Tagarchief: glundert

Op een houtje bijten en poppenstront schijten gaan niet altijd hand in hand. Gelukkig maar. Veld van dankbaarheid tilt me op en voert me mee de diepte in. Mijn eigen stilte in. Ik ben dankbaar. Dat is het mooie ervan….Je kunt het niet bezitten. Alleen maar zijn!

Posted on by

©TOVERHEKS.COM

Donderdag mediteer ik met de heksen. Maan heeft een fantastisch veld neergezet. ‘Dankbaarheid is het thema,’ glundert onze voorvrouw, terwijl ze ons binnenlaat. Hopla is met me meegereden. Hoera, eindelijk heeft deze bezige bij weer een keertje tijd!

Ik zet mijn schedeltjes in de binnenring. Zo. Het feest kan beginnen. Maar eerst gaan we thee drinken met koekjes erbij. En een beetje bijkletsen. We zijn namelijk hartstikke vroeg.

©TOVERHEKS.COM

Tijdens de inleidende meditatie zak ik zo diep weg dat mijn kersenpit begint te knikkebollen. Ik val niet in slaap, maar balanceer op de rand van allerlei andere werelden. Werkelijkheden voor onze dagdagelijkse ogen verborgen. Ver van mijn sores en bizarre zorgen.

Heks is dus volstrekt relaxed. Iets dat me wel vaker overkomt de laatste tijd. Situaties waar ik normaal gesproken een rolberoerte van krijg raken mijn koude kleren niet meer. En ook hier zit ik heerlijk in mijn bubbel.

Na de meditatie mogen we de kristallen schedels pakken en op schoot nemen. Of gewoon lekker zitten in deze fijne vibratie. Of knuffelen met een draak. Heks kiest voor het laatste. Maar ook de schedeltjes laat ik niet ongemoeid.

©TOVERHEKS.COM

Maar dankbaar? Het is mijn Achilleshiel geweest. Heks was altijd dankbaar. Voor van alles en nog wat. Ik vroeg niet, maar wachtte geduldig af. Heel blij met een dooie mus ook. Mijn moeder zei wel eens: ‘Heksje, dat vind ik toch zo fijn van jou. Als alle kinderen nieuwe kleren krijgen en jij krijgt niks, dan ga je niet zeuren. Goed zo.’

Dan ga je natuurlijk niet zitten mekkeren na zo’n subliem compliment. Een beetje pleaser niet in elk geval. Ik had gewoon de pech om een zus boven me te hebben, wiens kleding ik afdroeg. En wiens fiets ik overnam. En ga zo maar door. Zo rijk waren we niet. Mijn jaren jongere zus kreeg wel weer nieuwe kleren. En de daaropvolgende jongen hoefde die niet af te dragen natuurlijk…….

En tegen die tijd waren we welvarend. De magere jaren waren voorbij!

©TOVERHEKS.COM

Dankbaar zijn. Ik ben het vaak wel. Dankbaar voor hele gewone dingen. Mijn beestenbende natuurlijk. Een goeie dag met mijn lijf. Een leuke ontmoeting. Vrienden over de vloer. Het feit dat ik nog steeds in de lucht ben en niet ben verdwenen in een verpleegtehuis.

Dankbaarheid vloeit als goud in je hart. Het is een weldadig gevoel. En het kost niks! Je hoeft je alleen maar te realiseren hoe kostbaar je leven is. Dat je ogen hebt om dat te zien. Oren om de meest fantastische muziek te horen. Handen om uit te strekken naar de ander. Handen om andere handen te schudden, handen om handen te geven.

Om je zo te te verbinden en dit mooie leven samen te leven,,,,,

©TOVERHEKS.COM

Maar nee. We zitten vaak met diezelfde handen in het haar ons te pijnigen met gedachten aan wat er allemaal eventueel mis kan gaan, mis gaat en al mis is gegaan. Ons hart ineengeschrompeld tot een bange ui.

Heks is niet anders. Ik kan me ook geweldig zorgen maken over dingen die nooit gaan gebeuren. Of misschien wel. Of er gebeurt iets anders catastrofaals. Elders. Een orkaan bijvoorbeeld. Een terroristische aanslag. Of de zoveelste genocide….

©TOVERHEKS.COM

Oh Heks, wees toch dankbaar. Ook al heeft het je louter windeieren gelegd. Ook al loop je tegen inhalige types aan. Bedenk dan maar dat dat pas armoede is. En er is genoeg om dankbaar voor te zijn.

Zo baad ik hier vanavond met al die lieve heksjes heerlijk in een bad van licht en liefde. Ik laat me optillen, meevoeren, binnenstebuiten keren en opnieuw in elkaar vloeien. Moeiteloos. In dit mooie veld van Maan.

Onze gastvrouw, die glutenvrije koekjes in huis heeft gehaald speciaal voor Heks.

©TOVERHEKS.COM

Laat alle inhalige, domme, betweterige of anderszins strontvervelende medemensen maar binnen harken wat ze binnen kunnen harken en dan nog zitten zeuren om meer. Ik niet meer.

Ik heb genoeg. En daar ben ik hartstikke blij mee. En als het minder wordt en ik op een houtje ga zitten bijten, dan ga ik genieten van dat houtje. Mijn eigenste houtje. Het lekkerste houtje ooit.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

Zingen maakt blij. Wees niet bang voor samenzang, zet je zorgen opzij: Valt er ergens iets te zingen? Wees er als de kippen bij!

Posted on by

Amandel/abrikozentaart van Nigella, glutenvrij, lactosevrij, sojavrij. Heks vervangt de pistachenootjes door peccannoten en de abrikozenjam door kweeperngelei en doet er aanmerkelijk minder suiker in.

‘Kijk eens, lieverd, kweeperenjam!’ Heks diept een pot van dit gouden goedje op in haar handtas. Mijn zangmaatje kijkt stomverbaasd. ‘Waar heb ik dat aan te danken?’ glundert ze: Het heeft zo zijn voordelen om naast Heks te zitten in het koor. Je zit direct eerste rang bij haar magische kookpot.

Ook mijn achterbuurvrouw krijgt een pot. Zij heeft hem op vele manieren verdient. Ten eerste is ze enorm goedlachs. Elke gortdroge grap van Wim de dirigent beantwoordt zij met vrolijk geschater. Geweldig aanstekelijk. Ons koorhoekje is zodoende wekelijks een epicentrum van virale pretexplosies: De lachsalvo’s zijn niet van de lucht!

Naast deze geweldige aangeboren lachspierversterkende  kwaliteiten bezit deze dame ook het vermogen om ongezien veel voor anderen te doen. Onder andere voor Heks en haar naaste zangmaatje. Even een CDtje branden of wat partituren kopiëren? Ze doet het vanzelfsprekend en met veel plezier voor ons. Het geheel wordt dan ook nog mooi in plastic hoesjes afgeleverd. Fantastisch toch!

Ik weet het. Ik zit met enige regelmaat te schelden op mijn medemensen, terwijl er genoeg te genieten valt natuurlijk. Als je er maar oog voor hebt! Yep!

In de pauze zit ik met mijn vaste clubje dames te giebelen en te kletsen. ‘Waar is je hondje? Hoe gaat het met hem?’ Sommige zanglijsters vinden het wel erg jammer dat VikThor er niet bij is vanavond. Het is toch wel erg leuk zo’n jachthondje als publiek wanneer je ‘Hört das laute Getön’ ofwel ‘Het Jagerslied’ van Haydn aan het instuderen bent!

Vanavond storten we ons op het ‘Juhe, Der Wein Ist Da’: Het Wijnlied. We worden er heel vrolijk van. ‘Ik ben niet ontevreden, maar met een glaasje op zou het vast nog beter gaan…….’ grapt Wim, onze onvolprezen dirigent. Hij vertelt een anekdote over een beroemde contratenor die er zeker drie noten in de hoogte bij pakte met een borrel op. ‘Hij weigerde ooit een altpartij te zingen om die reden. Zonder borrel was er geen beginnen aan…..’

Kweebpeerjam/gelei: Kook de kweeperen met schillen en pitten. Door een roerzeef halen en nog eens koken met wat geleisuiker en een scheut kirsch. Mmmmmm…….

Wat heb ik het toch weer naar mijn zin vanavond. Na drie dagen in mijn eentje rondsmurfen is het heerlijk om weer onder de mensen te zijn. Ik geniet met volle teugen. Een heksenhand is gauw gevuld.

Later haal ik mijn kleine hondje op bij Frogs. Suikeroompje is al helemaal verkikkerd op mijn Kleutertje Luister. Lachend vertelt hij wat kleine anekdotes over VikThor. Ze hebben een lekkere wandeling gemaakt. ‘Vorige week heeft hij op weg naar huis stiekem die hele bak voer leeggevroten,’ antwoord ik. Mijn kikkervriend hikt van de lach. Oh, wat een ondeugend hondje.

Heel ondeugend, maar zo lief!

Nigella’s Amandeltaart met abrikozen, kardemon en rozenwater. Glutenvrij, lactosevrij, sojavrij. 

kweepeertjes uit de oven: Gewoon anderhalf uur op 150 graden. Heerlijk snoepgoed!