Lezen, lummelen, hangen en wurgen. Met oordoppen tegen de teringherrie. Gemeente Leiden maalt niet om haar burgers. Wetten worden met voeten getreden indien nodig. Hoe rigide worden regels echter gehanteerd als het om een vluchteling met kanker gaat. Een kind nog wel. Die kan gewoon de kolere krijgen…

© Toverheks.com, katten, hond, schrikken

Verschrikte katten, getergd hondje….© Toverheks.com

Vandaag begin ik in een boek van Chögyam Trungpa Rinpoche. ‘Spiritueel materialisme doorsnijden’. De inleiding is veelbelovend. Een grote oproep om je te distantieren van je eigen gelijk! Verfrissend. Ik heb Thay ook regelmatig dergelijke dingen horen beweren. Al dat gelijk? Het is slechts de vinger, die wijst naar de maan. Niet de maan zelf.

Tegelijkertijd lees ik ook delen van ‘De goddelijke Moeder, het mysterie van het vrouwelijke’ door White Eagle. Een oude Indiaan behorend tot de Witte Broederschap, die regelmatig gechanneled wordt door deze of gene in mediamiek heksenland.

© Toverheks.com, vrachtwagen, lawaai, steeg, herrie, boze buren,

Optimaal benutten van de akoestische kwaliteit van onze steeg! © Toverheks.com

In feite ligt er een hele stapel boeken naast me op de grond. Ikzelf hang en bungel, want ik lig slechts gehuld in mijn bikini in mijn hangmat van de zon te genieten. Gewoon thuis. Op het balkon. Geloof je me niet? Dat kan ik me voorstellen.

Wel heb ik oordoppen in. Vanmorgen ruim voor zevenen, dus in mijn beleving voor zessen gezien het recente ingaan van de wintertijd, rijdt er een vrachtwagen de straat in. Onder mijn slaapkamerraam begint een stelletje halve zolen zich uit te sloven om een waar inferno aan te richten. Een afgrijselijke herrie doet mijn trommelvliezen klapperen. 7 verschrikte katten staren me ontzet aan. Een ellendig hondje verstopt zijn gepijnigde kop onder zijn ligkussen.

Het blijkt een manier te zijn om stenen keien van een dak te halen. Gewoon opzuigen met een enorme stofzuiger en met veel kabaal de boel dumpen in een vrachtwagen. Hierbij zorg je er voor de akoestische effecten van de kasseien optimaal te benutten door ze rinkelend tegen de metalen opbouw te schieten. Een gelukkig neveneffect is het feit dat de steeg fungeert als een klankkast. Zodoende is het mogelijk om het toch al onacceptabele geluidsniveau tot ongekende hoogten op te voeren.

Een aantal telefoontjes naar de politie sorteren geen enkel effect. Ik zal het uit moeten zitten, want ik ben nog steeds ziek. Een gemeen griepje.

Arme baby van de buren. Ben je nog geen drie maanden oud en loop je al een forse gehoorbeschadiging op door een stelletje asociale slopers, die werken in opdracht van de Gemeente Leiden aan de Leidsche Schouwburg. Ik vrees dat je aldaar nooit van een concert zult kunnen genieten kleine man. Helaas.

© Toverheks.com, politie aan de telefoon, niet helpen, politie doet niets

‘Ja, daarvoor moet u bij de Gemeente zijn, zij hebben de vergunning afgegeven….. En de opdracht gegeven…….© Toverheks.com

Uiteindelijk heb ik dan toch een vertegenwoordigster van het gezag aan de telefoon. ‘Ik heb u al vier keer teruggebeld!’ roept ze verontwaardigd nog voor ik iets kan zeggen. Zoals altijd begint ze met een stevig ontmoedigingsbeleid. Ik pareer met een verhaal over nazipraktijken en lage tonen. In de oorlog experimenteerden deze zieke geesten met dergelijke vormen van marteling. De slachtoffers werden ter plekke gek of overleefden het niet. Maar wij mogen niet zeuren…..

Heks dobbert in haar hangmat. Mijn huid slurpt de laatste zonnestralen van het seizoen op. De wereld is een fantastische en tevens frustrerende plek. Het is altijd wat. Mensen houden met het grootste gemak totaal geen rekening met elkaar…..

Alles mag als je Gemeente Leiden bent. Ik heb al de gekste dingen voorbij zien komen hier in de straat. Een heel hotel heb ik tegenover mijn huis zien verrijzen gebaseerd op dit principe: ‘Alles mag als je maar corrupt bent.’ En ook: ‘Met een steekpenning in de hand houdt je je beerput uit de krant!’

Heks vangt de zon in haar hart. Het is dan wel altijd wat. Wederkerige liefde lijkt een Fata Morgana. Onze wereld lijkt een rotte plek in het heelal….

Toch geloof ik nog steeds in liefde. In het je verbinden met de bron. In eerlijkheid en iets voor elkaar over hebben. Compassie en mededogen. Dagelijks zie ik goddank ook voorbeelden voorbijkomen van zulke kleine heldendaden. Zoals die man, die afgelopen week werd opgepakt omdat hij een vluchtelingenkind met kanker probeerde te helpen. Ze kwamen allemaal in de bak terecht. Ook het kind. Ja, dat is ons gastvrije landje.

Intussen zijn ze weer vrijgelaten. Maar de man mag het kind niet verder helpen. Bijvoorbeeld door hem onderdak te bieden. Het kind is compleet kaal en doodziek. Wat kan het de overheid schelen. Dat kankerkind zoekt het maar uit……..

© Toverheks.com, LUIEREN in hangmat, slapen, heks in hangmat, in bikini in hangmat, bloemen, zon,

Heks geniet van de laatste zonnestralen © Toverheks.com

Grote levenslessen van een kleine bescheiden man. Thich Nath Hanh komt op stoom op alweer de zevende dag van de 21-dagen retraite!

Zaterdag 7 juni

Deze ochtend slaap ik uit. Tot half acht!!! Normaal gesproken begint er om 5 uur ’s morgens een non op een enorme bel te rammen. Daarbij zingt ze dan prachtig. Of iets minder prachtig, sommige nonnen zingen best vals heb ik door de jaren heen ontdekt. Maar ik heb natuurlijk een heel kritisch oor… Maar het klinkt altijd fantastisch, want ze zingen allemaal recht uit het hart.

20140609-153859-56339397.jpg

Hoewel ik heel laat ben opgestaan, zit ik een goed uur later al in de meditIehal. Iedereen is vroeg aanwezig. Geduldig zitten de leerlingen te wachten. Heks zit lekker te tekenen. Elke dag maak ik een zelfde soort afbeelding van de energie in de Sangha, de Boeddhistische gemeenschap. Dus ook altijd weer een beetje anders. En dit alweer vier retraites lang.

Naast me strijken de Aartsengelen neer. De zaal zit stampvol, maar die plek blijft wonderwel vrij. Tot grote ergernis van een man, die ernaast zit. Hij zegt nijdig tegen de man achter ons, dat hij het geen stijl vindt. Blijkbaar houdt die een plaats vrij voor een vriend. ‘Als hij er over vijf minuten niet is……’ fulmineert hij kwaad.

Heks moet erom glimlachen. Al die ergernis van beoefenaars over het asociale gedrag van hun medemensen. Het fanatisme, waarmee verlichting wordt nagestreefd is hilarisch.

Niets kan me deren vandaag, want Cowboy vertelde, dat hij erover denkt een weekje te komen. Het lijkt me fantastisch, maar ik ben bang, dat het helemaal niet haalbaar is. Want het is de bedoeling, dat je de hele retraite van het begin tot het einde meemaakt. Hoewel ik vele uitzonderingen voorbij heb zien komen de afgelopen jaren…..
En het is natuurlijk ook zielig voor Ysbrandt, zo alleen aan een boom in het Vondelpark…..

Thay heeft er ook zin in vandaag. Hij zaagt ons goed door over ‘mental formations’. Ook heeft hij veel te melden over relaties. ‘Als je geliefde zit te tobben, dus zijn concentratie richt op zaken, die hem doen lijden, zeg dan: “Darling, a penny for your thoughts”. Op die manier help je hem eruit te komen en zich weer te kunnen focussen op zaken, die hem gelukkig maken!’

Overigens is Thay geen voorstander van het vermijden van lijden. Het is zoals het is. Je lijden bewust omarmen kan leiden tot prachtige resultaten. ‘No mud, no Lotus !’
Vandaag doceert hij ook over het feit, dat niets geboren wordt of sterft. Alles verandert slechts. Een wolk wordt regen. Je kunt die wolk ook tegenkomen in je kopje thee. In de wetenschap zijn ze daar intussen ook achtergekomen. Het heeft even geduurd.

Alle tegenstellingen bestaan per gratie van elkaar. Links is niets zonder rechts. Ze worden als het ware uit elkaar geboren. Zoals de vader wordt geboren uit de zoon. Als er geen zoon is, ben je geen vader. Misschien broer of oom. Op het moment , dat de zoon wordt geboren is ook de vader daar!

Ook zijn subject en object 1. Hetgeen dat wordt waargenomen bestaat niet zonder de waarnemer. Je ziet deze visie terug in de quantummechanica. Maar deze zienswijze wordt niet door iedereen gedeeld. Sommige wetenschappers denken nog steeds, dat we afzonderlijk bestaan van de wereld om ons heen.

Ik denk aan Dick Swaab met zijn boek: ‘Je bent je brein.’ De arme stakker verkeert werkelijk in de veronderstelling, dat we niets anders zijn, dan wat onze hersengolven ons dicteren. Niet best lijkt me, want de gemiddelde mens heeft zulke hopeloze ingesleten patronen in z’n bolletje, dat het leven niet anders dan een grote lijdensweg kan worden….

20140609-154001-56401722.jpg

Ik zag Swaab een keertje op TV. Een arrogante man, overtuigd van zijn gelijk. Maar erg gelukkig zag hij er niet uit, in zijn wereld volgens Swaab. Blaat schaap, blaat! Dat is hoe het hem vergaat….

Thay heeft het ook over onze hersenpan deze ochtend. Ook hij heeft het over ingesleten patronen, die ons behoorlijk kunnen bepalen. Gelukkig is er ook een andere vorm van bewustzijn. Vanuit het hart. Vanuit het niet afgescheiden zelf, de staat, waarin je verbinding met alles en iedereen ervaart. Vanuit hier kun je die ingesleten patronen te lijf. Met dit bewustzijn is het mogelijk om nieuwe paden in de neuronen en neuroreceptoren in je kop te creëeren.

Psychotherapie biedt ook uitkomst , volgens onze leraar. Hier wordt bewust en zonder oordeel naar het lijden in je leven gekeken. Door de modder toe te staan er te zijn, kunnen prachtige Lotussen gaan bloeien…..

Ruim tweeëneenhalf uur houdt deze kleine man onze aandacht gevangen. En wat mij betreft had hij nog uren kunnen doorgaan. Maar we gaan wandelen met z’n allen. En ergens onder de hoge populieren mediteren.

En daarna is het alweer tijd voor de lunch. En nu lig ik in mijn hangmat. In de schaduw. Het is bloedheet. Gisteren ook al. Vannacht was het noodweer. Storm en regen. Maar ik sliep als een roos. Helemaal uitgeteld van al die wijze levenslessen…….

20140609-154311-56591800.jpg