Appelige Heks in het land der duisternis, het is voorwaar het is geen kattenpis. Slachtoffers van narcistische mishandeling zijn over het algemeen wel eventjes bezig om op verhaal te komen en het licht te zien aan het einde van hun tunnelvisie. Het is niet anders. Het moet maar.

Een depressie is natuurlijk vaak naar binnen geslagen agressie. Nu weet ik ook wel dat er veel verschillende soorten depressie zijn. Aan welke vorm ik momenteel lijd? Geen idee. Dat er veel agressie onder zit is me wel duidelijk. Van binnen ben ik woest. Op allerlei uiteenlopende lullige lieden.

De gemeenschappelijke noemer is liefde versus gebruik. Heel veel mensen slaan je met hun eigenwijsheden om de oren in naam der liefde. In werkelijkheid gebruiken ze je gewoon voor hun eigen egocentrische doeleinden, want het gros der mensheid is in mijn huidige optiek louter met zichzelf bezig.

Helaas stellen juist zulke lieden vaak niet al teveel voor, dus in feite houden ze zich helemaal nergens mee bezig……. 😉

In mij is iets aan het veranderen. Ik kan allerlei stompzinnige leugenachtig geneuzel gewoon niet meer aanhoren. Ik kan bijbehorende egocentrische acties niet meer aanzien.

Mensen die te maken hebben gehad met narcistische mishandeling komen terecht in ‘het land der duisternis’ volgens Iris Koops, schrijfster van het boek ‘Het Verdwenen Zelf’. Toen ik dit voor het eerst las dacht ik ‘Daar kom ik nog goed mee weg. Ik ben wel beschadigd en het is allemaal heel pijnlijk, maar het ergste hebben we gehad. Ik ben in elk geval van die kwibus verlost.’

Helaas. Zo gemakkelijk gaat dat niet. Het gif is al naar binnen gekropen. Het heeft mijn eigenwaarde, vermogen tot liefhebben, eigenliefde, liefde voor mijn medemensen en wat al niet aangetast.

Ik voel louter walging bij een groot aantal mafketels waar ik vroeger moeiteloos compassie voor kon opbrengen. Omdat ik hen eindelijk zie in hun narcistische essentie. Omdat ik intussen weet dat ze wegens gebrek aan empathie zonder problemen over lijken gaan. Omdat ik hun minne acties heb leren interpreteren voor wat ze zijn: Minne acties van miezerige griezels.

Best schokkend. Mijn wereldbeeld staat op zijn kop. Narcisten en psychopaten hebben me doen twijfelen aan de aangeboren goedheid van de mens. De mens is misschien juist wel van nature slecht. Alleen als je alle zeilen bijzet kun je er wellicht nog iets van maken met jezelf…..

Narcisten. Je hebt ze in alle soorten en maten. De meeste zijn man. Een klein percentage is vrouw. Echte loeders zijn dat. Ik heb ze genoeg om me heen gehad. Van full blown narcisten met hun charismatische uitstraling en hun gaatjes vullende praatjes tot de thin skinned exemplaren  met hun onzekerheid en impotentie. Twee uiterste expressies van dezelfde stoornis. Want het is een stoornis. Een persoonlijkheidsstoornis.

Alleen hebben ze er zelf weinig last van. Dat besteden ze uit aan de omgeving. Zoals ze wel meer uit besteden aan de omgeving. In feite leven ze als een parasiet op de energie van anderen……

'Bahbahbah'

‘Hihihi’

Dat verklaart misschien waarom ik nog steeds in het land der duisternis zit. Ik ben helemaal leeggezogen en nog steeds wordt er van me gejat! De afgelopen week heb ik mijn handen vol gehad om te zorgen dat ik niet opnieuw word leeggehaald. En het is gelukt! Ik heb wat gaten dichtgetimmerd!

Het voelt onwennig om niet gewoon lekker van iedereen te houden. Het is moeilijk om niet in mijn oude fouten te vervallen van water bij de wijn knikkeren en extra mijn best doen. Pleasen desnoods. Ik scheld echter moeiteloos op een aantal klojo’s en kuttenkoppen die zich van hun slechtste kant hebben laten zien in mijn leven. Ik verwens hen in onverbloemde termen. Maar veel verder kom ik niet.

Ik zou willen dat de dingen anders waren. Een wereld zonder narcisten en psychopaten. Kunnen we daar al dat genetisch gemanipuleer niet voor inzetten? De aandoening heeft uiteindelijk een stevige erfelijke component. Dat heb ik maar weer al te goed meegekregen van mijn laatste narcist. Niet dat hij zich daar van bewust was of zelf iets van wist. Die zit met zijn aandoening nog flink in de mist.

Onlangs schrijf ik een beknopt epistel ter afscheid aan iemand die me ook al meermalen te grazen heeft genomen. Jaren achter elkaar. Keer op keer. Zonder gene. Vol het mes erin. Pogingen mijnerzijds om 1 en ander te bespreken zijn nooit op iets uit gelopen. Nee natuurlijk niet. Dat zitten zulke types echt niet op te wachten, een beetje naar zichzelf kijken…..Het ligt toch zeker aan de ander?

Zoals altijd als je geen sjoege meer geeft gaat zo’n figuur trachten de banden weer aan te halen. Behoorlijk balen, want wat moet je ermee?

Niets. Heks hoeft er helemaal niets meer mee, want het voelt niet OK. Wat wel te doen is me vooralsnog een raadsel. Het enige wat er verder nog uit me komt momenteel is een zee aan tranen.

Want ja, onder elke vorm van woede ligt verdriet. Dat is ook zo’n ijzeren wetmatigheid…….

Ik denk aan de woorden van Thich Nath Hanh: Do nothing, stay fresh. Dat laatste is al lastig zat…..

 

 

 

 

Piepend en krakend verslag van een buitengewone dag: Er ligt sneeuw! Nog niet van het kaliber 11-stedentocht, maar toch: Het gaat de goede kant op! Prachtige foto’s van winters Leiden.

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Kreukeldekreukel, piep en kraak doet mijn lijf, als ik vanmorgen veel te vroeg wakker word. Dat is altijd de ellende met Heks: Hoe krakkemikkiger ik me voel, hoe slechter ik slaap. Je zou verwachten van een mensenlijk lichaam als het mijne, dat het dan juist extra veel rust zou pakken om te herstellen.

Helaas. Mijn fysiek denkt: ‘Herstellen, wat is dat?’ Liever dendert het door tot het erbij neervalt. Tegen die tijd verander ik in een vleesgeworden strijkplank. Er is niet veel meer met me aan te vangen. Totdat ik weer uit de knoop wordt gehaald door mijn fysiotherapeut.

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

En daar zit em nu een beetje de kneep. Aan het eind van het vorig jaar kreeg ik een brief van mijn ziektekostenverzekering. Mijn peperdure polis blijkt opeens aanmerkelijk goedkoper te zijn geworden. Maar onbeperkte fysiotherapie is er niet meer bij. Ik heb recht op slechts 36 zittingen per jaar. Daar red ik het nog geen half jaar mee.

In paniek heb ik alle afspraken gecanceld, behalve mijn tweewekelijkse bezoek aan de orthopedische wonderdokter. Intapen is er echter niet meer bij. Daar is geen budget meer voor. En alsof mijn lichaam de handdoek in de ring gooit ben ik in 1 klap allergisch geworden voor die tape……

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Afgelopen weekend weer ik weer helemaal gek van mijn schouder. Die hangt een ietsiepietsie uit de kom. Na drie jaar tapen, was het min of meer onder controle. Nieuwe probleemplekken, zoals mijn linkervoet, werden door de behandelingen tevens de kop ingedrukt. Sinds de fysio is geëlimineerd steken al die pijnplekken in mijn lijf de kop weer op. Mijn rechterheup is recent ook gezellig mee gaan doen.

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

‘Ja, Heks, Jij hebt last van het hypermobiliteitssyndroom ofwel HMS. Dat betekent, dat je gewrichten niet mooi in hun kapsel bewegen, maar net iets ernaast,’ zegt mijn marteltherapeut. Hij begint een ingewikkeld verhaal over het disfunctioneren van de verschillende onderdelen van mijn gewrichten.

Met name het bindweefsel laat het afweten. Hierop volgt een reactie van omliggend spierweefsel: ‘Waardoor je pijn krijgt aan spieren of gewrichten. Je spieren raken volledig overbelast doordat zij het gebrek aan stabiliteit in het gewricht gaan compenseren. Uiteindelijk levert deze te grote beweeglijkheid van het gewricht dus die jou welbekende metamorfose naar strijkplank op!’

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Toevallig hoor ik van het baasje van Kokeshi, die ook aan dit syndroom lijdt, dat je wel degelijk recht hebt op meer fysiotherapie, zolang je een verwijzing hebt door een specialist. Dus gaat Heks maar weer eens langs bij de huisarts. Ik hoop, dat hij weet, waar hij me heen moet sturen, want zelf ben ik er nog niet achter.

Een reumatoloog? Er zit een hele goeie in Nijmegen, gespecialiseerd in fibromyalgie. Maar ja, het is niet bepaald naast de deur. De tocht naar meer fysiotherapie, zou wel eens zwaar kunnen worden. Niet al te best voor mijn broodnodige rust…

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Deze week is het weer helemaal bal met mijn pijnlichaam. Mijn rechterhand is van lieverlee opnieuw in een heel slecht stadium beland. Nog even en ik kan mijn kleren niet meer aan of uit krijgen. Ik ben er anderhalf jaar geleden lelijk op gevallen. En sindsdien is het natuurlijk een zwakke plek. Tussen al die andere zwakke plekken……

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

 

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Ik zat achterop de fiets bij iemand en die ging opeens staand fietsen. Zijn vehikel zwaaide van links naar rechts, vooral de achterkant. Zodoende werd Heks de berm in gelanceerd…..

Ik zie er nog steeds sterk en stevig uit, maar in feite ben ik uiterst fragiele. Je ziet mijn kwetsbaarheid niet! Dat is niet uit te leggen. Veel mensen geloven er dan ook geen zak van….. En houden er helemaal geen rekening mee. Zelfs al kennen ze je al jaren!

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad, Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Afgelopen weekend instrueer ik Cowboy om mijn schouder in te tapen. Ik heb een hele slechte nacht achter de rug vanwege de pijn, dus ik ben wanhopig! Mijn lief doet het nog zo gek niet. Nauwkeurig volgt hij mijn aanwijzingen op. En direct voel ik verbetering. Wat is het toch een wondermiddel! Aan het eind van de dag ligt de huid van mijn schouder helemaal open. Oh jee, ik ben echt compleet en definitief allergisch voor dit fantastische product geworden. Wat nu?

Naar de dokter dan maar weer. Volgende ronde zoeken naar oplossingen. Het betere plak en knipwerk heeft afgedaan. Maar wie weet zijn er wel anti allergene producten op de markt intussen.

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Maar niet getreurd vandaag: Om vier uur komt mijn vriendinnetje Zwaan uit Amsterdam. We gaan samen naar de sauna. Een verlaat cadeautje voor de verjaardag van Heks! Een heerlijke verwenavond ligt in het verschiet. Dus ik klaag niet!

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad, Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

En al helemaal niet als ik vanmorgen uit het raam kijk en een witte wereld zie: Hoera! Sneeuw! Heerlijk! Ik hoop, dat het lekker blijft liggen. het liefst een dik pak. Dan ga ik het hele weekend met Cowboy en Varkentje in de sneeuw wandelen. En mijn lief eens goed inpeperen, voorzichtig natuurlijk. Ik moet niet weer vallen of iets uit de kom laten vliegen…..

 

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,

Leiden in de sneeuw, stad , sneeuw, hondje in de sneeuw, parkje, boten, grachten, hollandse stad,