Kattenkopje krabbelt kinderhoofdjes! Heel zachtjes met harige poezenvoetjes….. Om even later lekker menselijk rond te stampen met een panter in de armen. Poezennieuws of kattenleed? Voor jou een vraag, voor mij een weet….

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Vrijdagnacht sluip ik door de buurt op kousenvoetjes. Eerst loop ik gewoon rond te stampen op regenlaarzen. Voor me uit huppelt een vrolijk hondje door de steeg. De zwarte panter tijgert gezellig achter me aan. Ik pas mijn tempo aan hem aan. Verbind me met zijn energie. ‘Mijn oude kat Koe leerde me lang geleden om door het huis lopen als kat,’ mijmer ik, ‘Degelijke ouderwetse shapeshifting…..’

‘Leuk vond ik dat! En zo onverwacht apart. Je ziet de wereld vanuit een geheel ander perspectief. Ook kijken katten totaal anders, ze nemen volstrekt anders waar…….’

Ik denk er aan en voel mijn voeten veranderen in harige sluipvoetjes. Pluizige pantoffeltjes. Zachtjes zweef ik over de klinkertjes. Ha leuk! De panter vindt het ook leuk. Enthousiast begint hij voor mijn kattenvoetjes heen en weer te kruisen. Begint zich enorm uit te sloven. Rent de ruïne van de Vrouwenkerk op. VikThor sprint er uitgelaten achter aan.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Daar zitten ze dan, mijn gekke huisdieren. Bovenop de kerkmuur. Langzaam kom ik weer in mensenland. Als Ferguut eindelijk naar beneden komt grijp ik hem listig in zijn kladden. ‘Kom, poezenbeest, we gaan naar huis. Ik heb nog een lekker hapje voor je klaar staan. Een stukje haring gaat er wel in, toch?’

Met de ‘Zwarte Klauw’ in mijn armen stamp ik de laatste meters door een steegje naar huis op mijn royale mensenvoeten.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Zo. We zijn weer binnen.

Ik geef de panter zijn eten. Snuitje begint direct te schreeuwen, dat ze ook wat wil. Mijn zielige zieke katje is aan de beterende hand. Sinds ik er elke dag een half tartaartje tegen aan gooi is ze enorm opgeknapt. De dagelijkse pil tegen de misselijkheid is overbodig geworden. Ze is van 2.2 kilo naar 2.8 kilo gegroeid…….. Van vel over been naar een bescheiden vetlaagje…..

Hoera!

Ik pak een kwart tartaartje uit de koelkast en roer er wat Ipakitine door. Een fosfaatbinder. Opgeduikeld via internet. Werkt perfect! Nog wat Isogel erbij, een natuurlijk product op basis van Ispaghula, goed voor de darmwerking. Snuitje staat al luidkeels te miauwen. Begerig rukt ze de stukken tartaar uit mijn vingers. 

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Tartaar als geheim wapen. Koe heb ik ooit door zijn nierfalen heengekeken met meloen. Daar was hij stapelgek op. Zo gek, dat ik geen meloen kon laten slingeren in de keuken, of hij viel em aan. Vond ik geheid een volstrekt aangevreten exemplaar ergens onder een kast terug.

De dierenarts had hem na een weekje infuus en medicatie opgegeven. ‘Neem hem maar mee naar huis, ik kan niets meer voor hem doen.’ Maar Koekebeest heeft door het inzetten van meloen nog ruim vier jaar geleefd na zijn bijna fatale nierfalen!

Later zit ik met alle katten en mijn blafbeest om me heen lekker in bed televisie te kijken. De zwarte vlijt zich naast mijn hoofdkussen. Snuitje parkeert zichzelf op haar vaste stek op mijn schoot. De boskat gaat op veilige afstand naar de panter liggen staren. Die is overigens totaal niet onder de indruk. Rooie Aafje knerpt dat ze ook op schoot wil. Ze vindt een plekje aan mijn andere kant.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Lapje zit verstopt achter de klamboe mee te genieten. De Puntneus kruipt tegen zijn vader de boskat aan….

Lichtgewicht Pippi ligt tegenwoordig boven mijn hoofd op een kussen te slapen. Net als Koe vroeger. Die lag het liefst tegen mijn kruin geplakt te pitten. Alleen woog hij ruim negen kilo, een zwaargewicht dus. Hij kon zich maar net door een kattenluik wurmen. En dan hield ik hem strak in het voer. Toen Heks een keer een paar maanden op reis was, gaf de oppas hem zoveel te eten als hij maar wilde.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

De eerste avond, dat Heks weer thuis was, zat Koe straalverliefd naar me te kijken met een wel heel klein hoofd. In vergelijking met zijn lijf dan. Zijn koppie zat als een rozenknopje op een enorme berg kat. Hij woog opeens dik twaalf kilo! Net zoveel als een middelgrote hond…….

De panter gaat ook wat beter na een jaar ellende met de Bengaalse kat van de buren. Het ondier heb ik al in geen tijden hier in de straat gezien. Misschien overreden? Ook heb ik de indruk, dat Ferguut een ander territorium heeft gekozen. Door schade en schande wijs geworden. Vooral schade.

©Toverheks.com

©Toverheks.com