Heksentoeren: Kristallen schedelmeditatie bij Maan. Loslaten van angsten gaat veel gemakkelijker met een draak op je schoot……

kristallen schedel meditatie, februari 2014, veld loslaten van angst, kristallen draken, kristallen elfen, ET's, stenen en kristal, meditatie met stenen en kristal

Het veld

 

Woensdagavond is het weer zover. Kristallen schedelmeditatie bij Maan. Heksjes uit de hele regio verzamelen zich in haar gastvrije huis. Iedereen mag maximaal drie schedeltjes inbrengen. Op de lage tafel staat al een hele opstelling klaar. Het ‘veld’ van deze maand gaat over het loslaten van angst. Mooi zo. Ik ben me onlangs een ongeluk geschrokken en heb daarmee een heleboel angstige gevoelens opgeharkt. Die kan ik afgeven aan dit magische raster sterrenstof. Zodat ik niet chronisch scheldend door het leven hoef……

De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

In het midden een enorme Elestiaal van rookkwarts

 

Het is een bijzondere avond. De door Maan geleide meditatie is krachtig. Het is heerlijk om in deze dierbare groep te werken aan levensthema’s. Na de gezamenlijke meditatie gaan we individueel met de schedels aan de slag. Heks heeft bij binnenkomst al een paar geweldige draken zien staan. Eentje van Sodaliet, een blauwe steen met in dit geval, heel bijzonder, roze strepen erdoorheen. De ander is van Mookaiet. Een Jaspissoort. Heel rustgevend blijkt…….

 

De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

De jonge draak van Sodaliet

De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

Is het geen schatje?

De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

De draak van Mookaiet

 

Dat is altijd zo leuk van deze avonden. Soms komen er de meest bijzondere kristallen gasten langs. Altijd heel bijzonder om mee kennis te maken! Ja, het heeft absoluut zijn voordelen om met stenen te kunnen praten. Een schizofreen is nooit alleen, maar een heks ook niet!!!!! Overal om ons heen horen we het gefluister van bloemen, bomen, dieren, stenen en hier en daar een oprecht mens. (De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

 

De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

De schedels van Citrien en Fluoriet

 

‘Goeie hemel, wat een vol en druk veld!’ reageren de hekjes achteraf. Iedereen vond het prachtig, maar heftig. ‘Ik vond het ook nogal druk’, zegt Maan, ‘Maar toen ik het had opgesteld, realiseerde ik me, dat onze angsten ook heel complex zijn. Dus dit veld sluit prima aan bij al die chaotische angsten in ons mensen….’

Heks heeft het prima naar haar zin, maar ik hou dan ook wel van druk en chaotisch. Eerst zit ik heel lang met de jonge onbevangen en stoutmoedige draak van Sodaliet. Daarna knuffel ik zijn harmoniserende broer van Mookaiet. Ik maak kennis met een geweldige schedel van Fluoriet, Soul genaamd. En een tintelend vrolijke schedel van Citrien, Esaulien genaamd. Ik versta aanvankelijk Ezelin. Daar moet ik al om lachen. Met die dame op schoot zit ik heerlijk te grinniken. Ach, was de wereld maar van Citrien. Dan zag het leven er zonnig uit…..

Aan het eind van de avond delen we onze ervaringen. Heerlijk om al die prachtige visioenen en inzichten mee te krijgen van elkaar. Het geeft een absolute meerwaarde aan de avond. Vanavond zijn we bijna de deur niet uit te krijgen. We kletsen eindeloos na in de woonkamer, drommen langzaam de gang op, plakken langdurig in het halletje, totdat Maan roept: ‘Er staat nog iemand binnen, die naar buiten wil, heksjes!’ Met andere woorden: ‘Maak plaats, wegwezen!’ Lachend zwermen we de straat op. Laatste afspraken worden gemaakt. Hier en daar nog een omhelzing. We stappen op onze bezemstelen en vliegen uit in alle richtingen in de maanverlichte nacht.

 

De onoprechten schreeuwen boven zichzelf uit in een onverstaanbaar geblaat….. )

Alles in het veld is gericht op het loslaten van angst

WAT NOU, DE WERELD VERGAAT? DEZE HEKS ZIET ALLEEN MAAR OVERAL LICHTBOLLEN…..

BIJ MAAN THUIS

BIJ MAAN THUIS

Vanmiddag bij Maan thuis was heel bijzonder. Ik had natuurlijk al allemaal heksenavonturen beleefd met Jaoa en Maan vanmorgen. Daar was ik nog helemaal vol van. Al die Orbs, lichtbollen…

Al die aanwezigheid in tijd en ruimte, op dat moment en op die plek. Grote heldere en kleine bollen, klontjes bollen….Ik ben ook maar zo’n lichtbolletje ergens in een klontje, een menselijk exemplaar. Maar zie je nu wat lichtwerkers doen? Ze tunen gewoon in op andere kanalen en in dit geval deed  mijn fototoestel mee. Ik snapte maar niet waarom ‘ie bleef flitsen, hoewel ik die functie steeds uitschakelende. Nou ja! Echt heksenstreken heeft die Olympus….

Mijn fototoestel maakte ook vreemde opnamen van de kring Danburietkristallen rondom de boom. Kijk maar eens goed op de foto’s, het lijkt wel of ze licht geven.

WAT EEN DRUKTE

EVEN TER HERINNERING….

Ik vond het op verschillende manieren geweldig wat er gebeurde vanmorgen. Ten eerste was het een geweldige ervaring natuurlijk. Maar ook wat een fantastisch schouwspel op de foto’s… En dan ook nog, kijk, zie je wel, dat ik niet uit mijn nek lul…

-Ja, dochter van vaste plantenkweker, met voeten ongeveer in de aarde geboren, het is me in spirikringen weleens verweten, dat ik erg nuchter ben voor een heks. Geaard is een beter woord. Genetisch geluk gehad…-

Ik zie dit natuurlijk al jaren, maar met mijn derde oog, dus dat telt niet in de echte wereld. Voor sceptici: Ik heb die foto’s nog in mijn toestel zitten….

EEN FEESTJE ......

CADEAUTJE VOOR JAOA EN MAAN…

Dan is er ook nog het cadeautje voor Jaoa en Maan. Met name eerstgenoemde was zo druk met het leiden van de ceremonie, dat ze nauwelijks aan genieten toekwam. Nu kan ze van die foto’s genieten… En Maan, zij heeft zo’n moeilijke tijd, ze is een kattevrouw, net als ik. En een steenvrouwtje, dat delen we ook… Ik weet dat de lichtbolletjes om Maan en haar lieve kat Lady heen staan. Kijk maar Maan, op de foto’s!

Vanmiddag was dus doordrenkt van deze gevoelens en toen kwam er nog meer…

LICHTKRACHTEN AAN HET WERK

LICHTKRACHTEN AAN HET WERK

Maan had een prachtig grid opgezet van stenen en schedels. Ook stonden de koffie, drie soorten thee, water met Aventuriien, 5 soorten koekjes, chocolade, abrikozen, en bonbons al klaar. Vervolgens toverde ze nog Mince cake uit de oven, het is heerlijk hoorde ik, helaas eet ik geen tarwe, echt balen hoor, op zo’n moment.

Lady Amber en Feliz waren er ook

Lady Amber en Feliz waren er ook

HART VAN HET GRID

HART VAN HET GRID

BERNARD EN ZIJN MAATJE

BERNARD EN ZIJN MAATJE

Ik ging mijn Tampoera stemmen, een heidens karwij, veel moeilijker dan spelen…True deed haar Indiase jurk aan, ze zag er geweldig uit! Mensen druppelden binnen, dronken thee, kussen en heksenverhalen… En de middag nam een aanvang.

Maan leidde alles in en daarna nam Jaoa ons mee in een hele diepe meditatie, eigenlijk om op aarde te zetten in deze lichtwerkerskring, wat vanmorgen is geïnitieerd. Ik ging zover weg, dat mijn hoofd knikkebolde, terwijl ik tegelijkertijd met mijn anker diep in de aarde zat. Knikkebol, bollen licht, het grid tilde ons op, nam ons mee ruimte in en aarde in. Sterrenkinderen. Aardekinderen.

INSTRUMENTEN OP PRACHTIGE SARI

INSTRUMENTEN OP PRACHTIGE SARI

Daarna gaven True en onze nieuwe aanwinst, de Didjeriedoespeler, en ik een klankconcert. Na afloop hadden we geen idee hoe lang we bezig waren geweest. 5 minuten? 3 kwartier? Nou, ruim een uur en iedereen vond het heerlijk!

Met de Didjeridoeman was het zo goed spelen, dat krijgt een vervolg. In de galerie van True! Zij ging tijdens het concert prachtig dansen in haar sprookjesjurk. Het was echt een feestje. Met lichtbollen. De hele dag al!

Wat nou, de wereld vergaat?

Ik zie alleen maar overal ORBS !!!!

drakenschedel

drakenschedel

wat nou einde van de wereld?

wat nou einde van de wereld?

Shit, heks heeft griep, net nu de wereld vergaat……

Lady Amber

Lady Amber

LADY AMBER, MIJN NIEUWE HUISGENOOT…..

Helaas heeft de eerste wintergriep me te pakken. En dat nu net vandaag, de dag waar alle heksen al jaren naar uitzien: 12-12-2012…. De dag dat de Maya kalender afloopt. De dag dat de hemellichamen zich in nieuwe interessante configuraties bewegen. De dag dat de wereld vergaat. En ik zit weer thuis, mweuh….

Vanavond zou ik eigenlijk naar een schedelmeditatie gaan bij Maan. Daar komen eens per maand allemaal heksjes, ook mannelijke, samen met hun kristallen schedeltjes. Maan zet alle schedels in een rasterwerk van andere kristallen op haar enorme salontafel. Er ontstaat een krachtveld. Wij verbinden ons met dat veld en gaan op reis.

Aan het eind van de avond delen we onze heksenavonturen en drinken nog wat thee met koekjes. Sommigen zijn op fantastische plekken geweest met hun bewustzijn, anderen hebben diepe gevoelens ervaren.

Wat een rare verhalen allemaal! Schedeltjes als huisgenoot? Kristallen schedels? Reizen met je bewustzijn door tijd en ruimte?Het moet niet gekker worden….. Nou, het wordt nog gekker!

Over kristallen schedels doen de meest bizarre verhalen de ronde. Er zijn hele oude schedels op vreemde plekken uit de aarde gekomen, waarvan geen mens begrijpt, hoe ze ooit zijn gemaakt. Als je steen bewerkt, heb je altijd met de kristalstructuur van de steen te maken en dat bepaalt hoe je hem kunt bewerken, de splijtrichting en dergelijke. Bij deze schedels gaan die wetmatigheden niet op. in feite zijn we nu, in onze maatschappij van technische hoogstandjes, niet in staat om zo’n schedel zo te maken.

Mensen over de hele wereld, die met dergelijke schedels in contact komen, ervaren van alles, gaan dingen begrijpen, genezen zelfs van hun kwalen.

Ook hoor je in schedelland altijd vreemde verhalen, van hoe schedels je uitzoeken en naar je toekomen. Dat leek me nu altijd zo geweldig! Op een dag stond ik in onze locale boekhandel voor wonderbaarlijke boeken, toen ik werd aangesproken door een vrouw. Zij was op zoek naar informatie over kristallen schedels en de eigenaar verwees haar naar mij.

Ze was een beetje opgelaten met haar verhaal, dus heel voorzichtig begon ze te vertellen. Het was ook maar een raar verhaal, vond ze. Een vriend van haar reisde door Zuid-Amerika, waar weet ik echt niet meer. Aan het einde van zijn reis stond hij op een goede dag voor een toeristische winkel met allemaal overbodige troepjes en raakte in gesprek met de eigenaar. Waarom hij die man een foto van zichzelf in Nederland liet zien, geen idee, misschien stond hij naast een molen en wilde hij wat toeristische indruk terug maken…..

Wat gebeurde er toen? Iets heel vreemds. Naast hem op die foto stond een vrouw, dezelfde vrouw als nu tegenover mij in de boekhandel . De eigenaar sleurde de man mee de winkel in, nee ik overdrijf. Hij verzocht hem met klem mee te komen. Helemaal naar achteren, het was een enorm diepe pijpenla van een winkel. Daar gaf hij hem een gigantisch zware doos, Die moest mee naar Nederland en naar die vrouw op die foto.

Feliz

Feliz

FELIZ, HIJ WOONT HIER ALWEER EEN JAARTJE, IS OOK MEEGEWEEST NAAR  PLUMVILLAGE…..

Zo gebeurde, de vriend van die vrouw sleepte de doos mee naar het vliegveld . Daar aangekomen werd hij direct apart genomen door de douane en via een omweg zo, hop, in het vliegtuig gezet. Met die doos. In Nederland werd hij ook om alle formaliteiten heen geleid en stond zo weer buiten, met die doos.

De man was verbijsterd, hoe kon dat nu? Welke krachten waren hier nu aan het werk? Zo snel mogelijk ging hij met de doos naar de vrouw van de foto, zijn vriendin. Ik vraag me af, of hij toch niet stiekem in die doos heeft gekeken…. Daar aangekomen bleek er een enorme schedel van zwarte Obsidiaan in te zitten, met tanden van ivoor (? ze hebben toch geen olifanten in  Zuid -Amerika? Misschien schelp of been dan…) en de bovenkant ingelegd met zilver….

De vrouw wist echt niet wat ze ermee aan moest, hij stond in een keukenkastje bij haar thuis nu en regelmatig schrok ze zich een ongeluk, als ze onverwacht de deur ervan open deed.

Ik liet haar een aantal boeken over dit onderwerp zien en raadde haar natuurlijk aan, om bij de meditaties bij Maan te komen, maar we hebben haar nog nooit mogen verwelkomen. Regelmatig vragen de andere heksen of ik haar nog heb gezien, maar nee.

Vanaf de eerste keer, dat ik bij Maan kwam mediteren, voelde ik een bijzonder contact met Lady Amber, een schedel van Barnsteen. Ze bleef aanwezig in mijn bewustzijn, ook bij thuiskomst. Later kwam ik Feliz tegen, een schedel van gesmolten en gegoten Barnsteen, vandaar al die glinstertjes erin, dat zijn platgeperste luchtbelletjes.

Een maand geleden was er weer een meditatieavond. Bij binnenkomst zei Maan, dat Lady Amber door ging. Ik snapte ook niet wat ze bedoelde, maar het komt erop neer, dat de Lady niet meer bij Maan wilde wonen.

Wat nou, niet wilde wonen, hebben die dingen dan een eigen wil? Het lijkt erop. In elk geval zit er veel bewustzijn in. Ach, alles heeft bewustzijn, als heks praat ik met alles. Bomen, stenen, dieren, dhrupadbabytjes….

Mijn hart ging natuurlijk direct sneller slaan, stel je voor dat Lady Amber met mij mee zou willen…. En dat wilde ze. Tijdens de meditatie liet ze duidelijk aan een paar medeheksjes weten, dat ze hier, chez moi, wilde wonen. Wat een eer!!!!

Dus nu woont ze hier alweer een maand. Ze is al mee geweest naar van alles en nog wat.. Vandaag tijdens het vergaan van de wereld is ze bij me. Ze is helemaal stapeldol op Feliz. Soms dringt het nog niet echt tot me door, dat Lady Amber via China naar Maan is gereisd en via Maan naar mij. Ook hier is nooit iets betaald door iemand. Ze is gewoon gekomen.

Op internet vond ik antieke schedels van amber uit Tibet. Ze lijken verdacht veel op mijn Amber. Misschien ligt daar haar oorsprong.

Van een schedel ben je nooit de eigenaar, je bent de hoeder of verzorger. Apart toch? Nou ja, ook wel logisch, op een heksenmanier dan. Het is een heel heksig verhaal geworden vandaag, maar dat mag ook: De wereld vergaat immers!!

Wij heksen denken trouwens, dat het om iets heel anders gaat. Dat het bewustzijn een transformatie doormaakt naar een hoger niveau.  Of voor de techneuten onder ons: god implementeert nieuwe software. Of de schepping gaat  over op een nieuwe server of zoiets.

Sinds ik computersystemen heb geprogrammeerd blijf ik de schepping daar mee vergelijken.

grote liefde

grote liefde

Er zijn veel overeenkomsten hoor het Yin/Yang uit de schepping, de 1 en 0 bij computers. Bijvoorbeeld. Alles is daaruit opgebouwd.

En over yin yang gesproken, is het geen leuk stel, Lady Amber en Feliz?

Ik ga nog even mijn hond uitlaten, voordat de wereld vergaat. Ja griep of geen griep, dat varkentje moet er uit. Dan eet ik nog een kippensoepje en dat is het dan wel vandaag. Het grappige is, dat ondanks ongelofelijk griephoofd  het toch leuk is om wat te schrijven. Dus ik kikker op van het schrijven van een blog….