Vanmiddag oefenen we voor de laatste keer met het projectkoor. Volgende week is de uitvoering van Misa Criolla van Ariel Ramírez. Een prachtige Zuid Amerikaanse mis. We zingen er van voor naar achter doorheen. Na een uur zijn we klaar. En we kunnen gaan! Hoewel we nog zeker een uur repetitieruimte hebben…..

‘Het ging zo goed, Wim ( de Ru, onze dirigent) denkt vast “laten zo”. Als we het nog eens zingen en het lijkt nergens op, worden we zenuwachtig!’ fluisteren we tegen elkaar. Zo heb ik opeens wat extra tijd op deze drukke zaterdag. En dat is maar goed ook. Ik moet een aantal voor mijn zeer zware taken volbrengen. Een optreden van Cowboy in Haarlem vanavond. En daarna een feestje bij de Wilde Boerenzoon. Eerst maar eens een uurtje in bed liggen…..

Ik bel mijn moeder. Komt zij naar het concert? Ik heb geregeld dat Cowboy haar ophaalt en weer thuis brengt. ‘Ja, leuk!’ reageert ze. We maken afspraken over het tijdstip, waarop haar chauffeur voor de deur moet staan. Mooi zo, dat is geregeld.

Er liggen nog talloze regelklusjes te wachten. Met beperkte energie kom  je altijd tijd te kort! Vandaag vind ik het echter mooi geweest. Nu nog even moed verzamelen voor de volgende programma onderdelen. Zoals hond uitlaten, eten en mezelf optutten voor een avondje uit. Eventjes de ogen sluiten, letterlijk, voor alle dingen waar ik niet aan toe kom. En daarna: Genieten van een heerlijk avondje uit!