Maandagmorgen in alle vroegte barst een kakofonie aan geluiden los in en om het huis, Verschrikt liggen we te luisteren naar dit inferno. We zijn nog helemaal niet uitgeslapen. ‘Zal ik maar een kopje koffie gaan zetten?’ stel ik uiteindelijk voor. Van slapen komt toch niets meer. In de badkamer wordt druk geverfd en gekit.
In de woonkamer tref ik een geschokte have aan. De katten kunnen niet naar buiten, want op het balkon zijn ook Mannetjes bezig. Op het dak grenzend aan mijn woning zijn dakdekkers aan het werk. Aan de voorkant van het huis worden latjes rond de ramen vervangen door weer een andere club Mannetjes. Overal lawaai!
Met de gordijnen dicht, omgeven door een ongelofelijke teringherrie, maak ik een ontbijtje. Langzamerhand komen we een beetje op gang. Cowboy is nog helemaal gesloopt door zijn Business Bootcamp het afgelopen weekend. Hij vind het ook wel lekker, dit getreuzel.
Op het balkon landt een astronaut. In zijn witte pak met helm springt hij in slow motion van een steiger, die als een vreemd ruimteschip is geland in de tuin van de buren. Behoedzaam beweegt hij richting mijn gevel. Hij buigt zich voorover en begint met het verwijderen van mijn muur!
Snel maak ik een paar foto’s van mijn versie van landing op de maan. De astronaut zwaait door het raam. Hij heeft geen kwaad in de zin!
Als ik later het hondje uitlaat zie ik hem bij thuiskomst in de steeg staan. Zonder pak. Deze kleine dappere ruimtevaarder! Nieuwsgierig informeer ik naar de werkzaamheden aan mijn gevel.
‘Ach, de voorzorgsmaatregelen zijn vaak nogal overdreven bij het verwijderen van asbest,’ zegt de held, ‘Die vezels, die u door de lucht zag vliegen zijn absoluut niet gevaarlijk. Dat is isolatiemateriaal, glasvezel….. Er zit wel asbest verwerkt in die gevelplaten!’
Gewillig poseert hij voor zijn ruimteschip. Als ik naar boven kijk zie ik mijn knappe lief uit het raam kijken. Zonder baard! Dat was een hele verrassing hoor, afgelopen vrijdag. Ik heb opeens een andere man. Maar ook al zo’n knapperd!
Van mijn baardman ben ik gaan houden, maar dit lekkere ding, ziet er precies zo uit als de man waar ik ooit verliefd op werd! Mmmmm…..
Als alle Mannetjes zijn opgehoepeld kunnen we eindelijk naar buiten. We besluiten Chinees te halen en te gaan picknicken in het Leidse Hout. Het wordt uiteindelijk sojavrije Indische rijsttafel. De vrouw in de Toko schept drie grote bakken helemaal vol.
‘Zo, dat is dan 12 euro.’ ‘Volgens mij heeft ze ons gematst,’ concludeert Cowboy als we later op een kleed in het zonnetje van ons eten genieten. Ik weet het wel zeker! We zijn enorm verwend!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.