TOVERHEKS.COM

M’n eigen blogs achtervolgen me momenteel. Telkens als ik er eentje heb gepost wil ik em eigenlijk weer verwijderen. Of preciezer gezegd: uitwissen. En als ik er eentje herlees val ik over mijn eigen woede en verongelijktheid.

Misschien komt het omdat het thema me bezig houdt. Maar waarschijnlijker is het dat veel van mijn schrijfsels doordrenkt zijn van venijn. Of een flinke scheut nijd. Of op zijn minst een scherpe toon.

-Gek genoeg schrijf ik opeens blogjes bij de vleet. Alsof de duvel me op de hielen zit. Het ene schrijfsel roept het andere op. Net zoals voorheen het ene zwijgen zich posteerde voor het andere….-

TOVERHEKS.COM

‘is het echt zo?’ is de vraag die door een beetje Boeddhist gesteld wordt als ie zich verliest in zijn eigen verhaal. Is er soms sprake van wrong view? Heks vraagt het zich ook vaak af. Vooral sinds ik geen idee meer heb hoe ik dingen moet aanpakken. M’n oude manier werkt echt niet. Het produceert slechts meer van dezelfde problematiek.

TOVERHEKS.COM

Maar voor ik het weet zit ik weer als een kip zonder kop te kletsen op één van mijn vertrouwde stokpaardjes. Of te krijsen als een speenvarken over een net uit de sloot geviste oude koe. Ik weet gewoon van geen ophouden.

‘Stoppen’. Dat is ook een begrip in het Boeddhisme. Makkelijker gezegd dan gedaan, hoor. Gewend als we zijn om maar door te denderen. Gewend als ik ben om maar door te sukkelen. Mijn versie van de sokken er in zetten! Of is dat ook een verkeerde perceptie? Ben ik uiteindelijk toch helemaal gehospitaliseerd met mijn ziekte?

Wat is er gebeurd met ‘Ik heb een ziekte, maar ik ben het niet!’?

TOVERHEKS.COM

De laatste tijd denk ik vaak ‘wat is er gebeurd?’ Wat is er gebeurd met ‘Iedereen is mijn partner?’ bijvoorbeeld. Dat prachtige inzicht dat me verlichting bracht! We moeten het levenswiel steeds opnieuw uitvinden. En telkens weer moeten we het levensvuur op de goden veroveren……

‘Je bent goed bezig, Heks,’ zei Kras onlangs tegen me. Ik hoop het. Het is een slagveld geweest de laatste jaren. Ik had het aanvankelijk niet in de gaten. Pas toen ik tussen de rokende puinhopen zat drong er van alles tot me door. Een niet aflatende stroom van inzichten. Pijnlijk vaak.

TOVERHEKS.COM

De fundamentele goedheid van de mens is bijvoorbeeld geheel door de mand gevallen. Er zijn mensen in mijn leven voorbijgekomen waarbij ik van die vermeende eigenschap echt niets heb teruggevonden. En reken maar dat ik heb lopen zoeken, overtuigd als ik was van het bestaan van dit fundament.

Bestaat er soms zoiets als de fundamentele slechtheid van de mens? En moeten we die neigingen elke dag bevechten?

En is dat allemaal waar? Of is mijn roze bril intussen zo grijs gekleurd dat ik mijn medemens vertekend waarneem? Neem ik ook goede bedoelingen nu maar met een korrel zout? Sta ik bij voorbaat al op mijn achterste benen te steigeren? Gooi ik mijn kont gewoon voor het gemak tegen elke krib? Zelfs als er een onschuldig kindeke in ligt?

Ja, dat moet je je dan ook weer afvragen…..

TOVERHEKS.COM

Gelukkig maar dat ik elke week ga zingen. Met mijn koor studeren we nu de Jahreszeiten van Haydn in. Vanavond hebben we ons stukgebeten op het fugale slotlied.

Zaterdag zing ik mee in een concert: Verdi en Rossini. Vanavond laat zit ik nog te struikelen over de teksten. De muziek zit er goed in, maar die vloed Italiaanse woorden heb ik tot nu toe maar zo’n beetje meegebrabbeld. Nu moeten de puntjes op de i. Nou ja, het gaat vast lukken. Na ‘Kinot’ in het Hebreeuws een paar jaar geleden ben ik echt nergens meer bang voor.

Het klinkt overigens verrukkelijk, dat Italiaans. Ik ga de Don er morgen mee verrassen! Hij kan het vast waarderen!

TOVERHEKS.COM