Tagarchief: heldere droom

Wakker worden van een droom: Heldere dromen zijn geen bedrog. Toch? Heks droomt een tegenvraag. Nu het antwoord nog…….

Posted on by

Afgelopen week word ik wakker van een droom. Dat is over het algemeen een teken dat die droom me iets te vertellen heeft. Maar wat droomde ik dan? Slaapdronken prent ik mezelf de beelden in. Ik creëer een paar triggers op cruciale plekken, zodat ik me morgenochtend de droom min of meer kan herinneren. 

Er word aan de deur gebeld. Als ik open doe staan er een aantal mij onbekende mensen met kinderen op de stoep. Ze zijn verre ‘familie’ van me, zo beweren ze. En ze hebben het moeilijk. Direct beginnen ze daarover te vertellen. ‘Waarom komen jullie uitgerekend naar mij toe?’ vraagt Heks gis. Ze krijgt geen antwoord. De mij vreemde familieleden ratelen door over hun ellende.

‘Waarom komen jullie uitgerekend naar mij toe? Hoe komen jullie op dat idee?’ Ik vraag het gewoon nog maar eens. En opnieuw krijg ik geen antwoord. Hardnekkig blijven ze spuien en spuien. Een beerput gaat open. De drek loopt uit hun bek langs hun nek. Wat gek.

Opnieuw vraag ik waarom ze nu uitgerekend hierheen zijn gekomen? Ik blijf het vragen. Ik luister niet naar hun gezeik. Ik wil nu wel eens weten waarom er altijd mensen met ellende op mijn stoep staan. Onbekenden. Of vage kennissen. Of verre familieleden waar ik nog nooit van gehoord heb.

Dan schiet ik wakker. Wat een gekke droom. Raar hoor. En wat reageerde ikzelf vreemd. Normaal gesproken zit iemand allang bij me binnen als ie een zielig gezichtje trekt. Ik reageer heel anders dan ik van mezelf gewend ben in de droom. Of misschien is er echt iets aan het veranderen in Heks. Misschien krijg ik eindelijk grip op iets wat me al jaren nekt…..

‘Jij zit altijd maar naar Jan en Alleman’s ellende te luisteren Heks,’ zei mijn ex van honderd jaar geleden Blonde Buurman onlangs tegen me. ‘Ik herinner me nog goed hoe je destijds in de kroeg werkte en geduldig alle vreselijke verhalen van allerlei dronken idioten stond aan te horen. Ik ken je niet anders!’

Goh, deed ik dat toen ook al? Ja. Ik deed het al als kind. Ook toen sprong ik in de bres voor kids die gepest werden. Ik wierp me op als hun beschermster. Ik luisterde geduldig naar hopeloze verhalen over verschrikkelijke thuissituaties. Maar over mijn eigen situatie repte ik met geen woord…..

De paragnost Peter van der Hurk wees me ook al op die eigenschap. Volgens hem moet ik er maar geld voor gaan vragen. ‘Zet een tafeltje neer met een naambordje erop. En laat mensen betalen voor je een consult. Jij kunt bovendien ook nog eens genezen met je handen. Gewoon een praktijk openen, dan ben je zo uit de sores….!’

Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Je kunt moeilijk opeens uit het blinde niks een rekening presenteren als je weer eens eindeloos naar een droevig verhaal hebt zitten luisteren. Of iemand mateloos hebt zitten bevestigen. Het zou me een deining geven!

Voorlopig neem ik een uitgebreide luistervakantie. De komende tijd ben ik niet bereikbaar in dat opzicht. Ik ben als het ware eventjes in gesprek. Met mezelf wel te verstaan. Dus ik neem andermans problemen niet meer aan. Dat is wat de droom me vertelt.

Er is iets wezenlijks aan het verschuiven vanbinnen. Een op zich goede eigenschap is tegen me gaan werken. Niet best natuurlijk. Dat moet toch anders kunnen! Daar word nu aan gewerkt……

Ga je dan nooit meer naar iemand luisteren? Word je vanaf nu Oostindisch doof Heks? Sta je bij het minste of geringste aandacht vragende rotverhaal stampvoetend met je vingers in je oren omdat je niet wilt horen?

Wie weet. Ik denk niet dat het zo’n vaart zal lopen, waarschijnlijk is het tijdelijk, maar zeg nooit nooit.

Iedereen laat wel eens een steek vallen. Maar soms zitten er wel erg veel steekjes los! Heldere dromen over kapotte breiwerkjes en gevallen steken. Eindeloos herhalen van ophalen van andermans prutswerkje. Tegendraads overeind strompelen. Natuurlijk weet Heks wel beter…. Ze is geen twintig meer!

Posted on by

‘Heks, sommige dingen zijn niet te begrijpen. Maar jij probeert dat wel. Je zit veel te veel in je hoofd in een poging de wereld te vatten. Er zijn nu eenmaal mensen, die alles wat mooi is in hun leven verkloten. Voor een buitenstaander is dat niet te volgen. Je kunt het beter ook maar niet proberen te begrijpen: Het is verspilling van energie.’

Ik zit alweer voor de zoveelste keer bij mijn therapeute. Ze scharrelt door de praktijkruimte, rommelt wat in een laatje, steekt een sigaretje op. Als ze weer op haar stoel zit kruipt Ysbrandt tegen haar knie. Alsof hij haar woorden kracht bij wil zetten.

‘Je weet natuurlijk wel beter, je bent tenslotte geen twintig meer. Toch blijf je vergeefse pogingen in dezelfde richting doen. Zelfs zonder wat je me nu allemaal weer vertelt waren er al genoeg redenen om geen stap meer op dat pad te zetten!’

Het is waar. Ik draai alsmaar om de hete brei heen. Het is gewoon heel moeilijk om toe te geven dat ik er zo lang zo verschrikkelijk naast hebt gezeten met mijn inzichten. Blind zijn voor ondermijnende acties die zich vlak onder je neus afspelen voelt nu eenmaal altijd heel lullig. En als het je lukt om je gekrenkte ego aan de kant te zetten resteert er nog altijd onversneden pijn…..

Afgelopen week ontdekte ik iets, dat me vreselijk van slag deed geraken. Een diepe schok. Ontzetting. Ongeloof. Maar inderdaad: Ook zonder die vondst was de daaraan verbonden geschiedenis eigenlijk al een no go area geworden.

Heks is een waardeloze speurneus. Ik ga er zoals de meesten van ons voor het gemak vanuit dat mijn medemens zo in elkaar steekt als ik. Die heeft dus niks te verbergen. Toch is het me in mijn leventje regelmatig overkomen dat ik bij de neus werd genomen. Bij mijn waardeloze speurneus….

41speurneus3

Voor de zoveelste keer in mijn leven neem ik me van alles voor. Maar ja, tot nu toe hebben die goeie voornemens me niet geholpen. Niets zo moeilijk als je eigen blinde vlek in beeld krijgen. Zo niet onmogelijk….

‘Ik zie hier soms mensen met hele boekwerken aan data, die ze over iemand anders verzameld hebben.’ Ik kijk mijn hulpverlener niet begrijpend aan, ‘Data? Wie heeft dat verzameld?’ Nou, een privé detective bijvoorbeeld. ‘Soms moeten mensen dingen echt absoluut zeker weten.’

Ja, iets absoluut zeker weten is soms absoluut noodzakelijk. Over het algemeen moet je echter maar leven met de kleine kans dat je er misschien naast zit. Jouw heilig verontwaardigde waarheid tegenover de vermoedelijke leugen van de ander.

Ik maak een kansberekening. Ik misbruik statistische inzichten. De kans dat ik er in dit geval naast zit is 0.0967% tegenover 99.9033% kans dat de ander liegt…. Zelfs als ik coulant ben en het een beetje afrond ten gunste van die ander is het verschil aanzienlijk…..

Zinloos tijdverdrijf. En ik zit alweer in mijn gepijnigde hoofd! Maar ja, mijn lijf is vergeven van de pijn, dus daar is het ook al slecht toeven; Als de doktersassistente vrijdag een prik in mijn bilspier jaagt begin ik spontaan te huilen. Terwijl de tranen over mijn wangen biggelen probeer ik een ingewikkeld recept te bestellen. Alsof er niets aan de hand is.

Leven met pijn, niet fijn. Stress is dan echt killing.

Later chat ik met Engel. Ik vertel haar over een heldere droom die ik jaren geleden had. Over het breiwerkje met de gevallen steken. Andermans breiwerkje. Dat van een jeugdvriend en zijn moeder om precies te zijn. En hoe ik direct al die steken op ga zitten halen. Voor die ander!

In de droom geef ik het broddelwerkje uiteindelijk terug aan degenen van wie het is met de mededeling dat ze het zelf maar moeten uitzoeken. Daarna ga ik op reis met een hele leuke reisgenoot. In een soort camperbusje!  ‘Ja, zegt Engel, ‘ die droom zegt gewoon dat je geen kapotte breiwerkjes meer moet oprapen. Dat je een breiwerkje zoekt, wat heel is.’