Vanmorgen zit ik voor de zoveelste keer te wachten op de post. Ik spijbel een keertje prikken halen, want er zijn sublieme pijnstillers onderweg. Al dagen. Helaas ben ik helemaal door mijn voorraad heen. Daardoor daalt de spiegel van dit middel in mijn bloed gestaag. Dientengevolge komen al mijn zenuwbanen ouderwets onder stroom te staan. Ook breekt er een gezellig binnenbrandje uit in diezelfde zenuwlijergeleiders.
Resultaat: Slapeloze nachten en en hompelstrompel lijf.
Natuurlijk ben ik benieuwd waarom het zo lang moet duren voordat die pillen zijn bezorgd. Normaal gesproken zijn ze met een dag binnen. Daarom heb ik ook zo lang gewacht met bestellen. Niet slim achteraf.
Het middel PeaPure is geweldig. Zonder dit peperdure lichaamseigen voedingssupplement met een pijnstillende werking sterker dan morfine was mijn leven een totale hel. Nu is het nog wel kommer en kwel, maar afgetopt. Heel prettig als je sowieso zelf al helemaal bent afgetobt.
Het eerste jaar nadat een BMW zich in mijn nek total loss reed was er geen land met me te bezeilen. Eerlijk gezegd wilde ik dood. Alsof ME, Fibromyalgische ellende en een stevige RSI nog niet genoeg was om me het leven zuur te maken, kwam daar nu ook een vette whiplash bij.
De pijnklachten gingen over een grens dat ze niet meer te hanteren waren, maar niemand die er wakker van lag behalve ikzelf. Van de dokter kreeg ik morfine. Als je dat regelmatig gebruikt ben je sowieso al op sterven na dood.
Na dat hopeloze jaar ontdekte ik PeaPure en LDN. Het laatste middel moest ik opbouwen. Je kon er zieker van worden en dat werd ik ook. Een fikse griepaanval van een jaar met complicaties kreeg ik op mijn brood. Ik was zo wanhopig dat ik toch doorging met de medicatie. Inclusief het daarbijbehorende strenge dieet.
Na een jaar sloeg het aan.
Goddank deed de PeaPure intussen iets tegen de pijn. Het was toen nog een peperduur medicijn. Ik was zo’n duizend euro per jaar kwijt om het te kunnen slikken, een junk zou erom lachen, voor mij is het heel veel geld, maar ik had het er voor over.
Nu is het in prijs gedaald. Er zal wel een patent zijn verlopen. Bovendien wordt er aardig gestunt op internet met dit middel, waar het in het verleden slechts bij 1 firma verkrijgbaar was.
Als ik de pillen na twee dagen nog niet binnen heb word ik toch wel wat bezorgd, je hoort de gekste verhalen over online winkelen tenslotte. Ik stuur een mail, want bellen kun je hen niet in het weekend. Ik hoor niets terug. Ik check hun Facebook account: er is al in geen maanden iets nieuws op gezet! Terwijl het daarvoor een levendige pagina was….
Oh jee, bestaan ze nog wel? Is het soms een malafide bedrijf, dat eerst een keertje keurig levert en daarna de boel flest? Ik heb wel eventjes ruim honderdvijftig euro overgemaakt met mijn creditcard. Kan ik dat nog terug boeken?
Ja, zo zit je zomaar weer in de piepzak als je niet uitkijkt, terwijl je zenuwbanen branden als een fakkel. Vooral in mijn arme armen. Vooral sinds ik met een hondje wandel, dat me alle kanten optrekt. Het sjouwen trap op trap af met het beest heeft ook een stevige duit in het zakje gedaan. Daarna de val met hond en al van de trap met als resultaat die verdraaide verdraaide knie. Mijn lamme lijf kan niet veel meer aan!
Vorige week dendert er een veel te dikke Labrador achter VikThor aan. Verschrikt schuilt mijn pup tussen mijn benen. En wat denk je? Het bakbeest knalt vol tegen de al pijnlijke knie. Het kolossale monster is zeker vijftig kilo zwaar. Dat gewicht geteld bij zijn noodvaart: Kadang!!!!!!!!
Nu is het een dikke pijnlijke knie. Die kant van mijn lijf met de heup uit de kom en de hondentrekarm zou ik het liefst afzagen.
Vandaag het pakket in ontvangst genomen. Het bedrijf zat in een verhuizing, vandaar de vertraging……
Ze hebben per omgaande het pakket op de bus gegooid, toen ze telefonisch vernamen van mijn vlammende zenuwgestel. Toch attent van Supermens! Niks malafide toestanden.
Direct een heleboel pillen naar binnen gegooid. In de loop van de middag is de brand in mijn lijf enigszins geblust. De hypermobiele storm met pulserende pijngolven is weer binnen de perken!
Ik ben alleen snipverkouden geworden ter compensatie. Ja, je moet toch wat te klagen hebben? Al is het alleen maar om tegengas te geven tegen al die andere zeurpieten overal ter wereld.
Want er wordt wat afgezemeld door de mensheid. En meestal gaat het helemaal nergens over. Dat is nog het ergste.
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.