Kattenvriendinnen smeden snode plannen: Nieuwe nestjes vol snorrende kittens. Heks levert een paar krolse poezen. Aan het benodigde kattenzaad wordt hard gewerkt. En kattenkwaad volgt vanzelf…….

 

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  alerte houding

Siep, de dochter van Pippi en ThayThay, de kleindochter van Snuitje en Ferguut, het zusje van Bolster…..

 

‘Hey Heks, ben in de buurt. Zal ik even langs komen voor kopje koffie of thee?’ Ik kijk naar het sms’je van mijn kattenvriendinnetje Joy. Ja, leuk. Ik liep vandaag net aan haar te denken. Het is alweer eventjes geleden, dat we elkaar hebben gezien.

IMG_7681 Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  slapend in broodmand
Niet veel later zitten we met thee en koekjes aan de grote keukentafel in Huize Heks. Allereerst worden natuurlijk alle poezenbeesten uitgebreid geaaid en besproken. Joy heeft de dochter van Pippi geadopteerd. Ik kan me geen betere kattenmoeder voorstellen, dan deze lieve schat. Behalve ondertekende dan….. En Trui en Steenvrouw niet te vergeten!

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  in etui

Ze is net zo klein als haar moeder en oma

Ik hoor de laatste nieuwtjes over Siep, dat kleine pittige poesje. En over de aanstaande verhuizing naar een groter pand. ‘Mijn hunk heeft enorm veel punten gespaard, binnen het studentenhuisvesting-systeem. Daardoor kunnen we binnenkort doorstromen naar een royale woning.’ Ze woont nu piepklein, maar wel op een hele leuke plek. In de met kroegjes bezaaide Kaiserstraat.

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  slapend , helemaal uitgerekt

Die zwarte boskattenpoten heeft ze echt van haar vader….

‘We hebben een heel leuk appartementje aangeboden gekregen op de Oude Singel. Kijk!’ Op haar telefoon zie ik een prachtig historisch pand voorbijkomen. ‘Ha, dat is hier om de hoek! Leuk! Bijna op je oude locatie.’ Toen ik haar leerde kennen, woonde ze in een mega studentenhuis, niet ver van mijn huis.

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  alerte houding, oren plat

precies haar oma

‘Als we gaan verhuizen, willen we er eigenlijk nog een poesje bij. Maar helaas is Siep gesteriliseerd nadat ze zo ziek was van een baarmoederontsteking…..’

Alsof ze een punt wil maken komt Pippi met haar buik over de grond schuivend aangekroeld. Ze maak daarbij allerlei geluiden, die ik maar al te goed herken: ze is krols. Gisteren een klein beetje. Maar de woorden van mijn vriendin lijken een verlangen in dit kleine poezenmeisje te hebben wakker gemaakt. Opeens is ze één en al hormoon……

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  alerte houding

Wat is ze toch knap

‘Van mij mag ze nog een nestje, hoor. Ze is zo’n geweldige moeder. Ik vond indertijd haar zwangerschap, bevalling en kraamtijd zo bijzonder! Ze is best eenzelvig vergeleken met mijn andere katten. Maar toen hebben we een hele goeie band gekregen! Maar ja, alle katers in de buurt zijn gecastreerd….’

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  vliegend op voeten van man

Flying Tiger

 

‘Oh, ik weet wel een kater, die niet geholpen is, ik heb hem net eten gegeven. Hij is van een vriendin en woont hier niet ver vandaan, in de Mirakelsteeg.’ Dat vind ik een goed teken. Het is toch altijd een wondertje, zo’ n nest kittens!

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  zit zich te wassen, wijdbeens

Zo zit dit meisje er wel vaker bij, heb ik gehoord

Ze stuurt gelijk een sms’je naar de vriendin. Ook een andere zaadkandidaat, de kat van de bovenbuurman van Joy, wordt benaderd. En een dag later krijg ik bericht, dat er nog een gegadigde dekkater is in de enorme miauwende vriendenkring van dit kattenvrouwtje.

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  in doos

Siepje, wat ben je toch een plaatje

Zo zitten we dan allemaal snode plannetjes te smeden voor nieuwe kattengezinsuitbreiding. ‘We hebben al een naam voor het eventuele nieuwe poesje: Sop! Dan wordt het Siep en Sop!’ ‘Haha, ik ken mensen, die hun katten, broer en zus, Broekje en Rokje hebben genoemd!’ Je kunt je altijd lekker uitleven bij de naamgeving van je have……

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  zittend op theeblad

Ze houdt je graag van het werk

Heks gaat de kittens, als alle plannen slagen tenminste, deze keer allemaal weggeven. Hoe moeilijk dat ook weer zal worden. Ik heb al drie adresjes.

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  op de uitkijk voor het raam

Dit is moeder Pippi, ze kijkt altijd een beetje chagrijnig

‘Die lap mag van mij ook nog een nest. Steenvrouw wil graag een kitten van Leonoor. Meestal wordt ze pal na Pippi krols.’ Het zal bij katten wel net zoiets zijn als bij ons vrouwmensen. Subtiele geurafscheiding zorgt ervoor, dat de vruchtbaarheidscycli gelijk gaan lopen……

Cyperse kat, , Kokeshi,

De mogelijk nieuwe partner van Pippi: Kokeshi

Dus wie weet is het hier binnenkort wel een enorm huishouden van Jan Steen, waar je struikelt over de kittens…..

Bij het afscheid onderhandelt Joy over een terechte tegenprestatie voor het leveren van al dit kattenzaad: ‘ik krijg natuurlijk wel de eerste keus, Heks!’ Dat spreekt voor zich!

Vrolijk samenzijn met kattenvriendin: De dochter van mijn kat Pippi boft maar met haar kattenvrouwtje! Alle poezen geaaid en helemaal bijgepraat. Waarover? Onze monsters natuurlijk!

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,  slapend

Cyperse kat, Siep, mooi poesje,

Cyperse kat, SiepCyperse kat, Siep, mooi poesje,  slapend

Zes passagiers in mijn gele autootje. Zo’n Peugeotje 107 biedt onverwacht veel ruimte, vooral als de passagiers van Aziatische afkomst zijn……

zes mensen in een peugootje 107

zes mensen in een peugeotje 107

Vanmorgen, 19 juni, word ik om kwart voor vijf wakker van een droom. Ik probeer de details te achterhalen. Terwijl ik daarmee bezig ben begint er een non megahard op de enorme bel te rammen. Ik hoor het door mijn oordoppen heen. ‘Iets zachter asjeblieft’, smeek ik in gedachten, want ik heb maar vier uurtjes geslapen. Het lukt me niet meer om in slaap te vallen, ik heb een gigantisch snothoofd. Dan maar naar de ochtendmeditatie besluit ik.

Terwijl ik erheen loop voel ik dat nu ook mijn andere oog raar aanvoelt. Ik heb al een afschuwelijk ontstoken oog aan de linkerkant. Rechts zit nu een enorme zandkorrel over mijn oogbol te schuren. Althans daar lijkt het op. Als ik uit frustratie in dit oog wrijf, wordt het nog veel erger.

De ochtendmeditatie wordt begeleidt door teksten als: ‘Inademend word ik me bewust van mijn lichaam, uitademend glimlach ik naar mijn lichaam.’ Ik doe dat laatste als een boer met kiespijn. Mijn lijf voelt verschrikkelijk. Alles doet zeer en ik heb mijn ochtendportie pijnstillers nog niet binnen. Ook mijn Tens-apparaat ligt nog in de tent. Mijn verkouden kop produceert een lichte hoofdpijn. En dan ook nog dat schuurpapier in mijn oog….. Wat een ramp!

‘Boeddha, Aartsengelen, help me, dit is geen doen. Ik begin boven het acceptabele niveau van fysieke ellende uit te stijgen. Straks moet ik echt een arts consulteren en daar heb ik helemaal geen zin in!’ Als door een wonder begint mijn rechteroog enorm te tranen. De zandkorrel verdwijnt. Voor even dan. In de loop van de dag steekt ‘ie regelmatig de kop op…..

Na alle pillen, koffie en mijn externe pijnstiller voel ik me een stuk beter. Ik ben zo verrekte vroeg. Heerlijk gewoon. Op het parkeerterrein word ik benaderd door een jonge Aziatische vrouw. Uit Boston. Of er wat mensen mee kunnen rijden. ‘Natuurlijk, ik heb plaats voor drie personen.’  We hebben les van Thay in het klooster boven op de berg. Een hele klim. Heks begint er al niet meer aan.

 

zes mensen in een peugootje 107

Vier piepkleine dametjes zitten op de achterbank gepropt

Er komen nog drie piepkleine dametjes bij. Nou ja, dat moet wel lukken. Drie wurmen zich op de achterbank. De vierde zit vrolijk naast me te kwetteren. ‘Mijn man moet ook mee hoor’, benadrukt ze met klem, ‘Hij kon niet wachten en is al gaan lopen. Maar dat hele end redt hij nooit. Hij is al vierentachtig!’ Het is wel drie kwartier lopen naar de monniken. Inderdaad een beetje te veel van het goede op die leeftijd.

Na een paar minuten halen we hem in. De vier dametjes zitten op de achterband gepropt en dit vieve heerschap nestelt zich naast me. ‘We kunnen zo in het Guiness book of records’, grapt de oude baas. De gekscherende opmerkingen zijn niet van de lucht. Kwinkslagen vliegen om mijn oren. Er wordt flink gelachen zo op de vroege ochtend.

Onderweg zwaaien sommige mensen enthousiast naar dat kleine gele autootje. Normaal gesproken fungeer ik als een soort bezemwagen. Links en rechts veeg ik de vermoeiden of laatkomers op. Ik zie heel wat verbaasde gezichten als ze zien hoe vol mijn wagentje vandaag zit. Ik heb ook wel eens een paar nonnetjes op de achterbank. Maar zoveel mensen tegelijk……

Helemaal verfrist kom ik boven aan met mijn kostbare lading. This made my day! Ondanks de beroerde start is de rest van mijn dag luchtig en vrolijk. Ik geniet van Thays wijze woorden. Doe op mijn gemak mee met de wandelmeditatie. En blijf daarna eten in het mannenklooster.

Ze koken hier veel meer binnen mijn dieet. En heeeel erg lekker. Ik schep een enorm bord op. En eet het op tegenover een vrouw, die oefent in het zo min mogelijk eten. Aan haar postuur te zien, is ze daar pas onlangs mee begonnen. Ze kauwt eindeloos lang op een piepklein beetje voedsel.

Daarna scoor ik in de boekwinkel een paar lege dozen, waar allemaal boeddhaplaatjes op staan. Ze gooien ze weg. En ik plak er weer kaarten van. Of andere knutseldingen.

Dan ga ik nog eventjes op de schommel zitten onder de enorme Lindeboom. De eerste keer, jaren geleden alweer, dat ik die boom zag, stond hij volop in bloei. Een enorme kolonie bijen zoemde rondom de bloemen. Gek genoeg meende ik te verstaan ,dat ze het “The Living Tree” noemden’. Dat vond ik mooi. Die zoemende boom. Zo vol leven….

Op de terugweg geef ik een lift aan een kunstenares. We hebben elkaar al in de workshop ontmoet. Ze is met hele leuke projecten bezig en woont niet al te ver uit de buurt. Heks heeft er weer een Facebookvriendin bij.,,,,

vijf lifters passen er in mijn autootje, peugeootje 107

Het hele gezelschap komt niet hoger dan mijn navel……