De laatste week verdiep ik me in het verschijnsel persoonijkheidsstoornissen. Een veelvoorkomend fenomeen. Als je de hoeveelheid mogelijke afwijkingen, de gemiddelde percentages van de bevolking die eraan lijden en de percentages door hen beschadigde mensen bij elkaar optelt vraag je je af of er nog normale mensen rondlopen op deze aardkloot.

Waarschijnlijk niet. De kans dat er ergens in de ontwikkeling van die grandioze computer in je kop iets mis gaat is te groot. Mensen worden opgevoed door narcisten, psychopaten en andere incompetent gespuis. Of groeien op in gewelddadige omgevingen, oorlogssituaties. En als je dat allemaal niet over je heen hebt gekregen wordt je dorp wel weer getroffen door een natuurramp. Of je stad opgeblazen door een terreurbeweging. Het is altijd wat……

De wereld is bevolkt met gepijnigde mensen. En mensen met pijn doen pijn. Zo blijft die negatieve spiraal in de lucht. Zucht.

Maar ja. Ik word toch een heel stuk wijzer over wat mezelf is overkomen bij de ontwikkeling van de programmatuur op mijn persoonlijke interne harde schijf. Een narcist kan veel schade aanrichten. Ook de kwetsbare variant van dit genadeloze volkje. Diegene waar je dit afschuwelijke destructieve gedrag niet direct achter zoekt: De verlegen figuur met hechtingsproblematiek en de dunne huid…..

Tegelijkertijd ligt het geluk weer gewoon op straat. Een gesprekje met een verlegen meisje en haar eigenwijze Tekkel. En later met twee ondeugende zusjes met hun nieuwe pup. Heks kan mateloos genieten van zulke kleine wondertjes.

Maandagavond vind ik een bos bloemen in mijn brievenbus. De stelen zitten vastgeklemd in de gleuf. Wat leuk! Ik weet direct van wie ze zijn, want ik heb de man in kwestie diezelfde middag nog gesproken. Terwijl hij met deze prachtige bos Hortensia’s door de stad liep te wandelen. Hij vertelde me uitgebreid over zijn prachtige kleindochter. Nauwelijks voor te stellen dat deze kerel alweer opa is…..Kijk: Alweer iemand, die blij wordt van een kind!

Woensdag neemt een Frogs me mee uit. We gaan naar een prachtig concert in Paradiso van een wereldberoemde zangeres, Concha Buika. Wat een indrukwekkende dame. Barrevoets danst ze over het toneel. Wild en niet geremd door muzikale conventies experimenteert ze er lustig op los. Met haar warme hese stemgeluid zet ze de zaal compleet op zijn kop! Heks heeft een heerlijke avond. Ze wordt nog thuisgebracht ook!

Zo speur ik en struin ik op zoek naar antwoorden. Er vallen kwartjes. Soms zoveel, dat ik wel een fruitautomaat lijk. Hier en daar gaat me een licht op. En sommige dingen vallen op zijn plek. Hetgeen ik dan te zien krijg is niet altijd even prettig. En dat is een eufemisme. Maar het is nog altijd veel beter dan de verwarring die eraan vooraf ging. De waarheid kan pijnlijk zijn. Maar verwarring schept lijden….

Het mooiste antwoord komt echter van het leven zelf. Dat prachtige leven waarin iedereen mijn partner is, zolang ik liefde en compassie kan genereren. Het genereert nu die liefde en compassie voor mij! Met vriendelijke partners, spontane ontmoetingen en elke dag wel een cadeautje uit de kast!