De eerste Dharma Talk van Thay. Binnen vijf minuten heeft hij zo’n achthonderd mensen aan het huilen gemaakt. Om ons later weer onbedaarlijk te doen schateren……

De vorige retraite verliep dramatisch voor mij. Toen ik naar huis ging, dacht ik bij mezelf: ‘Dit was de laatste keer. Drie maal is scheepsrecht. Wat moet je ook als Toverheks in een Boeddhistisch klooster? Het is mooi geweest.’ Ik was mezelf zo gigantisch tegengekomen. Het was niet leuk meer. Bovendien was ik ziek van het eten en flauw van een aantal medemensen. En zo moe. Het was in de tijd voordat de LDN begon te werken.

Bovendien had ik had driekwart jaar ervoor een BMW in mijn nek gekregen, total loss, zowel mijn nek als die auto…..

20140604-172815-62895065.jpg

In feite was ik ook vrij ziek van de bijverschijnselen van dit medicijn. Het heeft een jaar geduurd, die opbouwperiode. En al die tijd was ik extra doodziek. Zo beroerd, dat ik informatie opvroeg of ik in aanmerking kwam voor euthanasie….. Maar ook bij deze instantie wordt mijn ziekte niet erkend. Gelukkig maar, achteraf gezien!

20140604-172913-62953622.jpg

Want de LDN ging werken en ik knapte genoeg op om weer zin in het leven te krijgen. Ik begon dit blog te schrijven. Kreeg een geweldige geliefde. Een aantal dingen gingen zomaar eens goed voor de verandering!

20140604-172954-62994757.jpg

En nu ben ik dus weer hier, in Plumvillage. Bij mijn spirituele leraar Thich Nath Hanh. Vanmorgen hebben we de eerste ‘Dharma talk’ van deze kleine grote man in het klooster van de monniken, Upper Hamlet. Binnen vijf minuten heeft hij de meeste mensen al aan het huilen gemaakt, inclusief Heks.

20140604-173056-63056037.jpg

De nonnen en monniken zingen de naam van Avalokiteshvara, de bodhisattva van grote compassie, een Boeddhistische heilige. De waterlanders vloeien rijkelijk.

Als een bloem voel ik mijn hart open gaan. Alle ergernissen en muizenissen van de voorbereidingen en de reis smelten als sneeuw voor de zon. Ik voel zelfs compassie voor de mensen, die me onlangs zo verschrikkelijk op mijn liefhebbende hart hebben getrapt. Fijne lui vind ik het nog steeds niet, maar de angel is eruit.

20140604-173421-63261076.jpg

Wat is Thay, leraar, toch ook grappig. Nadat we allemaal tranen met tuiten hebben gehuild gaat hij gymnastiek oefeningen met ons doen. Om vervolgens van start te gaan met zijn lessen.

‘Wat ik nu ga zeggen weten jullie natuurlijk allemaal wel, maar het is zoiets als fasten your seatbelts’ begint hij zijn verhaal. We liggen dubbel. Hij benadrukt het belang van mindfulness. Inderdaad een ons niet onbekend begrip zo langzamerhand. Hetgeen niet wil zeggen, dat we het er altijd heel goed vanaf brengen, dat mindful zijn…… Een extra instructie kan geen kwaad.

20140604-173620-63380946.jpg

Heks zit helemaal achterin. Ze kwam vrij laat binnen. Normaal gesproken weet ik wel een plekje vooraan te veroveren, maar nu zit alles vol. ‘Maak je geen zorgen’, zeggen de engelen, ‘Er is een fantastische plaats voor je, waar je alles kunt zien en horen.’ Ze zijn meegekomen natuurlijk. Zelfs een Aartsengel kan nog wat opsteken van een talk van Thay!

20140604-173716-63436670.jpg

Ik ben benieuwd, want de zaal is werkelijk afgeladen vol. Sommige mensen zitten buiten en proberen zo toch nog wat van het verhaal mee te krijgen. Maar inderdaad. Er staat een enorme berg meditatiematten opgestapeld voor het raam. En Heks zit er uiteindelijk als een prinses op de erwt bovenop! Het beste plekje is voor dit Heksje! Alles kan ik zo prima volgen en ik zit superzacht…..

20140604-173813-63493487.jpg

Vandaag begijp ik ook eindelijk het begrip signlessness. Maar uitleggen gaat me te ver. Ik zal binnenkort wel een foto van mijn aantekeningen toevoegen……

Terug op onze eigen Hamlet spreek ik met de zuster van de administratie. Korting zit er niet in. In feite is er geen enkele regeling te treffen. Ik heb me er al bij neergelegd. Als ik ergens geld aan zou willen geven is het wel aan dit klooster. ‘Ik zie het als een donatie , zuster, voor de nieuwe eetzaal.’

‘Bent u de zuster, die zoveel van katten houdt?’ vraag ik haar vervolgens. Verbaasd kijkt ze me aan. ‘Hoe weet jij dat?’ Ik vertel haar, dat ze twee jaar geleden op kraamvisite kwam in mijn tent, toe ik daar zat met die gevonden kittens. ‘Oh,’ roept ze stralend,’ was jij dat!’

We wisselen poezenpraatjes uit en ze vraagt mijn hulp als kattenfluisteraar met een bijtende kat. Morgen gaan we een teek uit zijn vacht halen. Ik zal eerst eens ernstig met het monster praten.

Afijn, jullie horen het al: Ik ben weer helemaal geland. En deze keer gaat het veel beter met me, vanaf het moment van aankomst.

20140604-174047-63647681.jpg

Allegorische lessen op een zonnige zondagmiddag: ‘Nemen’ is minstens zo belangrijk als ‘Geven’, ‘Woede’ is best een fijne bondgenoot en ‘Angst’ heeft me al meermalen het leven gered……..

Geven en nemen, give and takede balans tussen geven en nemen, give and take Afgelopen zondag is het weer zo ver. Ik neem weer deel aan een middag familieopstellingen. een vreemde vorm van therapie. Niemand weet hoe het werkt, maar het werkt. Het valt onder systemisch werk. Niet dat die term het nu veel duidelijker maakt…… Vandaag legt onze begeleider iets meer uit over deze vreemde tak van sport.

NEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKE

EN DE MAN NEEMT DE VROUW……

‘Een familie is een systeem, er gelden wetten. Universele wetten, die je in elke familie tegen komt.’

Heks luistert met een half oor. Ze heeft een zoemend hoofd. Straks gaat ze zelf een opstelling neerzetten. ‘Je plek vinden, blabla. Nemen en geven is ook een belangrijk onderdeel van dit systeem. Dit moet in evenwicht zijn. Over het algemeen geldt: Kinderen nemen relatief meer en ouders geven.’ Ja, daarom is het hebben van kids natuurlijk zo vermoeiend. Er moet steeds iets bij…..

NEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKE

Intussen zit ik toch met gespitste oren te luisteren. Hier is bij mij toch echt iets mis gegaan. Mijn grote probleem is geven en niet genoeg nemen. Ik geef grif. Heb me zelfs met de regelmaat van de klok laten bestelen.

En voel me dan nog schuldig ook, dat ik daar kwaad over wordt! Want natuurlijk word je boos, als je helemaal wordt leeggehaald en geplunderd. Ik geef geen zak om een duur huis met chique spullen, maar dat wil niet zeggen, dat je dan maar met wat ik heb aan de haal mag gaan.

Nemen is minstens zo belangrijk als geven.

logo

Maar ik ben hier eigenlijk vandaag om met mijn woede te werken. De laatste jaren kan deze heks geweldig schelden op van alles. Woede loopt soms als bloed door mijn keel. Maar buiten het gescheld kan ik er niets mee.

De meeste zaken waar ik me over opwind zijn achterhaald of oud nieuws. Of het betreft onverbeterlijke mensen. En dan is mijn kwaadheid gewoon verspilde energie. Tot slot kan ik ook nog buitenproportioneel kwaad worden over het dagelijkse stompzinnige gedrag van medeweggebruikers……

NEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKE

De middag brengt heel wat verrassingen. Mijn woede wordt uitgespeeld in pure allegorie. Dit boegbeeld van verzet en onverzettelijkheid in mij blijkt heel veel angst af te dekken. Liever boos dan bang. Liever venijnig dan verdrietig. Liever spinnijdig dan lafhartig…..

Maar oh, oh, wat is het vermoeiend, al die woede. Ik kijk naar de vrouw, die mijn woede representeert en krijg gewoon medelijden met haar. Wat een klus! En dan zit ik mijn fantastische vlijmscherpe nijd ook nog af te kraken. Mijn razernij kan geen goed doen!

Aan het eind van de sessie suggereert de begeleider om mijn woede te omhelzen. ‘Doe wat Thich Nath Hanh altijd zegt!’ Thay heeft zelfs een boek geschreven over dit thema: ‘Omarm je woede.’ Eerlijk gezegd werkte dit bij mij net zomin als voor de spiegel zeggen, dat je van jezelf houdt. Bladiebla. Je weet dat het goed zou zijn, maar het komt niet binnen……

NEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKENEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKENEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKE

Vandaag echter sluit ik vol overtuiging mijn woede in mijn armen. Ik trek haar tegen me aan en bedank haar vanuit de grond van mijn hart voor alle bescherming in het verleden. En de talloze malen, dat ze de kastanjes voor me uit het vuur heeft gehaald.

Mijn angst bedank ik ook. Vroeger was ik nooit bang, maar de laatste jaren ben ik niet meer bang om bang te zijn….. Mijn innerlijke wezel heeft me zelfs wel eens het leven gered!

NEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKENEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKENEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKE

De dag na deze bijzondere zondag zit ik verschrikkelijk vast in het verkeer. Ik scheld het hele end van Leiden naar  Barendrecht en weer terug. Ik wordt twee keer bijna doodgereden door medeweggebruikers.

De eerste keer, omdat iemand in de trage verkeersstroom zich genoodzaakt ziet om opeens honderdzestig te gaan rijden. Even lekker plankgas geven in het beetje ruimte onstaan bij een afslag. Invoegende Heks kijkt gelukkig altijd over haar schouder, dus ze zag hem op het laatste moment vanuit het niets opdoemen.

NEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKE

Daarna vindt iemand het nodig om stil te gaan staan op de snelweg. Omdat hij wil invoegen in een stilstaande baan, die de andere kant op gaat. Ik kan nog net op mijn rem gaan staan. Achter me zie ik iemand slingerend naar de andere baan vliegen, waar gelukkig op dat moment niemand rijdt

. liefde is geven en nemen, take and giveliefde is geven en nemen, take and give

Tot slot knal ik zelf bijna op een auto voor me, als ik probeer te remmen en mijn wielen geen grip krijgen op het wegdek. Ik rijd langs een wegversperring over een brug naar beneden. Mijn indruk is, dat er een stuk plastic of een plas olie op de weg ligt. Door mijn stuur om te gooien stop ik op het nippertje.

Oef, wat een dodenrmansrit. Drie doden sterven en dan toch heelhuids thuiskomen. Dat vraagt gewoon om een potje janken. En dat doe ik dan ook maar. Vol overgave. Zoveel verdriet onder al die razernij.

Een om zichzelf huilende Heks, het gebeurt zelden. Hoewel, met het stijgen der jaren, dalen de waterlanders steeds gemakkelijker……

NEMEN EN GEVEN, TEGELTJESWIJSHEID, NEME IS MINSTENS ZO BELANGRIJK ALS GEVEN, GIVE AND TAKE