Donderdagavond neemt die heks een trein naar Amsterdam. Ze gaat serieus met Cowboy praten. Kleine crisis. We lopen op schema. Het hoort erbij. Volgens mijn fysiotherapeut heb je de eerste bonje na twee maanden. Dat klopt! Dat was in Brussel. Dan komt zes maanden en mocht je dat overleven, dan is de volgende na anderhalf jaar.

Als ik bij mijn schatje arriveer is hij druk aan het koken. Ik krijg een drankje voor mijn neus. Een heerlijke maaltijd volgt. We praten en praten. Maar eigenlijk is het me na zijn antwoord op mijn eerste vraag wel duidelijk: We komen er doorheen! Statistisch gezien zijn we het komende jaar veilig….

Nadat alle spijkers met koppen zijn geslagen knuffelen we nog een hele tijd. ‘Ik breng je even naar de trein’, murmelt mijn lief romantisch in zijn baard. Samen fietsen we naar het station. Nog meer gezoen en klef gedoe. Heerlijk. Uiteindelijk zit ik dan toch in de trein naar huis. Met een enorme bos bloemen, gekregen van mijn geliefde. Hij heeft me vanavond enorm in de watten gelegd.

Drie keurige dronken zakenmannen willen me helpen met het opvouwen van mijn fiets. Twee geven voornamelijk commentaar. De derde wordt er tussen genomen door zijn kompanen en komt niet veel verder, dan de fiets vasthouden terwijl ik em opvouw.

Voorzichtig vissen ze naar de herkomst van de bos bloemen. ‘Je koopt ze wel ver van huis, hebben ze in Leiden geen bloemen?’ Heks begint te lachen. ‘Ik woon naast een bloemenwinkel. De mooiste van Zuid-Holland!’ Ik schenk hen een Mona-Lisa-achtige glimlach en verklap lekker niet wie ze aan me heeft gegeven…. Maar waarschijnlijk spreken mijn ogen boekdelen…..

De conducteur komt het balkon oplopen. Als ik hem mijn kaartje overhandig zie ik de datum. Het is vandaag precies een half jaar geleden, dat het aan ging tussen Cowboy en Heks! Op de kop af. Ik stuur hem snel een sms-je met die informatie. ‘Goeie timing’, krijg ik terug. Nou, inderdaad. Gelukkig is de volgende crisis pas over een jaar. Kunnen we ons éénjarige jubileum vieren met een feestelijk etentje zonder zware gesprekken…… 🙂