ESTRELLA MORENTE,  FOTO: RIK VAN BOECKEL

Zaterdagavond neemt Frogs ons mee naar een concert van Estrella Morente in Carré. Hij heeft een paar vrijkaartjes geregeld, dus Cowboy kan ook mee. Dit trekt Heks over de streep om de hele onderneming aan te gaan, want de energie is laag na deze intensieve week vol optredens met mijn projectkoor. In feite loop ik op mijn tandvlees. Ik hoef echter zelf slechts op dat tandvlees naar de auto van Frogs te kruipen, bij Cowboy aan te schuiven voor een lekker maaltje en naar het theater te kuieren. Het lijkt me haalbaar.

In Amsterdam heeft mijn lief bijzonder lekker gekookt. We eten onze buikjes rond en Frogs kletst honderduit over het interview, dat hij enige tijd geleden met de ster van vanavond had in Spanje. Hij is daarvoor eventjes op en neer naar Madrid gevlogen! ‘Ik heb nog een kaartje over’, besluit hij zijn verhaal,’ de fotograaf heeft afgezegd voor vanavond’. We bellen op de valreep een vriendin. Natuurlijk wil zij graag mee! Ze heeft nog net tijd om iets eetbaars naar binnen te gooien en iets feestelijks aan te trekken. Een kwartier later treffen we haar voor de deuren van Carré. We glunderen allemaal bij het vooruitzicht van dit fenomenale concert.

ESTRELLA MORENTE Foto: Rik van Boeckel

En we worden niet teleurgesteld! Het is fantastisch. Wat een stem! Heks voelt hoe haar borstkas wordt opengetrokken en gevuld met deze emotionerende muziek. Tranen prikken in mijn ogen. Maar ook zijn er veel grappige momenten in de show. Uiteindelijk springt Estrella van het podium en loopt door de zaal. De afstand tussen deze ster en het publiek valt weg. Onversterkt zingt ze ons toe. We kunnen haar aanraken!

Later hoor ik van Frogs, dat ze tijdens de signeersessie even lekker met hem knuffelt. Dat kwam hem natuurlijk op veel jaloerse blikken te staan en wat hilarische reacties. Zoals deze: ‘U bent  vast heel erg belangrijk, want Estrella is zo close met u !’

Tegen die tijd ligt Heks al gestrekt op de bank van Cowboy. Tijdens het concert is haar hele lijf pijn gaan doen. Ondanks preventieve inname van enorme hoeveelheden pijnstillers. Ook zijn de spieren leeg, de buik in de knoop en Heks is misselijk van moeheid. Ik probeer mezelf af te leiden van mijn lijfelijke ellende met  geneuzel op mijn computer. Cowboy wast de vaat. Hij heeft niet door, dat ik onderuit lig. Mopperig becommentarieert hij mijn afwezige houding.

ESTRELLA MORENTE Foto: Rik van Boeckel

Frogs belt, dat hij er aan komt. Hij is langer gebleven om Estella zijn artikel in Jazzism te overhandigen en met haar op de foto te gaan. Hij heeft maar 1 woord nodig om te horen hoe de vlag erbij hangt. ‘Heks, ik ben er met twintig minuten bij je, dan gaan we direct naar huis. Nog eventjes volhouden. Ik ga dan nog wel eventjes met Ysbrandt wandelen!’

Zo lig ik dan als een dweil in de auto terug naar Leiden. Cowboy is achtergebleven in Amsterdam. Als ik zo ziek ben, heb ik genoeg aan mezelf. In Leiden duik ik in bed en daar blijf ik zo’n dag of vier in liggen. Helemaal naar de kloten. Het went nooit hoor, zo’n lichaam. Als ik ook maar iets onderneem loop ik het risico helemaal onderuit te gaan. Deze keer met behulp van een virus. De meeste mensen zijn er na een dag overheen. Ik ben er alweer vijf dagen zoet mee. Maar het goede nieuws is, dat het in het verleden drie weken duurde om er overheen te komen. Waarbij dan het volgende virus alweer op de stoep stond.

ESTRELLA MORENTE MET RIK VAN BOECKEL Foto: Rik van Boeckel