Heks eet zich een slag in de rondte aan moerbeien, rijp en zoet. Ook koopt ze nieuwe schoenen met bloemetjes erop. Heeft ze ze nodig? Thich Nath Hanh propageerde eenvoud tijdens zijn levenslessen vandaag: ‘I don’t need shampoo, I shave my head! ‘ Speelse dag tijdens Boeddhistische retraite……

Vrijdag 13 juni. Afgelopen nacht was het volle maan. Echt een heksenfeestje dus. Vandaag is het alweer bloedheet. Ik sla de ochtendmeditatie over. Met zo’n lijf als het mijne moet je keuze’s maken. Maar om kwart over acht sta ik toch aangekleed en wel bij mijn autootje. Mijn favoriete zuster en 1 van mijn creatieve vriendinnen staan al klaar om mee te rijden. Op het laatste moment stapt er nog een piepklein chinees zustertje in. Ze spreekt drie woorden engels…..

Als een slak koersen we door het prachtige landschap, want voor ons rijdt een auto met mensen, die wel erg mindful bezig zijn. Er zit geen gang in, na enige tijd hangt er een hele sliert auto’s achter ons. Maar wij vinden het wel best zo. Het is zo ontzettend mooi hier in deze tijd van het jaar. Voordat de velden geel kleuren, geslagen door de koperen ploert……

20140613-203042-73842079.jpg

In New Hamlet, een nonnenklooster op een half uurtje rijden van hier, worden we zoals altijd hartelijk ontvangen. We zijn lekker op tijd, dus Heks heeft een mooi plekje, redelijk vooraan in de zaal. Ik spreid mijn spulletjes om me heen en begin tekenen. Om me heen is het een geroezemoes van jewelste. Ik vang de laatste roddels, nieuwtjes en kletspraatjes op. Van mensen, die ik totaal niet ken. Dan slaat er een non stevig op de enorme bel. Direct is het stil. Een soort TiTaTovenaar-effect.

Om half tien komt Thay de zaal binnen. Hij gaat zitten en iedereen is muisstil. Met zijn voelsprieten scant hij de zaal. Wat leeft er vandaag? Hij past zijn talk daar altijd op aan. Het gekke is, dat iedereen daardoor het gevoel heeft, dat onze leraar speciaal voor hem of haar gesproken heeft…..

De wandel meditatie hou ik voor gezien. Ik heb last van de hitte en blijf liever beneden, dan in de volle zon tegen een heuvel op te klimmen en daar te gaan mediteren. In plaats daarvan pluk ik moerbeien, grote zoete zwarte vruchten. Mijn lengte komt goed van pas. De Vietnamese zustertjes komen niet verder dan anderhalve meter. Daar is dan ook geen rijpe bes meer te vinden. Met haar apenarmen weet Heks tot op grote hoogte zoete kanjers te bemachtigen. Mmmmmmmm…… Heel lekker.

20140613-203128-73888851.jpg

Met mijn reisgenoten lunch ik in de koele tuin van dit klooster, onder de bomen. Er zijn verrukkelijke drankjes voor ons klaargezet. Kamperfoeliewater, lavendelwater, water met frisse munt en melisse. Het is hier heel goed toeven. Helaas slaat de hitte ons zodra we de tuin verlaten als een gloeiendhete deken in het gezicht. In een voorgekookte auto begeven we ons weer naar ons eigen klooster.

Onderweg doen we een schattig stadje aan. Heks heeft medicamenten nodig. Ze is ondanks haar enorme medicijnkist toch dingen vergeten. De apotheek is tot twee uur gesloten. We besluiten te wachten en slaan wat tijd stuk in een schoenen- annex speelgoedwinkel. Hier vind ik geweldige schoenen., met bloemetjes erop! Fijn, want het paar, dat ik aan heb is doormidden gebroken.

20140613-203211-73931846.jpg

Ook kopen we een diabolo voor de zustertjes en een windmolentje voor onze Nederlandse non. Enthousiast demonstreert laatstgenoemde haar kunsten met de diabolo. Heks bakt er niets van. We hebben een heerlijk halfuurtje, terwijl we wachten onder de eeuwenoude stenen arcade voor de winkel van Sinkel.

De rest van de dag haak ik af. De hele Hamlet gaat een grote wandeling maken. Nou, mij niet gezien in deze bloedhitte. Ik zoek de schaduw op en ga lekker in mijn hangmat liggen schrijven. Straks rijd ik naar een stadje wat verderop. Daar kan ik in een koffieshop met airco rustig wat dingetjes online zetten. En verse aardbeien halen. En een beetje bijkomen van al die drukte………

20140613-203250-73970899.jpg

In de leer bij Thich Nath Hanh: Oefenen maar, iedereen op zijn of haar eigen wijze. Sommigen peuteren naar hartelust aan hun grote teen, anderen ergeren zich groen en geel. Heks heeft zo haar eigen thema’s om aan te werken. Moeder Aarde is ook volop aanwezig op deze prachtige plek. In de gedaante van Sister Chan Khong. Ze geeft ons haar befaamde ‘Deep Relaxation’…..

zondag 8 juli 2014

20140609-175659-64619249.jpg

Vanmorgen zit ik in vol ornaat op mijn matje. Er stapt een klein mannetje over me heen. Hij gaat zitten en begint zich direct aan Heks te ergeren. Hij schuift haar doos met kleurpotloden op het kussen van de persoon voor me. Ik schuif ze terug. Hij legt de draden van zijn koptelefoon op de kleurpotloden. Ik schuif ze er weer af. Dit herhaalt zich zeker drie keer. Zonder woorden. Hij kijkt me zelfs niet aan. Verbeten gaat hij in en uit zitten ademen. Ik maak mijn dagelijkse tekening.

20140609-175742-64662684.jpg

Aan de andere kant propt een jongeman zich in het gangpad. De hele talk peutert hij aan zijn grote teen. Het boze mannetje naast me kan zich halverwege het verhaal van Thay niet meer inhouden. Hij tikt me aan. ‘SSSSTTTTSSsstttt!’ sist hij zachtjes met een vinger voor zijn mond. Als tegen een klein kind. Hij lacht er wel bij, als een boer met kiespijn.

Nu ben ik al een paar uur stil, maar blijkbaar is mijn manier van aantekeningen maken niet Boeddhistisch genoeg.

20140609-175823-64703156.jpg

Later hebben we een formele lunch. Dit is echt een ding hier. Alle leden van ‘The Order Of Interbeing’ , de lekenorde van dit klooster, lopen in hun bruine pakken achter Thay en de monniken en nonnen aan de meditatiehal in. Met hun lunch in de hand. Daarna mogen wij naar binnen.

Als Heks staat te kijken naar de stoet, ziet ze het boze mannetje weer lopen. Voorop, vlak achter de lekenorde. Hij doet enorm zijn best, dat is me nu wel duidelijk. Het moet niet meevallen voor hem, zo’n halvegare Toverheks. En dan zit ik nog op een betere pek in de hal dan hij uiteindelijk. Ik zie hem geërgerd naar me kijken vanaf de overkant van de zaal. De mannen zitten aan de ene kant en de vrouwen aan de andere kant.

Naast hem zit de nieuwe aanbidder van Heks, een jongeman uit Roemenië. ‘Ik heb een foto van je gemaakt’, begon hij een paar dagen geleden zijn hofmakerij. Hij vergist zich ernstig in mijn leeftijd. En in mijn beschikbaarheid. Nu heb ik elke retraite wel een bronstige practicioner achter me aan, waar de celibataire richtlijnen geen vat op hebben. Door de jaren heen heb ik hen leren vermijden of ontmoedigen. Na mijn innerlijk huwelijk is het gat in mijn verdediging tegen deze zoekende zielen gedicht. En nu met mijn geliefde Cowboy is hun kans definitief verkeken…….

Zo zitten twee archetypische manachtigen uit mijn vroegere leven naast elkaar naar Heks te staren. Ik heb er helemaal geen last van. Ze doen maar. Ik geniet buitengewoon van de formele lunch. In stilte genuttigd. Met misschien wel duizend mensen. Ik kan Thich Nath Hanh ook goed zien. Zijn lieve koppie. Hoe hij rustig van zijn eten geniet, zijn thee drinkt.

20140609-175924-64764731.jpg

Daarna leest hij brieven voor, die mensen in de enorme bel, een soort klankschaal, hebben gestopt. Verzoeken om energie en liefde te sturen naar zieken, mensen met verdriet, vertrapten….De hele Sangha zit in aandacht bijeen. Je voelt de kracht van het Interzijn. Een term, die Thay heeft uitgevonden.

’s Middags worden we getrakteerd op ‘Deep relaxation’ van sister Chan Khong, de goede vriendin en reisgenoot van Thay. Al jaren staat zij hem bij in zijn missie. Een kleine vrouw, met de stem van een jong meisje. Maar ook een krachtpatser. Stiekem noem ik haar ook wel liefkozend sister King Kong. Zij beschermt haar frêle vriend met haar Moeder Aarde energie.

Eerst zingt ze ons helemaal van de wereld, tijdens haar speciale diepe ontspanningssessie. Overal om me heen hoor ik gesnurk. Zelf ben ik ook een flink stuk kwijt, ondanks mijn voornemen er helemaal bij te blijven.

20140609-180017-64817331.jpg

Dan beoefent ze met ons Touching The Earth. Een praktische manier om met verdriet ten opzichte van je voorouders om te gaan. Je geeft het simpelweg aan Moeder Aarde.
Onze Grote Moeder is hier alom aanwezig. En in de gedaante van deze hoogbejaarde non zeer zichtbaar.

Ze leert ons nog wat Tibetaanse oefeningen. Ze staat nog net niet op haar hoofd, maar jeetje, wat is ze nog lenig op haar leeftijd!

Tot slot oefent ze met ons om niet bang te zijn voor de dood. Het is maar een verandering, meer niet. Zoals een golf even bestaat en dan alweer verdwenen is. Maar is ‘ie er niet meer? Het water is er nog immer, alleen de gedaante verandert…..

20140609-180110-64870495.jpg