Vannacht kijk ik ouderwets naar allemaal enge programma’s op ID. Maanden heb ik deze griezelzender links laten liggen, maar opeens stop ik mijn bewustzijn weer vol met verhalen over hoe mensen elkaar letterlijk het licht in de ogen niet gunnen.

De ene enge moord na de andere komt voorbij. Geld, macht, seks….. De motieven vallen zonder uitzondering binnen dit spectrum. De dader is heel vaak een bekende. Meestal een partner of familielid.

Het is sowieso niet ongebruikelijk dat een iemand zijn of haar hele clan uitmoordt. Of dat broers en zusters een pact aangaan om een zwart schaap of rijke suikertante uit de weg te ruimen. Of hun onuitstaanbare stiefvader.

En dan die levensverzekeringen…… Ook hier ter lande worden er regelmatig mensen om die reden door hun partner of tante Truus om zeep geholpen. Neem nooit zo’n verzekering! Je bent je leven niet meer zeker!

Heks kan al niet slapen en deze beelden helpen nu niet bepaald mee. ‘Rare mensen toch, om iemand in te huren om hun ex af te knallen.’ verzucht ik in mezelf. Het zijn meestal de bullies die dit doen. De pestkopen. De treiterbakken. De mensen, die zich in de relatie al meermalen misdragen hebben.

Het vereist blijkbaar een bepaalde persoonlijkheid of beter gezegd persoonlijkheidsstoornis om tot deze daden te komen. En Heks weet intussen als geen ander hoe die stoornissen heten.

Maar dat vliegertje gaat niet altijd op. Het zijn niet zonder uitzondering de narcisten en psychopaten, die toeslaan. Soms doen mensen plotseling iets gewelddadigs, omdat ze knappen. Omdat er iets kapot is gegaan vanbinnen.

Omdat ze niet meer zijn, die ze eigenlijk zijn. Murw geslagen door hun ex. Geplet in het geweld van een disfunctioneel gezin. Geknakt door het leven. Kapot gemaakt door een psychopaat.

‘Waarom nemen ze geen afstand? Waarom gaat iemand niet weg?’ Heks schudt haar hoofd. Ja, waarom?

Ook het verschil in strafmaat blijft me verbazen. Soms is iemand na een paar jaar alweer op vrije voeten, nadat hij hoogstpersoonlijk meerdere vrouwen heeft ontvoerd, verkracht en vermoord. Maar een ander zit decennia in de bak, omdat hij niet direct de politie heeft gebeld, toen zijn broer zijn schoonfamilie elimineerde.

Ze waren allebei strontlazarus, maar de ene was aan het moorden geslagen, omdat hij zin had in seks met het minderjarige zusje van zijn ex en de ander zat gewoon in de auto te suffen.

‘Kijk niet naar die ellendige zender, Heks,’ maan ik mezelf. Wat is dat toch? Steeds als ik de hik krijg van mijn eigen achtergrond ga ik kijken naar dit soort afschuwelijke televisieprogramma’s. Alsof ik iets of iemand wil bezweren. Maar wat of wie?

Of probeer ik mezelf ervan te doordringen, dat dit soort dingen bestaat. Dat mensen voor wat geld, macht of slechte seks over lijken gaan. Dat ik blij mag zijn, dat niemand in mijn omgeving dat ooit heeft gedaan.

Of zoek ik een verklaring voor de gebeurtenissen in mijn leven, waar ik geen vat op heb? Probeer ik de vinger te leggen op gedrag, dat ik niet begrijp? Dat me in wezen vreemd is? Probeer ik te achterhalen, wat mensen bezield om ten koste van anderen te leven? Probeer ik het onmogelijke? Verklaren wat mensen drijft tot dit soort wandaden?

Ik moet echt zorgen meer onder de mensen te zijn. Heks zit alweer sinds woensdagmorgen alleen. Met een flinke knuppel in mijn hoenderhok. Heks heeft enorm veel behoefte aan aandacht. Krijgen wel te verstaan. Ik wil mijn verhaal kwijt.

Ik heb sinds woensdagmorgen een piepjong meisje van de thuiszorg gesproken, ze heeft een paar uur lopen stofzuigen, dus een goed gesprek was het niet.

Ik heb met de doktersassistente gebabbeld, terwijl ze een paar injecties mijn kont in joeg. Ik heb mijn fysiotherapeut uitgewisseld, terwijl ze me systematisch martelde. Dit levert natuurlijk geen geweldige gesprekken op allemaal.

En ik heb de Don aan de lijn gehad, maar die belde ’s morgens vroeg. Toen ik nog helemaal in de kreukels zat. Stijf als een plank. Toen ik nog niet kon bewegen, laat staan praten. Want: Stampende hoofdpijn. Misselijk.

Ik moet hier iets op verzinnen. Maar wat? Ik probeer dit probleem al dertig jaar op te lossen. Helaas heb ik gewoonweg de energie niet om erop uit te gaan. Vaak heb ik niet eens de energie om iemand te bellen. Het gebrek aan energie breekt me dagelijks op. Het went nooit.

Maar mijn uitputting heeft ook positieve kanten:

Heks is ook echt te moe om wie dan ook te vermoorden. Laat staan een moord te beramen. Ik heb er echt de kracht niet voor. En dat is natuurlijk goed nieuws.

VADER VERMOORDT ZOONTJE (1) OM LEVENSVERZEKERING OP TE STRIJKEN