Zaterdagavond kookt Heks de sterren van de hemel. Een heerlijke Surinaamse maaltijd. Om een uur of zeven schuift Cowboy naar binnen. Hij is op excursie geweest met een club architecten. Kijken naar bijzondere bouwsels op speciale locaties. Soms vreemde combinaties. Een seminarie met het gedachtengoed van Licht, Lucht en Ruimte. Het lijkt tegenstrijdig…..

Net als ik het eten op tafel wil zetten brengt Frogs mijn hondje terug. Hij is een dagje met deze suikeroom op stap geweest. Heks had een hele dag koorrepetitie. ‘Eet je een hapje mee?’ Nou, dat wil deze smulpaap wel. Zo eten we gezamenlijk, terwijl de heren de oren van mijn hoofd kletsen.

Na het eten kijken we naar het Eurovisie Songfestival. Ik zet mijn laptop in de keuken en sluit er een box op aan. Het geluid is goed, maar de muziek is zo slecht, dat we afhaken. Wat een bombastisch geleuterkoek toch weer. Bah.

‘Het liedje van Ilse en Walen is echt goed’, beweert Frogs, ‘Ik was er ook verbaasd over, je weet dat ik heel kritisch ben, Heks.’ Ja, dat weet ik. Hij veegt regelmatig de vloer aan met mindere goden….. Maar ja, dat moet ook wel als muziekrecensent!

Mijn lief en ik kijken dan nog maar eens naar een documentaire over Ginger Baker. Wat een vent. Geweldige drummer, maar hopeloze kerel. Heks moet er vaak om lachen, maar ik ben dan ook niet door hem opgevoed, in de steek gelaten, op mijn bek geslagen of bijna vermoord.

Tot mijn verbazing wil Cowboy naar de afwikkeling van het Songfestival kijken. Gaat Nederland winnen? We volgen de uitslagen een tijdje. Verbijsterd ontdekt mijn schatje, dat het bij deze competitie niet bepaald gaat om wie het beste liedje geschreven heeft. Of wie er werkelijk mooi kan zingen. Het vergeven van de punten is een politiek gebeuren.

Het is de eerste keer, dat Cowboy naar dit vooral door vrouwen en homo’s serieus genomen spektakel kijkt. ‘Maar, maar…’., pruttelt hij bij de zoveelste onnavolgbare keuze in de puntentoekenning. Heks zit lui achterover te lachen en voorspelt vrij accuraat wie er aan wie punten gaat geven. En ze heeft alleen de eerste drie liedjes gezien!

Uiteindelijk geeft mijn vriend het op. Hij gaat lekker in bad zitten, terwijl Heks met Varkentje gaat wandelen. Conchita Wurst, wat een naam overigens, gaat met de eer strijken. Een dikke opgestoken middelvinger naar die verdacht homofobe Poetin. Geen man zo homofoob als een verborgen nicht….. Als we later het liedje beluisteren valt het me op, dat deze vrouw met de baard nu niet bepaald een mooie stem heeft.

‘Rise like a penis,’ grapt Heks naar haar vriendje. Wat een tekst, wat een outfit, wat een naam, wat een slecht stemgeluid. En een matig liedje, te zwellerig, maar ja, dat moet natuurlijk met die titel……Toch vind ook ik het prima, dat ze wint. We weten al lang, dat het doorgaans niet het beste liedje is, dat met de eer gaat strijken. Er staan nu eenmaal hele andere belangen op het spel……

Het beste liedje is tweede geworden en ik heb het nog steeds niet gehoord of gezien. Gordon schijnt het slecht te vinden, dat is een goed teken. Als deze vleesgeworden wansmaak het afkeurt moet het wel goed zijn.  Ik vertrouw echter volkomen op het oordeel van Frogs. En volgens hem is het echt mooi. Ik ga er nu maar eens naar luisteren……