Vrijdagavond schuift Zwaan bij me aan aan de keukentafel. Heks heeft lekker gekookt. Alleen ben ik het zout vergeten. En ik heb niet echt trek. Met moeite worstel ik mijn maaltje naar binnen. Wat een gedoe toch, eten.

Zoals altijd hebben we weer veel te bespreken. Onze samenkomsten zijn zonder uitzondering behoorlijk intensief. Mijn vriendin is een hele ondernemende tante. Maar net als Heks loopt ze nogal eens tegen haar onbegrensdheid aan. En tegen het legertje mensen, dat van de zo ontstane kwetsbaarheid wil profiteren.

Het is altijd confronterend om iemand anders jouw ‘fouten’ te zien maken. Tegelijkertijd is het ook een geruststelling, dat ik niet de enige goedgelovige idioot ben op deze aardkloot. Hele volksstammen naïevelingen laten zich bij de neus nemen door de meer psychopatisch of narcistisch aangelegde medemens.

Om een uurtje of negen haasten we ons naar de oude tochtige jamfabriek, waar tegenwoordig een legertje idealisten in huist. Op deze locatie gaat Frogs een optreden verzorgen met een tweetal andere dichters. Ze beginnen later dan gepland. En wij moeten alweer heel vroeg weg. Zwaan wil om elf uur een trein halen.

We vinden het niet zo erg om te vertrekken. Frogs is zoals altijd weer goed op dreef. Helaas kan dat niet gezegd worden van zijn collegae poëten: Eén van zijn kompanen is op het onzalige idee gekomen om een heimelijke masturbatie-ervaring in gezelschap van zijn moeder ter plekke op het podium te delen met ons. De verbale witte vlokken vliegen ons om de gepijnigde oren.

Sommige mensen pakken de koe bij de horens als ze op het podium staan….

Dit verhaal duurt en duurt. De gênante atmosfeer verdicht en beneemt ons de adem. Het schimmelige karakter van de ruimte doet het verhaal ook geen goed. De antieke klapstoelen waar we op zitten komen uit de oude Rex: De gesloten seksbioscoop op de Haarlemmerstraat. Deze zaaddoordrenkte meubelstukken zijn wellicht de enige aanwezigen, die het verhaal kunnen waarderen. Wij maken ons uit de voeten……

Misschien een ideetje om voor de voorstelling te nemen….

Masturberende dichters, het is een plaag. Je kunt geen dichtwedstrijd bezoeken of er vliegt wel wat zaad om je oren. De heren lijkt het niet te deren. Als ik later navraag doe bij wat vrienden, die de betreffende avond ook hebben bezocht, blijken ze er geen aanstoot aan te hebben genomen…..

Openbaar masturberen: Het is een wereldwijd probleem!

Misschien moet ik een volgende keer wat gebruikte maandverbanden naar de kop van de masturbant in kwestie gooien. Of zijn oren wassen en er vervolgens een paar bloederige tampons aan hangen. Gewoon om hem kennis te laten maken met het gevoel van walging, dat hij in me oproept!

En doof en het verweekt je ruggengraat….

Zwaan en Heks lachen om het voorval op weg naar het station. ‘Hij had ook best wat geslaagde gedichten, ik vond hem verder wel grappig,’ zegt Zwaan. Zij is iemand, die altijd het goede in mensen ziet. Dwars door de witte vlokkenbrij ziet ze nog zijn goede intenties. Met haar door de masturbatieverhalen doof geworden oren hoort ze toch nog het leuke gedicht, dat er achteraan komt!

Heks is voorstander van masturbatie. Maar houd het gewoon lekker privé!

‘Het was heerlijk met je lieve Zwaan.’ Heks omhelst haar vriendin bij het afscheid. Ysbrandt geeft kopjes tegen haar knieën. Wat een fijne avond! Ondanks de ongewenste verbale proteïne shake. Echt heel knus.

‘Ach,’ zegt Frogs als ik hem later over de voorstelling spreek, ‘Ik had mijn collega al gewaarschuwd dat mijn vriendinnen zijn seksuele ontboezemingen niks zouden vinden. Hij verkoos om het toch te doen.’ Mijn kikkervriend gniffelt, ‘Zelf vond hij het achteraf ook gênant,’

Vrouwen moeten er les in krijgen via een app. Tekenend voor het verschil tussen de sexen in deze tak van sport.