Guilty pleasures: Heks kijkt naar Utopia. Oh, oh, wat is het geweldig leuk op dit moment. Relaties exploderen of komen op scherp te staan. Wat een enge mensen zitten er toch in. Het programma biedt bepaald geen dwarsdoorsnede van de maatschappij door zijn hoge gehalte aan narcisten. Ook de oppervlakkige, ondergetatoeerde, op uiterlijk gerichte medemens is oververtegenwoordigd. En ach, die arme veganist. Overgeleverd aan een kudde kannibalen……..

Tralala Utopia. Het meest irritante en strontvervelende televisieprogramma van de hele wereld. Soms probeer ik te kijken, maar ik houd het zelden lang vol. Tot op heden. Sinds ik echter een gesprekspartner heb gevonden met als quilty pleasure het kijken naar dit programma, vind ik het opeens een stuk leuker om naar dit circus te kijken.

‘Ik verbaas me er steeds weer over dat zelfs intelligente mensen, zoals Hiske en toch ook die Gerrit, alleen maar bezig zijn met het liefdesleven van iedereen. Hoeveel narcisten tel jij nu met je narcistenscanner? Jessie natuurlijk, die Merel wordt ook steeds duidelijke. Nog meer?’ schrijft hij vanmorgen.

Pipo de Clown

Heks is niet genoeg thuis in het programma om iedereen langs de narcistenmeetlat te leggen. Gerrit is een flamboyante narcist. Overduidelijk. Kleurrijke egocentrische en gevaarlijke typjes waar niet mee te leven valt. Zegt het ene, doet iets geheel anders. Liegt en bedriegt, maar gelooft er zelf in. Als het hem uit komt.

Die Jessie is een Thin Skinned exemplaar. En Merel is door de omgang met een rasnarcist zelf die trekjes aan het kweken. Een ellendig bijverschijnsel van de ultieme overgave aan een narcist.

verft Jessie zijn haar?

Dunne huid narcisten zijn van een geheel andere orde. Ook erg onbetrouwbaar en achterbaks. Ook zij missen een kern in de vorm van een hart vol liefde. Hun liefde is reactief. Berekenend. En beperkt. Na een overdosis affectie van een ander warmen ze soms een beetje op. Aan de buitenkant. Maar hun reptielenhart blijft vol venijn.

Het zijn onzekere rakkers. Of rukkers. Want seksualiteit is een beladen gebied voor deze angstige lege hulzen. Presteren op het moment suprême is er vaak niet bij. Hun onzekerheid maakt hen zeker niet betrouwbaarder dan de flamboyante narcist. Denk aan onzekere honden. Die zijn verantwoordelijk voor de meeste bijtincidenten.

Merel in de narcistenkweekvijver

Heks geniet enorm van de geweldige scene met Gerrit en Shelley afgelopen weekend. Een onwaarschijnlijk stel. Een lelijke botte kerel met een prachtmeid. Die hij bij voortduring belazert. Helaas is ze gevoelig voor de narcistische medemens. Ze heeft wellicht een vader of moeder met deze stoornis. En dan ben je stekeblind voor die vorm van gekte.

Als Gerrit betrapt wordt op een grensoverschrijdend bericht aan een andere dame is hij vooral pissed off, dat hij er bij gelapt is. Hij ligt op dat moment net zich enorm aan te stellen op zijn bed, omdat het zijn verjaardag is en hij dat niet wil vieren.

De inteligente Hiske

Hierdoor zijn alle ogen al op hem gericht. Echt enorm genieten voor dit aan aandacht verslaafde kleutertje luister. Zijn liefje is bezig om van alles voor hem op touw te zetten. Een gezellig feestmaal. Ballonnen en slingers. Ze likt aan zijn oor, terwijl ze lispelt hoe ze haar best voor hem zal doen vandaag.

Ze stelt alles in het werk om hem weer in een goed humeur te krijgen. Gerrit zwelgt hier tevreden in met een ongelukkig smoelwerk. Zijn kinnebak steekt kluchtig een meter in de lucht. Jeetje, wat heeft die vent toch een grove harses.

Net als Gerrit het helemaal gemaakt heeft met zijn dramatische verjaardagsact krijgt Shelly de beruchte mail van 1 van Gerrits vriendinnetjes. ‘You are special, hartje hartje…. ‘Staat er onder een foto van de betreffende dame en onze volwassen baby. Met de armen om elkaar heengeslagen. De tekst is geschreven door Gerrit. En dat had hij echt niet moeten doen…….

Jessie

Heks vindt het allemaal nogal meevallen, die tekst, maar Shelly gaat direct op tilt. Het is de druppel. De zoveelste!!!! De reeds lang ter water gelaten kruik is definitief aan diggelen. De koek is opeens helemaal op.

Ze rukt de slingers van het plafond en verscheurt de foto’s van hen beiden. Gooit alles naar zijn kop. Loopt een dag en een nacht stampend over het terrein…..

En Gerrit? Hij schreeuwt, huilt, heft zijn armen in de lucht, beklaagt zich over hoe stom hij is, huilt nog harder…….

Een minuutje of vijf, tien. Laat zich gebroken troosten door die maffe Hiske…….

Gerrit

En dan gaat hij op bed liggen om zich te beraden. Een nieuw plan de campagne moet worden gemaakt. Is het nog haalbare kaart om die meid weer binnen te vissen bijvoorbeeld? Zal ze opnieuw in zijn leugenachtige leuterkoek trappen?

Hij wrijft als een wraakzuchtige Wicky de Viking langs zijn relatief kleine neusje. Broedt menig eitje uit, daar alleen op zijn bed. Op zijn verjaardag. Eenzaam en zielig. ‘Oh, wat sneu voor Gerrit. Moet je op je verjaardag stiekem gaan douchen en iedereen ontlopen. Echt heel zielig hoor….’ vinden zijn mede-Utopianen.

Opvallend aan het programma vind ik ook, dat de titel de lading totaal niet dekt. De meeste mensen vechten elkaar voornamelijk de tent uit. Met puntige getatoeëerde ellebogen. Men gunt elkaar doorgaans het licht in de ogen niet. Het hoge gehalte narcisten is uiteraard zand in de machine van elk idealistisch initiatief.

‘Lach me gek om die veganist, wat een kwibus. En dan die bodybuilster! De voorgevel van Utopia! Die vrouw, die het begrip hout voor de deur een geheel nieuwe dimensie geeft!’ ‘Ach ja, die arme veganist. Geheel onbegrepen in de wereld der kannibalen,’ antwoordt mijn vriend.

De veganist is eigenlijk de enige in dit getatoeëerde huishouden, die er echt idealen op na houdt. Maar dan weer op een rigide manier van heb ik jou daar. Bovendien is de man dermate passief agressief, dat er eigenlijk geen zinnig woord mee te wisselen valt. Heks kijkt met open mond hoe hij zich door het ene na het andere conflict haspelt. Zonder ook maar te horen wat de tegenpartij te melden heeft.

‘Jullie interesseren me niet,’ roept hij gefrustreerd, als hij hierop wordt aangesproken, ‘Ik ben hier voor mijn idealen…’

Gezellig!

Adriaan met zijn knuffel

Heks persoonlijk griezelt het meest van Jessie. Brrrrr. En daarna met stip die gare Gerrit. Maar daar moet ik ook erg om lachen. Hij heeft iets van een onwillige clown. Zelfs zijn uiterlijk leent zich hier uitstekend voor. Een rode neus er op en een paar flapschoenen er onder en klaar is Kees.

Gelukkig heeft Merel een verstandige moeder. Zonder ophouden stuurt ze haar dochter brieven om de relatie met Jessie te ondermijnen. Moet hij haar dochter maar geen dikzak noemen. De slissende slang van dit paradijs is bepaald niet wijs.

Een man met een hart van steen heb je nooit alleen, Shelley!

 

 

Beffen is beslist halal, maar dat wisten we al. Behalve als je vrouw een varken is. Is de man zelf echter een zwijn, hoera wat fijn: Dan geldt die regel niet meer….. Hij mag dan weer van leer met zijn tong en jongeheer.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Heks zit voor de televisie. Vannacht heb ik eindelijk eens goed geslapen. Yes. Ik heb er al een flinke ronde met mijn hondje opzitten. Dus die is ook tevreden. Nu kijk ik naar een bizar televisieprogramma: 90 dagen om te trouwen.

Wildvreemde mannen en vrouwen huwen met elkaar. De beoogde partners worden ingevlogen uit Verweggistan, alsof groot verschil in cultuur de zaak goed zal gaan doen. Vervolgens hebben de zojuist gevormde stelletjes drie maanden de tijd om te ontdekken of ze überhaupt bij elkaar passen voordat de bruidsklokken luiden. Ding dong, ding dong, morgen ben ik de bruid…..

Ik heb dit programma wel eens vaker voorbij zien komen, dus een aantal deelnemers heb ik al de gekste dingen zien doen in een poging dit project te doen slagen. Hetgeen betekent met elkaar trouwen. Wat een aantal van hen dan ook heeft gedaan intussen……

Vandaag zitten alle deelnemers in de studio na te praten over hun escapades. De meeste nieuwbakken koppels zijn intussen alweer uit elkaar. De relatie volledig ontploft in hun verliefde gezicht. Anderen zijn al diep ongelukkig geraakt, alhoewel nog bij elkaar. Een enkeling zit zo diep in de shit, dat je het niet aan het programma kunt wijten. Die stront zat er al. Het is alleen maar over een televisiescherm uitgesmeerd nu, zodat we er allemaal van kunnen meegenieten….

Er is een doorsnee vrouw met enorme bonbonnella’s en ambities als fotomodel. Je ziet de bui al hangen. Haar man is een echte heikneuter. Zijn verse sexy vrouw met blote tieten vindt hij natuurlijk helemaal OK,  maar wel in de eigen slaapkamer, lekker privé. Helaas geniet de hele wereld mee, want haar spiernaakte kanonskogels zijn gewoon naturel te zien op TV……. Vol in beeld.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Anderen zijn er intussen helemaal achter wat een zak of doos hun buitenlandse geliefde eigenlijk is. Maar ja, intussen ben je wel getrouwd met die gek, dus … Tja. Bladiebla. Daar komen de verhalen!

Het meest bizarre stel is Mohammed en Danielle. De man is beeldschoon, hoewel nogal gluiperig. Hij laat bepaald niet het achterste van zijn tong zien. Die tong komt sowieso zijn mond niet uit. Ook niet voor een kus……

Dit sexy snoepje is nog niet uit de kast gekomen, maar zijn interesse betreft niet bepaald de vrouwelijke vormen, dat moge duidelijk zijn, hetgeen de relatie met Danielle onder druk zet. Tijdens de huwelijksplechtigheid wil hij haar bijvoorbeeld absoluut niet zoenen. De bruid ziet er dan overigens prachtig uit. Ze straalt. Danielle gelooft in haar eigen sprookje op dat moment.

Hij echter trekt een heel vies gezicht. ‘Dit is niet de maand om dat te doen,’ beweert hij. Omdat het Ramadan is? Haha, waar haalt hij het vandaan? En wat moet dat worden in de huwelijksnacht?

Nou ja, ik heb wel eens een foute Algerijn horen beweren dat beffen niet HALAL is. Ja zeg, wij vrouwen zijn toch geen varkens? De profeet Mohammed zegt hier overigens geheel andere dingen over heb ik me laten vertellen door mensen met meer kennis van de Koran dan die foute man.

OVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM

Mohammed verdwijnt uit het leven van Danielle, zodra hij zijn verblijfsvergunning heeft bemachtigd. Toch ontkent hij in alle toonaarden dat het hele avontuur hem daarom is gegaan. Haha. Oh, wat hilarisch, dit gelieg.

Maar de vrouw kan er ook wat van. Ze voelt zich absoluut slachtoffer, maar tegelijkertijd ontpopt ze zich als een eersteklas stalker van de arme supernicht. Ze achtervolgt hem kast in, kast uit -hij zit in zijn flipperkastfase- en dreigt met van alles. Vooral om hem het land uit te laten zetten. Dat laatste maakt indruk. Snel fluistert hij weer allemaal leugens in haar grote flaporen. Ze laat zich opnieuw door de flikkerkwast inpakken…….

Danielle zelf is spuuglelijk. Ook is ze drie keer zo oud als het joch. Haar dikke lompe lijf zit verpakt in slecht zittende gruwelijk onflatteuze kleding. Een schril contrast met haar goedgeklede piepjonge adonis. Maar ze is voor zijn innerlijk gevallen beweert ze. Het gaat haar totaal niet om uiterlijke kenmerken. Ze likt verlekkert haar lippen af, terwijl ze het zegt. Dan lacht ze zenuwachtig. Likt opnieuw……

Helaas zijn de gevoelens van aantrekkingskracht niet wederzijds. Volgens hem stinkt ze als een oordeel en piest ze ook nog eens in haar broek. Sommige mannen kunnen dat wel waarderen, maar hij absoluut niet. Dus hij wil geen seks met haar hebben. Het is niet omdat hij homo is. Dat ontkent hij in alle gillende toonaarden……

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Het woord liefde valt voortdurend in deze vreemde context, ‘Je had van me MOETEN houden, ik ben zo overstuur, je hebt me zo gekwetst…..’ roept de vrouw verontwaardigd. Ze barst in tranen uit. ‘Ja, ga maar weer medelijden opwekken,’ Mohammed spuugt op haar gejammer, ‘Deze persoon is goed in zielig doen, dat is het enige waar ze goed in is,’ hij kijkt doordringend in de camera, ‘  maar ze liegt en bedriegt. Ze heeft torenhoge schulden. Ze heeft een strafblad….’

‘Ze eiste zelfs seks van me, destijds,’ beschuldigt hij haar en passant ook nog eens van seksuele intimidatie, ‘Je dreigde me anders te laten deporteren….. Waar je dochter bij was! Daarom had ik juist geen seks met je.’ Haha. Alles uit de kast om maar geen seks te hebben voor deze homofobe nicht.

Maar voorlopig is hij helaas afhankelijk van haar luimen en grillen. Ook al is ze oud en dik en plomp. Ook al beloert ze hem dag en nacht door haar levensgrote uilenbril. Ook al heeft ze een bos uitgedroogd stro op haar teleurgestelde vogelverschrikkerskop. Ook al heeft ze schulden, is ze dievegge, ook al heeft ze creditcards gestolen, handtekeningen vervalst en in de gevangenis gezeten…….

Ze kan nog steeds zorgen dat hij het land wordt uitgezet. En dat doet ze dan ook: Ze heeft alle benodigde papieren bij zich die het huwelijk nietig verklaren. Een veelvoorkomend verschijnsel in de Verenigde Staten naar het schijnt. Hier ter lande heb ik er nog nooit van gehoord. Wij kunnen scheiden, het huwelijk kan misschien ongeldig zijn, maar nietig? Gewoon uitwissen wat er gebeurd is?

Triomfantelijk zwaait ze met de documenten voor zijn neus. Het joch schrikt zich rot. Herstelt zich. ‘Dat zijn gewoon valse papieren,’ hij heeft haar al eerder van dit idee kunnen afhouden, dus dat moet nog een keertje lukken. Je ziet de raderen draaien in zijn kop, ‘Het laatste wat kan gebeuren is dat ik homo ben, dat is werkelijk volstrekt onmogelijk, niet ter sprake,’ verklaart hij tot slot.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Een behoorlijk boute bewering. Vooral uit zijn wulpse pijpleiding. Misschien hoopt hij een nieuwe wanhopige vrouw te strikken op deze manier?

Heks zit vol verbazing naar al die gekkigheid te kijken. Ik heb helaas ook wel eens een idioot uit Verweggistan als geliefde gehad, dus ik begrijp hoe moeilijk het is om toe te geven dat je finaal gebruikt bent.

Deze mensen zitten alleen maar met modder te gooien. Er is nergens een sprankje zelfinzicht. Laat staan een glimp liefde of sympathie tussen de voormalige geliefden.

Het gaat alleen maar over verwachtingen en teleurstelling. Zoals zo vaak in de liefde. Nou ja, wat doorgaans doorgaat voor liefde dan. Het gros van de mensen gebruiken elkaar alleen maar…….

Mijn vrienden zitten me de laatste tijd op te porren om weer eens te gaan daten. Helaas kom ik nooit eens een leuke vrijgezelle man tegen in het wild. Ik zal het dus van de datingsites moeten hebben volgens mijn omgeving. Maar die zijn bevolkt met narcisten en psychopaten. En daar heeft Heks een blinde vlek voor……

Vandaag krijg ik weer een vriendschapsverzoek op Facebook van een soort Mohammed. Alleen heet deze Raoef Ghatsie. Op zoek naar een verblijfsvergunning wellicht. Snel blokkeer ik iedereen met diezelfde naam. Ik zit niet te wachten op alweer een gek of een stalker.

Hoe is het toch mogelijk dat sommige mensen altijd een relatie hebben? En nog leuke relaties ook! Een vriend van Heks verloor anderhalf jaar geleden zijn geliefde vrouw aan kanker en heeft binnen een jaar later alweer een leuke vriendin. En dit is bepaald niet de eerste keer dat ik dit fenomeen waarneem.

Het ligt waarschijnlijk volledig aan mezelf. Zodra er een geïnteresseerde vent in mijn buurt komt gooi ik de luiken dicht. Als je flink op je kloten hebt gehad verlies je vanzelf het vertrouwen om je open te stellen. Terwijl het toch zo fijn is om van iemand te houden. En vice versa. Ik blijf erin geloven. Ik ken genoeg mensen met een fijne relatie. Waarom zou dat voor mij niet zijn weggelegd?

Je kunt niet alles aan je ziekte wijten, Heks, ook al speelt het ongetwijfeld mee. Op tijdstippen dat ik uit zou moeten gaan met een leuke date lig ik meestal uitgeteld in bed. En bovendien: Een ziekte geeft je een stigma. Het feit dat ik iets mankeer is me regelmatig ingewreven. Zelfs door lelijke obese penopauzale domme kerels met geldgebrek…….

Je kunt echt nog beter foeilelijk zijn en een uur in de wind stinken, dan iets mankeren……

Maar ja. Er is vast wel ergens een leuke man op zoek naar Heks. Ik moet me dan wel laten vinden……

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

 

Chaos? De beer los? Of huilen met de wolven in het bos? Structuur vereist saai onderhoud. Dus haal water en hak hout.

‘Goedemorgen schat, ik heb een beetje last van pijngerelateerde  Gilles de la Tourette vandaag, maar verder niks aan de hand. Nou ja, wel iets aan de hand. Artrose aan mijn handen! De nieuwste diagnose in mijn miezerige bestaan. Wat een weertje, hè. Zal wel lekker rustig zijn in Cronesteijn,’  de woorden rollen over mijn lippen, terwijl ik Saar omhels. We gaan wandelen met onze monsters. Het is weer zover.

Baris stopt zijn neus onder mijn hand ter begroeting. Snel geeft VikThor hem een paar likjes. Mijn vriendin straalt ‘Kijk nou, Heks, hoe schattig, ze zijn zo blij om elkaar te zien!’ Ja, het is waar. Onze hondjes zijn dol op elkaar, ondanks het leeftijdverschil.

‘Ik heb een nieuwe regenjas gekocht. Hoe vind je de kleur?’ Ik bewonder de extreem waterdichte aanwinst van mijn maatje mateloos. ‘Het is de perfecte dag om em uit te testen. Goeie hemel, wat een pokkenweer. Hij staat je in elk geval heel leuk!’

We steken het spoor over en lopen de polder in. We zijn inderdaad zo goed als alleen. Op een andere moedige wandelaar na. Ook met een ADHD-hond natuurlijk. Liever een nat pak dan een klier van een hond in je huis. Na een uurtje rennen zijn ze weer braaf en rustig. En wij? Wij zijn doorweekt. Na vijf minuten al.

Heks heeft twee waxjassen over elkaar heen aan. Allebei nodig toe aan een waxbeurt. Gezamenlijk houden ze het hemelwater goed tegen. Het loopt zo naar beneden linea recta mijn broek in. En mijn handschoenen. Na een half uurtje kan ik ze uitwringen. ‘Mijn jas houdt het niet, Heks, kijk maar,’ Saar maakt haar nieuwe aanwinst open en voilà: Een flinke natte plek op haar trui.

Dat heb je met regenjassen. Of ze nu ter bescherming tegen regen zijn of tegen vrouwen (condooms}: Het zijn net politici. Ze beloven van alles, maar maken het niet waar. Behalve ouderwetse waxjassen. Maar die moet je dan weer heel goed onderhouden.

We marcheren het hele polderpark door, van voor naar achter en van achter naar voor. Zo nat als een hond met twee nog veel nattere echte honden arriveren we bij de Tuin van de Smid. VikThor is ook nog eens zo zwart als een tor. Gelukkig houdt hij van zwemmen. En balletjes apporteren. Na een duik in een redelijk schone wetering is hij weer toonbaar.

‘Vraag even of we zo naar binnen mogen, Heks,’ Saar wacht met de hondjes in de hal van het complex. We zijn van harte welkom, ondanks onze kletsnatte staat. Snel laat ik mijn jassen van me afglijden. We hangen onze kliederkleren op de verwarming en bestellen koffie met veganistische cheesecake.

Wat een heerlijke middag toch weer. Een uurtje later moet ik naar de psycholoog. Die zit me weer verschrikkelijk door te zagen. Jeetje, wat stelt die vrouw toch een moeilijke vragen. Ik zit weer met mijn mond vol tanden.

De ene keer informeert ze of het eigenlijk wel zo’n goed idee is om zoveel dierbare mensen los te laten, de volgende keer moet ik weer nadenken over waarom het zo moeilijk is om afscheid te nemen. Wat houdt me tegen?

Dus ja. Het is ook ingewikkeld, het leven. En mijn amoebebestaan al helemaal. Ik heb geen werk dat me afleidt. Of een paar gezellige kinderen. Noch komt er een partner over de vloer, die eens wat leuks inbrengt. De laatste man in mijn leven kwam alleen maar halen, een terugkerend fenomeen in mijn liefdesleven, dus ik zit er ook bepaald niet op een nieuw exemplaar te wachten …..

Familie heb ik hier zelden tot nooit gezien……. Op frequent logerende neefjes en nichtjes na lang geleden, maar die zijn nu allemaal volwassen……

Denk nu maar niet dat jouw leven zo uniek is qua ingewikkeldheid, Heks. Toestanden zijn inherent aan de menselijke conditie. Het is zoiets als met de elektrische snoeren in het gemiddelde huishouden: Ze raken verward tot een kluwen!

Ik zag eens een item over dit onderwerp. Een professor van een technische universiteit houdt er een hele verhandeling over. Ja, snoeren zijn geneigd in de knoop te geraken. Het is zo. Waarom? Omdat het zo is. Dat is toch wel de bottom line van zijn bevindingen.

Je hoeft dus geen enkele moeite te doen om een wirwar van draden achter je bank te creëren. Of langs de plint. Het kost veel meer moeite om de boel netjes te houden. Een dagdagelijkse inspanning.

Het leven heeft nu eenmaal de neiging tot chaos te vervallen. En mijn leven heeft die geneigdheid nog eens extra super speciaal in het kwadraat. Het is ook eigenlijk heel logisch. Heks heeft gewoon niet de energie om de strijd tegen de chaos dagelijks aan te gaan.

Mijn lichaam zelf is al in een chronische strijd tegen verval. Schimmelinfecties en allerhande ontstekingen zijn aan de orde van de dag. Ik val zelfs letterlijk uit elkaar: Mijn gewrichten vallen uit de kom. Natuurlijk doe ik er alles aan om dit tegen te gaan. Die strijd kost me al zoveel energie: Ik heb geen puf meer om ook nog eens de puinhoop hier in huis te bestrijden.

Het uiteenvallen van mijn sociale netwerk is ook choquerend, maar niet tegen te houden. De bedrading ervan is lelijk in de knoop geraakt. Hier en daar is flinke kortsluiting ontstaan met desastreuse gevolgen voor het gehele netwerk……

De psycholoog heeft gelijk. Ik moet inderdaad afscheid nemen van een aantal situaties. Al is het maar om verdere schade te voorkomen. Want het is niet zonder gevaar om je bloot te stellen aan de excretie van sommige giftige medemensen.

Maar er zijn ook nieuwe verbindingen in de maak. Mooie glanzende snoeren zonder knikken en knopen. Het leven gaat altijd maar door. Vervalt tot totale wanorde en herrijst weer uit haar as. En dat is maar goed ook.

Alles vraagt onderhoud. Bij voortduring. Ook interzijn. Zonder inspanning vervallen relaties tot stof. Daar helpt geen beloftevol regenjasje tegen. Mooie praatjes vullen geen gaatjes! Heks heeft het geprobeerd met eenzijdige inspanning, maar daar word je toch wel heel moe van. Daar ben ik mee opgehouden.

Het voelt een beetje raar. Onwennig. Niet mijn gloeiende best meer doen voor hopeloze gevallen. In mezelf investeren en hulp accepteren. Grenzen trekken. Me daarop focussen.

De afgelopen week word ik benaderd door een hele foute kerel. Een absolute psychopaat. Slecht tot op het bot. En ook nog eens oliedom. Hij wil eens met me praten.

Ik ken de ex van deze idioot goed. Haar heeft hij een aantal maal volledig in elkaar geslagen, maar niemand die haar gelooft. Hij heeft nog veel meer op zijn kerfstok, waaronder het mishandelen van dieren. Brrrrr.

Nog geen jaar geleden was ik het gesprek met die gek gewoon aangegaan. Vanuit mijn overtuiging dat er iets goeds schuilt in elk mens……. Helaas geldt dat niet voor narcisten en psychopaten! Daar valt niet mee te onderhandelen of praten.

Nu kap ik het verzoek dus direct af. Zoek het lekker uit met je zootje. Ik wil er niets mee te maken hebben!

‘Dat vind ik jammer Heks,’ gnoomt de mafkees. ‘Ik vind ook wel eens iets jammer!’ is mijn respons. Dat hij bestaat bijvoorbeeld. En dat hij praat en loopt en allemaal vervelende dingen doet en zegt. Liegt en bedriegt. Steelt ook. Verkracht en mishandelt. Dat hij in mijn stad woont. Dat ik hem regelmatig tegenkom. Heel, heel jammer vind ik dat.

Doodzonde ook van alle gemiste kansen. Sommige mensen dragen chaos hoog in het vaandel. Anarchie dampt lustig uit hun poriën. Wanorde hangt als een stofwolk om hen heen. Ontwrichting volgt hen als een schaduw.

Daar kun je maar beter bij uit de buurt blijven dus!

Zo is het.