Het is alweer een paar weken geleden dat ik met Frogs naar een feestje ga in de hoofdstad. ‘Ik wil eerst eventjes langs het geboortehuis van Johan Cruijff, Heks. We hoeven niet eens ver om te rijden!’ Ik vind het een prima idee. Laten we gaan kijken waar onze held het levenslicht zag. ‘Ik neem mijn TomTom wel mee, Frogsie, dan hoeven we niet te zoeken…’

Zo rijden we dan op een gure zondagmiddag samen naar Amsterdam. Ysbrandt mag ook mee. Het is voor zijn grote operatie. Hij is nog in het bezit van zijn dierbare balletjes…. Niet onbelangrijk als je het geboortehuis van een balvirtuoos gaat bezoeken…..

Met behulp van mijn onvolprezen navigatiesysteem staan we in no time op de hoek van de Tuinbouwstraat en de Akkerstraat. In dit piepkleine hoekhuis is ons nationale voetbalgenie ter wereld gekomen. In dit eenvoudige volksbuurtje is hij opgegroeid. ‘Hij speelde altijd poortvoetbal met jongens uit de buurt,’ zegt Frogs. We kijken rond in dit tuindorp met zijn door poorten afgesloten hoven. De perfecte buurt voor dat spelletje…

‘Ik kan me ook herinneren dat Cruijff aan het spelen was, Frogs. Ik was piepklein, misschien drie jaar oud, en zat bij mijn vader op schoot. We keken samen naar een belangrijke wedstrijd op televisie.’

‘Hij was maar aan het schreeuwen over die Cruijff. Helemaal enthousiast. Mijn vader! Dat was meestal een hele rustige man….. Zal wel weer zo’n wedstrijd zijn geweest waarin dit grote talent iets fenomenaals liet zien! Zoals die lob uit jouw gedicht.’

We kijken naar de bloemen op de stoep van het huis. Er liggen allemaal epistels bij. ‘Ik heb dat gedicht ook bij me, Heks. Ik ga het tussen de bloemen leggen.’ Hij maakt aanstalten om het papier neer te leggen.

‘Je moet het wel eventjes voordragen, Frogs. Vooruit met de geit. Maak ik een mooie foto.’ Even later draagt de warme stem van Frogs het gedicht door de straat. De huidige bewoner van het pand komt naar buiten. Toevallig. Hij glimlacht. Kennelijk zijn we niet de enigen, die hier op de stoep staan te oreren….

Als we later in de auto stappen en wegrijden komen de volgende pelgrims alweer op de proppen. Een BMW vol voetbalvrouwen of iets wat daar op lijkt: Geblondeerde dames met enorme neptieten. Ik kan zo snel niet zien of er mannen achter al dat geblondeerde en getoupeerde haargeweld schuilgaan.

‘Dat was fijn, Heks, ik ben helemaal klaar voor een feestje.’ Even later zitten we aan de fantastische hapjes en drankjes van Zwaan. Glutenvrij ook nog! Het is haar verjaardag vandaag. En dat gaan we met haar vieren!

De lob