Tagarchief: Aafje

Chaotische dag na een brakke nacht: Katten en hond vieren een feestje! Een waar vreetfestijn. Een animale orgie! Hele huis onder de troep en ziek hondje tot besluit…..

Posted on by
dieren moppen

De onschuld zelve

Heks ligt als een menselijk speldenkussen aan haar gezondheid te werken. Wie beweert dat ik niks uitvoer? Ik ben dagelijks keihard bezig om mezelf in de lucht te houden. Vandaag onderga ik MoraTherapie en acupunctuur. Dit alles om dat verdraaide griepvirus, dat me alweer bijna twee maanden kwelt, de deur uit te jagen.

Volgens de metingen van mijn behandelaar gaat het de goede kant op. ‘Maak je maar geen zorgen, Heks, je gaat echt niet weer de hele winter plat liggen. Voor jouw doen ziet het plaatje er heel redelijk uit.’ Mooi zo. Geen paniek. Het komt goed.

Unknown-356

Ik weet van de prins geen kwaad

Vanmorgen met moeite hier geraakt. Alles zit tegen. De weg is opgebroken. Als ik kan rijden zit er weer een trekker voor me. Of een tientonner met zand. Arme Ysbrandt . Ik heb geen tijd voor een uitgebreide ronde. Hij moet het doen met een heel klein wandelingetje.

images-1146

Gewoon net doen of je neus bloedt

Maar goed, ik heb hem vannacht om half vier nog uitgelaten. Heks is voor de televisie in slaap gevallen. Als ik om drie uur wakker word heb ik al mijn kleren nog aan. Alle lichten branden. Ik moet het vee nog voeren….. Terwijl ik me op de rand van m’n bed hijs, kotst Ysbrandt een enorme blerp maaginhoud naast mijn voeten. Huh? Waar komt al dat eten nu vandaan?
–
Wanneer ik de keuken in loop, wordt 1 en ander duidelijk. De boskat heeft een doos kattenvoer onder handen genomen. Eerst heeft hij het pak op de grond gegooid, daarna heeft hij de zakjes voer te grazen genomen. Ongetwijfeld geassisteerd door zijn charmante rooie zuster Aafje. Ysbrandt heeft het stokje overgenomen en de klus geklaard……
Unknown-359

Ik verveel me…..

Overal liggen restanten van de lege zakjes. Zorgvuldig leeggesabbeld. Een bacchanaal ! Een decadent feestmaal met zijn poezenvrienden. En zoals het betaamt  bij zulk een Romeinse orgie, kots je het teveel gewoon weer uit. Varkentje doet pogingen het ook weer op te eten, de smeerlap. Ja, honden zijn echt ranzig.
IMG_6780

Leuk feestje was dat Heks

Ik geloof niet dat de Romeinen dat ook deden, nou ja, misschien hun slaven, die kregen vast niet veel te eten…. Ze hielpen hun eigenaren met braken. Bijvoorbeeld door hun baas met een veertje in zijn strot te kietelen. Lekker baantje……
–
Ik overzie de puinhoop, die mijn schatjes gemaakt hebben. Overal kleine stukjes folie, van de keuken tot de gang. Ik veeg de boel bij elkaar. Jaag Ys in zijn mand. Ruim de rest van de hondenkots op. Ook hier vind ik stukjes zilverpapier in. Geen wonder, dat zijn maag van streek is!
Unknown-354

Mistige stad

 Buiten is het mistig. Een medewerker van de schouwburg staat te bellen in de steeg. Om half vier ’s nachts!!! Ik ben blij, dat hij daar staat, want vanuit het niets duikt een beer van een kerel op. Als de Dood van Pierlala, zijn gezicht verscholen in een capuchon. Hij grauwt ons iets toe en zwaait met een halflege fles drank, bij wijze van zeis. Mijn tijd is toch nog niet gekomen?
Unknown-355

Opeens: DE DOOD VAN PIERLALA

Varkentje begint te grommen. Ondanks al dat kattenvoer, lust hij nog wel een lekkere zwerfkuit. Ik ken deze dakloze wel. Het is een angstaanjagende kerel met een zwak voor honden,. Altijd roept hij iets naar Ysbrandt. Hij klikt met zijn tong of hij sist en fluit.  Goed bedoeld, maar het wordt niet gewaardeerd door mijn hondje. Dit alles overdag dan. Nu is hij behoorlijk dronken.
–
Als ik verder loop realiseer ik me hoe koud het is. Waar gaat hij heen? Wie is blij om hem te zien? Wie wacht op hem?
–
In de kroeg om de hoek zitten de vaste klanten nog volop te tateren een de bar. De doorgewinterde alcoholisten hebben een goeie avond! Ze blijven lekker hangen in hun tweede huiskamer. Waar ze flink huur voor betalen in de vorm van drinkgeld. Ook hier is mijn zwerver niet welkom. Als je eenmaal in de goot belandt kun je zelfs de kroeg wel op je buik schrijven…..
zzz-1

Die zwerver boft maar

Heks spoedt zich naar haar warme, gezellige huisje. Het is er te vol. Ik loop eeuwig achter met opruimen en weggooien. Er is van alles kapot, aan vervanging toe. Maar wat ben ik blij met mijn stulpje, dit heerlijke dak boven m’n hoofd.
Unknown-360

Nog eentje dan, omdat het zo leuk is

Heks gaat op bezoek bij een oude vriend en wordt zwaar in verleiding gebracht! Kittens! Boskatjes! Goddank hebben ze een hele goede moeder. En: ik blijk een betere kattenfluisteraar dan ik zelf in de gaten heb……..

Posted on by

20140609-163406-59646476.jpg

Afgelopen week ga ik eventjes bij de boer langs, waar ik ThayThay en Aafje ooit vond. Met nog een derde katje, dat helaas al snel overleed. Heks was ontroostbaar. Maar ze kreeg een Boeddhistische begrafenis hier op het terrein van het klooster. In een heel mooi versierd doosje. Begeleidt door een vrouw, die begrafenisondernemer is in haar dagelijkse leven…..

De boer kijkt raar op, als ik uit mijn knalgele autootje spring. Alsof hij water ziet branden.

>

20140609-165023-60623168.jpg

‘Wat ziet hij er goed uit’, denk ik bij mezelf als hij me breed lachend meetroont naar iets, dat ik MOET zien. ‘Viens voir!’ roept hij, alweer met een stralende lach. Dan zie ik het. Hij heeft een nieuw gebit. Nee, sterker nog: Hij heeft nu een gebit. Vorige keer zaten er niet veel tanden in zijn mond, hetgeen hem jaren ouder maakte. Wat fijn voor hem.

‘Misschien is hij ook wel verliefd’, denk ik bij mezelf, ‘Net als ik en Cowboy…’

20140609-163603-59763167.jpg

We lopen naar de boerderij, Vlak voor de deur volgt de tweede verrassing. KITTENS. Wel zes exemplaren. Prachtige witte boskatjes. Goddank met een moeder deze keer. Wat een schatjes!

‘Ik neem er geen mee naar huis, hoor!’ roep ik uit, alweer in verleiding gebracht. ‘Ik heb het mijn vrienden moeten beloven!’ En Ferguut, de zwarte panter. Als ik weer met een exemplaar aankom gaat hij echt ergens anders wonen, vrees ik. Nou, ik weet het eigenlijk wel zeker.

20140609-163909-59949756.jpg

‘Ik kom nog een keertje langs, dan drinken we iets en gaan we weer over spirituele boeken praten’, beloof ik. Deze man leest alles wat los en vast zit op dat gebied. Vorige keer heeft hij me zijn gehele boekenkast laten zien. Ik was diep onder de indruk. ‘Doe de groeten aan je broer!’ Zo nemen we afscheid. Intussen heb ik al heel wat gegadigden om poesjes te gaan knuffelen. onder andere de non, die net als Heks ook zoveel van katten houdt.

20140609-163957-59997008.jpg

‘Zou je me kunnen helpen met een kat hier in het klooster? vraagt ze, als ze erachter komt, dat ik met katten kan praten. ‘Natuurlijk, wat is het probleem?’ Het blijkt om een jong katertje te gaan, Winston. Sinds enige tijd bijt hij. Venijnig! We bespreken het geval en Heks geeft advies. Volgens mij is Winston boos, omdat zijn moeder, de poezennon, een tijdje op reis is geweest.

20140609-164045-60045648.jpg

De volgende dag steekt hij vlak voor mijn auto de weg over. Ik zie alleen zijn achterkant in de bosjes verdwijnen. maar wat blijkt? Vanaf dat moment bijt hij niet meer! De non is dolblij. later komt zelfs Moeder Overste me bedanken, het nieuws heeft snel de ronde gedaan.

Nou ja, hoe het dan ook gekomen is, belangrijkste is, dat ie niet meer bijt. Ik verdenk mijn gevederde vrienden van zekere interventie. Of misschien ben ik wel een betere kattenfluisteraar dan ik zelf in de gaten heb. Wie zal het zeggen.

Mijn panter is in elk geval al een week niet gesignaleerd door de oppas. Dus daar moet ik ook maar eens grondig mee gaan fluisteren…..

20140609-164115-60075894.jpg

Het schrijven van een blog gaat niet over rozen

Posted on by

Vanmiddag heb ik toch zo’n leuke diavoorsteling gemaakt van mijn katjes, over toen ze nog piepklein waren. Muziek eronder van Meredith Monk. Super!

Maar het lukte me niet om het te laden. Alle trucs heb ik uit de kast getrokken.

Intussen was ik dan maar een verhaal aan het schrijven over mijn reis naar Frankrijk in juni. En alle haken en ogen rondom een Dodelijk Vermoeid iemand, die gaat autorijden. Dagen achter elkaar. En k-r-amperen. Waar ik overigens in theorie dol op ben.

De praktijk wijst anders uit…..

Maar goed, de falende techniek heeft jullie behoed voor dit gejammer…. Hoewel ik het verhaal had opgeslagen als concept, is het helemaal verdwenen. Zelfs niet in de prullenbak beland. Alsof het nooit geschreven is. Wonderlijk.

Ja, dan sta je wel weer even raar te kijken. Maar is het niet eigenlijk wonderbaarlijk, dat ik deze blog in elkaar knutsel alsof ik nooit anders heb gedaan? Er gaat van alles mis, maar ook veel goed. En hoewel het verhaal op zich heel bijzonder is, was ik helemaal niet tevreden over hoe ik het op schrift had gesteld. Vandaar dat concept.

Dus de details van hoe deze kittens in mijn leven zijn gekomen, dat kleine wonder, moet ik jullie helaas nu onthouden.

De bottom line is toch dat deze schatjes hier nu wonen. En al helemaal hun draai hebben gevonden.

Aafje is zeer ondernemend, ze haalt de vreemdste capriolen uit. En Thay Thay is van het oerlelijke ratachtige diertje, dat ik op straat vond,  in een beeldschone boskat aan het veranderen.