The Bold en the Beautiful is hilarisch momenteel. Heks zit hikkend van de lach voor de televisie.Toch knap, dat je zo’n langlopende serie kunt produceren, waar vrijwel niets in gebeurt. Nu ja, af en toe wat moord of doodslag. Ook neukt werkelijk iedereen binnen deze grote modefamilie met elkaar. Of ze naaien elkaar. Verneuken elkaar. Seks verkoopt. Dat zal het succes van de serie verklaren.

The Bold and the Beautiful is toch zo leuk momenteel. Ik kijk er al die hele week naar. Meestal kan ik het incestueuze geneuzel nauwelijks verdragen. Iedereen is wel eens met elkaar naar bed geweest en het is allemaal familie van elkaar. Frisse genen zijn er nauwelijks te vinden in dit bij elkaar gefantaseerde mode imperium.

Dus wat vind ik er dan zo leuk aan? Nou, dat het over anderen gaat. Een rare familie, die niet de mijne is. Gemene manipulaties, die mij niet treffen. Messteken onder water, die mijn koude kleren niet raken.

De vader van de vrouw van Liam heeft het gedaan met allebei deze zusters. Net zoals de vader van Liam. Die heeft het ook met allebei gedaan. De linker zuster heeft het ook gedaan met de man van haar oudste dochter en het vriendje van haar jongste dochter….. En de andere zuster doet het nu met de zoon van haar ex-man. Dat is de broer van Liam.

‘Hahaha,’ lach ik als Hope Logan voor de zoveelste keer voor het altaar staat om met die hopeloze Liam Spencer te trouwen. Het gaat geheid weer mis deze keer. En ja hoor! Vlak voor dit onzalige stel elkaar het jawoord wil geven komen er enorme apen uit narcistische mouwen. Blijkt zijn vader het op zijn vorige vrouw te hebben gemunt. Hij wil haar hebben. Ze is de zijne!

De afschuwelijke vader van lulletje rozenwater lijkt me eigenlijk een geweldige rol om te spelen. Helemaal rechts Sally Spectra.

Heks zit te hikken van de lach. De vader van Liam is een afschuwelijke narcist. Hij is er al eens met de zus van zijn vrouw vandoor gegaan. De moeder van die hopeloze Hope. Ook al zo’n snol. Hope is bijvoorbeeld het product van haar vrijage met de man van haar oudste dochter.

Hopla. Toe maar. Nou, dat kom je bij ons thuis toch echt niet tegen. Heks krijgt de slappe lach bij het idee. In soaps blijven mensen eeuwig jong. Of althans, ze ogen jong.  Opgespoten tot op het bot. Grote schaamlippen wapperen om je oren als sommige overjarige actrices verstoken van enige mimiek proberen te lachen.

De vader van Liam is driekwart jaar geleden op de vrouw van zijn bloedeigen zoon gedoken, toen die twee ruzie hadden. Lullige Liam had met zijn aanbidster Sally Spectra lopen tongen. Zijn vrouw Steffi was in alle staten.

Al een tijdje zat vader Bill op die bloedmooie meid te azen en nu heeft de geslepen idioot haar precies waar hij haar hebben wil. Op dit kwetsbare moment slaat hij genadeloos toe. Boe!

De oude Thorn is opgepakt wegens openbare dronkenschap, nadat hij uit de serie was gekieperd. Arme man. heb je al zon kutrol, baal je als je ervan af bent…..

De ontwikkelingen volgen elkaar op. Liams vrouw is zwanger, maar gelukkig wel van haar man. Toch gelooft hij allerlei vergaande roddels over zijn vader en zijn vrouw, dus het huwelijk wordt geannuleerd.

Ook al zoiets onbegrijpelijks voor Heks. Hoe kun je een huwelijk van jaren ongedaan maken? Zeggen dat het nooit gebeurd is? Dat kan toch alleen maar in dit soort idiote series? In het werkelijke leven doen Amerikanen dat toch niet?

Hope, Liam en Steffi. De geschiedenis herhaalt zich….

Een paar uur later neukt Liam met Hope. Hij stopt zijn ongeduldige worst in haar gare potje. ‘Wil je met me trouwen?’ zemelt hij vervolgens. Tuurlijk. Ze haalt snel haar oude verlovingsring uit de kast. Ze hebben namelijk al de nodige pogingen achter de rug op dit vlak. Het stomme mens heeft ook werkelijk geen greintje trots.

Steffi, de vrouw van Lulletje Liam, en haar opgespoten moeder.

‘Nou, ze zal wel zwanger zijn van die sukkel,’ denkt Heks, ‘Ik weet het bijna zeker. En dat watje gaat natuurlijk terug naar zijn andere vrouw. Zijn eigenlijke vrouw. Die ook zwanger is toevallig……..’

De eeuwige driehoeksrelatie van de moeder van Steffi en de moeder van Hope met de vroegere Ridge Forester. Een enge koude griezel van een acteur. Succesvol vervangen intussen.

Glimlachend zit ik weer een aflevering uit. Intussen schrijf ik aan een blogje. Heerlijk dat het weer een beetje afgekoeld is. Dat er regen valt op onze verschroeide aarde.

Want alle soaps en suffe serie’s ten spijt: De realiteit kun je niet herschrijven. Een regenwolk kun je niet verzinnen en dan echt laten regenen. Trouwens: Wie regent?

Dat is nou eens wat je noemt een reële vraag. En tevens een Boeddhistisch vraagstuk.

Met de vader van haar man heeft de moeder van Hope het ook gedaan…… Lang gelden….. Toen het nog geen ouwe dikke zak was.

Veranderen is voor anderen.Vaak delven we slechts meer van hetzelfde. Een moderne heks is maar iets geks.Toch?

Veranderen is moeilijk. Zo niet bijna onmogelijk. Vanaf het moment dat je je eerste gekrijs laat horen begint de computer in je kop allerlei patronen op te bouwen. Gelukkig maar, anders kon je niet functioneren.

Helaas is het razend lastig om zulk aangeleerd gedrag later weer af te leren. Als het je niet meer uitkomt om zo te reageren. Of wanneer je eigen gedrag tegen je werkt.

Nu ik mijn hondje zo snel zie opgroeien neem ik dit proces opnieuw waar. Mag hij de ene dag lekker trekken aan de riem, dan doet hij het de volgende dag natuurlijk ook. En als ik niet ingrijp sleurt mijn kereltje me over een klein half jaar dagelijks door de steeg……Je ziet al waar ik tegen aan loop met mijn lekkere ventje.

‘Springers zijn enorme trekkers aan de riem,’ vertelt de jachtdame me vorige week. ‘Ze willen alleen maar naar voren met alles wat in hen is. Prima voor de jacht natuurlijk, maar niet dagdagelijks tijdens het wandelen….. Het is echt iets waar je aandacht aan moet besteden. Hij zal je beslist niet uit het oog verliezen en altijd komen als je roept, maar trekken kan hij als de beste…..’

‘Laat hem zoveel mogelijk los lopen en alleen aan de riem als hij echt niet trekt. Dus kleine stukjes, zodat je het goed kunt oefenen….’

Lastig midden in de stad. Het is doodeng om zo’n baby op poten door de steeg te laten rennen. Behalve ’s nachts. Dan is er geen kip te bekennen.

Maar goed, dat is een pup. Alles ligt nog open. Moeilijker is het om gedrag te veranderen als het mezelf betreft. Mijn ingebakken please-aard zit op de schopstoel. En dat is verrekte lastig, gewend als ik ben het anderen naar de zin te maken. Begrijp me goed, ik heb het niet over compassie en dergelijke goede eigenschappen. Ik heb het over ingebakken please-gedrag.

Je bent zelf het middelpunt van het heelal. Dat geldt voor alles en iedereen. Wetenschappelijk bewezen ook nog. Alles begint en eindigt met jezelf.

We zijn echter ook niets zonder de ander. Alleen in samenhang met het geheel functioneren wij als onderdeel.

Ik bijvoorbeeld als Pleasezuster Bloedwijn. Niet fijn. Maar goed, verandering kost tijd. Het heeft heel wat voeten in de aarde. Dus voorlopig ben ik er zoet mee.

Het is zulk prachtig weer. Ik breng de dagen heel rustig door. Samen met mijn hondje en grote kattenfamilie. Het hele weekend houden we ons gemak. VikThortje heeft last van een wormenkuur en Heks ligt ook helemaal gestrekt.

Maandagavond ga ik lekker met mijn ventje op stap. Het is een zwoele zomeravond! We vlijen ons neer bij het Valkenburgermeertje. Ik bestel een zalige maaltijd tegen alle bezuinigingsmaatregelen in. Ach, ik neem het er nog maar eventjes van! Volgende maand kan het vriezen!

Ik lees een beetje in ‘De heks van Portobello’ van Paulo Coelho, een intrigerend boek. En daar vind ik een passage, die me diep treft. De hoofdpersoon Athena ontmoet een medeheks. Alleen weet Athena zelf nog niet dat ze een heks is!

Over de ontmoeting: ‘Als het geen toeval was, wat was het dan?’ (vraagt de hoofdpersoon aan de vrouw. Die denkt vervolgens:) ‘Ik had kunnen zeggen het was de Moeder. Sommige uitverkoren geesten zenden een speciaal licht uit, moeten elkaar tegenkomen. En jij bent één van die geesten, maar je moet hard werken om deze energie te kunnen aanwenden in je voordeel.’

‘Ik had haar kunnen uitleggen dat ze de klassieke weg volgde van de heks, die heel individueel en solistisch contact zoekt met de hogere en de lagere wereld, maar uiteindelijk altijd haar eigen leven verwoest: ze dient, ze geeft energie en ontvangt nooit energie terug.’

Tja. Misschien is veranderen van mijn Pleasezuster-Bloedwijn-aard te veel gevraagd. Wellicht is er weinig meer te doen aan mijn overontwikkelde zorgspier: Het hoort blijkbaar bij mijn heksennatuur.

Ik kan mezelf hooguit beter beschermen tegen volstrekte leegroof……

Suck it up, witch. Karma is a bitch…..

06e6155df2a60d1fee33c6a1fd62cc0f

watercolor_watermark

 

Vurig pleidooi voor matigen van innerlijk vuur, zodat het geen vernietigende uitslaande brand wordt. Niks mis met een vurig karakter overigens. Of een lopend vuurtje. Dit element heeft fantastische kwaliteiten. Niet voor niets heeft de mens het met moeite van de goden gestolen……

De avond na mijn minivakantie staat Nice in brand. Een gek in een vrachtwagen rijdt meer dan 80 mensen dood voor de goede zaak. Nou ja,  zijn goede zaak. IS eist de aanslag later op, maar Heks krijgt sterk de indruk dat de man andere beweegredenen heeft gehad. Hij was depressief en ellendig na een echtscheiding: Niets zo prettig als het delen van je ellende. Gedeelde smart zou als het goed is die emotie halveren…..

Helaas zit er een kronkel in die redenering. Een kronkel, die zich in menig getraumatiseerd brein heeft genesteld: Als ik pijn heb moeten anderen dat ook maar voelen. Mijn pijn zal zijn. Interzijn. Pijn doen is fijn.

Onlangs kijkt Heks naar Doctor Phil. Een moeder zit op de praatstoel. ‘Mijn zoon is een gevaar voor de samenleving. Hij is geobsedeerd door wapens en heeft al regelmatig zijn wens uitgesproken om een keertje een heleboel onschuldige mensen de dood in te jagen. Samen met hem, want hij wil niet leven. Hij haat het leven, stopt zichzelf vol drank en drugs, kortom: Ik sta niet voor mijn eigen kind in… Help!’

Ze heeft al heel wat keren de politie op haar eigen zoon afgestuurd. Tot nu toe met weinig succes, want het jong heeft nog niet met zijn beoogde killing spree huisgehouden…. Toch heeft de arm der wet het joch nu opgepakt. Net op het moment dat de ‘Good Doctor` zich met het verhaal gaat bemoeien…..

Phil heeft het kereltje toch kunnen interviewen. Wat er uit zijn mond komt is schrikbarend. Verontrustend. Schokkend. Ja, hij wil inderdaad mensen doodmaken. Hij weet nog niet precies hoe. Misschien met een bom bijvoorbeeld. Hij heeft op internet alle kennis vergaard rondom het bouwen van een effectief destructief knallend  exemplaar. Appeltje eitje.

Maar ook met een automatisch vuurwapen lekker in het wilde weg op een nietsvermoedende mensenmassa schieten lokt hem aan. Hij is een groot bewonderaar van verschillende massamoordenaars. Hij bestudeert deze mensen nauwkeurig. Weet van alles te vertellen over zijn idolen, de rotste appels op onze wereldfruitschaal. Zo wil hij ook worden. Het is zijn grote ideaal!

Als Phil doorvraagt komt er een interessante uitspraak uit de mond van dit rokende lont. Waarom hij dit wil doen? Waarom schiet hij zichzelf niet simpelweg een kogel door de kop om er vanaf te zijn? Waarom moeten er zoveel mensen met hem de dood in worden gejaagd? Wat motiveert hem?

PIJN. Hij voelt zo ongelofelijk veel pijn van binnen. Hij wil dat anderen die pijn ook voelen. Hij wil dat met name onschuldige mensen die pijn voelen. Want die zijn maar gelukkig en blij, je wordt er niet goed van. Wat weten zij nu eigenlijk helemaal van het echte leven?

Door zomaar at random medemensen weg te vagen berokken je in no time geweldig veel leed: Dan voelen ze ook eens wat er binnen in de dader leeft: Die verschrikkelijke afschuwelijke pijn.

Zo simpel is het dus. Niks geen ideologie. Gewoon diepe tragiek van een geïsoleerd mens. Een afgescheiden zelf met slechte ideeën. Een overkokende eenzame beerput.

Heks heeft zich het afgelopen jaar ook met enige regelmaat erg eenzaam en ellendig gevoeld. Ik ben door een diepe depressie gekropen. Niet dat ik de aanvechting kreeg om een moordwapen aan te schaffen…. Laat staan dat ik fantasieën heb om anderen op die manier leed te berokkenen…..

Wel heb ik intense woede ervaren naar mijn agressors. Witheet, kort lontje, schelden en tieren? Met enige regelmaat stak het de kop op. Woede is een dolle hond. Hij rent rondjes door je lijf. Ongrijpbaar maar zeer aanwezig. Woede is een vernietigende binnenbrand. Het verteert je. Woede kan ook als een uitslaande brand je hele omgeving verwoesten.

Toch kost het ons vaak moeite toe te geven hoe kwaad we zijn. We weigeren ernaar te kijken. Blind van woede, tekortgedaan, verontwaardigd en verslagen wagen we ons opnieuw op het slagveld. Om wraak te nemen. Om te vergelden. Om meer kwaad te doen. Oog om oog. Ik blind van woede? Dan jij ook. Jouw tand voor de tand van m’n tante……

Er is niets mis met innerlijk vuur, maar woede is gênant, want je verliest je verstand. Over het algemeen is het geen emotie waar we trots op zijn.

Het idee om anderen net zo te laten lijden als jijzelf ooit hebt gedaan is natuurlijk absurd. Toch doet het behoorlijk veel opgeld. Niet alleen onder terroristen. Een ouder, die z’n kind niks gunt omdat hijzelf niks had als kind? Precies hetzelfde. Kun je nagaan! Je moet wel ongeveer een heilige zijn om niet jouw emoties op een ander te verhalen. Mensen met pijn doen pijn.

Mijn geliefde leraar Thich Nhat Hanh roept zijn leerlingen op om eerst naar hun eigen woede te kijken. Om het te omarmen en te wiegen als een kind. Om ervoor te zorgen. In het klooster koop ik een mooi boekje met meditaties rondom woede, ‘Innerlijk Vuur’. Ik ben vastbesloten mijn eigen woede aan te pakken. Als ik thuis ben na mijn retraite open ik het kleinood lukraak.

Ik lees ‘Als iemand je huis in brand steekt ga je toch ook niet achter die persoon aan rennen. Beter zorg je eerst dat de brand geblust wordt’ of iets dergelijks. Het slaat in als een bom. Ik heb inderdaad als een gek achter mijn agressors aangerend. In een poging hen te stoppen of te begrijpen.

Het slaat natuurlijk helemaal nergens op. Pas tijdens mijn retraite ben ik weer goed voor mezelf gaan zorgen. Eindelijk heb ik het lijntje met mezelf weer hersteld. De relatie met mijn soulmate, mijn ziel, mijn goddelijke kern.

Ik ben geen evangelist. Het idee om allerlei gedachtengoed aan anderen op te dringen staat me tegen. Vrijheid staat hoog in mijn vaandel. Maar wat zou de wereld opknappen als iedereen zijn of haar woede zou zitten omarmen voor de verandering. Wat zou de mensheid erop vooruitgaan als we ons lijden niet meer aan anderen zouden opleggen.

Want in hoeverre is dat vrijheid? Dat dwangmatige vermeerderen van onze eigen ellende. Het ziekmakende vernietigen van alles wat mooi en heilig is…..

We zijn allemaal het centrum van het universum. Wetenschappelijk bewezen, vraag maar aan Stephen Hawking. Het middelpunt van het heelal zit op het puntje van je neus. Van daaruit dijt het uitspansel uit. Baart het nieuwe werelden. Dit prachtige lichaam van de Goddelijke Moeder, bij wie  ieder van ons in haar hart woont.

 

Respect en liefde is hetzelfde laken een pak. Je kunt niet beweren van iemand te houden als je tegelijkertijd die persoon respectloos behandelt. Toch is dit gedrag aan de orde van de dag…..

Afgelopen week zijn er twee zussen te gast bij mijn dagelijkse ontbijtellendeshow. De ene is woest. Een stevige knol van een blonde dame met een prachtig krachtig gezicht. De ander zit gigantisch te huilebalken. Ze heeft iets kwetsbaars. Lange sluike donkere haren en een grote jammerende rode mond. De twee verschillen als dag en nacht. Toch hebben ze iets gemeenschappelijks: Hun opvoeding.

Die was duidelijk niet om over naar huis te schrijven, maar wel naar Doctor Phil. Een kolos van een vader heeft hen het leven zuur gemaakt. Er volgen filmpjes en interviews met vreselijke feiten over de man. Hij sloeg hen vanaf hele jong leeftijd helemaal in elkaar en ook verbaal timmerde hij er lustig op los. En de moeder? Die stond erbij en keek ernaar. Veel hadden ze niet aan het mens. Maar goed, ze had hen ook uit kunnen leveren aan de man. Of zelf mee kunnen doen!

De moeder neemt het ook nu direct op voor de vader. De arme man heeft pijn in zijn rug. Daarom doet hij zo! Mijn god. Wat een koe. Boe! Heks heeft ook vaak pijn in haar rug, maar ik sla er niet op los en scheldt anderen ook niet uit voor lelijke dikzak of stom varken. Behalve deze mensen dan.

Wat me ook nu weer verbijstert is dat er voor het gemak volledig voorbij wordt gegaan door deze ontaarde ouders aan het feit, dat het kwetsbare kinderen zijn, die ze als boksbal en vuilnisvat gebruiken. Een kind van vier in elkaar rammen omdat het met natte sokken in laarzen  thuis is gekomen uit school? Hoe hoog zijn zulke laarsjes nu helemaal? Een kind een enorme ram voor haar kop verkopen omdat ze de radio aanzet? Of van zender wisselt? Voel je je wel helemaal lekker?

Toen op school ontdekt werd, dat de kids werden geslagen waren de rapen gaar. Blauwe plekken spreken nu eenmaal boekdelen….. Vanaf dat moment werd de verbale mishandeling drie keer zo erg, maar gelukkig durfde onze held geen traceerbare sporen meer op het lichaam van de meisjes achter te laten. Dus fysiek werd de mishandeling minder.

Hij was overigens woest over het gezichtsverlies. Zijn dochters hadden hem te schande gemaakt, toen per ongeluk uitkwam dat ze bont en blauw werden geslagen. Grappig toch hoe zo’n sukkel het weer omdraait. Het is nu eenmaal nooit de schuld van de pleger!

De moeder wordt erbij gehaald. ‘Geef nu eens toe wat er gebeurd is, zo lang jij dat blijft ontkennen komen we nergens… Het feit dat je slechte dingen doet betekent nog niet dat je een slecht mens bent!’ roept de stoere dochter wanhopig.

Moeders echter begint direct haar man te verdedigen. ‘Hij heeft een slechte rug, daarom is hij altijd zo slecht gehumeurd…’ ‘Wat?’ zegt Phil, ‘Je laat hem slaan en schelden en vergoelijkt dat omdat hij rugpijn heeft? Waarom sta je hem toe om zijn dochters in elkaar te slaan?’

‘Sorry,’ zegt ze. En dat is het. Daar moeten de jongedames het mee doen. Echt gemeend klinkt het niet.

In de pauze tussen de opnamen troost mams de vader. De arme man, het wordt allemaal zo overdreven. Dat vindt de eikel zelf ook. OK, hij schold en mishandelde. Nou en? De kinderen begonnen! Het is gewoon een wisselwerking. En zo erg is ook weer niet. Alles wordt zwaar overdreven. Hij wilde zijn dochters gewoon respect bijbrengen voor hun ouders……

Respect en liefde zijn hetzelfde. Hoe denkt die man dat zo voor elkaar te krijgen? Zijn aanpak kweekt haat. De zusters haten elkaar al. Dat heeft hij al voor elkaar gekregen…… Ze zijn gezworen vijanden, maar in elk geval vertellen ze hetzelfde verhaal. Je hebt ook dergelijke gezinnen met 1 zondebok. De rest wordt lekker ontzien, maar dat kind is dan de lul.

‘Parent is a verb,’ zegt Phil. In het Nederlands niet, maar ik vind het toch mooi gezegd. De taak van een ouder is handelend optreden, niet om te reageren. Het idee dat een kind begint is sowieso absurd. Het is een kind! Reageren met een dreun of een poeier, als een olifant in een porceleinkast, slaat echt helemaal nergens op. Dat doet alleen een incompetente ouder.

De stoere dochter mag eigenlijk geen contact hebben met de vader van haar therapeut. Ze is tegen alle adviezen in toch naar de show gekomen. Haar insteek is om de zaken bespreekbaar te maken. Ze wil dat de vader toegeeft wat er gebeurd is. De man vertikt het. Hij wil respect! Zomaar. Vanuit het blinde niks.

‘Waarom kunnen die meiden me niet gewoon vergeven? Waarom doen ze zo moeilijk?’ brult de kerel nijdig. ‘Het is lastig om iemand te vergeven, dat hij over je voet rijdt terwijl ‘ie over je voet rijdt. Stop bullying!  Toon zelf eens een beetje respect.’

Volgens Phil moet de vader wat nieuwe vaardigheden aanleren. De moeder idem dito. De zussen hebben elkaar nodig, dus die haat moet ook weg. Tja.

Je bent sowieso vrij kansloos na zo’n jeugd. Geen gevoel van eigenwaarde, angststoornissen, groot kans op een chronische ziekte, pijnklachten  of een ander probleem. Zoals een eetstoornis.  Anorexia bijvoorbeeld.

De jongste dochter heeft het. De oudste heeft diagnose borderliner. En jammer voor jullie, dames, maar een normale vent zul je waarschijnlijk niet vinden. Vanaf nu val je finaal voor eikels en klootzakken, die in het beste geval niet al teveel op je vader lijken….. Maar waarschijnlijk wel.

Maar goed, de aarde is een leerschool, hoor ik net een spiritueel medium zeggen op TV. Bah natuurlijk. En wat hebben we dan toch weinig geleerd in die miljoenen jaren evolutie. Dat belooft niet veel goeds…..Vanuit deze redenatie zullen de meisjes het wel verdiend hebben. Toch? Zijn wij er weer vanaf. 😦

 

Blamingdad op Twitter

Heks gaat op bezoek bij engeltje en zijn moeder. Wat is hij zoet! Nog wel…. Wacht maar af, voor je het weet is het een bengeltje…….

Donderdagavond staat de buurvrouw op de stoep. Ze heeft een paar pakjes kattenvoer voor me. ‘Ik kreeg ze cadeau, maar mijn kat mag dit niet eten….’ Ze heeft een stokoude poes met een nierdieet. En een piepjonge baby!

‘Dank je wel, buurvrouw. Hoe gaat het met de kleine? Groeit hij goed? Slaapt hij lekker door?’ Ze begint te stralen. Altijd zodra je haar baby noemt gaat de zon op in haar vriendelijke gezicht. “Hij is niet helemaal lekker, want hij heeft vandaag weer prikjes gehad.’ O ja, de vaccinatie ellende…..

sem3

We spreken af, dat ik morgen eventjes op bezoek kom. Heks snuffelt nu eenmaal graag aan kleine mensenkindertjes….. Het klinkt dubieus, alsof ik ze op wil eten. De boze Toverheks! Haha. Niets is minder waar. Ze ruiken nu eenmaal zo lekker zoet…..

De volgende middag rond vier uur bel ik aan. Mijn buuv doet open met Sem op haar arm. Hij ziet er sneu uit. Waterige oogjes kijken me verdrietig aan. ‘Vorige keer had hij helemaal geen last van die prikken, maar deze keer is hij totaal niet in orde….’ verzucht zijn moeder, ‘Hij wil alleen maar de hele dag in mijn armen liggen…’

Wat een geluk dat dat kan! Deze nieuwbakken moeder wijdt zich volledig aan haar kleine wondertje. ‘Ze willen dat ik weer ga werken, maar ik ga niet langer dan twee uur per week aan de gang. Ik wil gewoon zoveel mogelijk bij mijn kindje zijn…..’

Ik geef haar groot gelijk. Voor je het weet is hij groot. ‘Het is misschien wel de mooiste tijd van je leven. Geniet er maar lekker van!’

Het uurtje dat ik op bezoek ben zakt de kleine Sem langzaam tegen zijn mamma aan in slaap. Wat een heerlijk ventje. Hij is in de paar maanden van zijn bestaan al verdubbeld! Hij doet het goed!

SEM4

Een engeltje

Familiedrama in The Doctor Phil show. Geen effect wordt geschuwd om de contraproductieve wetmatigheden in de structuur van een uiterst disfunctionele familie te doorbreken. Zulke patronen kunnen echter hardnekkig zijn. Vooral als je de schuld bij een ander legt. Weg met de zondebok!

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

De dokter Lul-show

Maandagmorgen en het is weer zover. Heks ligt gestrekt. Het hele weekend in touw geweest en mijn gezondheid is niet je dat momenteel, zacht uitgedrukt. Frogs heeft het hondje opgehaald, de schat.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Het is heel eenvoudig

Maar niet getreurd. Ik hang lekker voor de buis. The Bold and the Beautiful is bezig, die idiote soap over een disfunctionele familie met veel geld. Heerlijk. Wat maken ze er weer een potje van. Daar verbleken mijn muizenissen bij….

Later zie ik Doctor Phil. Hij is lekker op dreef vandaag. Alweer een disfunctionele familie, het is aan de orde van de dag. Het komt ook nogal eens voor natuurlijk, dat mensen elkaar de tent uitvechten. De ander het licht in de ogen niet gunnen. Hun bloedverwanten naar het leven staan zelfs. Ik zag laatst een hele enge reconstructies van zo’n drama ’s nachts op TLS, toen ik niet kon slapen.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Opletten jij!

In dit geval is er wel degelijk sprake van veel liefde tussen de leden van dit gebroken gezin. Alleen zijn de acties van de individuen uitermate contraproductief. En weinig constructief. En dat is ook eerder regel, dan uitzondering. We zitten vaak gevangen in patronen. Gevormd in de hogedrukpan van verdriet en pijn, opgelopen in de arena van het leven.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Och arme, ochitochietochie

De dochter van zeventien is het probleem. Ze gebruikt alles wat je maar aan drugs kunt verzinnen. Hetgeen natuurlijk bijzonder schadelijk is, zeker op die leeftijd, als de hersenen nog niet volledig gevormd zijn. Het meisje is niet van zins er iets aan te doen. Zodra ze uit alweer een afkickkliniek komt rent ze linea recta naar haar dealer. Dit drijft haar ouders tot wanhoop.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil ShowDOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Zowel de vader als de moeder steken een flinke preek af. Dat kind wil niet deugen. Het moet maar eens afgelopen zijn met die onzin. ‘Als ze drugs gebruikt gooi ik haar de deur uit, dat weet ze’, zegt de vader pertinent. En hij bazelt nog een tijdje door over de gevaren van drugsgebruik. Alsof Phil daar niets van af weet. Heel vermakelijk.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Duh, hoor ik dat nu goed?

Ook grappig is, dat de man zelf 2 keer per dag 80 mg Oycontin, ofwel morfine slikt. Waarschijnlijk liegt hij de helft van zijn dosis af, want in de papieren van de doctor staat iets heel anders….. Typisch gedrag van een verslaafde. Soms vindt zijn dochter hem buiten westen op de bank. Maar het allerbeste komt nog.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Dat meen je niet

Hij verwijt zijn dochter niet alleen drugsgebruik en laat haar keihard vallen, als ze zich daaraan overgeeft: Haar aan haar lot overlaten is een patroon. Het is niet de eerste keer, dat hij haar in de steek heeft gelaten. Toen het meisje 9 jaar oud was, gingen de ouders scheiden. Verschrikkelijk voor dit vaderskind. Pa verdween en liet anderhalf (!) jaar niets van zich horen. Pappa’s kleine meisje kon de rambam krijgen.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil ShowDOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

De moeder heeft ook boter op haar hoofd. Ze heeft niet bepaald meegewerkt aan het in stand houden van het contact tussen vader en kind. En dat is zacht uitgedrukt. Ze vindt haar vriendinnenband met haar losbandige dochter belangrijker.

De dochter gebruikt drugs vanaf haar tiende!!! Moeders had niets in de gaten. Ze wringt zich in bochten van onschuld, maar Phil heeft haar in de smiezen.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

En dan moet je natuurlijk zijn boek lezen

En lukt het hem om deze ontspoorde trein weer op de rails te krijgen? Het lijkt er niet op. Het meisje verlaat de zaal. Ze is er klaar mee. Wat een gezeik.

Toch weet onze glamourdoctor later in de show tot haar door te dringen. Hij luistert naar haar en toont begrip. Dat heeft ze nog nooit meegemaakt! Ook zet hij de ouders op hun plek. Je kunt niet zeggen dat dit kind een probleem heeft zonder de hand in eigen boezem te steken.  Als ze werkelijk willen, dat de situatie verandert moeten ze zelf ook aan de slag.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

M’n zus en m’n zo

Een familie is een organisch geheel, zoals een lichaam. Een zondebok aanwijzen betekent slechts ontkenning van dit gegeven. Op de korte termijn werkt het prima. Daarom is deze invalshoek natuurlijk zo in zwang in het gemiddelde gezin.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Okidokie, opgelost

En hoe loopt het af bij onze TV-goeroe? Nou, iedereen zegt toe zijn of haar gloeiende best te doen. Eind goed, al goed. Was het leven maar een Doctor Phil show! In het werkelijk leven emmeren mensen eindeloos door. Familieleden, die als ballonnetjes in een schoenendoos om de beurt hun ego opblazen, daarmee de anderen verdrukkend. Hier en daar een zielige lekke ballon. Die heeft het niet gered….

Maar ja, Heks is best optimistisch. Ik geloof in liefde en vergeving. Eindeloos opnieuw beginnen en je gloeiende best doen. Bruggen bouwen tegen de klippen op. Met alles wat in je is. Met een open vizier en een hart van goud.

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Soort zeerob

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Ja, daar heb je niet van terug

DOCTOR PHIL, TV goeroe, Phil, The Doctor Phil Show

Het blijft een show natuurlijk

Heks mengt zich in hopeloze Zwarte-Pieten-discussie: Wat hebben Zwarte Piet, Geisha’s, Halloween Heksen, Clowns en Masai gemeen? Ze zijn allemaal een belediging voor een medemens…… ;-)

clown, wit gezicht, pipo,

Deze jongens zijn toch ook niet bepaald de slimsten.

Het is nog steeds zomers weer, maar ’s avonds doe ik de verwarming aan. Het wordt alweer vrij vroeg donker. De eerste blaadjes vallen van de bomen. Langzamerhand laten we de zorgeloze zomer los en richten onze focus naar binnen. De dagelijkse bezigheden raken weer op de rails. Binnenkort zitten we weer rond de kerstboom. Op televisie barst de discussie over Zwarte Piet in volle hevigheid los.

clown, wit gezicht, pipo, clown, wit gezicht, pipo,

 

Heks zit met er met een half oor naar te luisteren. Er zijn weer allemaal mensen aan het woord, die zichzelf graag horen praten. Op één of nadere manier heeft het onderwerp me nooit kunnen boeien. Ikzelf associeer die domme zwarte knecht totaal niet met mijn gekleurde medemens. Net zoals ik die schimmelige bebaarde bisschop niet associeer met mijn Cowboy met hippe baard bijvoorbeeld.

Maar goed. Hele volksstammen vallen over dit thema. Dus ik luister. En moet erkennen, dat sommige argumenten steekhoudend zijn. En als mensen zich er zo sappel over maken, schilder die domkop dan gewoon pimpelpaars.

GEISHA, wit gezicht, Japanse dames, geisha's

Geisha in vol ornaat

Heks heeft een langdurige carriere als Zwarte Piet achter de rug. Jarenlang liep ik minstens twee dagen per jaar in een satijnen pak. Met pruik en zwart geschminkt gezicht. Op de gymnastiekvereniging viel ik uit de ringen en struikelde over mijn eigen koprol. Tot groot vermaak van kinderen in velerlei kleuren. Niemand voelde zich aangesproken….

Met een jeugdvriend maakte ik de kleuterschool van zijn moeder onveilig. We zetten de boel compleet op stelten. Iedereen vond het geweldig, behalve zijn moeder. Wij deden namelijk alles, wat verboden was…..

GEISHA, wit gezicht, Japanse dames, geisha'sGEISHA, wit gezicht, Japanse dames, geisha'sGEISHA, wit gezicht, Japanse dames, geisha's

Heks heeft dus een geweldige herinnering aan haar carriere als Zwarte Piet! Die gewiekste deugniet. Een Paarse Piet, ik vind het best. Zolang hij maar ondeugend blijft!

Maar dan wil ik ook iets doen aan het wereldwijd verbreide fenomeen Halloween en een lans breken voor een kwetsbare groep medemensen, die door dit feest als een stel idioten wordt afgeschilderd. Ook in Nederland steekt dit festijn de laatste decennia de kop op. Winkels leggen pompoenen in de etalage. Griezelparty’s schieten als paddestoelen uit de grond.  Mensen gaan daar verkleed heen. Bijvoorbeeld als heks!!!!

donkere vrouw , wit gezicht, speer door tongdonkere vrouw , wit gezicht

 

En dat is natuurlijk uiterst kwetsend voor mijn beroepsgroep. De Halloweenheksen zijn altijd lelijk, slecht, eng en gevaarlijk. En natuurlijk vrouw. Stokoud. Met een wrat. Alle stereotypen ooit in de wereld gebracht door de inquisitie, ofwel de Rooms Katholieke kerk, dezelfde club van die foute bisschop met zwarte knechtje….. worden van stal gehaald. Deze groep vrouwen, die al zo hebben geleden op de brandstapel, worden weer volledig belachelijk gemaakt. Schande! Ik ga het aanmelden bij het College voor de Rechten van de Mens

Ik heb overigens ook wel eens op TV gezien, dat bij bepaalde Afrikaanse stammen een aantal leden bij rituelen hun gezicht WIT verven. Iedereen is dan doodsbang van hen. Zoals de kinderen dat een eeuw geleden van  Zwarte Piet waren. In de tijd van de roe en kindertransport per zak naar Spanje. Dat lijkt me ook niet in de haak. Met die stam wil ik nog eens een hartig woordje wisselen.

Zwarte Pieten-discussie deel 2. Het gevaar van recente ontwikkelingen in Gouda…….

Ontmoeting met straatdichter en grappenmaker Glenn L. Parami zet met weer aan het denken over die Zwarte Pieten discussie: Deel 3.

Morgen is het pakjesavond! Zullen er rellen uitbreken? Worden er zwarte Zwarte Pieten gemolesteerd? Heks kijkt nergens meer van op na de beruchte intocht in Gouda. Zwarte Pietendiscussie deel 4. Mij een Bietendiscussie finale……

 

masai-ritueel, mannen met witte gezichten,

Masai mannen met wit geverfde gezichten

masai-ritueel, mannen met witte gezichten, masai-ritueel, mannen met witte gezichten,

 

EEN GREEP UIT DE AFRIKAANSE SCHMINCKTRADITIES:

Xhosa-cultuur,-ritueel, mannen met witte gezichten,

Je ziet witte verf natuurlijk veel beter op een donkere huid

Een andere overgangsrite, die in groepsverband wordt uitgevoerd en waaraan Mandela zich ook heeft onderworpen, zijn de riten bij het intreden van de manbaarheid, de overgang naar huwbare man, ulwaluko. Na een rituele besnijdenis trekt het groepje ingewijden, de abakhwetha, zich geruime tijd terug om te genezen. Gedurende deze periode smeren zij hun gezicht in met witte klei (ifutha) en nemen zij diverse taboes in acht.

Een belangrijk onderdeel van de zijn de initiatierituelen. Hierbij leren de jongens en meisjes hoe ze volwassen mannen en vrouwen moeten worden. Jongens verven hun gezicht dan wit om te laten zien dat ze van andere mensen verwijderd zijn. Wanneer deze periode van afzondering voorbij is verbranden ze de hut en nemen zo afscheid van hun kindertijd.

Xhosa boy undertake manhood ceremony in rural Eastern Cape, South AfricaXhosa-cultuur,-ritueel, mannen met witte gezichten, Xhosa-cultuur,-ritueel, mannen met witte gezichten, WIT GEVERFD GEZICHT, VROUW MET GEK HOEDJE, AFRIKA

Soms kom je Masai jongetjes tegen met wit geverfde gezichten. In dit natuurlijk amfitheater ga je op zoek naar de eenzaam rondstruinende neushoorn. Mocht je nog geen leeuwen met welpjes hebben gezien, dan heb je hier weer een kans!

Al duizenden jaren beschilderen de leden van Aboriginalstammen in Australië hun lichaam met witte verf. In eerste instantie diende de verf voor spirituele rituelen, maar langzamerhand kwamen er meer redenen om het lichaam te versieren.Zoals wij tegenwoordig verschillende kledingstijlen hebben en iedereen een ander sieraad wil dragen, beschilderen de Aboriginals hun lichaam op hun eigen manier, om er anders uit te zien dan anderen.

Xhosa boy undertake manhood ceremony in rural Eastern Cape, South AfricaXhosa-cultuur,-ritueel, mannen met witte gezichten, Xhosa-cultuur,-ritueel, mannen met witte gezichten, Xhosa boy undertake manhood ceremony in rural Eastern Cape, South AfricaXhosa-cultuur,-ritueel, mannen met witte gezichten,

Heks heeft het druk. En dat gecombineerd met weinig energie geeft al snel stress. Eventjes stil staan bij de Boeddha’s van het Museum van Volkenkunde in Leiden. Ik was er afgelopen zondag nog. Wat een rust gaat er toch uit van deze beelden…..

BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN

Vanmiddag oefenen we voor de laatste keer met het projectkoor. Volgende week is de uitvoering van Misa Criolla van Ariel Ramírez. Een prachtige Zuid Amerikaanse mis. We zingen er van voor naar achter doorheen. Na een uur zijn we klaar. En we kunnen gaan! Hoewel we nog zeker een uur repetitieruimte hebben…..

BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDENBOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN

 

‘Het ging zo goed, Wim ( de Ru, onze dirigent) denkt vast “laten zo”. Als we het nog eens zingen en het lijkt nergens op, worden we zenuwachtig!’ fluisteren we tegen elkaar. Zo heb ik opeens wat extra tijd op deze drukke zaterdag. En dat is maar goed ook. Ik moet een aantal voor mijn zeer zware taken volbrengen. Een optreden van Cowboy in Haarlem vanavond. En daarna een feestje bij de Wilde Boerenzoon. Eerst maar eens een uurtje in bed liggen…..

BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDENBOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN

Ik bel mijn moeder. Komt zij naar het concert? Ik heb geregeld dat Cowboy haar ophaalt en weer thuis brengt. ‘Ja, leuk!’ reageert ze. We maken afspraken over het tijdstip, waarop haar chauffeur voor de deur moet staan. Mooi zo, dat is geregeld.

BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN

Er liggen nog talloze regelklusjes te wachten. Met beperkte energie kom  je altijd tijd te kort! Vandaag vind ik het echter mooi geweest. Nu nog even moed verzamelen voor de volgende programma onderdelen. Zoals hond uitlaten, eten en mezelf optutten voor een avondje uit. Eventjes de ogen sluiten, letterlijk, voor alle dingen waar ik niet aan toe kom. En daarna: Genieten van een heerlijk avondje uit!

BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN BOEDDHA'S, MUSEUM VAN VOLKENKUNDE, LEIDEN

Gebrekkig sprekende Marokkaan met vet accent werpt stigmatiserende smet op verder prima voorstelling van Het Nationale Toneel. Met jubilerende Anne Wil Blankers in de hoofdrol!

madame Rosa, nationale toneel, anne wil blankersmadame Rosa, nationale toneel, anne wil blankers

Gisterenavond om twaalf voor acht haast ik me op naaldhakken naar de kassa van de Schouwburg. Het is om de hoek. Dus de kwelling is van korte duur. Fiederelsje staat me op te wachten met de kaartjes. We gaan de jubileumvoorstelling zien van Anne Wil Blankers: ‘Madame Rosa‘.

Anne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale Toneel

‘Het komt niet vaak voor, Heks, maar we zijn de jongsten hier,’ fluistert mijn vriendin. Ik kijk om me heen. Inderdaad, je kunt over de grijze permanentjes lopen! We geven onze jassen af bij de garderobe. Truien, dassen en andere kledingstukken in geval van Fiederelsje…. En haasten ons naar boven. We zitten in de engelenbak. Achter een pilaar. Gelukkig is ‘ie niet zo dik…….

Anne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale ToneelAnne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale Toneel

Achter me vraagt een vrouw of ze even in mijn programmaboekje mag kijken. Maar natuurlijk. In de pauze blijkt dit een goede vriendin van mijn moeder te zijn. Ik ken haar ook goed, want als student sopte ik wekelijks haar huis van boven tot onder om een centje bij te verdienen. Wat leuk om elkaar weer te zien!

‘Hoe vind je het stuk?’ vraagt ze, ‘Mij valt het een beetje tegen, ik heb haar wel eens in sterkere rollen gezien! Koningin Wilhelmina bijvoorbeeld, geweldig!’ Wij zijn ook niet wild enthousiast. Terwijl het toch boeiend is. Alleen de dramaturgische keuze om een hoofdrolspeler zijn tekst in  gebroken Nederlands met een vet Marokkaans accent te laten vertolken is volstrekt onbegrijpelijk in de context van het stuk. Het haalt heel veel kracht weg uit het verhaal  en maakt het een beetje belachelijk.

Anne Wil Blankers,  Koningin WilhelminaAnne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina

‘Misschien praat die acteur gewoon zo ‘, ginnegappen we na afloop. En inderdaad. Als we later in de foyer nog een glas wijn drinken, komen de spelers binnendruppelen. De tegenspeler van Anne Wil horen we boven de rest uit kletsen met een stevig Marokkaans accent.

Voor je nu denkt, dat ik me in de gelederen van die Indische jongen Wilders schaar met dit verhaal, zal ik toelichten waarom dit op zich prachtige accent doorvoeren in het stuk met toevoeging van gebroken taalgebruik en een onwaarschijnlijke prosodie, mijns inziens een belachelijke keuze is. En bepaald geen reclame voor de intelligentie van Marokkanen…..

Het stuk speelt in Parijs. De jongen is ongetwijfeld een Algerijn in de oorspronkelijke tekst. Want Algerijnen wonen nu eenmaal bij bosjes in Parijs. De jongen, Mohammed, woont al sinds zijn vierde bij een perfect sprekende, goed articulerende vrouw, Madame Rosa. Hij is nu zestien.

Ik weet, dat het taalverwervingsproces zich grotendeels op jonge leeftijd voltrekt, maar het is volstrekt onwaarschijnlijk, dat deze jongeman zo weinig heeft bijgeleerd in die twaalf jaar en woorden verhaspelt. En nog steeds met zo’n sterk accent spreekt. Hij is in feite opgevoed door deze vrouw.

Anne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina Anne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina

Omdat hij een grote rol heeft is deze miskleun hinderlijk aanwezig gedurende het gehele stuk. Anne Wil is weer fantastisch. Vijftig jaar op de planken! Wat een prachtige vrouw is het toch! Ik heb haar veel zien spelen in de tijd, dat ik was verbonden met een jeugdgroep van De Haagse Comedie.  Als zij het toneel op kwam lopen veranderde alles. De energie van het stuk ging direct omhoog! Toen ook al.

Anne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina

Uiteindelijk hebben we dus een heerlijke avond. Mijn vriendin trekt al haar truien en jassen weer aan. Een paar grote sjaals en een enorme bontmuts moeten haar hoofd vorstvrij houden op de fiets naar huis. Heks loopt de steeg uit en is thuis. Lekker toch, wonen in het centrum van dit lieve stadje.

Anne Wil Blankers,  Anne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale Toneel

Lente, lente, lente. Mensen kruipen uit hun holen en gaten en hondjes bevolken de stadsparken. Opeens: Kleurige madonna met kind in een Leids plantsoen.

madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder

Op een bankje in de zon zit een heel bijzondere madonna met kind!

madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moedermadonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder

Met dit heerlijke weer is het goed toeven in de parken en plantsoenen. Varkentje uitlaten wordt er een stuk leuker op. Zowel voor hem als voor mij. Overal hondjes om mee te spelen. Overal baasjes om mee te kletsen.

Een aantal dagen geleden besluit ik aan het eind van de middag nog een rondje Singel te fietsen met mijn schatje. In het plantsoen laat ik Ysbrandt lekker snuffelen. Terwijl hij uit zijn bol gaat wandel ik op mijn gemak tussen het ontluikende groen.

madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder

Een engeltje, dit ventje….

madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder

Op een bankje bij de volière zit een kleurige vrouw met haar fleurige baby: Een plaatje! Heks is direct gecharmeerd van de aanblik van dit prachtige koppel. Het kindje is piepjong. Een beeldschoon manneke.  Ik raak met deze alleenstaande moeder aan de praat.

Enthousiast vertelt ze over dit wonder in haar leven. Het is natuurlijk heel intensief, zo in haar eentje. Dat weet ik nog wel van een aantal vriendinnen van me. Het slokt je compleet op. Zo’n kleintje is in alle bescheidenheid toch maar opeens het middelpunt van je universum!

madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder

‘Ik houd niet van poseren!’ zegt deze moeder.

Ik complimenteer haar met hun kleurige outfit. ‘Oh’, klinkt het achteloos, ‘Dat gaat vanzelf. iemand gaf me dat mutsje en in no time had ik de rest erbij gevonden.’ Misschien krijgt ze ook bezoek van een kleding-engel….. Zo te zien wel.

madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder

Wat een plaatje!

‘Mag ik een paar foto’s van jullie maken voor mijn blog? Dat mag. Hoewel de dame niet van poseren houdt. ‘Maar mijn kleintje wel!. Hij vindt het prachtig! Kijk maar!’ En inderdaad. Op het moment, dat ik mijn camera tevoorschijn haal krijg ik een stralende lach van deze kleine charmeur. Het zit er vroeg in!

madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder madonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moedermadonna met kind, modere en kind, fleurige moeder met kind, kleurige madonna, baby, kindje, in park, in het groen, kleur, kind, moeder