Eerste kerstdag zit ik alweer in de kerk. Jeetje, dat is al de vijfde keer deze week. Twee concerten en drie gewone diensten. Nu kan ik wel wat goddelijke inspiratie gebruiken, want ik ben de laatste tijd zo depressief als een ui. En dat ondanks mijn enorme lange adem en extreme incasseringsvermogen. Of misschien dankzij. Sinds de lange adem op is is het huilen met de pet in Huize Heks.
Feestdagen zijn dan natuurlijk een ramp. Trieste en bedroefde mensen zitten er massaal tegenaan te hikken. Overal worden vrolijke dingen georganiseerd voor deze groep nooddruftigen. Als jonge vrouw heb ik aan menig zogenaamde Kerst Inn meegewerkt. De vrolijke optimistische Heks speelde mens-erger-je-niet of een potje schaak met verrukte oude mannetjes, sjoelde met venijnige oude vrouwtjes, eufoor van haar eigen goede bedoelingen……
Nu ben ikzelf een echte zielige stumper geworden. Een mislukte pannenkoek. Ik sla verschillende uitnodigingen af, want ik heb besloten het zo niet te zien. Bovendien luistert het heel nauw wat ik overhoop haal. Als ik al iets overhoop haal. Door de intensieve innerlijke processen ben ik niet tegen ieder gezelschap bestand.
Na de dienst drink ik koffie met Jip en Janneke en nog een paar kerkvrienden. Het is ontzettend warm en druk in het Hooglandse Huys. ‘Kom, we gaan naar de kroeg,’ roept Jip na een halfuurtje. Onze stamkroeg lijkt gewoon open te zijn, maar bij nader inzien is er een besloten feest voor ‘Met kerst eenzame mensen’.
‘Wij zijn eenzaam!’ beweert Jip snaaks. De man moet lachen. Hij gelooft er geen bal van, maar we mogen toch aanschuiven. Heks heeft echter andere plannen. ‘Kom lekker mee naar mijn huis, hier mag ik toch niets eten. En mijn huisje is zo mooi!’
Een kwartiertje later zitten we gezellig in Huize Heks aan de wijn met smeerseltjes. ‘Goeie hemel, Heks, ik zou gek worden in zo’n huis. Hoe hou je dat allemaal zo netjes?’ verzucht Janneke als ze in mijn kersthuisje rondkijkt. Geen idee. Heks is gewoon heel goed in het organiseren van troep!
Diezelfde avond ga ik met Frogs bij True en Trueman dineren. Een op het laatste moment in elkaar gedraaid echt kerstdiner. Door de beste en meest creatieve kokkin van Leiden en omstreken. Volledig glutenvrij! Met kalkoen, spruitjes en aardappelpuree.
‘Wat ziet jullie huisje er geweldig uit!’ roep ik verrukt als ik bij mijn vrienden binnenstap. De gastvrouw heeft een schat aan groen, gesnoeid in haar magische grote tuin, kwistig in de rondte gestrooid. De geur van Rozemarijn hangt in de gezellige ruimte.
Mijn vriendin is druk bezig in de keuken. Er is nog een gast, de Shiatsu-man. Ik omhels iedereen en ga op mijn gemak een beetje rondkijken. Ik ontdek een mooi kerststalletje met een kristallen kerstkind aanbeden door Boeddha. Ook de grote eettafel is een waar plaatje!
Na een half uur scharen we ons daaromheen. True snijdt de kalkoen aan. Het vlees is boterzacht door haar magische receptuur in een Römertopf. We scheppen onze borden boordevol met alle hoofd- en bijgerechten. Dan smikkelen we tot we bijna omvallen. De geluksstofjes in de kalkoen maken ons loom en blij.
“Weet je dat je absoluut geen kalkoen aan een hond mag geven?’ vertelt True me. Heks wist het niet. Net als chocolade kan kalkoen dodelijk zijn voor honden. Gelukkig eet ik het bijna nooit, dat heeft Ysbrandt’s leven gered!
Het is een heerlijke avond met fantastisch eten. Het gezelschap is lekker uitgelaten: Er wordt flink gelachen. Rare verhalen vliegen over de tafel. Tussendoor doen we natuurlijk ook nog een dansje! True trekt verkleedkleren uit de kast en maakt van haar man ook een Japanner. We liggen intussen onder de tafel van het lachen…….
De tijd vliegt voorbij. Om een uurtje of half elf nemen we afscheid. ‘Dank jullie wel, lieve vrienden, voor de geweldige avond. Je hebt fantastisch gekookt, True.’
‘Jeetje Frogs, wat was het een fijne eerste kerstdag!’ verzucht ik als we later bij mij thuis nog eventjes nakletsen. Maar nog is het niet gedaan: Tot besluit dansen we salsa rond de kerstboom. Doodmoe tuimel ik een uurtje later in bed. Het was een geweldige dag. Helemaal niet eenzaam, zielig en mislukt. Verbinding, warmte en liefde is wat ik gevoeld heb vandaag!
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.