Een ei hoort erbij. Dus ben jij dat ei? Wees blij! Maar zelfs een ei heeft behoefte aan grenzen. Een schaal, een schil. Een roze bril. Een eigen bubbel is wat ik wil!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM Je kunt natuurlijk ook gewoon in je ei blijven zitten…….

‘Heks, ik geef je twee flesjes Vernix mee, zodat je nooit meer zonder zit,’ mijn homeopaat is druk bezig met het klaarmaken van de remedies, ‘Kijk, ik maak ook een extra flesje, waarmee je zelf weer verstuivers kunt prepareren. Om de ruimte om je heen schoon te houden.’

Vernix is de ultieme beschermer. Dit homeopatische middel is gebaseerd op huidsmeer van baby’s gek genoeg. Die komen vanuit de veilige baarmoeder terecht in onze gestoorde wereld vol narigheid en ellende en kunnen dus wel een beetje bescherming gebruiken.

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM  Onze mooie planeet van een afstandje: Dan zie je alle ellende niet……

En laat Moedertje Natuur daar nu dit wonderbaarlijke smeermiddeltje voor hebben gebrouwen. Ook zeer gewaardeerd door rijke dames met huidproblemen overigens….. Die schrapen dolgraag een zuigeling af om er weer wat jonger uit te zien!

‘Dat paranormale heb je ongetwijfeld zo enorm ontwikkeld als overlevingsstrategie. Als je altijd op je hoede moet zijn, als de omgeving uiterst onveilig is, als je je altijd afvraagt hoe iemands pet nu weer staat of als je altijd bang moet zijn voor klappen……. dan moet je het hebben van je innerlijke radar om het gevaar te zien aankomen…..’

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM Toktoktok

‘Maar nu zit je met de gebakken peren. Je tast nog steeds met antennes en voelsprieten je hele omgeving af op zoek naar gevaar. Je staat gewoon veel te open. Die grenzen van jou zijn echt je makke.’

Met een voorraadje Vernix op zak ga ik weer naar huis. Het hele afgelopen jaar ben ik al bezig om mijn grenzen beter te leren stellen. En steeds blijkt dat ik er weinig van bak.

Het zijn niet alleen maar wildvreemden of vage kennissen, die veel energie bij me weghalen op die manier. Soms zijn mensen die dichtbij staan gewend eroverheen te gaan. Het stomme is: Ik heb het niet eens in de gaten!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM Alweer een ei!

Daarnaast verlaat ik ook nog eens met enige regelmaat mijn thuisbasis en drijf als een compassiewolkje over mijn omgeving. Negativiteit absorbeer ik als de beste: Zodoende keer ik als donderwolk weer terug op mijn honk. Scheldend en tierend. Maar het is dan niet mijn woede. Ik herken mezelf soms niet.

En dat klopt ook. Het zijn mijn gevoelens niet. Het is mijn depressie niet. Het is mijn woede niet.

Ik heb overigens genoeg om nijdig over te zijn, hoor. Ook alle ingrediënten voor een fikse depressie zijn volop aanwezig in mijn amoebe bestaan. Daarnaast heb ik verschrikkelijk veel verdriet om het verlies van een aantal dierbaren.

Verlies aan het leven wel te verstaan. Er zijn mensen met wie ik niet meer door een deur kan. Die heb ik dan ook maar dichtgedaan. Dat leidt tot ontevreden verhalen over Heks. Het maakt niet uit hoezeer ik jarenlang mijn best voor deze mensen heb gedaan. Sinds ik dat niet meer doe heb ik het gedaan!

Boze tongen beweren van alles. En dat komt me dan natuurlijk uiteindelijk ter ore.

Er zijn dus genoeg eigen emoties om mee aan de slag te gaan!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM Jezelf uitbroeden is best een klus!

Dit alles beschouwend besef ik dat het roer echt om moet. Het is goed dat ik eindelijk grenzen stel, ook al komt het me op veel verontwaardiging te staan. Ook al draaien mensen de boel vervolgens om. Ook al krijg ik te horen dat ik het allemaal verkeerd heb gedaan.

En dat is ook zo. Zolang je mensen bijvoorbeeld eindeloos de ruimte geeft om het slechtste in zichzelf naar boven te halen, ben je zelf ook niet goed bezig.

Hoe het ook zij: Die tijd is voorbij. Ook al is er niemand blij mee, behalve dit ei. Ik heb het over mijzelf. Moi.

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM Moi!

 

Wakker worden van een droom: Heldere dromen zijn geen bedrog. Toch? Heks droomt een tegenvraag. Nu het antwoord nog…….

Afgelopen week word ik wakker van een droom. Dat is over het algemeen een teken dat die droom me iets te vertellen heeft. Maar wat droomde ik dan? Slaapdronken prent ik mezelf de beelden in. Ik creëer een paar triggers op cruciale plekken, zodat ik me morgenochtend de droom min of meer kan herinneren. 

Er word aan de deur gebeld. Als ik open doe staan er een aantal mij onbekende mensen met kinderen op de stoep. Ze zijn verre ‘familie’ van me, zo beweren ze. En ze hebben het moeilijk. Direct beginnen ze daarover te vertellen. ‘Waarom komen jullie uitgerekend naar mij toe?’ vraagt Heks gis. Ze krijgt geen antwoord. De mij vreemde familieleden ratelen door over hun ellende.

‘Waarom komen jullie uitgerekend naar mij toe? Hoe komen jullie op dat idee?’ Ik vraag het gewoon nog maar eens. En opnieuw krijg ik geen antwoord. Hardnekkig blijven ze spuien en spuien. Een beerput gaat open. De drek loopt uit hun bek langs hun nek. Wat gek.

Opnieuw vraag ik waarom ze nu uitgerekend hierheen zijn gekomen? Ik blijf het vragen. Ik luister niet naar hun gezeik. Ik wil nu wel eens weten waarom er altijd mensen met ellende op mijn stoep staan. Onbekenden. Of vage kennissen. Of verre familieleden waar ik nog nooit van gehoord heb.

Dan schiet ik wakker. Wat een gekke droom. Raar hoor. En wat reageerde ikzelf vreemd. Normaal gesproken zit iemand allang bij me binnen als ie een zielig gezichtje trekt. Ik reageer heel anders dan ik van mezelf gewend ben in de droom. Of misschien is er echt iets aan het veranderen in Heks. Misschien krijg ik eindelijk grip op iets wat me al jaren nekt…..

‘Jij zit altijd maar naar Jan en Alleman’s ellende te luisteren Heks,’ zei mijn ex van honderd jaar geleden Blonde Buurman onlangs tegen me. ‘Ik herinner me nog goed hoe je destijds in de kroeg werkte en geduldig alle vreselijke verhalen van allerlei dronken idioten stond aan te horen. Ik ken je niet anders!’

Goh, deed ik dat toen ook al? Ja. Ik deed het al als kind. Ook toen sprong ik in de bres voor kids die gepest werden. Ik wierp me op als hun beschermster. Ik luisterde geduldig naar hopeloze verhalen over verschrikkelijke thuissituaties. Maar over mijn eigen situatie repte ik met geen woord…..

De paragnost Peter van der Hurk wees me ook al op die eigenschap. Volgens hem moet ik er maar geld voor gaan vragen. ‘Zet een tafeltje neer met een naambordje erop. En laat mensen betalen voor je een consult. Jij kunt bovendien ook nog eens genezen met je handen. Gewoon een praktijk openen, dan ben je zo uit de sores….!’

Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Je kunt moeilijk opeens uit het blinde niks een rekening presenteren als je weer eens eindeloos naar een droevig verhaal hebt zitten luisteren. Of iemand mateloos hebt zitten bevestigen. Het zou me een deining geven!

Voorlopig neem ik een uitgebreide luistervakantie. De komende tijd ben ik niet bereikbaar in dat opzicht. Ik ben als het ware eventjes in gesprek. Met mezelf wel te verstaan. Dus ik neem andermans problemen niet meer aan. Dat is wat de droom me vertelt.

Er is iets wezenlijks aan het verschuiven vanbinnen. Een op zich goede eigenschap is tegen me gaan werken. Niet best natuurlijk. Dat moet toch anders kunnen! Daar word nu aan gewerkt……

Ga je dan nooit meer naar iemand luisteren? Word je vanaf nu Oostindisch doof Heks? Sta je bij het minste of geringste aandacht vragende rotverhaal stampvoetend met je vingers in je oren omdat je niet wilt horen?

Wie weet. Ik denk niet dat het zo’n vaart zal lopen, waarschijnlijk is het tijdelijk, maar zeg nooit nooit.