Het veld

Woensdagavond is het weer zover. Kristallen schedelmeditatie bij Maan. Heksjes uit de hele regio verzamelen zich in haar gastvrije huis. Iedereen mag maximaal drie schedeltjes inbrengen. Op de lage tafel staat al een hele opstelling klaar. Het ‘veld’ van deze maand gaat over het loslaten van angst. Mooi zo. Ik ben me onlangs een ongeluk geschrokken en heb daarmee een heleboel angstige gevoelens opgeharkt. Die kan ik afgeven aan dit magische raster sterrenstof. Zodat ik niet chronisch scheldend door het leven hoef……

In het midden een enorme Elestiaal van rookkwarts

Het is een bijzondere avond. De door Maan geleide meditatie is krachtig. Het is heerlijk om in deze dierbare groep te werken aan levensthema’s. Na de gezamenlijke meditatie gaan we individueel met de schedels aan de slag. Heks heeft bij binnenkomst al een paar geweldige draken zien staan. Eentje van Sodaliet, een blauwe steen met in dit geval, heel bijzonder, roze strepen erdoorheen. De ander is van Mookaiet. Een Jaspissoort. Heel rustgevend blijkt…….

De jonge draak van Sodaliet

Is het geen schatje?

De draak van Mookaiet

Dat is altijd zo leuk van deze avonden. Soms komen er de meest bijzondere kristallen gasten langs. Altijd heel bijzonder om mee kennis te maken! Ja, het heeft absoluut zijn voordelen om met stenen te kunnen praten. Een schizofreen is nooit alleen, maar een heks ook niet!!!!! Overal om ons heen horen we het gefluister van bloemen, bomen, dieren, stenen en hier en daar een oprecht mens. (De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

De schedels van Citrien en Fluoriet

‘Goeie hemel, wat een vol en druk veld!’ reageren de hekjes achteraf. Iedereen vond het prachtig, maar heftig. ‘Ik vond het ook nogal druk’, zegt Maan, ‘Maar toen ik het had opgesteld, realiseerde ik me, dat onze angsten ook heel complex zijn. Dus dit veld sluit prima aan bij al die chaotische angsten in ons mensen….’

Heks heeft het prima naar haar zin, maar ik hou dan ook wel van druk en chaotisch. Eerst zit ik heel lang met de jonge onbevangen en stoutmoedige draak van Sodaliet. Daarna knuffel ik zijn harmoniserende broer van Mookaiet. Ik maak kennis met een geweldige schedel van Fluoriet, Soul genaamd. En een tintelend vrolijke schedel van Citrien, Esaulien genaamd. Ik versta aanvankelijk Ezelin. Daar moet ik al om lachen. Met die dame op schoot zit ik heerlijk te grinniken. Ach, was de wereld maar van Citrien. Dan zag het leven er zonnig uit…..

Aan het eind van de avond delen we onze ervaringen. Heerlijk om al die prachtige visioenen en inzichten mee te krijgen van elkaar. Het geeft een absolute meerwaarde aan de avond. Vanavond zijn we bijna de deur niet uit te krijgen. We kletsen eindeloos na in de woonkamer, drommen langzaam de gang op, plakken langdurig in het halletje, totdat Maan roept: ‘Er staat nog iemand binnen, die naar buiten wil, heksjes!’ Met andere woorden: ‘Maak plaats, wegwezen!’ Lachend zwermen we de straat op. Laatste afspraken worden gemaakt. Hier en daar nog een omhelzing. We stappen op onze bezemstelen en vliegen uit in alle richtingen in de maanverlichte nacht.

Alles in het veld is gericht op het loslaten van angst