Liefde is toch zoiets wonderlijks. Tegelijkertijd wordt veel voor liefde verkocht of versleten, dat er weinig mee van doen heeft. Bijna alle liedjes gaan erover. Bijna niemand bakt er iets van. We hebben er allemaal behoefte aan. Niets groeit of gedijt zonder liefde. Toch delen we het vaak mondjesmaat. Bang om zelf tekort te hebben……

Het mooie van liefde is, dat tekort niet bestaat. Al denken we van wel. En zo bestaat dat tekort dus ook, maar uitsluitend in ons hoofd. Zodra we weer leven vanuit ons hart is het verdwenen. Er blijkt daar een oneindig bron van liefde aanwezig zijn. Sommigen noemen het Godin, God of afgod, de eeuwige, de onkenbare, onuitspreekbare, het nu, Vader, Zoon, Moedertjelief, Heilige Maagd of Geilige Maagd….

Zodra we verbonden zijn met deze stroom in ons hart zijn we verbonden met alle stromen uit alle harten. 1 en 1 is opeens drie of vijf. Ruzies verliezen hun scherpe kantjes in het zachte licht van onvoorwaardelijke liefde.

Nadat ik al deze wijsheden heb opgeschreven fiets ik naar mijn fysiotherapeut. Hij gaat zijn wekelijkse martelpraktijken op me loslaten. Vandaag extra pijnlijk, want ik ben behoorlijk beurs en kreukelig.

Terwijl hij me aan het schreeuwen maakt kletst hij over van alles en nog wat. Het onderwerp relaties komt ter sprake. ‘Ik ben daar zo slecht in. Ik ben dus echt de laatste om advies te geven op dat vlak. Tenzij je je relatie naar de knoppen wilt helpen. Dan heb ik nog wel een paar gouden tips!’

Ik proest het uit. Natuurlijk ben ik ook nieuwsgierig naar die adviezen. Wie weet komen ze nog eens van pas! Al is het maar om eens hartelijk om mezelf te lachen….

‘Doe altijd alsof je neus bloedt,’ begint Pierewier enthousiast, ‘Als je partner je op iets aanspreekt weet je van niets.’ ‘Niet luisteren is ook een goeie. Je laat de ander gewoon kletsen, werkt altijd.’ Ik luister geboeid. Wat een wijsheid zit er in deze man!

‘Projecteren is natuurlijk de volgende stap. Alles wat je niet wilt of kunt zien van jezelf projecteer je op de ander. Alsof het een groot wit scherm is. Een onbeschreven blad, waar jij jouw rotzooi op uitsmeert!’ We schateren het uit. Geweldig toch, dit advies.

‘Eén van de beste methoden om je relatie om zeep te helpen is toch wel: Als de ander je iets aandoet, doe het twee keer zo erg terug!’ ik kijk hem niet begrijpend aan. ‘Nou, als de ander je uitscheldt, schreeuw je gewoon twee keer zo hard terug. Als je partner te laat komt, kom je zelf gewoon helemaal niet opdagen….Of als je geliefde vreemd gaat, neem je zelf een harem…. ‘

We bespreken nog een paar opties in dit kader. ‘Ik weet er ook eentje. Geef altijd de ander van alles de schuld!’ roep ik. ‘Uiteraard, dat spreekt voor zich. Je houdt jezelf natuurlijk buiten schot, als er problemen ontstaan!’

‘Nooit iets uitpraten. Werkt geweldig.’ ‘Nou, daar heb ik zo mijn twijfels over,’ Heks antwoordt met haar neus in het gat van de massagetafel, ‘Ik ken mensen, die al veertig jaar samen zijn en nog nooit iets hebben uitgepraat…….’ De uitzondering bevestigt de regel in deze, besluiten we.

Mijn fysiotherapeut had nog een paar goeie tips, maar ik ben het alweer vergeten. Gelukkig maar. Want hoewel bruikbaar, zijn het niet de tips waar ik op zit te wachten. Een relatie verpesten is nu eenmaal niet zo moeilijk. Iets goeds in stand houden en doen groeien vraagt veel meer inzet. En liefde. En vertrouwen.

Helemaal uit de knoop stap ik van de behandeltafel. De lachsessie heeft me ook behoorlijk goed gedaan. Mijn fysio is een ongelofelijk goeie therapeut met gouden handen. Hij mag dan weinig van liefdesrelaties bakken en vele vrouwen in tranen hebben gebracht. Ook Heks! Maar de mijne waren van het lachen. Lachen is gezond. Daar knapt een mens van op!