Zondag was er hier, op Lower Hamlet, een veiling van de prachtige kalligrafieën van Thay. Het was een feestelijk gebeuren. Eerst hadden we een mooie Dharma talk van deze voortreffelijke leraar. Daarna was er een flinke wandeling. In aandacht natuurlijk. Met een fijne meditatie ergens tussen de bomen. Maar daar was Heksje niet bij. Zij was druk bezig het werk van Thich Nath Hanh te fotograferen.
Om ons te bedanken voor alle gulle gaven, er werd flink geboden op de kunstwerken en er werden kleine exemplaren buiten de meditatiehal verkocht, kregen we een middag met optredens van de monastics cadeau.
De dag ervoor was ik al binnengelopen bij de generale repetitie van 1 van de gelegenheidsbands. Het swingde als een trein. De monniken en nonnen hadden enorm veel pret. En het klonk behoorlijk goed!
Ik zorgde dan ook, dat ik een mooi plekje in de zaal bemachtigde en ging gewoontegetrouw zitten tekenen. Het begon direct al goed met een traditionele Vietnamese waaierdans, uitgevoerd door de nonnen. Ik herkende er een aantal van ons klooster. Wat een plaatjes, die meisjes vaak nog. Stralend en enigszins verlegen lieten ze ons volop genieten.
Hierna kwam er nog een traditionele Vietnamese dans, uit de bergen van dat verre land. Wederom uitgevoerd door de nonnetjes. Met prullenmanden omgetoverd tot rugtassen, dansten ze de sterren van de hemel. Giechelend en vrolijk.
Hierna volgde verschillende bands. Ze kregen de zaal volledig op zijn kop. Ontroerend vond ik de bijdrage van twee jonge monniken, duidelijk hele goede vrienden. Ze gingen er helemaal voor. En het was echt goed! Er zitten veel begaafde musici in de verschillende Hamlets.
Een ander ensemble sprong er ook uit. Dit was de groep, die ik had zien repeteren. Een achtergrondkoortje van nonnen maakte de show helemaal af. Het dak ging eraf!
Wat een plezier straalde er van deze hele middag af. Heks en met haar vele anderen hebben enorm genoten.
Tot slot was er een kippendans door nonnetjes uit ons klooster. Het was hilarisch. Een prachtig besluit van deze heerlijke middag.
Heks trakteerde zichzelf op een kleine bescheiden kalligrafie van Thay: No mud, no lotus. Een tekst, die me zeer dierbaar is. Want in mijn leven is genoeg modder, hele poelen vol. Maar het mooie is, dat dat ook een keur aan lotussen kan opleveren! Heilige modder, als je weet hoe je moet lijden is het een zegen. Aldus Thay. En ook de Boeddha.
recepten van de toverheks 