Woensdagavond komt Buurman langs, luidruchtig als altijd. Hij komt de details doornemen van onze afspraak de dag erop. We gaan samen naar het afscheid van Rooie. Heks luistert naar zijn opgewonden verhalen. Oh, oh, wat kan hij het toch altijd mooi vertellen. Ik lig helemaal in een deuk. Ook dit is eerder regel dan uitzondering als ik in zijn gezelschap verkeer.

Ondanks het feit, dat ik doodmoe ben slaap ik heel slecht die nacht. Donderdagmorgen heb ik dan ook helemaal geen praatjes meer. Buurman meldt zich op het afgesproken tijdstip. We drinken een bak sterke koffie en fietsen naar het uitvaartcentrum. Daar voegt Trui zich bij ons.

Het is een heel warm gebeuren. Een klein gezelschap neemt afscheid van een aartsrebel. Zelfs in zijn kist ligt er nog een opstandige trek rond zijn mond. We kijken door fotoboeken van vroeger. Er liggen gedichten van zijn hand op bierviltjes. ook blijkt Rooie onverwachte talenten te hebben gehad op het beeldende vlak. Er staan een paar prachtige sculpturen, zo te zien zijn het zelfportretten….

Mijn vriendin ziet allemaal jeugdvrienden terug na jaren. Wie zegt dat begrafenissen niet gezellig zijn? Dan spreekt de broer van Rooie ons toe. Een heel liefdevol verhaal over zijn jongere broertje. Er wordt prachtige muziek gedraaid, natuurlijk van Tom Waits. Wie wil mag iets zeggen. Trui staat op en schudt zomaar een hartverwarmend verhaal uit haar mouw. Dat had die Rooie vast nooit verwacht……

Buurman draagt het prachtige gedicht voor, dat hij speciaal voor onze oude strijdmakker heeft geschreven. ‘Zevengesternte’. Een wonderschoon eerbetoon!

Dan zwaaien we de kist uit.

Eenmaal thuis moet ik nog even op stap met mijn hond. Maar zodra dat achter de rug is kruip ik weer in mijn bedje. Ik blijk toch weer een griepje te hebben opgepikt. Rillerig en beroerd breng ik de rest van de dag zo door. Buiten is het guur en koud. Rooie heeft daar geen last meer van. ‘Die klaagt straks vast over de hitte’, grapte Buurman tegen de broer, toen de lijkwagen vertrok richting crematorium. ‘Haha’, lachte broerlief, ‘Jij weet precies de juiste toon te treffen, helemaal raak! Hij hield zo van zwarte humor!  Zo moeten we ermee omgaan!’