Lezen, lummelen, hangen en wurgen. Met oordoppen tegen de teringherrie. Gemeente Leiden maalt niet om haar burgers. Wetten worden met voeten getreden indien nodig. Hoe rigide worden regels echter gehanteerd als het om een vluchteling met kanker gaat. Een kind nog wel. Die kan gewoon de kolere krijgen…

© Toverheks.com, katten, hond, schrikken

Verschrikte katten, getergd hondje….© Toverheks.com

Vandaag begin ik in een boek van Chögyam Trungpa Rinpoche. ‘Spiritueel materialisme doorsnijden’. De inleiding is veelbelovend. Een grote oproep om je te distantieren van je eigen gelijk! Verfrissend. Ik heb Thay ook regelmatig dergelijke dingen horen beweren. Al dat gelijk? Het is slechts de vinger, die wijst naar de maan. Niet de maan zelf.

Tegelijkertijd lees ik ook delen van ‘De goddelijke Moeder, het mysterie van het vrouwelijke’ door White Eagle. Een oude Indiaan behorend tot de Witte Broederschap, die regelmatig gechanneled wordt door deze of gene in mediamiek heksenland.

© Toverheks.com, vrachtwagen, lawaai, steeg, herrie, boze buren,

Optimaal benutten van de akoestische kwaliteit van onze steeg! © Toverheks.com

In feite ligt er een hele stapel boeken naast me op de grond. Ikzelf hang en bungel, want ik lig slechts gehuld in mijn bikini in mijn hangmat van de zon te genieten. Gewoon thuis. Op het balkon. Geloof je me niet? Dat kan ik me voorstellen.

Wel heb ik oordoppen in. Vanmorgen ruim voor zevenen, dus in mijn beleving voor zessen gezien het recente ingaan van de wintertijd, rijdt er een vrachtwagen de straat in. Onder mijn slaapkamerraam begint een stelletje halve zolen zich uit te sloven om een waar inferno aan te richten. Een afgrijselijke herrie doet mijn trommelvliezen klapperen. 7 verschrikte katten staren me ontzet aan. Een ellendig hondje verstopt zijn gepijnigde kop onder zijn ligkussen.

Het blijkt een manier te zijn om stenen keien van een dak te halen. Gewoon opzuigen met een enorme stofzuiger en met veel kabaal de boel dumpen in een vrachtwagen. Hierbij zorg je er voor de akoestische effecten van de kasseien optimaal te benutten door ze rinkelend tegen de metalen opbouw te schieten. Een gelukkig neveneffect is het feit dat de steeg fungeert als een klankkast. Zodoende is het mogelijk om het toch al onacceptabele geluidsniveau tot ongekende hoogten op te voeren.

Een aantal telefoontjes naar de politie sorteren geen enkel effect. Ik zal het uit moeten zitten, want ik ben nog steeds ziek. Een gemeen griepje.

Arme baby van de buren. Ben je nog geen drie maanden oud en loop je al een forse gehoorbeschadiging op door een stelletje asociale slopers, die werken in opdracht van de Gemeente Leiden aan de Leidsche Schouwburg. Ik vrees dat je aldaar nooit van een concert zult kunnen genieten kleine man. Helaas.

© Toverheks.com, politie aan de telefoon, niet helpen, politie doet niets

‘Ja, daarvoor moet u bij de Gemeente zijn, zij hebben de vergunning afgegeven….. En de opdracht gegeven…….© Toverheks.com

Uiteindelijk heb ik dan toch een vertegenwoordigster van het gezag aan de telefoon. ‘Ik heb u al vier keer teruggebeld!’ roept ze verontwaardigd nog voor ik iets kan zeggen. Zoals altijd begint ze met een stevig ontmoedigingsbeleid. Ik pareer met een verhaal over nazipraktijken en lage tonen. In de oorlog experimenteerden deze zieke geesten met dergelijke vormen van marteling. De slachtoffers werden ter plekke gek of overleefden het niet. Maar wij mogen niet zeuren…..

Heks dobbert in haar hangmat. Mijn huid slurpt de laatste zonnestralen van het seizoen op. De wereld is een fantastische en tevens frustrerende plek. Het is altijd wat. Mensen houden met het grootste gemak totaal geen rekening met elkaar…..

Alles mag als je Gemeente Leiden bent. Ik heb al de gekste dingen voorbij zien komen hier in de straat. Een heel hotel heb ik tegenover mijn huis zien verrijzen gebaseerd op dit principe: ‘Alles mag als je maar corrupt bent.’ En ook: ‘Met een steekpenning in de hand houdt je je beerput uit de krant!’

Heks vangt de zon in haar hart. Het is dan wel altijd wat. Wederkerige liefde lijkt een Fata Morgana. Onze wereld lijkt een rotte plek in het heelal….

Toch geloof ik nog steeds in liefde. In het je verbinden met de bron. In eerlijkheid en iets voor elkaar over hebben. Compassie en mededogen. Dagelijks zie ik goddank ook voorbeelden voorbijkomen van zulke kleine heldendaden. Zoals die man, die afgelopen week werd opgepakt omdat hij een vluchtelingenkind met kanker probeerde te helpen. Ze kwamen allemaal in de bak terecht. Ook het kind. Ja, dat is ons gastvrije landje.

Intussen zijn ze weer vrijgelaten. Maar de man mag het kind niet verder helpen. Bijvoorbeeld door hem onderdak te bieden. Het kind is compleet kaal en doodziek. Wat kan het de overheid schelen. Dat kankerkind zoekt het maar uit……..

© Toverheks.com, LUIEREN in hangmat, slapen, heks in hangmat, in bikini in hangmat, bloemen, zon,

Heks geniet van de laatste zonnestralen © Toverheks.com