij mocht direct mee als hij wilde!!!

Mijn homofobe vriendje kreeg het steeds benauwder, maar nu stond hij er alleen voor. Ik verdween naar het ruim.  Met mijn vriendin Elfje heb ik hem vanachter een raam lekker uit zitten lachen. Het was ook heel grappig om zijn doodsbenauwde hoofd te zien, terwijl Fabiola alles uit de kast trok om deze Algerijn eruit te krijgen….Ik denk dat Amine nog wel eens een nachtmerrie heeft over een kleurige man in een jurk, als hij zwaar getafeld heeft.

Zulke situaties maken dat ik weer een beetje geloof in goddelijke gerechtigheid. Ik weet dat het druppels op een gloeiende plaat zijn, er is nog zoveel onrecht en vooroordeel en angst rondom homoseksualiteit.

Terwijl het overal in de natuur voorkomt!

Ik krijg het pas spaans benauwd bij het idee van een wereld zonder de homo homo sapiens. Wat een grauwe saaie wereld zou dat zijn! Ik dank de Grote Goddelijke Homomoeder op mijn blote knietjes, dat ze deze variant op de wereld heeft gezet.

Dhrupadbabes are the best!!!!!!

Vandaag was een heerlijke dag tot nu toe. En dat ondanks het feit, dat ik er een paar uur over heb gedaan om terug te rijden uit Barendrecht! Het was weer zover: Iedereen was om 6 uur rond Rotterdam aan het rijden, stapvoets wel te verstaan…..

In een klein huisje aan de Bakkersdijk, echt zo’n dijkhuisje, woont mijn lerares Indiase zang met haar gezin. Het is daar heerlijk toeven. Ik -en velen met mij- voel me er thuis. De kat heet Koetje en ziet er precies zo uit als wijlen mijn superkat Koe. Dus dat is ook al zo fijn.

Eens in de maand komen hier een aantal dames bijeen, uit alle windstreken, zelfs uit het buitenland, om zich te bekwamen in Dhrupad. Een klassieke Indiase zangstijl. We studeren raga’s in, doen allerlei stemoefeningen, klappen vreemdsoortige ritme’s en lachen ook nog bij voortduring.

Tussen de middag krijgen we een werkelijk heerlijke Indiase maaltijd met pittige pickles. Klaargemaakt door haar man, een geweldige kok. Zodat we nog mooier gaan zingen van geluk.

‘ s Morgens beginnen we met een uur A zingen, zo laag mogelijk. Ik heb de stembanden van een travestiet, dus ik brom dat het een lieve lust is. Eigenlijk is dit al het hoogtepunt van de dag, moeilijk te begrijpen natuurlijk. Wat is daar nu aan te beleven, een uur AAAAAAA? Wie A zingt moet ook B zingen? Waar gaat dit over?

In India begint elke dag zo voor de zangers/(/essen ook tegenwoordig). Tijdens het opkomen van de zon. Dat is dus best vroeg, niks voor mij op dagelijkse basis. Toch is het een geweldige ervaring en ook nog eens heel goed voor je stem. En voor allerlei heksige dingen, chacra’s en cloaca’s en dergelijke.

Mijn lerares doet het elke dag, behalve als ze eens een keer geen zin heeft….

Vorig jaar was 1 van de dames zwanger, haar toegezongen buik groeide gedurende het schooljaar tot enorme omvang. En in de zomer werd Emma, onze Dhrupadbaby geboren: een engeltje!!!!

Nu is zij er elke keer bij, vandaag was ze intens bezig om haar voeten te ontdekken. En ons Wat een wakker meisje zit ons daar te bestuderen!

Ik had me voor de gelegenheid verkleed als kerstbal, glitterjurk, glitterrok en giltterlegging….Emma vond het prachtig!!!! Wat een genot om zo’n klein mensje de glitterwereld te zien ontdekken…..

Het is een heerlijke groep meiden, 1 van de dames was gekleed als sneeuwbal, dus ik heb echt geestverwanten getroffen….

In de loop van de middag komt de man van mijn lerares ons de ritme’s leren. De hele benadering in Indiase zang is anders. Een toon is geen punt, maar een ruimte. Ritmes zijn geen hoempa, hoempa of hoempapa, hoempapa. Het zijn bouwwerken met accenten, woorden en hoog en laag.

Ik zal een link naar de site van mijn lerares in elkaar knutselen, dan kunnen je het zelf eens horen.

Na jaren een beetje Indiaas zingen,- ja, ik zeg expres een beetje, want in India gaat het er heel anders aan toe, daar heerst een zwaar regime in deze tak van sport, – begint het te dagen in het oosten. Mijn geest omvat langzaam het totaal andere concept van deze manier van zingen. Je zingt de weg en niet het doel. Of zoals mijn juf het zo mooi zegt: ‘Zing niet als een ezel, Iii Oink, Iii Oink. Verbinden, rond zingen!!!!”

Een toon als ruimte. Waar je in kunt bewegen met je stem. Niet een doel, dat je moet bereiken, maar een reis, die je onderneemt en beleeft!

Ja, ik ben weer helemaal opgeladen en blij. Alleen mijn lijf niet. Dat zit hier waarschijnlijk over 2 uur nog in deze stoel. M’n Tens apparaat (soort uitwendige pijnstiller) draait op volle toeren. Te moe om te eten, dus eerst uitrusten. Maar er staat nog iets klaar, dus later wordt er wel gegeten. Zo ben ik dan ook wel weer. Goed zorgen voor dit heksje. Zeker na zo’n dag.

Varkentje ligt tevreden in zijn mandje, hij is bij zijn oppas geweest. Daar is hij vast goed verwend met mooie wandelingen. Hij ligt voor pampus.

Het vee is gevoerd. De stad is stil. Je zult niet geloven hoe stil het kan zijn in de binnenstad. Ik ken menig boer met meer geluidsoverlast. Van vliegtuigen of landwegen.

Maar hier is het heel stil. Een stilte, waar al die muziek van vandaag in na klinkt. Ook gelach hoor ik. En gekraai! van dhrupadbaby……..