Vandaag trek ik knalrode kleren aan. Ik maak me sterk. Veranker in mijn basis. Daar waar het bloed klopt en overleving leeft. Aan het begin van de middag stap ik in mijn knalgele voiture. Ik ben nog niet de straat uit of er rijdt al een kleine vrachtwagen tegen me aan. Althans, hij probeert het. Knalt met een rotvaart van links de Mare op en komt twee centimeter van de flank van mijn koekblik tot stilstand. Met gierende remmen. De lul.

Als ik s’middags terug rijd probeert iemand het van de andere kant. Weer een vrachtwagentje. Hij bevindt zich in de rechter rijbaan en wil naar de baan links van Heks. Om af te slaan naar de snelweg. Dat had hij zich echter een stoplicht eerder moeten bedenken. Als een ongeleid projectiel probeert hij door me heen te rijden. Maar dat kan natuurlijk niet.

Hij zal wel verzuimd hebben in zijn spiegels te kijken. En over zijn schouder.  Ik rijd in zijn blinde hoek….. Luid toeterend laat hij zijn verontwaardiging blijken. Want het is altijd gemakkelijker om een ander de schuld te geven. Dat gebeurt aan de lopende band. Iemand verkoopt je een oplawaai en je krijgt een scheldkanonnade op de koop toe.

‘Oeps’ , denkt Heks, ‘Begint het weer?’ Een paar jaar geleden had ik aanrijding na aanrijding.  En allemaal te wijten aan gedrag van anderen. Ook nog! Het leek wel alsof ik onzichtbaar was. Steevast kreeg ik te horen: ‘Ik heb u helemaal niet gezien!’ of ‘Ik keek net de andere kant op!’ Tja, lekker is dat. Intussen loop ik elke dag te verrekken van de pijn in mijn nek. Een whiplash is geen pretje.

Veel mensen nemen als een ongeleid projectiel deel aan het verkeer. Ze vergeten voor het gemak, dat er andere weggebruikers zijn. Verzuimen hun spiegels te gebruiken. Hebben haast om van A naar B te komen, maar hebben geen oog voor de weg zelf. En als ze je letsel toebrengen roepen ze direct , dat het geen naam mag hebben. Of er wordt glashard ontkend dat ze met hun bolide in de buurt van jouw auto zijn geweest. Heks heeft indertijd de raarste dingen meegemaakt.

Ik heb zelfs een tijd een boze buurman gehad, die moedwillig deuken in mijn auto sloeg. Dit omdat ik geen verkering met hem wilde, blergh yekkie bah,  dus leefde hij zich maar uit op mijn auto. Ik hoefde destijds niet eens mijn voertuig te besturen om brokken te maken…….

Maar de tijd, dat mensen, die weigeren in de spiegel te kijken, dwars door me heen kunnen rijden, is voorbij! Mijn voertuig is knalgeel. En ik heb em maar eens goed gewassen. Dus hij glimt je tegemoet. Niet langer onzichtbaar.  Mijn kleding is knalrood. Als je me nu nog steeds niet ziet staan, heb je echt poep in je ogen…….