Heks kan de kanker krijgen en wordt vervolgens in een hoek gedreven, waar ze ook al niet wil wezen. Lang leve de geniale gekte van het leven. Je neemt je iets voor en moet tegenstreven. Maar ik wil leven. Niet langer overleven!

© toverheks.com

© toverheks.com

Mijn voornemen om me niet te laten opnaaien, noch boos te worden, te schelden of uit mijn plaat te gaan over dingen waar ik toch niks aan kan veranderen, alsmede me vreedzaam in te zetten om rust en vrede in mijn persoonlijke ei te waarborgen worden direct behoorlijk op de proef gesteld in het nieuwe jaar.

Zo is er een lezer van mijn blog, die me onmiddellijk vervloekt op die eerste januari. Ik moet vooral kanker krijgen en in mijn bloed stikken. Lees ik het nu goed? De idioot in kwestie gaat persoonlijk bidden dat ik zal worden gestraft voor mijn betweterigheid. En de mafkees beweert gelijk ook nog dat hij een tovenaar is.

Mij eerst blij maken en dan dat je tegen bent na minuten lezen. Ik hoop dat je net als ik kanker krijgt en na één jaar mensen zeggen ben je 25 kilo afgevallen? Ja, ik wacht op een longbloeding op te stikken in mijn eigen bloed. Wat jij vind is jouw waarheid. Als tovenaar bid ik vanavond dat je gestraft zal worden als eigenwijze betweter.

Eentje uit een zeer duistere hoek dan. Dyslectisch bovendien. Ik ken geen heksen en aanverwanten, die bidden (Tot wie? De duivel? Kun je daar eigenlijk wel naar bidden? Daar sluit je toch een pact mee?) om iemand in het ongeluk te storten. Mijn liefdevolle soortgenoten breien dekentjes van licht en vrede als ze aan het werk zijn.

© toverheks.com

© toverheks.com

Ik heb ook geen idee, wat deze persoon heeft getriggerd om me te verwensen. De reactie is geplaatst onder een liefdesgedicht aan de gehele mensheid, waar echt niets op aan te merken is.

De schrijver ervan is er niet al te best aan toe begrijp ik uit zijn bericht. Hij heeft zelf kanker en zal binnenkort in zijn bloed stikken. Niet best. Daar is mijn gezever natuurlijk niks bij vergeleken. Maar om me dan hetzelfde toe te wensen gaat wel weer erg ver.

Even overweeg ik om iets bemoedigends terug te schrijven. Me te verexcuseren voor… Ja waarvoor eigenlijk?

Heks heeft nog nooit iemand ME toegewenst. Zelfs mijn ergste vijand niet. Ik scheld wel veel, maar dat stuur ik naar de ‘Planeet Scheld’. Daar wonen kleine boze mannetjes en vrouwtjes, die dat lekker vinden. Het is een soort voeding voor hen. Ze worden er betere wezentjes van. Vrolijk en gezellig. Dartel ook.

Hetzelfde soort omzetting als bij fotosynthese in een boom of plant. Ze lijken ook wel wat op een plant met hun giftige chlorofylgroene lijfjes en hun nijdige zure gele en rode kopjes. Moeiteloos zetten ze mijn kwaaie dronk om in zoete mede. Een soort citroenzuurcyclus voor boze gedachten…..

© toverheks.com

© toverheks.com

‘Nou ja,’ denk ik bij mezelf, ‘Ik zal wel onbedoeld tegen iemands schenen hebben geschopt met iets wat ik heb geschreven. En die persoon lijdt zelf al zo verschrikkelijk. En mensen worden er vaak niet beter op als ze ziek zijn……’

Niet van karakter in elk geval. We denken wel dat dat zou moeten, maar het is niet zo. Een zeikerd blijft een zeikerd, ook als ie iets gaat mankeren. Een zieke zeikerd, maar evenzogoed een stomvervelend medemens. Het idee dat ziekte loutert is ook maar zo’n idee fixe. Het overgrote deel van de mensen is met enige regelmaat niet te nassen. Ziek of niet ziek. Heks niet uitgezonderd.

© toverheks.com

© toverheks.com

De hele week staat in het teken van ‘Heks, laat je niet kisten!’ Er zijn mensen zat, die het me behoorlijk moeilijk maken, zonder me te vervloeken. Vanuit de beste bedoelingen wordt ik in de hoek gedreven en gebonden. Mijn diepe wens om weer autonoom te functioneren wordt niet door iedereen gedeeld.

Maar mijn voornemen om bepaalde zaken achter me te laten houdt me overeind. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken. Soms is het pijn doen of pijn lijden.

Heks heeft genoeg tussen haar gefrustreerde klapperkaken weggeknarst intussen. In feite heb ik het afgelopen jaar niet anders gedaan dan wanhopig knersen. Want ik kan geen kant op. Het lot heeft me totaal afhankelijk gemaakt van mijn voorouders. En het betreft niet louter mijn genenpakket……

Het lot kan helaas niet meer met me praten. Het lot is haar verstand kwijt.

© toverheks.com

© toverheks.com

Ik zal dat lot moeten dragen. In mijn hart. Stilletjes. Niet als een strop om mijn hals, want dan komt er echt geen geluid meer uit mijn heksenbekje. En dat willen we niet. Er moet meer geschreven worden het komende jaar.

Je kunt me evenzogoed benijden in mijn situatie. Wie heeft er niet het etiket ‘Van Lotje getikt’ voor over om goed in de slappe was te zitten? Je zult ze de kost moeten geven!

Toch ervaart Heks 1 en ander als een regelrechte strop. Om haar heksenhals. Naar. En niet ongevaarlijk! Je kunt ervan in coma raken!

Hopelijk zit daar niemand voor te bidden. Stiekempjes. Na die bizarre reactie afgelopen week op mijn blog sta ik nergens meer van te kijken……..

© toverheks.com

© toverheks.com