Het leuke van Buitenkunst in Drenthe is dat je elke dag iets anders kunt doen. Indien gewenst zelfs twee verschillende dingen op 1 dag! Heb je zin in schilderen? Dan kies je het programma van een van de docenten uit deze vakgroep. Wil je zingen? Of muziek maken. Er is ook genoeg keus op dit gebied. Dansen of schrijven. Het aanbod is groot.

Omdat het een drukke week is midden in het hoogseizoen is er nog eens extra veel te doen! Wat een mazzel.

  
 Om tien uur ’s avonds geven de medewerkers een impressie van hetgeen ze de volgende dag aanbieden. Heks vond de presentatie afgelopen zaterdag van een dansdocente erg leuk. ‘Zoveel mensen in dit bos. Dat vind ik een bijna niet te bevatten idee. Het hele bos staat op zijn kop. Hoe is dat voor de bomen? En de dieren? Ik wil een stukje bos afbakenen om mee te werken. Zodat het weer behapbaar wordt.’

  
Zodoende sjok ik zondagmorgen met een hele sliert mensen door het bos op zoek naar een speciale plek. Daar worden we losgelaten op een stel boomstronken. We klimmen en bungelen en leven ons uit. Het blijkt slechts een opwarming voor wat komen gaat.

  
Wat later staan we tussen hoge bomen. Iedereen krijgt de opdracht om drie poses rondom een boom te verbinden. Een minidansje. Later worden die stukjes aan elkaar geplakt. We werken in groepjes. Jong en oud door elkaar. Er volgt een kleine voorstelling. En nog is het niet klaar. Ook die stukken worden weer verbonden. Er ontstaat iets nieuws…..

   
Heks danst met haar boom. Ik hang achterover en kijk door de boomtoppen naar de lucht. Ik omhels mijn boom. Voel zijn wortels in de verende bosgrond. Ik vlei mijn wang tegen zijn ruige bast. Ik adem de boom. Vloeiend draait mijn lijf achter mijn rechtervoet aan om de boom. Ruggelings leun ik zijwaarts. En opnieuw kronkel ik rond mijn nieuwe bomenvriend. Ik hel achterover. De dans begint opnieuw…..

  
Om het extra spannend te maken verstopt mijn groepje zich achter een dikke boom. We zijn voor het publiek onzichtbaar. Plotseling komen we aan alle kanten tevoorschijn. Lopen patronen door het bos. Doen onze individuele bomendans!

  
Het bos is zo stil. Soms tjilpt een vogeltje. ‘Wat heb ik nu aan m’n snavel hangen?’ Elfjes en fauntjes vergapen zich aan onze trage bewegingen. Ze maken ons belachelijk door het tien keer zo snel en honderd keer zo elegant na te doen. Maar dat hebben we toch niet in de gaten. Dus wat geeft het?

  
Na deze heerlijke start ga ik ’s middags theater maken. Gênante scènes. Ik speel een ouwe tante, die haar twintigjarige neef in een houdgreepomhelzing neemt en in zijn wangen knijpt……. Weer worden we onderverdeeld in groepjes. ‘Wie wil er zijn team regisseren?’ Een paar handen gaan omhoog. Mijn mensen houden zich stil. Ik steek mijn hand op. Ik wil wel . Leuk! 

  
Natuurlijk zit er vervolgens een vrouw in mijn groep de boel te traineren. Ja zeg, zelf je hand niet opsteken en dan dit! Ik laat me niet kisten! Heks weet wat ze wil: het eindresultaat is super leuk. 

Ik ben nog geen dag hier! Toch is thuis en alles wat daarbij hoort ver weg. Wat een goed idee om nog een weekje hierheen te gaan! Een absolute aanrader!