Als Heks het te druk krijgt, gaat ze dingen vergeten. ‘Was je ziek?’ vraagt mijn koormaatje dinsdagavond. Ziek? Waar heeft ze het over? ‘Ik heb je gemist bij de repetitie afgelopen zaterdag!’ Oeps, vergeten! Ik dacht dat het pas komende zaterdag weer zover zou zijn…
Donderdagmiddag bel ik Engel. Ze komt vanavond eten, maar de rek is er bij dit Heksje helemaal uit. ‘Zullen we lekker gaan wandelen met Ysbrandt? Het is heerlijk weer. In plaats van hier eten?’ ‘Wat een goed idee,’ fluistert ze in de hoorn, ‘Kan ik je zo terug bellen, ik zit midden in een medisch onderzoek. Hihi.’
Twintig minuten later vis ik haar op bij het ziekenhuis. We zijn van plan zijn om naar het bos te gaan, maar plotseling wijzigen we die plannen: We gaan lekker naar het strand!
‘Goh, Heks, doe eens rustig, je zit zo te schreeuwen!’ wordt me dringend verzocht door mijn maatje. Inderdaad. Ik hoor mezelf verhalen en toeteren. ‘Ik ben gewoon doodmoe, Engel. En dan word ik altijd heel erg druk! Cowboy klaagt er ook regelmatig over…’ Ik parkeer in de duinen en op ons dooie gemak kuieren we door zonnige duinpannetjes richting strand.
We lopen zo langzaam, dat we er zelfs opmerkingen over krijgen. ‘Waar blijft de tijd, dat jullie de hond zonder moeite bij konden houden?’ Ys staat inderdaad geduldig te wachten tot we hem inhalen….. En hij is ook al behoorlijk op leeftijd!
Op het strand strijken we neer tegen de duinrand. De wind komt vanuit het oosten en blijft hangen achter de duinen. We zitten volstrekt uit de wind in het zonnetje enorm te genieten van een kopje thee. ‘Oh, wat heerlijk!’ roept Engel, ‘Dit heb ik veel te weinig gedaan de laatste jaren! Wat een feestje!’ Net als Heks is zij jarenlang zwaar onder de pannen geweest met allerlei ernstige lichamelijke klachten.
Als je dan buiten de stad in een saaie woonwijk woont, zie je niet veel mensen meer. En dat voor een mensenmens als Engel! ‘Ik ben gewoon van alles aan het inhalen. Ik ga bijvoorbeeld naar Pinkpop!’ Ze begint te schateren. Er is een band, die ze graag een keertje in levende lijve wil zien. Heks heeft er nog nooit van gehoord. Maar dat zegt niks. Ik heb de ballen verstand van popmuziek.
‘Weet je wat, we gaan gewoon lekker in een strandtent eten. Ik trakteer!’ Dat laat Heks zich geen twee keer zeggen. Wat een geweldig plan. Zo zitten we even na zessen aan een tafeltje in ‘De Badmeester‘. Ysbrandt tussen ons in. Er is genoeg keus binnen mijn hopeloze dieet. Ik kies voor gebakken gamba’s. Mmmmm. Engel gaat voor de spareribs.
We eten er frietjes bij, iets waar we allebei dol op zijn. Af en toe valt er eentje van het bord van Engel in de bek van Ysbrandt……
Door donkere duinen lopen we weer terug naar de auto. ‘Oh, Heks, kijk toch hoe mooi het nu is, met die prachtige sterrenhemel. En wij lopen maar te klessebessen. Zonde gewoon.’ Ademloos kijken we het oneindige heelal in. Doordat er nauwelijks omgevingslicht is ziet de sterrenhemel er glashelder uit.
De frisse lenteavond bevat vleugjes bloemengeur als we weer naar de stad rijden. Ik tuf een klein beetje om en drop Engel bij haar voordeur. Ze is compleet uitgevloerd. Heks en haar magische wonderhondje zijn ook helemaal rozig. Dat geeft niks. De dag zit erop. We hoeven niets meer. Wat een heerlijk dagje vakantie in eigen land!
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.