Maandagmiddag pak ik een trein naar Leiden. Cowboy brengt me weg en tilt mijn fiets op het balkon, klapt em in en lebbert me grondig af. We gaan elkaar missen! Het is rustig in de trein. Op Sloterdijk stappen er twee jongemannen in met een schattige baby. Het popje lacht en kraait, dat het een lieve lust is.
Tagarchief: suikeroom
RISE LIKE A PENIS, DE OPGESTOKEN MIDDELVINGER VAN CONCHITA WURST RICHTING HOMOFOBE POETIN VINDT GRETIG ‘AFTREK’ IN DE PUNTENTOEKENNING VAN DE MEESTE WEST EUROPESE LANDEN. EN DE OEKRAÏNE. ZO WINT WEER EENS NIET HET BESTE LIEDJE HET EUROVISIE SONGFESTIVAL 2014.
Zaterdagavond kookt Heks de sterren van de hemel. Een heerlijke Surinaamse maaltijd. Om een uur of zeven schuift Cowboy naar binnen. Hij is op excursie geweest met een club architecten. Kijken naar bijzondere bouwsels op speciale locaties. Soms vreemde combinaties. Een seminarie met het gedachtengoed van Licht, Lucht en Ruimte. Het lijkt tegenstrijdig…..
Net als ik het eten op tafel wil zetten brengt Frogs mijn hondje terug. Hij is een dagje met deze suikeroom op stap geweest. Heks had een hele dag koorrepetitie. ‘Eet je een hapje mee?’ Nou, dat wil deze smulpaap wel. Zo eten we gezamenlijk, terwijl de heren de oren van mijn hoofd kletsen.
Na het eten kijken we naar het Eurovisie Songfestival. Ik zet mijn laptop in de keuken en sluit er een box op aan. Het geluid is goed, maar de muziek is zo slecht, dat we afhaken. Wat een bombastisch geleuterkoek toch weer. Bah.
‘Het liedje van Ilse en Walen is echt goed’, beweert Frogs, ‘Ik was er ook verbaasd over, je weet dat ik heel kritisch ben, Heks.’ Ja, dat weet ik. Hij veegt regelmatig de vloer aan met mindere goden….. Maar ja, dat moet ook wel als muziekrecensent!
Mijn lief en ik kijken dan nog maar eens naar een documentaire over Ginger Baker. Wat een vent. Geweldige drummer, maar hopeloze kerel. Heks moet er vaak om lachen, maar ik ben dan ook niet door hem opgevoed, in de steek gelaten, op mijn bek geslagen of bijna vermoord.
Tot mijn verbazing wil Cowboy naar de afwikkeling van het Songfestival kijken. Gaat Nederland winnen? We volgen de uitslagen een tijdje. Verbijsterd ontdekt mijn schatje, dat het bij deze competitie niet bepaald gaat om wie het beste liedje geschreven heeft. Of wie er werkelijk mooi kan zingen. Het vergeven van de punten is een politiek gebeuren.
Het is de eerste keer, dat Cowboy naar dit vooral door vrouwen en homo’s serieus genomen spektakel kijkt. ‘Maar, maar…’., pruttelt hij bij de zoveelste onnavolgbare keuze in de puntentoekenning. Heks zit lui achterover te lachen en voorspelt vrij accuraat wie er aan wie punten gaat geven. En ze heeft alleen de eerste drie liedjes gezien!
Uiteindelijk geeft mijn vriend het op. Hij gaat lekker in bad zitten, terwijl Heks met Varkentje gaat wandelen. Conchita Wurst, wat een naam overigens, gaat met de eer strijken. Een dikke opgestoken middelvinger naar die verdacht homofobe Poetin. Geen man zo homofoob als een verborgen nicht….. Als we later het liedje beluisteren valt het me op, dat deze vrouw met de baard nu niet bepaald een mooie stem heeft.
‘Rise like a penis,’ grapt Heks naar haar vriendje. Wat een tekst, wat een outfit, wat een naam, wat een slecht stemgeluid. En een matig liedje, te zwellerig, maar ja, dat moet natuurlijk met die titel……Toch vind ook ik het prima, dat ze wint. We weten al lang, dat het doorgaans niet het beste liedje is, dat met de eer gaat strijken. Er staan nu eenmaal hele andere belangen op het spel……
Het beste liedje is tweede geworden en ik heb het nog steeds niet gehoord of gezien. Gordon schijnt het slecht te vinden, dat is een goed teken. Als deze vleesgeworden wansmaak het afkeurt moet het wel goed zijn. Ik vertrouw echter volkomen op het oordeel van Frogs. En volgens hem is het echt mooi. Ik ga er nu maar eens naar luisteren……
Een dag uit mijn hondenleven. En wat voor’n dag! Een kies getrokken, een ooglidcorrectie en tot besluit loop ik voor gek…..
Vanmorgen: Grote schrik! De Vrouw gaat met me naar de dokter. Ik ruik het op een kilometer afstand: Foute boel!
Ik krijg in no time een prik en mijn bil. Daarna neemt Heks me mee naar de wachtkamer. Ik kwijl en hijg en laat een stinkende protestwind. Ik hoor de Vrouw zacht mopperen over de rekening. Nou moe, wat is nu erger? Een financiële aderlating of mijn positie? Geen idee wat er boven m’n hoofd hangt, maar ik vrees het ergste…..
Uiteindelijk gaat mijn baasje gewoon weg! Ze laat me achter bij die slagers. Als een lam laat ik me naar de slachtbank leiden. Ik krijg nog een prik en val in een diepe slaap.
Bloementuinen en loopse teefjes. Enorme kluiven en overal tennisballetjes. Ik waan me in de hondenhemel……
Als ik wakker word, heb ik stampende koppijn. Ik voel me misselijk en draaierig en heb een raar ding om mijn nek. Ik lijk verdorie wel een schemerlamp!
In de verte hoor ik de Vrouw praten. Oh, ze is dus teruggekomen. Nou, dat valt me weer alles mee. Ik strompel achter 1 van mijn beulen aan in de richting van haar stem. Flauw kwispel ik ter begroeting. Is ze nog druk in gesprek op de koop toe. Hallo baas! Ik wil aandacht! Ik ben zielig!
Op weg naar huis mag ik voorin de auto zitten. Een hele eer. Maar ik baal als een stekker. Kan m’n kop niet kwijt met die lampenkap erop. Gelukkig aait de Vrouw me af en toe lekker over mijn bolletje. Als we stil staan voor het zoveelste rode stoplicht bijvoorbeeld.
Thuis probeer ik in m’n bench te gaan liggen. Nou, vergeet het maar! Ik bots keihard met mijn scheepstoeter tegen het hekwerk. Ik heb het helemaal gehad. Overal stoot ik tegenaan met m’n trechterkop. Je had me eens de trap op moeten zien kruipen. Bonkend tegen elke tree…. En dan ben ik ook nog zo wiebelig als wat van die drugs of wat ze me dan ook hebben toegediend….
Gelukkig nemen we de rest van de middag rust. Hoewel… Krijgt die baas van me het ineens in d’r kop, dat ik nog even naar buiten moet. We proberen een rondje met die toeter op, maar dat is geen succes. Ik ga tegenhangen, vertik het om te piesen en drijf die heks tot wanhoop.
Later neemt ze me nog een keertje mee, zonder kap, helemaal naar een park. Ik wil niet. Ik wil zielig met m’n kop onder een deken liggen. Maar toch doe ik een paar wankele plasjes en draai wat keutelige drolletjes. En ik volg heel even een spoor. Dan gaan we goddank weer naar huis.
Daar krijg ik een bak eten voor m’n neus. Bah. Water dan? Nee, dank je de koekoek. Ik voel me zo beroerd als wat.
De Vrouw gaat lekker in bed liggen schrijven en ik lig aan het voeteneind, op de grond. Soms sta ik op en kijk mijn baasje verwijtend aan. ‘Kijk mij eens balen, Vrouw, allemaal jouw schuld. Jij kwam op het onzalige idee om naar de dierenarts te gaan. Jij hebt net die kap opnieuw om mijn nek gesnoerd!’
Dan gaat de bel. ‘Wruf’, murmel ik. En strompel zwabberend en zwaaiend en stotend tegen de deurpost, naar de voordeur. Het is de buurvrouw. Ze komt die zwarte panter brengen. ‘Ach’, roept ze uit, ‘lieve schat! Wat ben je zielig, oh Ys. Ach mannetje. Wat hebben ze met je gedaan?’
Ze kriebelt lekker achter mijn oren en bewondert mijn hechting. Ja, ik heb soort paars spinnetje op mijn voorhoofd. Best cool! Jammer dat het jeukt.
En nu komt zometeen Ome Frogs op ziekenbezoek. Daar kijk ik echt naar uit. Hij is mijn Suikeroompie! Ik heb intussen alweer een klein bakje voer verorberd. Misschien ben ik straks wel in voor ‘iets lekkers’.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.