Een wensdoos is eigenlijk een noodzakelijk stuk huisraad als je het goed bekijkt: Je stopt je wens er in en hij komt altijd uit! In elk geval uit de doos. Een schot in de roos is de speciaal voor Kras vervaardigde tarottige versie van dit beproefde heksenconcept. Lang leve de fröbelfee. Die brengt altijd veel vreugde mee!

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

‘Heks, kom je morgen eten?’ schettert Kras opgewekt in mijn oor, ‘Ik ben lekker aan het koken.’ Nog voor ik kan antwoorden ratelt ze enthousiast verder. ‘Ik ben ook aan het fröbelen geslagen naar aanleiding van jouw wensdoos. Haha, zeer inspirerend. Ik ben aan een juwelendoosje begonnen voor de kleine prinses!’

Oh, de Afrikaanse koningsdochter. Dat heerlijke verrukkelijke zalige juweel van een kind. Die ken ik wel! Ha. ‘Zal ik wat fröbelspulletjes meenemen? Dan ga ik ook aan de slag.’ ‘Ik heb van alles hoor, ik heb de Action leeg gekocht…. Maar wat voor’n lijm gebruik jij? Ik heb super leuk gekleurd plaktape, maar het blijft voor geen meter zitten…..’

‘Oh, nou, ik heb hobbylijm, maar ook boekbinderslijm. Tevens iets wat het midden houdt tussen lijm en vernis. Daar kun je superleuke dingen mee doen. Dan is er nog mijn lijmpistool. Hij is een beetje op zijn retour na 25 jaar trouwe dienst, maar een nieuw exemplaar van die superieure kwaliteit kan er eventjes niet af. Voor sommige klussen echter is hij de aangewezen kleefmeester!’

Deze slideshow vereist JavaScript.

Heks is gepokt en gemazeld in allerlei knutselpraktijken. Jarenlang heb ik het beroepsmatig gedaan. De meest saaie klusjes vaak met interessante uitschieters waar ik dan mijn creatieve ei in kwijt kon. Maar ook in mijn frivole theatertijd draaide ik mijn hand niet om voor het bouwen van decors of het maken van attributen.

Moest er een paard komen, waar je met 2 man in kon rondspringen? Binnen een dag? Zonder budget? Heks kreeg het voor elkaar…….. De kont van het paard is me nog steeds dankbaar. Ik zie haar nog wel eens op feestjes en partijtjes…. De kop heeft me nog jaren aangestaard in mijn keuken. Met een grote roze tong bengelend tussen enorme gele tanden.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Wat haar ogen zien kunnen haar handen maken is zeker op mij van toepassing geweest. Nu niet meer. Nachten doorhalen is er niet meer bij.

De laatste tijd ben ik echter weer bezig met het maken van heerlijke onnodige en overbodige onontbeerlijke fröbelwerkjes. Samen met Saar heb ik eerst een moodboard gemaakt. Daarna vond ik een hele kist met geprepareerde doosjes in mijn werkkamer. Klaar om te worden onder gekliederd. Zodoende zijn we daarmee aan de slag gegaan.

In mijn boekenkast vond ik vervolgens een heel boek met cadeaupapier. En wat voor’n cadeaupapier! Allerlei verschillende tarotkaarten worden erop afgebeeld! ‘Oh, eigenlijk moet ik dit boekje aan Kras geven,’ roep ik direct uit. Zij verzamelt Tarot decks. Ze heeft er al zeker 60! Dan krijg ik een beter idee. Ik maak een wensdoos voor mijn vriendin.

Na weken fröbelen is ie dan eindelijk klaar. Vorige week geef ik em aan haar. ‘Wat prachtig, Heks, zo mooi. Het is een deck van de Viscontifamilie, uit de 16e eeuw, dat weet ik zeker. Kijk, het staat fout in jouw boek! Ik probeer al jaren een replica te pakken te krijgen. Die zijn verschrikkelijk duur…….’ Een schot in de roos dus.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Nu gaan we dan saampjes aan de slag. Zaterdagmiddag tegen half zes kom ik eindelijk eens op de proppen met een tas vol lijm en mooi papier. En een nieuw te beplakken doosje. Kras is druk aan het kokkerellen. Even later voegt ze zich bij me. Uren zijn we bezig voordat we met de hondjes gaan wandelen. Het is al hartstikke laat als we eindelijk eens gaan eten…….

‘Ik ben zo blij dat je gekomen bent, Heks, weet je dat het de eerste keer is sinds anderhalf jaar dat ik weer kook. Hier. In mijn eigen keuken!’ Mijn maatje kookt elke week voor haar oude tantetje in de hofstad, maar in haar eigen huis kost het nog steeds veel moeite sinds de dood van haar geliefde. ‘Voor mezelf koken is echt een stap in de goede richting, maar ik moet wel een enorme hobbel nemen….’

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Wat fijn om zo bezig te zijn. Ik heb dan niet veel spierballen meer en nauwelijks uithoudingsvermogen. Mijn probleemoplossende vermogens grenzen echter onaangetast aan het onwaarschijnlijke. En laat dat nu zijn wat je nodig hebt om leuk en uniek fröbelwerk af te leveren!

‘Ik ben altijd blij als er dingen mis gaan, want dat betekent dat ik iets moet verzinnen om het op te lossen. En dat levert altijd de meest verrassende resultaten op!’ vertrouw ik mijn fröbelvriendinnetje  toe als we met onze tong tussen onze tanden zitten te frutselen.

Zou het goddelijke daarom de wereld zo geschapen hebben als ie deed? Zou het onvolmaakte onze Grote Moeder inspireren tot de meest fantastische creaties in haar eindeloos mooie schepping?

Ik denk het.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het heilige helende onvolmaakte. Willem Wilmink heeft hij een mooi liedje over geschreven. Joost Prinsen heeft het op de plaat gezet. Lang geleden alweer. Maar nog steeds up to date……

Heks mag het graag zingen. Net als al die andere leuke liedjes van dit gouden duo.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Willem Wilmink

Ik wou dat ik genieten kon
Zoals andere mensen doen
Van een wandeling in de zomerzon
Van een bank in het plantsoen
Maar van zo’n bankje krijg ik jicht
En wandelen maakt me stijf
En ik zoek in ieder vergezicht
Naar een horecabedrijf

Ik wou dat ik een boodschap had
Aan wat mooi is en volmaakt
Maar ik hou veel meer van alles wat
In onbruik is geraakt
Van een vervallen boerenschuur
Van rails met onkruid overgroeid
Daar hou ik van, maar puur natuur
Vermoeit

En ik weet niet hoe ‘k dit rijmen kan
Met wat me gisteren overkwam:
Was ik langs een school gelopen
Stonden daar de ramen open
Hoorde ik de kinderen zingen
Kon mijn tranen 
Lang vergeten tranen
Niet bedwingen

Woningbouwvereniging Portaal kapt reusachtige Meidoorn zonder enig overleg met de bewoners van ons pand. Hebben ze eigenlijk wel een kapvergunning? En doet dat er nog iets toe als de boom geveld is? Het is in elk geval wel lekker licht in mijn huis nu……

 

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

 

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

‘Buurvrouw, heb je gezien, dat de boom achter ons huis gekapt is?’ Mijn bovenbuurman kijkt me geschokt aan. Ik ben nog niet helemaal wakker, dus ik kijk wat suffig terug. ‘Gekapt? Door wie? Wanneer?’ ‘Heb je dan niets gehoord vanmorgen? Het was een ongelofelijke teringherrie. Portaal heeft een heel team laten uitrukken om die boom te ruimen. Geen overleg met ons. Ik baal als een stekker. Het is een aantasting van onze privacy!’

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

Zo, dus woningbouwverenging Portaal, heeft onze geliefde Meidoorn geëlimineerd. De boom, die als een Grote Verzoener tussen alle buren in stond. Die magische elfenboom vol vogels, waarin een koppel houtduiven al jaren twee keer per seizoen een nest heeft. Die enorme struik, die me elk voorjaar trakteert op een wolk aan roze bloemen. Onze vredelievende binnentuinboom, waardoor vijandige buren niet meer in elkaars huis kunnen gluren. Ik ben ook geschokt.

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

‘Ik vraag me af of ze er eigenlijk wel een kapvergunning voor hadden. Het is nog niet zo gemakkelijk om zomaar een boom te mogen ruimen!’ Maar ja, wat maakt het nog uit. De boom is weg. ‘Ze gaan wel een nieuwe Meidoorn neerzetten,’ zegt mijn buur. We kijken elkaar aan en trekken een gezicht. Dat zal me het boompje wezen.

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

En inderdaad: Een paar meter naast de plek van de Meidoorn staat nu een boomsprietje aan een paar palen. De palen zijn twintig keer zo dik als het iele stammetje. In het minuscule kruintje kan nog niet één piepklein vogeltje zitten zingen.

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

‘Ja, vreselijk,’ zegt de vogelaar, die een paar huizen verder woont, als ik hem erover spreek. Het was echt de vogelboom van ons buurtje. Gek toch, dat dat zomaar kan….’

Ach ja, Portaal. Dat ongelofelijke asociale kutclubje van een woningbouwvereniging. Waar het hele oorspronkelijke idee van zo’n vereniging allang op de schop is. Jaren heeft mijn buurvrouw gesmeekt om iets aan die boom te doen. Hij werd te hoog. Overwoekerde haar tuin. Nam enorm veel licht weg. Ze lieten haar gewoon tobben. Dus er werd wat geredderd met een snoeischaar. Ook Heks woont al jaren in een donker huis. Mijn zonuren zijn in de loop der tijd teruggebracht naar een paar uur per dag, waar ik vroeger de hele dag zon had. En in een soort lichtbak woonde…..

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

De buurvrouw is onlangs verhuisd, dus Portaal ziet zijn kans schoon met die boom in haar tuin. In plaats van een degelijke ouderwetse snoeibeurt hebben ze het hele geval maar omgehakt. We hebben niet eens de kans gehad er iets tegen te brengen. De binnentuintjes liggen er verslagen bij.

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

Wel is mijn huis in één klap weer helemaal licht. Zonlicht schettert door de vensters naar binnen. Wat zien die ramen er uit trouwens. Een film vuil ligt als een blur over het glas. Ik pak mijn stoomapparaat uit de kast en ga de ramen te lijf. Als ze later brandschoon zijn moet ik stiekem bekennen, dat het wel heel erg fijn is, al dat licht. Jammer, dat het niet in overleg is gegaan. Dan had er nog wel een boom gestaan, maar met een wat minder grote kruin.

Want ik kan nu wel weer hele dagen in het zonnetje zitten, maar niet meer zo privé als in de goeie ouwe tijd met onze geliefde Meidoorn……

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes