Heks gaat naar de heksenschool. Sinds Zweinstein kijkt niemand daar meer raar van op, maar daar is ook alles mee gezegd. In het echt blijft het velen vreemd. Iets voor strangers. Niets vreemds aan voor mij. Heks is blij, blij, blij.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Woensdag zit ik bij mijn homeopaat en praat. Luister naar haar wijze raad. Graaf in mezelf mezelf en praat en praat……..

‘Ik moet gewoon weer eens iets geheel nieuws ondernemen. Een uitdaging aangaan. Mensen leren kennen die bij de nieuwe Heks passen. Al zijn het er maar 1 of 2. Zo wil ik Klezmer gaan zingen in de Zonneboom. Maar eigenlijk zou ik…..’

Mijn stemgeluid sterft weg als een idee zich als een bliksemflits een weg baant door de warboel in mijn hoofd. ‘Ik weet wat ik ga doen,’ mijn stem klinkt rustig, maar ik bespeur stiekempjes een zekere opwinding. ‘Ik ga naar een heksenschool en ik weet al welke!’

Jaren geleden heb ik met bijzonder veel plezier een paar boeken gelezen van Linda Wormhoudt. Ze sprongen als het ware uit de boekenkast van de spirituele boekhandel Kailaish. Helaas alweer jaren verdwenen uit de Pieterskerk-Choorsteeg hier in de stad.

Ik ontdekte dat deze dame lekkere hekserige opleidingen en workshops geeft in Amsterdam en binnen de kortste keren had ik een jaartraining op het oog. Helaas ontbraken de financiële middelen op dat moment. Ik kreeg het plaatje niet rond.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

‘Ik weet dat haar jaartrainingen in januari starten. Misschien ben ik nog op tijd,’ roep ik blij tegen mijn homeopate. Ook al zo’n heks. ‘Wellicht is die sjamanentraining ook wel iets voor jou.’ grap ik er achter aan.

Thuisgekomen zoek ik alle informatie over de beoogde opleiding op. Het begint aanstaande zondag! Hemeltjelief. Dat is over vier dagen! Een dag later bel ik het telefoonnummer om te vragen of het door gaat. Of er nog plek is. Ik krijg geen gehoor.

Dus stuur ik een mailtje om te vragen of het nog door gaat. Of er nog plek is. Of ik er nog bij kan…… Een dag later krijg ik een mailtje terug. De opleiding zit vol.

In principe. Er is echter 1 gegadigde, die na aanmelding nergens meer op heeft gereageerd. ‘Als ik niets van haar hoor, kun je er bij.’ Ik moet dus rustig afwachten.

Een eindeloos lange dag zit ik in prettige spanning. Ik regel alvast oppas voor de hond. Ik verzeker me ervan, dat iemand het geld tijdelijk eventjes voor schiet. Zodat ik het op mijn gemak uit mijn knorrige spaarvarkentje kan peuteren. Af en toe krijg ik een zenuwtoeval, omdat ik bang ben, dat 1 dag per maand naar school misschien te hoog gegrepen is voor dit miezerige ME-muisje.

‘Je hebt het eerder gepresteerd, schat. Het gaat je vast weer lukken!’

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Diep in mijn wezen is echter rust en vrede ontstaan vanaf het moment, dat ik ja heb gezegd tegen dit heksenpad. Wat nog ontbreekt is een dikke pad. Maar die komt vast wel op mijn pad…..

‘Je kunt er bij, je bent welkom bij ons,’ lees ik zaterdag aan het eind van de ochtend. Oh, wat heerlijk! De hele middag fiets ik met VikThor door een blije vrieskoude zonnige wereld.

’s Avonds breng ik hem naar de oppas, want ik moet de volgende dag om kwart voor zeven op. Ik heb gemiddeld 2 uur nodig om uit de kreukels te komen. En ik mag daarbij niet al teveel energie verspillen…..

Zondag heb ik een heerlijke dag. Onze juf trapt af om tien uur ’s morgens. Een stortvloed aan informatie wordt over ons heen gekieperd. Een korte luxe lunch  zorgt voor een kleine onderbreking, maar de gehele verdere middag wordt er flink doorgewerkt.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Oh, wat zit Heks te genieten op haar matje. Het is altijd zo heerlijk om onder gelijkgestemden te zijn. Om nu eens niet raar te worden aangekeken om wie je bent. Om onbekommerd uit te wisselen met magische zusters.

‘Er zitten helemaal geen mannen in de groep deze keer. Dat is een zeldzaamheid, meestal komen er wel een paar op de opleiding af. We hebben zelfs wel groepen gehad, waarvan de helft man was,’ vertelt de co-docente. Heks vindt het wel lekker rustig zo tussen louter zusters. Het geeft toch een andere energie.

Aan het eind van de dag heb ik van alles meegemaakt. Tevreden rijd ik naar huis. Haal het hondje op. Bel met de Don. Eet iets. Val vervolgens helemaal om.

’s Nacht heb ik indringende magische heldere dromen. Ik word er ouderwets wakker van. Er melden zich een paar krachtdieren. Mijn wereld is weer in beweging.

‘Als je vast zit in het westen, in depressies bijvoorbeeld, dan ligt de remedie in de polaire richting, dus het oosten,’ aldus onze juf, terwijl ze het levenswiel behandelt. Ha ja! Dat is exact wat ik nu aan het doen ben. Lenteachtige invloeden:  Iets nieuws doen. Een nieuwe structuur in mijn leven aanbrengen.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

‘Maar de echte oplossing ligt een de opvolgende richting.’ Dat is het noorden. Waar de ziel woont. En de voorouders. Het gebied van loslaten…… Nou, dat loslaten gaat vast veel gemakkelijker als ik nieuwe dingen heb om op te pakken, denk ik bij mezelf.

‘Je moet gewoon je doel verleggen, Heks,’ zei Peter van der Hurk een paar jaar geleden tegen me. De man had groot gelijk. Ik heb het eindelijk begrepen.

Heks, je bent toch zo goed bezig!

©Toverheks.com

©Toverheks.com