Heks aan het daten. Wat ik weer meemaak: Je wilt het niet weten. Na twee dagen al gedronken en gegeten. Maar ook een perfecte match! Maar dat is dan weer taboe!

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Heks zit op een dating site. Het is weer zover. Na jaren in mijn eentje ben ik weer toe aan een maatje. Ik kom natuurlijk wel eens iemand in het wild tegen, maar het bijna altijd een narcist. En als dat niet het geval is, dan is het wel weer een getrouwde kerel of iets dergelijks. Geen relatiemateriaal dus.

Vriendinnen proberen me al tijden aan de Tinder te krijgen, maar ik heb toch maar op iets anders ingeschreven. Een site, waar het meer om inhoud gaat dan om uiterlijk.

Nu heb ik altijd een groot probleem met dit soort praktijken: Er mankeert van alles aan me! Maar dat zie je niet. Dus ik krijg een overdosis reacties van allemaal leuke kerels, waarvan negenennegentig procent afhaakt zodra ze er achter komen, dat ik vanbinnen zo rot ben als een mispel. Niet dat ik dat uitvoerig uit de doeken doe. Maar ja. Ik kan ook slecht liegen.

En waarom zou je er omheen draaien? Zo’n man komt er uiteindelijk toch wel achter, dat ik een halvezolig lijf heb.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM, Papa fume une pipe……

Maar niet alleen dat vormt een probleem. Er zitten ook veel mafkezen op dit soort sites. Gisteren had ik er al eentje te pakken. Hij had contact met Heks gezocht, dus ik kon één foto bekijken. Leuke vent om te zien, vrij normaal, goeie kop met haar. Als het al zijn eigen foto is natuurlijk. Mijn leeftijd…..

Het gesprek liep ook aardig. Niet fantastisch, maar best leuk. Zelfs het feit dat ik fysiek wat problemen heb pakte goed uit. Maar opeens vroeg hij zich af of ik wel seks kon hebben met mijn lijf. Vervolgens werd er geïnformeerd naar mijn borsten. Alsof die dingen wat terug zeggen. En als klap op de vuurpijl ‘Hou je van pijpen?’

Ik had nog niet ontdekt hoe ik mensen kan dumpen op die site, dus ik gaf hem een pittig antwoord terug en hop: Hij verwijdert Heks subiet uit zijn contacten….. Op zijn pik getrapt. Die lelijke lamlul, die ik niet wil pijpen. Tja, je moet echt geen zwakke maag hebben als je je op de relatieveemarkt begeeft.

Een andere man is heel charmant. Hij prijst Heks huizenhoog met haar mooie koppie en fantastische hoedje. Hijzelf ziet er een beetje sukkelig uit, zie ik als zijn foto wordt onthuld. Bepaald geen Don Juan.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Als ik hem vertel dat ik een serieuze relatie zoek, krijg ik een uiterst merkwaardig antwoord. De man wil alleen een ‘friend met benefits’. En ook als ik aangeef dat dat niks voor me is, blijft hij pogingen doen om me voor het idee te enthousiasmeren.

Vast getrouwd en uitgekeken op zijn vrouw…..

Ook krijg ik heel leuk contact met een alcoholist. Dat weet je natuurlijk niet direct. En ons gesprek is uitermate boeiend, het is echt een heel leuk mens. Gek genoeg staan er twee foto’s bij zijn profiel. Die krijg je na een tijdje te zien, als je maar lang genoeg met elkaar praat.

De ene foto waarop hij me fris en vrolijk aankijkt vind ik geweldig leuk. Op de andere foto zit hij met een groot glas Belgisch bier voor zich. Wazige blik. Afschuwelijk.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM, Lastig typen, moet me goed focussen, maar verder merk je niks, hips.

En dat is ongeveer wat ik ervaar bij de man. Hij is vrij eerlijk over het feit dat hij veel bier drinkt. Maar als iemand zegt veel bedoelen ze meestal gigantisch veel. Mensen die drinken liegen altijd over hun alcoholgebruik heb ik ontdekt. Vooral als het de spuigaten uitloopt.

Heks wil geen zuiplap aan haar borst. Codependency is echt niks meer voor mij, daar heb ik mijn sporen in verdoend. Zuip maar lekker, maar drink met je maten. Niet met mij.

Het is ook niet goed voor me, want ik ga zelf ook meer drinken in zo’n geval. Ik kreeg ooit lang geleden een relatie met een beeldschone piepjonge Schotse alcoholist. Het was mij totaal ontgaan, dat hij met dit probleem worstelde.

Pas toen hij met een rugzak op de stoep stond en bij me introk viel het kwartje: Hij had nog een rugzak. Een onzichtbare. Maar omdat hij opeens op mijn lip zat rook ik het. Zijn kegel stonk zo vreselijk, dat je em bijna kon zien!

‘Ik ga stoppen met drinken,’ riep hij enthousiast. De verliefdheid gaf hem vleugels. Hij ging nu echt het roer omgooien. Dus hij dronk alcoholvrij bier en ging op zoek naar een baantje. Maar zo gemakkelijk raak je niet van zo’n verslaving af!

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM, Mijn woeste langharige Schot lustte er indertijd wel pap van!

Toch lukte het hem aanvankelijk opvallend goed en wel omdat Heks zijn probleem overnam.  Vanaf het moment dat hij stopte met drank, kreeg ik er extreem veel zin in.

Ik snapte totaal niet waar het vandaan kwam. Mijn paranormale kwaliteiten moesten nog een beetje in goede banen worden geleid. Mijn plotselinge drankzucht overviel me.

De relatie werkte natuurlijk voor geen meter. De Schot ging weer drinken en ik zette hem de deur uit.

Later met de Tank had ik een vergelijkbare ervaring. Ook hij kreeg last van gezonde neigingen in nabijheid van Heks. En ik kreeg steeds meer trek in drank.

Communicerende vaten. Kun je nagaan hoe belangrijk een gezonde omgeving is voor zo’n HSPtje als ik. De drinkende man op de datingsite gaat het dus niet worden. Voorzichtig probeer ik het aan zijn scherpe verstand te peuteren.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Het ontaardt in een vervelende chat. Helaas is hij dronken en teleurgesteld. En hij voelt zich ongetwijfeld afgewezen. Het laatste wat ik wil doen natuurlijk. Maar goed. Ook pleit hij voor zijn zaak met argumenten als: “Je merkt niets als ik heb gedronken. Ik ben echt precies hetzelfde.” Hetgeen me eigenlijk meer zorgen baart. Als je zonder problemen zoveel kunt drinken ben je echt heel erg verslaafd. Mensen aan wie je niets meer merkt zijn ver heen.

Eindelijk begrijp ik ook waarom mijn vroegere kroegbaas bier nooit meetelde in de hoeveelheid drank, die hij per dag naar binnen gooide ( Minstens een fles whisky. Hij is overleden aan Korsakoff syndroom). Bier was geen drank volgens hem. Dat dronk hij ’s middags voor de gezelligheid. Whisky dronk hij voor het effect: Van de wereld raken. En dat deed hij dan ook. Laat op de avond. Dagelijks.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,  Na een dag ben ik er alweer bijna klaar mee. Wat zoeken die kerels hier toch? Het is verdomme geen sekssite!

Vanmorgen zie ik dat ik een nieuwe bewonderaar heb. Je kunt meedoen met een soort fotospel. Daarin zie je steeds vier foto’s van kandidaten voorbij komen waaruit je moet kiezen, wie je het leukste vindt op rij. Dit herhaalt zich een paar rondes lang. Op de manier komen er uiteindelijk een paar favorieten uit.

En laat ik nu de favoriet zijn geworden van een volle neef van me! In menig cultuur zou dit geen enkel probleem zijn, zou het wellicht worden aangemoedigd. Het is een hele leuke foto. Ik heb best een knappe neef.

Snel stuur ik hem een bericht. We zijn zo’n goeie match volgens het systeem, dat ik dat zelfs gratis mag doen. Hoe beter je bij elkaar past, hoe minder credits je kwijt bent om contact te maken…….

‘Ha knapperd, had je me soms herkend? Leuke foto! Hoe gaat het met je?’

Zo zit ik dus met mijn neef te chatten, terwijl de berichtjes van aanbidders binnenstromen. Voor wat het waard is. Er zit veel kaf tussen die paar graankorrels. En die zeldzame graankorrels vinden Heks dan weer niks. Ze is dan wel niet aan de drank of oversekst…. Ze heeft iets waar ze niks aan kan doen, maar evenzogoed is dat een deal breaker.

Vanmorgen glinstert er iets op straat als ik het hondje uitlaat. Ik raap het op. Heks vindt altijd toepasselijk dingen, als ze het moeilijk heeft. Gevonden hartjes in alle soorten en maten liggen er op mijn huisaltaar. En een vrolijke plastic kat, gevonden toen Ferguut er een half jaartje vandoor was.

Vandaag vind ik een zilveren uiltje ingelegd met blauwe steentjes, met daarboven een nazar ofwel boos oog. Sinds mijn avontuur met mijn vriendin de non, toen we een uil hebben gered van een wisse dood, ben ik dol op uilen. Ik hield al van uiltjes alsmede uiltjes knappen, maar nu komen ze steeds op mijn pad. Ze sluipen het laatste jaar mijn huis binnen. En vandaag is er weer eentje bijgekomen!

Een goed teken. Een geschenk van de kosmos. Zouden ze mijn gebed gehoord hebben? Om een leuke lieve en vooral zorgzame man, empatisch en geen bar type of bartype? Wie weet. Er moet toch ergens een match voor me rondlopen. Een potje, dat een hoofddeksel kan waarderen……..

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

 

VikThor de Tractor, Het Geheime Kanariepietengenootschap, de kracht van ja zeggen tegen nee, en bubbelen tot je erbij neervalt: Heks verjaart! En het eerste wintervirus komt te paard……

De gehele afgelopen week dweil ik maar zo’n beetje in de rondte. Ik laat me prikken en kneden door diverse therapeuten, maar veel helpen doet het niet. ‘Is het niet gewoon viraal?’ app’t een vriendinnetje, ‘Mijn lief heeft zich ook een paar weken enorm beroerd gevoeld. Doodmoe vooral. Nu gaat het weer iets beter, hij is weer aan het werk.’

Haar man heeft ook wat gezondheidsitems. Hij behoort zonder meer ook tot de Nationale Kanariepietenbrigade! Net als Heks. Dit geheime genootschap heeft tot taak om als eerste van zijn of haar denkbeeldige stokje te vallen bij viraal en bacterieel gevaar. Ook testen van ongezonde inpandige eindeloos herververste lucht behoort tot ons werkgebied.

Als wij bijvoorbeeld plotseling omvallen na het aanzetten van zo’n foute airco, dan kun je ervan verzekerd zijn dat je te maken hebt met een ‘ziek gebouw’. Ik spreek uit ervaring.

Denk nu niet dat het kanariepietensyndroom je in dank wordt afgenomen. Over het algemeen willen zakenlieden helemaal niet horen dat hun gebouw ziek is, of hun bedrijf knettergek om een airco aan te sluiten op een oud en vies buizensysteem. Liever laten ze de helft van de werknemers gestrekt afvoeren, de kanariepieten voorop, dan toe te geven dat ze fout zitten!

In vroeger tijden namen de mijnwerkers kanaries mee om te waarschuwen voor brandbaar mijngas (methaangas) en giftig koolstofmonoxide gas. De kanaries gingen namelijk al bij kleine concentraties van het gas van hun stokje.

De afgelopen week begin ik ook weer eens te lezen in een boek over ‘De kracht van JA!’ van John Kalse. Ik ben twintig jaar geleden bij de man in de leer geweest naar aanleiding van zijn boek ‘Creëren vanuit je bron.’ Heks had een geweldig leuke week, maar ik heb er verder weinig aan gehad.

Alles wat ik zat te creëren vanuit mijn bron was hopeloos. Ik werd precies in die tijd opnieuw ziek na te zijn blootgesteld aan een foute airco. Ook kreeg ik een relatie met een volstrekte eikel. Mijn kinderwens eindigde in een miskraam. Ik moest vervolgens ook nog eens flink onder het mes.

Mijn vriendenkring ontplofte, mijn buurman en goede vriend veranderde in de psychopaat die hij altijd al was, nadat ik vriendelijk bedankte voor zijn plotselinge avances.  (Ik was een tijd vrijgezel na de relatie met de eikel). Helaas was de Boze Buurman op zijn knakworstje getrapt na te zijn afgewezen! Of op zijn schamele waxinelichtje, wie zal het zeggen?

Hij sloeg mij en mijn auto total loss en treiterde jarenlang stiekem mijn hond. Hij jatte mijn krant en ik kreeg vreemde hoge gas/licht en -waterrekeningen. En ga zo maar door. De lijst is eindeloos……

Daarnaast trakteerde het wonderschone leven me als bonus op RSI en een stevige Whiplash. Bovenop de ME en Fibromyalgie. ….. Niet bepaald de dingen die ik in mijn leven wilde creëren. Min of meer het tegenovergestelde……

Er waren nog een paar bijzonder traumatisch nare zaken, die ik met de beste bedoelingen blijkbaar toch heb zitten creëren, maar daar wil ik echt niet meer over praten. Laat staan schrijven…..

Ik was na enige tijd nstuurlijk wel klaar met het idee dat je je eigen leven creëert. Nog voordat de maakbare samenleving werd gelanceerd vond Heks het al een waardeloos concept. Die levensvisie is alleen maar prettig voor succesvolle narcisten. Niet voor kanariepietjes…….

Een goede representant van god zijn is nog niet zo eenvoudig. Het eindigt ook niet altijd goed, vraag maar aan de Zoon van god. Die werd als beginnende dertiger al vastgespijkerd aan een kruis……

Maar goed. Ik bak er dan ook niet zoveel van. Van dat creëren van geluk en vervulling. Ik koester ook niet langer de overtuiging dat het daarom gaat. Als ik dat ooit al heb gedaan.

Maar nu dan ja. De kracht van ja. Nou ja zeg! Ik zeg al een hele tijd NEE.

Geen zin meer in dit, ik wil dat niet meer. Geen gezeik meer aan mijn kop, niet meer altijd de underdog zijn of het zwarte schaap. Geloof er geen donder van, moet je niet mee aankomen en ga zo maar door. Hou op, schei uit! Nee, nee, nee. Als een kleuter in zijn peuterpubertijd. Louter nee.

‘Je kunt ook ja zeggen tegen je nee,’ schrijft John. Oh ja? Ik probeer het direct uit. En het is geweldig! Want al dat ‘ik heb het gehad, ik wil niet meer etcetera’ zadelt me met een vreselijk gevoel op. Ik herken mezelf niet meer als ik weiger te luisteren naar een zielig zuigverhaal. Stiekem zeg ik dus nee tegen mijn nee……

Huh?

Nee toch zeker!

Dat gaat veranderen!

puppycusus04

Vrijdagavond ga ik met de buurvrouw naar puppycursus. In haar leven spelen problemen waar de honden geen brood van lusten. Laat staan puppies! Dagenlang luisteren lukt me niet meer. Maar een uurtje samen iets leuks doen pakt geweldig uit!

Heks heeft haar persoonlijke fotograaf! Het gehele uur schiet ze het ene plaatje na het andere. En mijn buurvrouw verzucht de eerste keer op de terugweg: ‘Ik heb het hele uur niet 1 keer aan alle ellende gedacht!’

‘Ik heb een aanbod voor een vervolgcursus. Gewoon weer op de vrijdag. Vijf keer. Als je interesse hebt….’ zegt onze juf bij de puppycursus-certificaar-uitreiking. Ja, VikThor heeft zijn eerste diploma binnen! Buurvrouw en Heks kijken elkaar aan. Zullen we? Ja, natuurlijk. We vonden het al zo jammer dat het afgelopen was!

Later thuis komt Joy eventjes buurten. We drinken een hele goeie franse bubbelwijn. Het is tenslotte mijn verjaardag. ‘Ik ga ja zeggen tegen mijn nee,’ vertrouw ik mijn vriendin toe, ‘en ik ga allemaal leuke dingen doen het komende jaar. ik ben bezig het roer om te gooien!’

We verzinnen vervolgens samen wat grappige plannetjes. Aangewakkerd door de bubbels worden ze steeds gekker. Het is al hartstikke laat als we afscheid nemen……

Heks crepeert nog steeds van de pijn. Ondanks alle pijnstillers, medicinale cannabis en bubbels. Vooral na een uurtje trainen met VikThor is het bar en boos met mijn lijf. Met name mijn armen. ‘Ik heb zijn naam veranderd,’ roep ik naar mijn medecursisten als hij me het trainingsveld op sleurt de afgelopen avond, ‘Vanaf nu heet hij TracThor.’

TracThor