Tralala Utopia. Het meest irritante en strontvervelende televisieprogramma van de hele wereld. Soms probeer ik te kijken, maar ik houd het zelden lang vol. Tot op heden. Sinds ik echter een gesprekspartner heb gevonden met als quilty pleasure het kijken naar dit programma, vind ik het opeens een stuk leuker om naar dit circus te kijken.

‘Ik verbaas me er steeds weer over dat zelfs intelligente mensen, zoals Hiske en toch ook die Gerrit, alleen maar bezig zijn met het liefdesleven van iedereen. Hoeveel narcisten tel jij nu met je narcistenscanner? Jessie natuurlijk, die Merel wordt ook steeds duidelijke. Nog meer?’ schrijft hij vanmorgen.

Pipo de Clown

Heks is niet genoeg thuis in het programma om iedereen langs de narcistenmeetlat te leggen. Gerrit is een flamboyante narcist. Overduidelijk. Kleurrijke egocentrische en gevaarlijke typjes waar niet mee te leven valt. Zegt het ene, doet iets geheel anders. Liegt en bedriegt, maar gelooft er zelf in. Als het hem uit komt.

Die Jessie is een Thin Skinned exemplaar. En Merel is door de omgang met een rasnarcist zelf die trekjes aan het kweken. Een ellendig bijverschijnsel van de ultieme overgave aan een narcist.

verft Jessie zijn haar?

Dunne huid narcisten zijn van een geheel andere orde. Ook erg onbetrouwbaar en achterbaks. Ook zij missen een kern in de vorm van een hart vol liefde. Hun liefde is reactief. Berekenend. En beperkt. Na een overdosis affectie van een ander warmen ze soms een beetje op. Aan de buitenkant. Maar hun reptielenhart blijft vol venijn.

Het zijn onzekere rakkers. Of rukkers. Want seksualiteit is een beladen gebied voor deze angstige lege hulzen. Presteren op het moment suprême is er vaak niet bij. Hun onzekerheid maakt hen zeker niet betrouwbaarder dan de flamboyante narcist. Denk aan onzekere honden. Die zijn verantwoordelijk voor de meeste bijtincidenten.

Merel in de narcistenkweekvijver

Heks geniet enorm van de geweldige scene met Gerrit en Shelley afgelopen weekend. Een onwaarschijnlijk stel. Een lelijke botte kerel met een prachtmeid. Die hij bij voortduring belazert. Helaas is ze gevoelig voor de narcistische medemens. Ze heeft wellicht een vader of moeder met deze stoornis. En dan ben je stekeblind voor die vorm van gekte.

Als Gerrit betrapt wordt op een grensoverschrijdend bericht aan een andere dame is hij vooral pissed off, dat hij er bij gelapt is. Hij ligt op dat moment net zich enorm aan te stellen op zijn bed, omdat het zijn verjaardag is en hij dat niet wil vieren.

De inteligente Hiske

Hierdoor zijn alle ogen al op hem gericht. Echt enorm genieten voor dit aan aandacht verslaafde kleutertje luister. Zijn liefje is bezig om van alles voor hem op touw te zetten. Een gezellig feestmaal. Ballonnen en slingers. Ze likt aan zijn oor, terwijl ze lispelt hoe ze haar best voor hem zal doen vandaag.

Ze stelt alles in het werk om hem weer in een goed humeur te krijgen. Gerrit zwelgt hier tevreden in met een ongelukkig smoelwerk. Zijn kinnebak steekt kluchtig een meter in de lucht. Jeetje, wat heeft die vent toch een grove harses.

Net als Gerrit het helemaal gemaakt heeft met zijn dramatische verjaardagsact krijgt Shelly de beruchte mail van 1 van Gerrits vriendinnetjes. ‘You are special, hartje hartje…. ‘Staat er onder een foto van de betreffende dame en onze volwassen baby. Met de armen om elkaar heengeslagen. De tekst is geschreven door Gerrit. En dat had hij echt niet moeten doen…….

Jessie

Heks vindt het allemaal nogal meevallen, die tekst, maar Shelly gaat direct op tilt. Het is de druppel. De zoveelste!!!! De reeds lang ter water gelaten kruik is definitief aan diggelen. De koek is opeens helemaal op.

Ze rukt de slingers van het plafond en verscheurt de foto’s van hen beiden. Gooit alles naar zijn kop. Loopt een dag en een nacht stampend over het terrein…..

En Gerrit? Hij schreeuwt, huilt, heft zijn armen in de lucht, beklaagt zich over hoe stom hij is, huilt nog harder…….

Een minuutje of vijf, tien. Laat zich gebroken troosten door die maffe Hiske…….

Gerrit

En dan gaat hij op bed liggen om zich te beraden. Een nieuw plan de campagne moet worden gemaakt. Is het nog haalbare kaart om die meid weer binnen te vissen bijvoorbeeld? Zal ze opnieuw in zijn leugenachtige leuterkoek trappen?

Hij wrijft als een wraakzuchtige Wicky de Viking langs zijn relatief kleine neusje. Broedt menig eitje uit, daar alleen op zijn bed. Op zijn verjaardag. Eenzaam en zielig. ‘Oh, wat sneu voor Gerrit. Moet je op je verjaardag stiekem gaan douchen en iedereen ontlopen. Echt heel zielig hoor….’ vinden zijn mede-Utopianen.

Opvallend aan het programma vind ik ook, dat de titel de lading totaal niet dekt. De meeste mensen vechten elkaar voornamelijk de tent uit. Met puntige getatoeëerde ellebogen. Men gunt elkaar doorgaans het licht in de ogen niet. Het hoge gehalte narcisten is uiteraard zand in de machine van elk idealistisch initiatief.

‘Lach me gek om die veganist, wat een kwibus. En dan die bodybuilster! De voorgevel van Utopia! Die vrouw, die het begrip hout voor de deur een geheel nieuwe dimensie geeft!’ ‘Ach ja, die arme veganist. Geheel onbegrepen in de wereld der kannibalen,’ antwoordt mijn vriend.

De veganist is eigenlijk de enige in dit getatoeëerde huishouden, die er echt idealen op na houdt. Maar dan weer op een rigide manier van heb ik jou daar. Bovendien is de man dermate passief agressief, dat er eigenlijk geen zinnig woord mee te wisselen valt. Heks kijkt met open mond hoe hij zich door het ene na het andere conflict haspelt. Zonder ook maar te horen wat de tegenpartij te melden heeft.

‘Jullie interesseren me niet,’ roept hij gefrustreerd, als hij hierop wordt aangesproken, ‘Ik ben hier voor mijn idealen…’

Gezellig!

Adriaan met zijn knuffel

Heks persoonlijk griezelt het meest van Jessie. Brrrrr. En daarna met stip die gare Gerrit. Maar daar moet ik ook erg om lachen. Hij heeft iets van een onwillige clown. Zelfs zijn uiterlijk leent zich hier uitstekend voor. Een rode neus er op en een paar flapschoenen er onder en klaar is Kees.

Gelukkig heeft Merel een verstandige moeder. Zonder ophouden stuurt ze haar dochter brieven om de relatie met Jessie te ondermijnen. Moet hij haar dochter maar geen dikzak noemen. De slissende slang van dit paradijs is bepaald niet wijs.

Een man met een hart van steen heb je nooit alleen, Shelley!