Het veld van vanavond

Woensdagavond om kwart voor zeven parkeert mijn vriendinnetje Jaoa  haar bezemsteel in mijn hal. We stappen in mijn knalgele autootje en halen nog een derde heksje op bij het station. Vervolgens koersen we richting Den Haag, waar Maan sinds kort woont. Het is weer de tweede woensdag van de maand, de vaste avond voor kristallen schedelmeditatie. Wat is het lang geleden! Vol verwachting komen we bij haar nieuwe onderkomen aan. Ik ben eindelijk eens op tijd……

Overal draken

Maan wacht ons op met koffie en thee, schalen vol koekjes, chocolade en gedroogde abrikozen. Haar appartement is fantastisch. Overal kristallen natuurlijk, hoge plafonds, gebeeldhouwde deuren en een eindeloze reeks woonkamers……

Het veld is er een van liefde en communicatie. Mijn schedeltjes worden er in geplaatst. Na een rondleiding door het huis en langdurig bijkletsen beginnen we met de meditatie. Maan leidt ons een magisch universum in. Daar is een enorme draakachtige aanwezig. Quetzalcoatl!!!! De gevederde slang. Een oude bekende van Heks.

Jaren geleden doorkruiste ik Mexico in gezelschap van mijn moeder. Een gedenkwaardige reis. Ook heel bijzonder om die met haar te maken!

We begonnen in Mexico-city en eindigden op Cozumel. Elke zich daartussen bevindende piramide hebben we bezocht. Nou ja, dat is wat overdreven, want er zijn er velen nog niet ontdekt. Verborgen onder de dichte vegetatie van de tropische regenwouden, die grote delen van dit land bedekken. Maar alle opgravingen, zelfs midden in de jungle, hebben we wel zo’n beetje bezocht.

Veld van links

‘Wat kon jij goed die piramides op en afrennen’, lispelt mijn gevederde vriend in mijn oor. ‘Ik was echt onder de indruk!’ Guitig kijkt zij me aan. Deze androgyne draak heeft enorm veel humor. Ik herinner me hoe ik destijds in looppas als een slang de stijle trappen opslingerde. De enige manier om een beetje veilig boven te komen. En vooral ook om zonder brokken beneden te geraken! Een alternatief is om op je billen tree voor tree naar beneden te schuiven. Iets, dat ik menig toerist heb zien doen.

Op de rug van mijn oude vriend vlieg ik naar Palenque. Met deze oude stad heeft Heks een sterke band. Ik ben er ooit daadwerkelijk en in levende lijve geweest en wilde eigenlijk niet meer weg. Ook nu heb ik moeite om weer terug te keren naar de woonkamer van Maan.

Na de inleidende meditatie krijgen we de gelegenheid om individueel met de aanwezige schedels te werken. Heks heeft een sterke voorkeur voor draken vanavond. Mijn grote vogelslangvriend is alomtegenwoordig. Zelfs de grote omslagdoek, die ik om mijn schouders heb geslagen is bedekt met een print van vogelveren….. Het is een draak van een avond….. 🙂

Het veld van achteren

Om elf uur ben ik weer thuis. Het is een hele onderneming nu Maan verhuisd is. Toch blijven we haar meditatieavonden trouw met deze Leidse delegatie.

De volgende dag belt alweer een heksenvriendinnetje aan. Onverwacht deze keer. Met deze vrouw heb ik altijd de meest wonderlijke gesprekken. Ook nu weer. Ze channelt met het grootste gemak van alles en iedereen uit andere dimensies. Velen onder ons zouden haar een zonderlinge tante vinden. Ik hou meer van de term ‘beetje anders’. Daar schaar ik mezelf ook al jaren onder. Het is een toegewijde dame. Met een groot en gul hart en zo eerlijk als goud.

En alweer een draak

‘Ik wil een nobel leven leiden’, vertrouwde ze me een aantal jaren geleden toe. Vandaag komt dat onderwerp weer ter sprake. Ik vertel haar hoe een aantal mensen me ooit een flinke poets hebben gebakken. Ten nadele van mij en zeer ten voordele van zichzelf. Als het om magie zou gaan zou het pikzwart zijn. Maar magie is niet het gebied van deze medemensen. Goddank! ‘Haat je hen?’ vraagt ze belangstellend, ‘Dat mag best hoor, een tijdje. Beter dan je gevoelens onderdrukken.’

‘Welnee’, zegt Heks, ‘Haat is iets, waar je vooral zelf last van hebt. Doen die mensen al zo lullig, zit je ook nog vol met haat. Zonde van mijn mooie grote glanzende liefhebbende hart.’ ‘Uiteindelijk moeten die mensen zichzelf dagelijks in de spiegel onder ogen komen. Lijkt me ook geen pretje,’ vervolg ik. ‘Een schoon geweten is zoiets geweldigs,’ zegt mijn gesprekspartner enthousiast, ‘Daar kan niets tegenop!’

van rechts