Heks treft eindelijk links en rechts helpdeskmedewerkers met de wil om te helpen en verstand van zaken. Het scheelt een slok op een borrel! Vooral dat laatste….



Vorige week kijkt Heks in haar computer naar een brief van de verzekering. Ze vergoeden weer eens een heleboel dingen niet. De ellendelingen. LDN wordt plotseling niet meer uitbetaald. Het enige werkzame medicijn, dat ik heb. Ik ga het maar online bestellen, want dat scheelt honderdtwintig euro op negentig pillen met de apotheek. Die hebben de prijs opgeschroefd van 35 euro naar 220 euro per potje van 120 tabletten. Schandalige praktijken! 

Gestoorde idiote wereld. Waar de ziektekostenverzekeraars op de stoel van een artsen gaan zitten. Hun medische adviseurs  bepalen mijn behandeling. En wat voor’n adviseurs! Het zijn vaak de geflipte huisartsen, of mensen, die hun studie met de hakken over de sloot afgerond hebben, die dit soort baantjes krijgen. Niet bepaald de besten dus…… En van dit soort derderangs geklungel moeten we het dan hebben. 



Later bel ik nog eens met dat stelletje sukkels van de Amersfoortse. Ik moet het verhaal een keer of tien doen, niemand weet ergens van, mijn huisnummer is nog steeds niet correct, Er is nog steeds niets aan me betaald, ik heb zo’n 1700 euro uitstaan, maar ze vinden wel, dat ik wat beleefder moet zijn. Ik word doorverbonden, maar dan valt de verbinding weg. 

Ditzelfde rondje doe ik drie keer! Drie keer word ik doorverbonden. Drie keer gaat dat fout….. Moet ik weer opnieuw bellen, bandjes met lulkoek afluisteren, nummers intoetsen, hetzelfde verhaal nog eens doen….. Alles opnieuw uitleggen….. Ik zit zo’n twee uur aan de telefoon. Zonder dat het resultaat oplevert!

Wel krijg ik nog een uitschijter van een medewerkster. Ze vindt me niet aardig!

Tegen het eind van het gesprek ben ik bijna in tranen. Wat een verschrikkelijke toestand toch met die Amersfoortse. Intussen heb ik geen cent meer op mijn rekening staan, een een flinke schuld op mijn creditcard en een aankomende telefoonrekening van heb ik jou daar. . Geen wonder dat ik niet meer zo aardig ben.      

Een dag later kom ik er achter, dat het toch wel loont als je niet aardig blijft. De vrouw, die ik het laatst heb gesproken heeft zich mijn lot aangetrokken. Ze is zowaar bezig een en ander uit te zoeken. Goddank! Niet dat het al iets heeft opgeleverd. Daar gaat nog een weekend overheen. Maar kijk. Dan ben ik toch weer woonachtig in mijn eigen huis. Ook verzekert ze me, dat er wat geld mijn kant op zal gaan komen. Het is me eerder beloofd, dus ik ben benieuwd. 



Ik bedank de vrouw uitgebreid. Ze heeft een hele lieve, bijna kinderlijke stem, maar de doortastendheid van een echte Kenau. 

Niet dat alle problemen nu zijn opgelost. De tandartsrekeningen zijn nog steeds niet betaald. De LDN wordt nog steeds  niet vergoed. Achter allebei die dingen moet ik nog uitgebreid heen. Maar het scheelt wel als er iemand aan de andere kant haar uiterste best doet om zaken op te lossen.

Zo heb ik nu ook na drieënhalf jaar klagen en bellen iemand bij Tele2 zo gek gekregen om eens iets verder te kijken dan zijn neus lang is. Met geweldig resultaat! Er bleek een storing buiten mijn woning te zitten. Daarom deed mijn telefoon het niet, viel mijn televisie uit en viel internet bij voortduring weg. Dus die vier nieuwe modems van het laatste half jaar en het abonnement met de snellere verbinding zijn allemaal voor niets geweest. Vandaag heeft een mannetje van KPN de boel onderzocht en het euvel verholpen. 

Hoera!



Heks eet zich een slag in de rondte aan moerbeien, rijp en zoet. Ook koopt ze nieuwe schoenen met bloemetjes erop. Heeft ze ze nodig? Thich Nath Hanh propageerde eenvoud tijdens zijn levenslessen vandaag: ‘I don’t need shampoo, I shave my head! ‘ Speelse dag tijdens Boeddhistische retraite……

Vrijdag 13 juni. Afgelopen nacht was het volle maan. Echt een heksenfeestje dus. Vandaag is het alweer bloedheet. Ik sla de ochtendmeditatie over. Met zo’n lijf als het mijne moet je keuze’s maken. Maar om kwart over acht sta ik toch aangekleed en wel bij mijn autootje. Mijn favoriete zuster en 1 van mijn creatieve vriendinnen staan al klaar om mee te rijden. Op het laatste moment stapt er nog een piepklein chinees zustertje in. Ze spreekt drie woorden engels…..

Als een slak koersen we door het prachtige landschap, want voor ons rijdt een auto met mensen, die wel erg mindful bezig zijn. Er zit geen gang in, na enige tijd hangt er een hele sliert auto’s achter ons. Maar wij vinden het wel best zo. Het is zo ontzettend mooi hier in deze tijd van het jaar. Voordat de velden geel kleuren, geslagen door de koperen ploert……

20140613-203042-73842079.jpg

In New Hamlet, een nonnenklooster op een half uurtje rijden van hier, worden we zoals altijd hartelijk ontvangen. We zijn lekker op tijd, dus Heks heeft een mooi plekje, redelijk vooraan in de zaal. Ik spreid mijn spulletjes om me heen en begin tekenen. Om me heen is het een geroezemoes van jewelste. Ik vang de laatste roddels, nieuwtjes en kletspraatjes op. Van mensen, die ik totaal niet ken. Dan slaat er een non stevig op de enorme bel. Direct is het stil. Een soort TiTaTovenaar-effect.

Om half tien komt Thay de zaal binnen. Hij gaat zitten en iedereen is muisstil. Met zijn voelsprieten scant hij de zaal. Wat leeft er vandaag? Hij past zijn talk daar altijd op aan. Het gekke is, dat iedereen daardoor het gevoel heeft, dat onze leraar speciaal voor hem of haar gesproken heeft…..

De wandel meditatie hou ik voor gezien. Ik heb last van de hitte en blijf liever beneden, dan in de volle zon tegen een heuvel op te klimmen en daar te gaan mediteren. In plaats daarvan pluk ik moerbeien, grote zoete zwarte vruchten. Mijn lengte komt goed van pas. De Vietnamese zustertjes komen niet verder dan anderhalve meter. Daar is dan ook geen rijpe bes meer te vinden. Met haar apenarmen weet Heks tot op grote hoogte zoete kanjers te bemachtigen. Mmmmmmmm…… Heel lekker.

20140613-203128-73888851.jpg

Met mijn reisgenoten lunch ik in de koele tuin van dit klooster, onder de bomen. Er zijn verrukkelijke drankjes voor ons klaargezet. Kamperfoeliewater, lavendelwater, water met frisse munt en melisse. Het is hier heel goed toeven. Helaas slaat de hitte ons zodra we de tuin verlaten als een gloeiendhete deken in het gezicht. In een voorgekookte auto begeven we ons weer naar ons eigen klooster.

Onderweg doen we een schattig stadje aan. Heks heeft medicamenten nodig. Ze is ondanks haar enorme medicijnkist toch dingen vergeten. De apotheek is tot twee uur gesloten. We besluiten te wachten en slaan wat tijd stuk in een schoenen- annex speelgoedwinkel. Hier vind ik geweldige schoenen., met bloemetjes erop! Fijn, want het paar, dat ik aan heb is doormidden gebroken.

20140613-203211-73931846.jpg

Ook kopen we een diabolo voor de zustertjes en een windmolentje voor onze Nederlandse non. Enthousiast demonstreert laatstgenoemde haar kunsten met de diabolo. Heks bakt er niets van. We hebben een heerlijk halfuurtje, terwijl we wachten onder de eeuwenoude stenen arcade voor de winkel van Sinkel.

De rest van de dag haak ik af. De hele Hamlet gaat een grote wandeling maken. Nou, mij niet gezien in deze bloedhitte. Ik zoek de schaduw op en ga lekker in mijn hangmat liggen schrijven. Straks rijd ik naar een stadje wat verderop. Daar kan ik in een koffieshop met airco rustig wat dingetjes online zetten. En verse aardbeien halen. En een beetje bijkomen van al die drukte………

20140613-203250-73970899.jpg