Voor de kerk staat een paard. Een paard? Nee! Het is een eenhoorn!
Vrijdagmorgen haal ik alvast wat boodschappen. Ik loop finaal op mijn tandvlees, maar vanavond komt Trui eten en ik wil het absoluut niet afzeggen! ‘Weet je dat we elkaar al meer dan drie maanden niet gezien hebben, Heks? De laatste keer dat ik op de stoep stond was op je verjaardag. En dat liep toen mis….’ pepert ze me onlangs in. Goeie hemel. Ik schrik ervan.
Mijn vriendin is ook in de lappenmand. Dus het is niet geheel aan mij te wijten, maar met Heks schiet het natuurlijk ook niet op momenteel. Ik bel meer af dan me lief is.
Nieuwe verse buitenlandse studenten drommen om het arme dier.
Om half 1 komt mijn hulp. Ik ploeter samen met haar door het huis. Mijn schouder plopt in en uit de kom, terwijl ik probeer ook wat te doen. Bah. Pijnlijk ook. Stomme rotschouder. Sinds afgelopen woensdag is het weer helemaal mis. Net toen ik dacht dat het weer een beetje de goede kant opging hoorde ik een enorm gekraak. Gevolgd door allemaal lugubere geluiden. Bot op bot. Vlak naast mijn linkeroor.
Het leven van een eenhoorn gaat ook niet over rozen. Sta je weer tussen allemaal dronken studenten mooi te zijn……
De telefoon gaat. ‘Are we still on for tonight?’ piept mijn vriendin astmatisch in mijn oor. Dat klinkt nog niet best. ‘Natuurlijk,’ snotter ik, ‘Ik heb al boodschappen gedaan….’ ‘Oh, nou,’ ze gaat afzeggen vrees ik, ‘Vlinder werkt vanavond in de Zijlpoort, zullen we bij haar gaan eten? Het is restaurantweek. Worden we extra verwend!’
Shit. Ik ben bezig met bezuinigen, maar het lukt nog niet erg. Maar om dan maar direct uit eten te gaan….. ‘My treat!’ klinkt het opgewekt aan de andere kant. Heks is om. Lekker uit eten. Niet koken met dit lamme lijf. Heerlijk!
Zo trek ik dan mijn nieuwe uitverkooprokje aan. Ik poets mezelf op tot een acceptabel uiterlijk. Eerst kruip ik onder een gloeiendhete douche door. Dan smeer ik mezelf in met allerhande heerlijke bodybutters. De verfkwast met rouge gaat royaal over de bleke kaken. Helaas werken mijn armen niet mee. Ik ben zo traag als een slak.
Ripse Ruiter
Als ik in het restaurant arriveer zit Trui al aan de witte wijn. Snel wordt er een glas bijgezet. Haar beeldschone dochter Vlinder fladdert vrolijk om ons heen. We worden heerlijk verwend met allemaal kleine liflafjes. Glutenvrij, lactosevrij en sojavrij! Ik kan alles eten!
VikThor ligt onder de tafel. Wat een feest dat ik hem zonder problemen overal mee naar toe kan nemen! Dat ben ik helemaal niet gewend. Ys wilde altijd graag ook ergens in bijten als ik hem meenam naar een restaurant. Bij voorkeur de kuiten van een ober…..
Het is al over tienen als we afscheid nemen. Heks is tonnetje rond na een bacchanaal van zeker drie uur. We zien elkaar misschien veel te weinig de laatste tijd, maar als we elkaar dan treffen, dan doen we dat goed!
Dank je wel, lieve boezemvriendin. Dat etentje ging er lekker in! Als Gods woord in een ouderling!
Op naar de volgende klus
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.