Grenzen stellen: Zeikende Trump en barse Noord Koreaanse nieuwslezeres als rolmodel! Het moet niet gekker worden! Pis je straatje schoon! Weten we wel eindelijk hoe Donald aan zijn rare haarkleur komt….. Stabilize your power met een golden shower! Ongetwijfeld uit een pathetisch waxinelichtje, want gecompenseerd door die oversized Trump Tower……

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Grenzen, begrenzen, op het scherpst van de snede!

Als mens heb je de neiging om jezelf te herhalen. We zijn een enorm pakket triggers en ingesleten gewoonten. Op zich maar goed ook, want als we dat vermogen niet hadden, konden we niet eens de straat uitlopen. Elke stap zouden we opnieuw moeten uitvinden. Of er op zijn minst onze kop bij moeten houden.

Nu lopen we via onze ruggengraat. We rijden auto via onze wervelkolom. Koken eten, doen de was…….. Praten vaak ook als een kip zonder kop. Want het is precies dit principe waarom een onthoofde kip nog een tijdje in de rondte kan rennen…….

Dus het idee dat we bewust en wakker opereren is over het algemeen een idee-fixe. Met een beetje geluk doen we af en toe iets met onze kop erbij, met aandacht. Doorgaans echter zijn we de spreekwoordelijke kip zonder kop!

Dus.

Ook Heks heeft de neiging steeds dezelfde fouten te maken. Met steeds dezelfde kardinale kernfout. Gevolgd door een scala aan kernreacties……

Ik stel geen grenzen. En ik doe teveel mijn best. Dit is kort samengevat de bron van mijn ellende.

Dus.

Maar nu. Wat nu? Nadat ik voor de zoveelste keer in dezelfde valkuil ben gestapt ben ik het spoor een beetje bijster. Weer van alles over me heen gekregen. Weer, weer, weer……

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Noord Koreaanse spuugt het nieuws tussen haar tanden door vanuit opeengeklemde kaken

‘Lieve Heks,’ zegt de homeopaat een tijdje geleden tegen me, toen ik in een andere situatie met precies hetzelfde thema zat te worstelen, ‘die persoon is niet op jouw weg gezet, zodat jij zijn problemen kunt oplossen, maar hij is op je pad gekomen, zodat je nu eens eindelijk leert om je grenzen te stellen…..’

Heks geeft wel grenzen aan, ik ben niet helemaal verstoken van het fenomeen grenzen: Ik stel ze echter niet. Ik geef aan en men overschrijdt. Ik protesteer en men wordt kwaad. Veel verder kom ik eigenlijk niet.

Stellig grenzen stellen is nog niet zo eenvoudig. Het vraagt om consequenties, als de grenzen met voeten worden getreden. Sancties. Misschien zelfs wat bars uitgesproken  Noord Korreaanse journaaltaal! Of wat Trumpiaans gewauwel.

Het is dan wel een volslagen idioot, die man. En bovendien een enge rasnarcist. Maar het kost hem niet de minste moeite om iemand van zijn terrein af te pissen. Daar ben ik wel eens jaloers op. En: Hij zal er geen seconde van wakker liggen!

Heks ligt wel wakker. Een paar nachten. En ik eet niet. Een paar dagen. Daarna lig ik een hele dag bewusteloos en bewegingsloos. VikThor snapt er geen snars van. Wat is er toch met de Vrouw aan de hand?

Heks is niet meer bestand tegen melodrama en emotionele toestanden. Manipulaties en grensoverschrijdend gedrag. Geprik en gezuig. Zodra deze zaken de kop op steken, waar dan ook, met wie dan ook, waarom dan ook: Heks is weg.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Mega piemel met waxinelichtje pist straatje schoon…..

En komt niet terug. Nooit terug naar waar ik vandaan kom. Nooit meer door de mangel. Nooit meer zwarte schaap of zondebok. Nooit meer individueel worden opgeofferd voor het geheel. Hol van de leeuw. Poten onder mijn stoel vandaan. Ik weet intussen dat het echt niet normaal is om zo met elkaar om te gaan, dus ik mag ook weg gaan van mezelf. De plaat poetsen. Het vege lijf redden.

Een verhaal heeft altijd twee kanten. Aan de andere kant gebeuren hele andere dingen. Daar wordt dit niet echt opgemerkt. Daar is ook lijden. Diep lijden. Ander lijden.

Vandaag is het precies een jaar geleden dat Ysbrandt het loodje legde. De hele week moet ik al aan die lieve schat denken. Hoe we voor het laatst dit deden en dat……. Zijn lieve lijf dood uitgespreid op de vloer bij de dierenarts. De leegte erna…….

Het is dan ook een gekke week. Vol weemoed en afscheid. Vol inzichten en heimwee.

‘Heks, soms zijn vriendschappen tijdelijk,’ zegt wijze Saar plotseling tegen me vlak voor de vakantie. ‘O jee,’ schrik ik, ‘Wil ze van me af?’ ‘Dus als het ooit tussen ons verwatert of verandert, zal ik daar niet kwaad om worden. Soms trek je een tijdje met iemand op en dan is het weer klaar…..’

Ja maar, ja maar……

En: Ik heb ook iets belangrijks ontdekt over grenzen. Ik kan het voelen in mijn lijf, als iemand eroverheen gaat. Er is een moment suprême: Een soort klik. En daarna volgt de overgave, dan ben ik weg. Iemand kan me dan straffeloos helemaal lekprikken, leegzuigen, opknabbelen, volstoppen met afval, uitschelden of verdacht maken……. Net wat er nodig is voor die persoon om zich weer prettig te voelen……..

Maar als ik direct ingrijp komt het niet zover. Dan krijg je hele andere interessante bijverschijnselen. Maar die zijn aanzienlijk minder schadelijk voor Heks op de lange termijn……..

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Iemand in niemandsland…

Het kost me nog steeds moeite om na die innerlijke klik in actie te komen. Want ik zie het lijden aan de andere kant. En dat heeft me altijd verlamd. De lijdende ander, mijn medemens, broeder, zuster…….

Grenzen stellen is zo belangrijk. Je kunt pas iets voor een ander betekenen als je er zelf helemaal bent. Intact. Fris. Het is dan ook voor die ander heel belangrijk dat ik het doe. Ik help iemand er helemaal niet mee om te veranderen in een soort niemandsland.

Als je grenzen stelt ben je zichtbaar las ik ergensDat is hard nodig in mijn geval. Het betekent echter geenszins dat ik geen oog meer heb voor het lijden van de ander. Er geen compassie mee heb. Ik maak alleen mijn thuisland veilig. Ik zorg dat mijn liefdevolle hart intact blijft. Zodat het zijn werk kan doen, dat mooie hart van me. Zodat het kan liefhebben!

Juist het systematisch laten overschrijden van mijn grenzen in het verleden heeft dat reservoir woede in me gecreëerd. Die hopeloze nijd waar ik al tijden tegen strijd. Maar oh wonder: Nu komt die woede me plotseling goed van pas. Verlicht het mijn pad. Maakt het de zaken onbarmhartig duidelijk!

Grenzenloos opereren, pleasen, woede onderdrukken en fungeren als vuilnisvat…… Die thema’s zullen me nog wel eventjes bezighouden. Dank aan alle mensen op mijn pad, die me dwingen om hierin stappen te zetten. Ik ben er niet blij mee, maar ik ben daardoor wel goed bezig! Geloof ik!

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Heks in iemandsland!

 

 

 

 

De zwarte panter duikt op. In de achtertuin!!!! Half dood en zwaar gewond hinkepinkt hij me tegemoet. Wat heeft deze dolende ridder nu weer beleefd? Eerst maar eens naar de dierenarts……

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap

Vorige week zondagmiddag loop ik met Cowboy en Ysbrandt door de Leidse binnenstad te wandelen. Het is waterkoud, miezerig en guur. Mijn lief rilt in zijn dunne zomerjas.

Om de paar meter tuur ik in achtertuintjes, steegjes en perkjes. ‘Ferguut,’ roep ik hoopvol. ‘Klerelijer,’ denk ik erachteraan, ‘kom nu verdorie eens tevoorschijn.’ Zaterdagmiddag zijn we mee geweest met een rondleiding door Haarlem. Ook daar betrapte ik mezelf op zoekende blikken. Vreemd? Welnee. De laatste keer dat Ferguut ervandoor was dook hij op in Hoorn!

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap

De afgelopen week staat in het teken van mijn verdwenen panter. ’s Avonds brand ik wierook en kaarsjes en doe mijn prevelementjes. Mijn vriendinnetje Tanneke aan gene zijde is druk in de weer. ‘Maak je geen zorgen, hij komt terug,’ hoor ik in mijn geestesoor, ‘Niet schrikken, hij is wel gewond.’ ‘Geef me nog wat tijd, ik ben ermee bezig,’ is de reactie als ik taal nog teken van mijn dolende ridder krijg.

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap

‘Wat een flauwekul,’ reageert Cowboy bot als hij me bezig ziet. Hij leeft in een wereld zonder andere dimensies. Het idee dat je met behulp van een dode heksjes je weggelopen kat terugvindt komt hem absurd voor! In het wilde weg door de stad lopen en maar zo’n beetje in het luchtledige roepen lijkt zinvoller….. Maar levert vooralsnog ook niets op!

Zondagnacht kan ik niet slapen. Mijn pijnlijke lijf is aan het stampen. Het kost me moeite om stil te liggen, dus uiteindelijk sta ik op. In de keuken zet ik thee. Cowboy ligt lekker te slapen en ik wil hem niet storen. Moeizaam hang ik op een keukenstoel. Zitten, liggen…. Het is allemaal niets vannacht. Wat een onrust. Ysbrandt zit nerveus naast me te hijgen, ook alzo ongedurig…..

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap

Ik pak een flesje Bach Rescue Remedy uit de keukenkast en druppel een pipet van dit  wonderlijke goedje onder mijn tong. Terwijl ik mijn aandacht weer op mijn panter richt sein ik de levensreddende bloesemdruppels als het ware zijn energieveld in. Waar zich dat dan ook mag bevinden,

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap

Ik praat met mijn verdwenen kat. ‘Kom naar huis…’ fluister ik nietsontziend in de stille nacht. Ik steek mijn hoofd uit het raam en speur de lege straat af. Niets. Na anderhalf uur ben ik zo moe, dat ik maar weer in bed kruip. Daar lig ik nog een hele tijd te luisteren. Hoor ik gemiauw? Zal ik nog eens gaan kijken?

Maandag ben ik natuurlijk super brak. De hele dag klungel ik maar zo’n beetje in de rondte. ’s Middags doe ik een paar boodschappen. Als ik thuis kom zet ik de balkondeur open. Gewoontegetrouw roep ik mijn zwarte kater. ‘Miauw!’ hoor ik zachtjes vanuit de binnentuintjes. Verrast tuur ik in het struweel.

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap

Niets te zien, maar ik hoor toch echt iets. Ik pak de sleutel van de poort en ga op onderzoek uit. Drie tuinen verder vind ik mijn zwerver terug. zwaar vermagerd. En wat loopt hij vreemd! Dat komt omdat zijn halsband om zijn voorpoot zit. En om zijn hals! Datgene waarvoor je altijd wordt gewaarschuwd met betrekking tot halsbanden bij katten is hier bewaarheid: Het arme dier is ergens achter blijven hangen…….

In zijn pogingen om los te komen heeft hij zich ernstig verwond. Ik kom er achter omdat ik een soort rotte vislucht ontwaar. Het verdwijnt niet als ik hem een kleine wasbeurt geef met een washandje. Opeens zie ik de kwetsuur onder zijn oksel. Een half uur later zit ik bij mijn dierenarts……

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap

‘Dat moet operatief worden afgehandeld, Heks. Breng hem morgenochtend om acht uur, dan fris ik de wond op, zodat ik hem kan hechten. Nu geef ik hem aalleen wat antibiotica en een pijnstiller.’

Zodoende sta ik vanmorgen heel vroeg alweer aan de balie van de dierenkliniek. Na een onrustige nacht met een grote zwarte kat, die me bij voortduring kopjes wil geven!

Over een paar uur mag ik hem ophalen. Opgelapt en wel. Hij een ervaring rijker. Ik een rib uit mijn lijf armer…..

zwarte kater met kap. zieke kat, zwarte kat, dier met kap