Heks bezoekt nieuwe woning van kattenvriendin Joy: Wat een gezellig huis. Heel riant! Daar kan nog best een poesje bij wonen! Is Pippi zwanger? Dat is de vraag. Ik weet het niet zeker.

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

‘Hoe is het met je Heks? En met Pippi? Is ze zwanger?’ sms’t mijn vriendinnetje Joy.’ Ik twijfel. Haar gedrag is wel anders, ze zoekt heel veel contact, graaft holen in een stapel dekens in de kast, is er als de kippen bij zodra ik met brokjes zwaai….. Maar ze is totaal niet dik,’ antwoord ik, ‘Hoe is het met jullie verhuizing?’

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

Zij, haar lief en poes Siep zijn al verhuisd. Naar een veel grotere woonruimte, daar kan nog wel een poesje bij! We spreken gelijk af voor een kopje thee. Vanmiddag rond een uur of 1 ben ik bij haar. Ze woont net als vroeger weer gezellig om de hoek in een groot pand aan de Oude Singel. Eerst bewonder ik het huis. Wat een verbetering. Haar vorige huisje was ook superleuk, maar wel erg klein voor met z’n tweeën.

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

 

Dan gaan we aan de thee met glutenvrije(!) koekjes. Heerlijk! Natuurlijk praten we eerst uitgebreid bij over de poezen. ‘Goh, ik herinner me, dat je vorige keer ook zo lang hebt getwijfeld of er wat in die buik van Pippi zat. Misschien zijn het er maar drie of twee, net als toen.’ Oh, mooi. Eentje voor jou en eentje voor mij.’ Dat vindt Joy wel een grappig idee. Alsof Heks nog niet genoeg katten heeft. ‘Haha, wil je er echt nog eentje?’

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

‘Pippi is wel steeds in mijn buurt te vinden. Gisteren lag ik met mijn kattenfamilie in bed. Ik hoorde Ysbrandt klieren in de hal, maar ik had een slechte dag met mijn lijf, dus geen zin om moeizaam uit mijn waterbed te kruipen. Daarom schreeuwde ik naar hem. Tot groot ongenoegen van Pippi. Die krijst daar dan steeds luid miauwend achteraan, geen gehoor! Net zoals Siep doet, wanneer jullie niezen!’

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

Siep, de dochter van Pippi, kan niet tegen het gehoest van verkouden mensen. Bij elk kuchje geeft ze luidkeels blijk van haar verontwaardiging. Ik heb er een keer een filmpje van gezien, zo grappig. Maar ze bijkt het van geen vreemde te hebben. Ook haar moeder vertoont deze trekjes…..

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

Siep rent intussen achter een piepklein belletje aan. Het rinkelt vrolijk terwijl ze het een flinke zwieper geeft. ‘Ze kan daar uren mee bezig zijn. Trap op, trap af met dit favoriete speeltje, ik heb een hele zak van die dingetjes gekocht.’ Dan ziet ze een lieveheersbeestje voor het raam. Al haar jachtinstincten worden geprikkeld. Dat beestje is voor haar, miauw, miauw, prr. prr.’ We schieten in de lach. Wat is het toch een ongelofelijk leuk katje.

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

‘Ik kan niet beloven dat er nog zo’n knap exemplaar uit Pippi geboren wordt. Bolster is ook een geweldige kat, maar hij heeft een rare puntneus.’ Joy giechelt. Ze kent de broer van Siep ook goed. ‘Die boskattenpuntneus valt nog eens extra op, doordat zijn vacht zo wit is rond zijn neus. Daardoor lijkt het nog erger dan het is!’

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

Als ik weer thuis kom, ligt Pippi lekker te slapen op de bank. Ik voel aan haar buik. Beweegt daar iets? Groeien daar kleine poesjes in? ‘Mauw, vrouw,’ trouwhartig kijken haar groene kattenogen me aan vanuit haar nuffige snoetje. Wat gaat er om in dat koppie?

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes, kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

kittens, jonge poesjes, snoezig, lief, moederpoes,

 

 

De eerste Dharma Talk van Thay. Binnen vijf minuten heeft hij zo’n achthonderd mensen aan het huilen gemaakt. Om ons later weer onbedaarlijk te doen schateren……

De vorige retraite verliep dramatisch voor mij. Toen ik naar huis ging, dacht ik bij mezelf: ‘Dit was de laatste keer. Drie maal is scheepsrecht. Wat moet je ook als Toverheks in een Boeddhistisch klooster? Het is mooi geweest.’ Ik was mezelf zo gigantisch tegengekomen. Het was niet leuk meer. Bovendien was ik ziek van het eten en flauw van een aantal medemensen. En zo moe. Het was in de tijd voordat de LDN begon te werken.

Bovendien had ik had driekwart jaar ervoor een BMW in mijn nek gekregen, total loss, zowel mijn nek als die auto…..

20140604-172815-62895065.jpg

In feite was ik ook vrij ziek van de bijverschijnselen van dit medicijn. Het heeft een jaar geduurd, die opbouwperiode. En al die tijd was ik extra doodziek. Zo beroerd, dat ik informatie opvroeg of ik in aanmerking kwam voor euthanasie….. Maar ook bij deze instantie wordt mijn ziekte niet erkend. Gelukkig maar, achteraf gezien!

20140604-172913-62953622.jpg

Want de LDN ging werken en ik knapte genoeg op om weer zin in het leven te krijgen. Ik begon dit blog te schrijven. Kreeg een geweldige geliefde. Een aantal dingen gingen zomaar eens goed voor de verandering!

20140604-172954-62994757.jpg

En nu ben ik dus weer hier, in Plumvillage. Bij mijn spirituele leraar Thich Nath Hanh. Vanmorgen hebben we de eerste ‘Dharma talk’ van deze kleine grote man in het klooster van de monniken, Upper Hamlet. Binnen vijf minuten heeft hij de meeste mensen al aan het huilen gemaakt, inclusief Heks.

20140604-173056-63056037.jpg

De nonnen en monniken zingen de naam van Avalokiteshvara, de bodhisattva van grote compassie, een Boeddhistische heilige. De waterlanders vloeien rijkelijk.

Als een bloem voel ik mijn hart open gaan. Alle ergernissen en muizenissen van de voorbereidingen en de reis smelten als sneeuw voor de zon. Ik voel zelfs compassie voor de mensen, die me onlangs zo verschrikkelijk op mijn liefhebbende hart hebben getrapt. Fijne lui vind ik het nog steeds niet, maar de angel is eruit.

20140604-173421-63261076.jpg

Wat is Thay, leraar, toch ook grappig. Nadat we allemaal tranen met tuiten hebben gehuild gaat hij gymnastiek oefeningen met ons doen. Om vervolgens van start te gaan met zijn lessen.

‘Wat ik nu ga zeggen weten jullie natuurlijk allemaal wel, maar het is zoiets als fasten your seatbelts’ begint hij zijn verhaal. We liggen dubbel. Hij benadrukt het belang van mindfulness. Inderdaad een ons niet onbekend begrip zo langzamerhand. Hetgeen niet wil zeggen, dat we het er altijd heel goed vanaf brengen, dat mindful zijn…… Een extra instructie kan geen kwaad.

20140604-173620-63380946.jpg

Heks zit helemaal achterin. Ze kwam vrij laat binnen. Normaal gesproken weet ik wel een plekje vooraan te veroveren, maar nu zit alles vol. ‘Maak je geen zorgen’, zeggen de engelen, ‘Er is een fantastische plaats voor je, waar je alles kunt zien en horen.’ Ze zijn meegekomen natuurlijk. Zelfs een Aartsengel kan nog wat opsteken van een talk van Thay!

20140604-173716-63436670.jpg

Ik ben benieuwd, want de zaal is werkelijk afgeladen vol. Sommige mensen zitten buiten en proberen zo toch nog wat van het verhaal mee te krijgen. Maar inderdaad. Er staat een enorme berg meditatiematten opgestapeld voor het raam. En Heks zit er uiteindelijk als een prinses op de erwt bovenop! Het beste plekje is voor dit Heksje! Alles kan ik zo prima volgen en ik zit superzacht…..

20140604-173813-63493487.jpg

Vandaag begijp ik ook eindelijk het begrip signlessness. Maar uitleggen gaat me te ver. Ik zal binnenkort wel een foto van mijn aantekeningen toevoegen……

Terug op onze eigen Hamlet spreek ik met de zuster van de administratie. Korting zit er niet in. In feite is er geen enkele regeling te treffen. Ik heb me er al bij neergelegd. Als ik ergens geld aan zou willen geven is het wel aan dit klooster. ‘Ik zie het als een donatie , zuster, voor de nieuwe eetzaal.’

‘Bent u de zuster, die zoveel van katten houdt?’ vraag ik haar vervolgens. Verbaasd kijkt ze me aan. ‘Hoe weet jij dat?’ Ik vertel haar, dat ze twee jaar geleden op kraamvisite kwam in mijn tent, toe ik daar zat met die gevonden kittens. ‘Oh,’ roept ze stralend,’ was jij dat!’

We wisselen poezenpraatjes uit en ze vraagt mijn hulp als kattenfluisteraar met een bijtende kat. Morgen gaan we een teek uit zijn vacht halen. Ik zal eerst eens ernstig met het monster praten.

Afijn, jullie horen het al: Ik ben weer helemaal geland. En deze keer gaat het veel beter met me, vanaf het moment van aankomst.

20140604-174047-63647681.jpg