Witte Donderdag is Heks zo ziek als een hond. Compleet gevloerd na twee keer de hele Matthäus Passion zingen op één dag…… Met tussendoor allerlei uitlaatrondes met haar kleine wonderhondje. Wat een klus! Gelukkig neemt Frogs uiteindelijk de allerlaatste uitlaatronde van de dag voor zijn rekening, anders had ik midden in de nacht nog een keertje naar een park gemoeten…….
Woensdag komt er natuurlijk niets terecht van mijn plannen om mijn Canadese vriend eventjes te zien. Tegen de tijd, dat ik naar het pension bel is de vogel al gevlogen. Met een vliegtuig. Richting Toronto! Intussen moet dit heksje heel hard werken om op tijd in de Pieterskerk te zijn voor de generale repetitie met orkest en solisten. Precies op de valreep schuif ik op mijn plekje. Net op tijd voor het inzingen.
’s Avonds staan er allemaal waxinelichtjes op de voet van de pilaren
Na de reeks stemoefeningen zet ik mijn muziekstandaard zo neer, dat ik mijn boek er op kwijt kan. Straks plak ik em wel vast aan een paar stoelen, tussen de rijen voor me. Opeens draaien de daar zittende oude taarten zich furieus om. Ze beginnen te schreeuwen, dat ik die standaard niet mag gebruiken, de voet anders moet uitklappen. Ik probeer uit te leggen, dat ik het ding later vast zal plakken. Tegen dovemansoren…..
Het orkest is druk aan het stemmen en inspelen
Krijsend als een stel wraakgodinnen, hun uit dezelfde pot verf ontsproten strengen blond haar kronkelend om hun furieuze gezichten, gaan ze mijn muziekstandaard te lijf. Ik moet nog alle zeilen bijzetten om het ding weer uit hun schubbige klauwen los te rukken! ‘Ik schop dat ding gewoon om, als je em durft te gebruiken!’ krijst het oudste serpent snerpend. Heks is perplex. Zonder standaard ben ik niets! Mijn fysio heeft me verboden om ooit nog eens met een boek in mijn kapotte armen een heel concert te zingen……
Ze schreeuwen en schreeuwen boven het geroezemoes uit.
De vrolijke alten op de rij achter me
Een pijl van woede schiet vanuit mijn buik omhoog naar mijn keel. ‘Hou nou eindelijk eens je kop’, brul ik terug. Precies op dat moment maant de dirigent iedereen tot stilte. Een paar honderd ogen zijn gericht op mijn weinig pastorale interactie met naar later blijkt een moeder- en dochtersopraan. Met niet al teveel compassie en inlevingsvermogen richting een gehandicapte Heks. Tijdens de repetities deden ze ook al zo moeilijk over die standaard…..Het geblèr is echter nieuw .
Zo sta ik dan het eerste deel buiten het koor te zingen. Verdreven uit de groep door deze twee koorgenoten. In de pauze zorg ik, dat een man van de technische dienst de standaard grondig vast tapet. Niet dat ik dat zelf niet kan. Maar ik vrees intussen voor mijn leven, als ik een poging in die richting zou durven te wagen…… Ik wist niet dat sopranen met hun frivole tjilpende keeltjes zo agressief konden zijn!
Het is ijskoud in de kerk
De avond zelf is natuurlijk fantastisch. Na de waardeloze generale repetitie staat iedereen op scherp. Dit komt onze zangprestatie zeer ten goede. Mijn vriendin True is komen luisteren. Met een hoofddeksel zo groot als een vliegende schotel zwevend boven haar lieve koppie zit ze vanuit het publiek te zwaaien. ‘Kijk, Heks,,’ zeggen mijn zangmaatjes achter me, ‘ Er zit een dame met een enorm hoed op te wuiven, dat moet wel voor jou zijn.’
Na het concert is iedereen binnen een kwartier verdwenen. ‘Tot volgend jaar!’ roepen de projectleden. ‘Tot dinsdag!’ klinkt het uit de kelen van de vaste koorleden. De boze oude feeks en haar dochter kijken me nijdig aan. Zij hopen ongetwijfeld dat irritante wijf met die muziekstandaard nooit meer te zien. Wat een pech voor die twee. Volgend jaar doe ik weer mee! En ik ben ook nog eens vast lid van dit koor!
Na het concert neem ik True mee naar huis voor een glaasje wijn. Daar treffen we Frogs. Hij is net terug met het hondje. Gezellig! Een goed besluit van deze zeer pittige dag.
Mijn vriendin vertelt over haar ervaringen met mensen binnen de kunstwereld, die haar het licht in de ogen niet gunnen. ‘Waarom zijn sommige medemensen toch zo gemeen?’ vraagt ze zich af. Ongelofelijk! Terwijl zij juist altijd haar benen uit haar lijf loopt voor Jan en Alleman! ‘Als mensen dan plotseling weer aardig doen reageer ik met liefde. Ik geloof in liefde….’ Ze kijkt me aan met haar prachtige liefdevolle kijkers.
De gewraakte muziekstandaard
Ze heeft gelijk. Het heeft geen zin om woede met woede te beantwoorden. Of wanhoop met wanhoop. Of beschuldigingen met beschuldigingen. Het is wel effectief soms. Om eventjes iemand van je lijf te houden. Maar in deze wereld, waar iedereen mijn partner is, kan ik om niemand heen. Ook niet om krijsende oude dametjes, die mijn muziekstandaard proberen te slopen……
‘God houdt van alle mensen, ook van die schreeuwende tantes in mijn koor,’ antwoordt Heks, ‘Ik hoop dan maar, dat ze net zo’n heerlijk concert hebben gehad als ik!’
Want dat heb ik. Het was fantastisch om nu eindelijk eens zelf mee te zingen in het enorme koor van deze prachtige en heilige kerkelijke ba-rock opera!
Het is avond. Ik mijmer over sterke vrouwen. Over de angst voor het vrouwelijke. Zowel die van mannen als vrouwen. Denk maar aan de heksenverbrandingen ten tijde van de inquisitie. De tijd, waarin de Godin in ons werd vermoord. Die grondige poging van de katholieke kerk om het vrouwelijke in religie uit te roeien. Een middeleeuwse holocaust…… ( Het woord holocaust betekent letterlijk brandoffer )
Het is niet goed gelukt, want door de achterdeur kwam de Moeder van God weer binnen. Als maagd weliswaar. De rest van het vrouwelijke komt er nog steeds niet al te goed af. De vrouw van Jezus, Maria Magdalena, is nog steeds een hoer. De maagd, de moeder en de hoer. De drie archetypes waar we het wat die kerk betreft mee moeten doen…..
Heks heeft zich altijd verbaasd over dit fenomeen. Hoe is het toch mogelijk, dat meer dan de helft van de mensheid ( Vrouwen zijn nog steeds in de meerderheid qua geboorte geloof ik . Hoewel: In China worden natuurlijk wel veel meisjes weggegooid tegenwoordig…) als tweederangsburgers worden behandeld. Bijna overal ter wereld geldt, dat je beter als man, dan als vrouw kunt worden geboren. Of je nu zwart, rood, wit of geel bent! Vrouwen zijn wereldwijd de meest gediscrimineerde groep.
Het begint er al mee, dat hun hoge stemmen niet serieus worden genomen ( blijkt uit wetenschappelijk onderzoek ). En dan hebben we nog niet eens iets inhoudelijks gezegd!
Zelfs in Nederland, dat de naam heeft geëmancipeerd te zijn, hetgeen nogal tegenvalt in de praktijk, hebben vrouwen maar een fractie van het pensioen van mannen. Ik hoorde laatst de cijfers en schrok me dood. 20 % of iets dergelijks. Maar terwijl ik het opschrijf, slaat de twijfel weer toe. Dat is toch niet echt zo? Volgens mijn vriendin She, zij is goed op de hoogte van de cijfers en statistieken, is het schrikbarend.
Maar als er een groep vrouwen op het Binnenhof demonstreert om wat extra geld voor vrouwen in ons landje los te peuteren, omdat deze wel erg onder het bestaansminimum dreigen te verdwijnen, staat een irritant mannetje van PowNews hen belachelijk te maken. ‘Domme vrouwen, denken dat ze zomaar geld krijgen, hahaha!!’ Zonder zich ook maar een seconde te verdiepen in de achtergrond van dit verzoek.
Een van de meest treffende gebeurtenissen rond de positie van de vrouw vond ik de heisa rond de Amstelveense burgermeester Fred de Graaf en de billen van Maxima. Eerst wordt deze dame koningin. Claus schopte het niet verder dan prins, Bernard bleef ondanks al zijn ambities slechts prins. De man van koningin Wilhelmina? Prins! Stel je voor, dat ze koning waren geworden. Dan had hun vrouw in hun schaduw gestaan!
Maxima koningin maken is wat mij betreft minachting voor de vrouw. Koningin zijn betekent niets, zodra er een koning in de buurt is! De billen-affaire toont demonstratief aan, dat de titel ook al niets betekent, zodra er een willekeurige man in de buurt is. Vooral niet, als het een willige en keurige burgermeester is!
Op Koningsdag 2014 zit burgermeester Fred de Graaf in het zicht van de camera aan de billen van onze huidige koningin. De beelden gaan de hele wereld over. Heks heeft ze ook gezien. Een vrouwelijke politica, stijl donker haar, brilletje, ik kan eventjes niet op haar naam komen, verdedigt de burgervader in een televisieprogramma. Ze kent hem goed, zegt ze. Hij zou zoiets NOOIT doen. Het was vaderlijk bedoeld, die hand.
Maar een uiterst hilarische compilatie van Sander van Pavel maakt die bewering twijfelachtig. Het blijft namelijk niet bij die ene ongelukkige keer. Je ziet de hand van de gewraakte burgermeester bij voortduring rond de flanken van Maxima fladderen. Als een enorme vlinder rond een exotische, geurige bloem. Of een dronken dar rond een koninginnebij. Een ouwe bok op zoek naar dat frisse groene blaadje…..
Dat de vrouw hem verdedigt verbaast me niet eens zoveel. Misschien heeft ze veel aan hem te danken. Of huldigt ze het standpunt, dat het er nu eenmaal bijhoort voor ons vrouwen, die ongewenste intimiteiten. Dat gesnoep van allerhande bijdehandjes. Zogenaamd vaderlijk bedoeld. Nou, als mijn vader zo had lopen doen tegen mij of mijn vriendinnen had ik er toch een bloedhekel aan gehad! En me kapot geschaamd.
Gelukkig zat de vader van Heks alleen maar veelvuldig te knuffelen met mijn moeder. ‘De Tortelduifjes’ werden ze genoemd….
Wat me wel verbaast is dat het incident in no time in de doofpot is verdwenen. Wat zou er gebeurd zijn, als iemand zo had lopen aaien over de billen van Willy? De kont van de koning? Was dat ook zo gemakkelijk van de tafel geveegd? Maar ja, dat is een KONING he? En een man!
Heks ging destijds in elk geval over haar nek van die de Graaf. Hoe is het mogelijk, dat je je en plein publiek zo totaal niet bewust bent van wat je eigen handen doen op de billen van de koningin? Hij is er blijkbaar zo vaak mee weggekomen, dat hij het niet eens meer in de gaten heeft. Misschien is de eerder genoemde politica wel ervaringsdeskundige in dit geval…..
Eén ding weet ik vrijwel zeker. Maxima baalde vast als een stekker. Het zal je maar gebeuren. Ben je jaren bezig een goede reputatie op te bouwen. Neem je je job hartstikke serieus. Heb je het zelfs tot koningin geschopt, ook als is die titel een wassen neus, zodra er een koning naast je staat. Staat zo’n kwal van een kerel over je kont te aaien, alsof je een geit bent. Of een dikke Hollandse melkkoe.
Heeft iemand zoiets wel eens bij Beatrix geflikt? Vast niet! Zij hield de mensen op armlengte afstand. De enige, die daar ooit doorheen is gebroken is onze nationale knuffelmarokkaan, Ali B, met zijn beroemde hug van Hare Majesteit. Waar overigens niets op aan te merken was, behalve dat het niet in het protocol rond het Koninklijk Huis past. Die konthand past daar blijkbaar prima in. Maar ja, daar zit dan ook geen Marokkaan aan vast, maar een oerHollandse politicus!
Koninklijke vrouwen zijn dus ook niet veilig voor ongewenste intimiteiten. Hoge konten vangen veel hand!
De ongelijkheid, waarmee tegen mannen en vrouwen betreffende dit soort dingen wordt aangekeken heeft me ook altijd verbijsterd. Als vrouw daalt je waarde enorm, als er iemand aan je zit. Ook al is dat ongevraagd en ongewenst. Jij bent dan zelf een slet. Er zijn landen, waar vrouwelijke slachtoffers van verkrachting worden gestenigd! Alsof ze zelf iets fout hebben gedaan!!!
Een man is al snel stoer, wat hij ook uithaalt op dat gebied. Natuurlijk staan excessen zoals gewelddadige verkrachting en seks met minderjarigen in laag aanzien, maar ze komen met heel veel weg! Heel veel grensoverschrijdend gedrag wordt weggewuifd: Ze zal ze zelf wel gewild hebben…. !!! Ook is een man met veel verschillende seksuele partners is nog steeds een bink. Een vergelijkbare vrouw is een sloerie!
Rond het voorval met Maxima heeft gelukkig niemand beweerd, dat ze er om heeft gevraagd. Dat is alvast iets. Niemand heeft geroepen: ‘Maar je zag er ook wel erg sexy uit. Je rook zo heerlijk. Je hebt zo lief naar hem gelachen. Kortom: Je hebt het uitgelokt!
Maar ja, onze zogenaamde koningin heeft ook regelmatig boter op haar hoofd. Neem nu het incident met Ingrid Waldring-Bouterse, de vrouw van de Surinaamse president. Deze ‘onbedoeld genomen foto’ ( Huh? Ja, zo kletst de RVD zich er weer uit! ) toont een vrolijk in de camera lachende Maxima naast de gade van deze omhooggevallen crimineel.
Onbedoeld gezellig samen op de foto
Het is natuurlijk lastig voor Maxima om onderscheid te maken tussen politici en boeven, gezien haar opvoeding. Zorreguieta is buiten een zeer omstreden figuur ook nog eens haar vader. De verregaande loyaliteit van een kind ten opzichte van hele foute ouders is spreekwoordelijk. Misschien heeft dit oogklepgedrag meegespeeld in de kwestie met de vrouw van Bouterse.
En dan is het ook nog eens zo, dat er altijd wel een camera in de buurt is in het leven van een koningin! Lijkt me vreselijk overigens. Wat een leven! Zo is ook dit vrolijke moment voor het oog van de camera door iemand vastgelegd en vervolgens op Facebook gezet. Had ze het niet had kunnen vermijden? De andere kant op kijken? Tong uitsteken? Zo moeilijk is dat toch niet! Want dit is een beetje dom……
‘oog om oog, hand om hand’
Heks mijmert over de Godin. Hoe ze de kracht van deze godheid vaak in zich voelt. Het is het beste schoonheidsmiddeltje, dat er bestaat. Soms danst deze dame in mijn passen, straalt ze in mijn gezicht, verblind ze jou met mijn glimlach. Mijn dieren houden ook van de Godin in mij. Ze koestert hen met oneindige liefde in mijn armen, streelt hen door mijn gloeiende handen!
Het is zoiets als wat Thich Nhat Hanh over Boeddha zegt: ‘I let the Boeddha walk in me.’ Een soort vrouwelijke variant. Ik laat de Godin in mij dansen, zingen, lachen en liefhebben. Thay heeft het heel vaak over Moeder Aarde, deze oude wijze man heeft donders goed in de gaten hoe belangrijk het is, dat het respect voor het vrouwelijk terug komt in deze wereld. En dat dat niet alleen belangrijk is voor vrouwen.
Iedereen heeft er baat bij. Het vrouwelijke, dat beschermt, koestert, baart, zorgt: We hebben het allemaal nodig! Niemand kan leven zonder deze kwaliteiten in zijn of haar leven. Ook kan geen enkele maatschappij bestaan zonder deze basis.
Heks pleit voor een herwaardering van het vrouwelijke. Respect voor de vertegenwoordigsters hiervan: Vrouwen. Maar ook waardering van deze kwaliteiten in de man. Als mannen de Godin in zichzelf terugvinden, hoeven ze ook niet zo bang te zijn voor haar afgevaardigden hier op aarde.
De spirituele leraren van Heks zijn allemaal toegewijd aan het vrouwelijke. De boeddhistische Thay met zijn aandacht voor Moedertje Aarde. De animistisch christelijke Alex Orbito met zijn White Lady. Mijn eigen studenten eccelsia, waar god ook een vrouw is…..
Vrouwen en mannen verschillen maar 1 luttel chromosoompje van elkaar uiteindelijk! Waar de vrouw twee X-chromosomen heeft om haar geslacht te bepalen heeft de man naast de x ook een y.
Het goddelijke is groter dan een chromosoom lijkt mij. Zeggen dat god een man is of mannelijk gaat voorbij aan vrijwel de hele schepping. Het lijkt me meer voor de hand liggen, dat dat afwijkende chromosoompje is geschapen voor de gezonde verspreiding der genensoep. Dat verklaart mijns inziens ook dat gegrabbel en gegraai. De man wil zijn zaad verspreiden! Dat is de core business van vele heren!
Politiek zou dit gedrag aan banden moeten leggen, in plaats van eraan mee te doen, zodat de wereld bewoonbaar blijft voor ons vrouwen. Vrouwelijke politici zouden handtastelijkheden moeten afkeuren in plaats van goed praten!
De man als variant van de vrouwelijke basismens. Een hele leuke variant, maar geef em niet de overHAND…. Vooral niet in de functie van burgervader 🙂
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.