Narcisme is de vloek van de huidige maatschappij. Uit onderzoek blijkt, dat de narcistische structuur van de Amerikaanse maatschappij een sterk stijgend percentage mensen met deze stoornis oplevert. Maar liefst 9.6 procent van de jongeren tussen de 20 en 29 valt binnen dit spectrum! Help! Elke narcist is er eentje teveel.

Narcisten? Ik kom er nooit vanaf. Mijn hele leven word ik al getergd door dit menstype. In elkaar gemept, gekleineerd, dreigen met kindertehuis, gedrogeerd, nog meer onderdrukking, slaag en getreiter. Machtswellust met geld. Tegenwerken. Onderuit halen. Belachelijk maken ten opzichte van anderen…….

Heks kan een gigantisch boek open doen over wat iemand met die persoonlijkheidsstoornis teweeg kan brengen als hij een kind opvoedt.

Tot overmaat van ramp heb ik zielsveel van de narcisten in mijn leven gehouden. Het is inderdaad een hele rij, want zodra je van zo’n portret gaat houden raak je stekeblind voor dit menstype. Zo heb ik nogal eens een rasechte narcist aan de haak geslagen. Nou ja, eerder andersom.

Tegen de tijd dat ik er achter kwam, dat er iets loos was, was het al te laat. Had zo’n idioot me helemaal uitgevreten en kapot gemaakt. Was er alweer vals gespeeld en vreemdgegaan. Was mijn bankrekening alweer geplunderd…… Duurde het weer jaren voordat ik er bovenop kwam. Was mijn zelfbeeld weer gezakt tot het absolute minpunt.

Narcisten zijn de rode draad door mijn liefdesleven. Ik mag van geluk spreken, dat er een paar aardige mannen tussen hebben gezeten.

Nu ben ik natuurlijk al enige tijd behoorlijk op mijn hoede als ik nieuwe mensen tegen kom. Maar ook bestaande contacten kunnen gevaar opleveren.

Vaak heb je niet eens in de gaten, dat je met een narcist van doen hebt. Zolang je namelijk doet wat een narcist zegt is er niets aan de hand. Zodra je echter tegen zo’n medemens in gaat heb je de poppen aan het dansen. Dan krijg je het op je brood. Dan zijn de rapen gaar.

Middels pesterijen, machtsvertoon, dreigementen en ga zo maar door. Niet leuk. Afschuwelijk zelfs.

Heks heeft haar gehele leven al met dit fenomeen te maken. Niet zo gek. Een behoorlijk percentage van de mannelijke bevolking en een geringer percentage vrouwen is narcist. Ze trekken een verwoestend spoor ellende door het leven van anderen. Maar zelf zullen ze dat nooit toegeven. Het ligt aan die ander. Die is dom, fout, crimineel, nymfomaan, randdebiel, slecht, lelijk of anderszins maatschappelijk niet acceptabel.

Omdat een narcist gewetenloos opereert is hij je vaak te slim af. Voor je het weet raak je verstrik in zijn netten. En zie er dan maar weer eens uit te komen!

Heks is heel erg moe van het nadenken over deze materie. Een logisch gevolg van het steeds weer geconfronteerd worden met alweer een narcist. Weer mezelf bij elkaar harken na pesterijen, kleinerende ondermijnende acties en rotopmerkingen……

Het ergste is: Van een narcist kun je het nooit winnen. Die mensen leven van het conflict, daar halen ze energie uit. Het is voeding voor hen, net als mijn gescheld voor de donderkopjes op Planeet Scheldt. Het beste blijf je volstrekt bij hen uit de buurt.

Niet zo gemakkelijk als je er stekeblind voor bent. Of als anderen er stekeblind voor zijn en zo’n figuur op je dak sturen.

Afgelopen weekend zie ik een televisieprogramma, waarin de bekende Amerikaanse filmmaker Michael Moore Europa binnenvalt om ideeën te stelen. Zoals Noorwegen, waar gevangenen gezellig met elkaar op een eilandjes zitten.

De bewakers dragen geen pistolen en de reïntegratie in de maatschappij is gewaarborgd. Nauwelijks recidiven. Dit in tegenstelling tot de Verenigde Staten, waar het gros van de vrijgelaten gevangenen terugvalt. In no time!

In Portugal wordt er nooit iemand opgepakt voor drugs. Je mag het gebruiken, verkopen, in je kast hebben liggen…… Als gevolg hiervan is het gebruik enorm gedaald! In de VS is het bezit en/of gebruik van de drugs, die populair zijn onder de gekleurde bevolking, uitermate strafbaar. Voor een joint kom je al in de bak. Als gevolg van deze opsluiting verlies je je stemrecht! En hoera voor de witte bevolking: Hierdoor kan dit wanbeleid worden gehandhaafd.

De zeer aan alcohol verslaafde Bush mocht gewoon president zijn! Kreeg hij ook nog eens politieke onschendbaarheid. Wat nou meten met twee maten?

Het is een interessante documentaire. Heel veel Europese landen komen aan bod. Gratis onderwijs of goeie seksuele voorlichting wordt vergeleken met het peperdure onderwijs in de VS en de oproep tot geheelonthouding onder jongeren in bepaalde staten…..

Hihihi. Dat werkt natuurlijk niet. Het grootste aantal ongewenste tienerzwangerschappen vind je uitgerekend in die staten. ‘Seksuele onthouding werkt,’ beweert de senator van de betreffende staat. ‘Maar jullie hebben het hoogst aantal zwangere tieners ter wereld!’ brengt Michael er tegenin. ‘Het werkt,’ houdt de man stug vol.

Castratie werkt ook. Maar dat wil niet zeggen dat tieners dat dan ook gaan doen. Kom op zeg.

In de ogen van een narcist is dit echter wel mogelijk. Als het zijn dochter betreft zal hij er persoonlijk op toezien, dat niemand er een piemel in stopt. En z’n zoon dan? Die gaat altijd vrijuit. Zijn zoon doet dat niet. Punt uit.

En als hij het dan toch doet is het niet zijn probleem natuurlijk. Wereldwijd wordt er wat dit fenomeen betreft met twee maten gemeten…….

Nederland komt in de documentaire niet voor. Verbaast me niks. Wij zijn een uiterst rechts griezelig kutlandje geworden. We apen die stomme Amerikanen in alles na. Ook hier wordt de zorg uitgekleed, de armen armer en de rijken rijker. Er is absoluut klassenjustitie. Zonder geld kun je het schudden. En gratis rechtsbijstand is een wassen neus als er een welvarende narcist tegenover je staat.

Mensen worden zonder pardon op straat gezet, als ze hun huur niet betalen. Buitenlanders worden gediscrimineerd. Nederland is uiterst achterlijk als het gaat om vrouwenrechten en kinderopvang. Zelfs Duitsland met zijn enge Neo Nazi’s brengt het er op vele punten honderd keer beter vanaf. Ik schaam me al jaren voor mijn eigen land.

In de Verenigde Staten is het percentage narcisten onder jonge mensen enorm gestegen. Bijna 10 % van de jongeren in de leeftijd 20 tot 29  vertoont het narcistisch spectrum. Dat geeft te denken. Blijkbaar heeft de narcistische structuur van hun maatschappij verstrekkende invloed op de vorming van de persoonlijkheden van de individuen, waaruit die maatschappij is opgebouwd…….

Dat moeten we hier toch niet willen! Een land vol egocentrische idioten. Domme edoch geslepen hebzuchtige blaaskaken. Laten we ons als niet-narcisten verenigen!  Interbeing is het enige antwoord op deze afschuwelijke ontwikkeling.

Laten we de Medemenspartij oprichten, waarin alle goede zaken, die Michael Moore in zijn documentaire heeft gestolen politiek worden geïntegreerd.

Heks moet zich persoonlijk over veel weerstand en walging heenzetten om er weer fris en fruitig tegenaan te gaan. Maar ik laat me niet doen! Het is mijn initiële narcist niet gelukt om me klein te krijgen en het gaat zijn opvolgers ook niet lukken.

 

 

Wakker worden van een droom: Heldere dromen zijn geen bedrog. Toch? Heks droomt een tegenvraag. Nu het antwoord nog…….

Afgelopen week word ik wakker van een droom. Dat is over het algemeen een teken dat die droom me iets te vertellen heeft. Maar wat droomde ik dan? Slaapdronken prent ik mezelf de beelden in. Ik creëer een paar triggers op cruciale plekken, zodat ik me morgenochtend de droom min of meer kan herinneren. 

Er word aan de deur gebeld. Als ik open doe staan er een aantal mij onbekende mensen met kinderen op de stoep. Ze zijn verre ‘familie’ van me, zo beweren ze. En ze hebben het moeilijk. Direct beginnen ze daarover te vertellen. ‘Waarom komen jullie uitgerekend naar mij toe?’ vraagt Heks gis. Ze krijgt geen antwoord. De mij vreemde familieleden ratelen door over hun ellende.

‘Waarom komen jullie uitgerekend naar mij toe? Hoe komen jullie op dat idee?’ Ik vraag het gewoon nog maar eens. En opnieuw krijg ik geen antwoord. Hardnekkig blijven ze spuien en spuien. Een beerput gaat open. De drek loopt uit hun bek langs hun nek. Wat gek.

Opnieuw vraag ik waarom ze nu uitgerekend hierheen zijn gekomen? Ik blijf het vragen. Ik luister niet naar hun gezeik. Ik wil nu wel eens weten waarom er altijd mensen met ellende op mijn stoep staan. Onbekenden. Of vage kennissen. Of verre familieleden waar ik nog nooit van gehoord heb.

Dan schiet ik wakker. Wat een gekke droom. Raar hoor. En wat reageerde ikzelf vreemd. Normaal gesproken zit iemand allang bij me binnen als ie een zielig gezichtje trekt. Ik reageer heel anders dan ik van mezelf gewend ben in de droom. Of misschien is er echt iets aan het veranderen in Heks. Misschien krijg ik eindelijk grip op iets wat me al jaren nekt…..

‘Jij zit altijd maar naar Jan en Alleman’s ellende te luisteren Heks,’ zei mijn ex van honderd jaar geleden Blonde Buurman onlangs tegen me. ‘Ik herinner me nog goed hoe je destijds in de kroeg werkte en geduldig alle vreselijke verhalen van allerlei dronken idioten stond aan te horen. Ik ken je niet anders!’

Goh, deed ik dat toen ook al? Ja. Ik deed het al als kind. Ook toen sprong ik in de bres voor kids die gepest werden. Ik wierp me op als hun beschermster. Ik luisterde geduldig naar hopeloze verhalen over verschrikkelijke thuissituaties. Maar over mijn eigen situatie repte ik met geen woord…..

De paragnost Peter van der Hurk wees me ook al op die eigenschap. Volgens hem moet ik er maar geld voor gaan vragen. ‘Zet een tafeltje neer met een naambordje erop. En laat mensen betalen voor je een consult. Jij kunt bovendien ook nog eens genezen met je handen. Gewoon een praktijk openen, dan ben je zo uit de sores….!’

Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Je kunt moeilijk opeens uit het blinde niks een rekening presenteren als je weer eens eindeloos naar een droevig verhaal hebt zitten luisteren. Of iemand mateloos hebt zitten bevestigen. Het zou me een deining geven!

Voorlopig neem ik een uitgebreide luistervakantie. De komende tijd ben ik niet bereikbaar in dat opzicht. Ik ben als het ware eventjes in gesprek. Met mezelf wel te verstaan. Dus ik neem andermans problemen niet meer aan. Dat is wat de droom me vertelt.

Er is iets wezenlijks aan het verschuiven vanbinnen. Een op zich goede eigenschap is tegen me gaan werken. Niet best natuurlijk. Dat moet toch anders kunnen! Daar word nu aan gewerkt……

Ga je dan nooit meer naar iemand luisteren? Word je vanaf nu Oostindisch doof Heks? Sta je bij het minste of geringste aandacht vragende rotverhaal stampvoetend met je vingers in je oren omdat je niet wilt horen?

Wie weet. Ik denk niet dat het zo’n vaart zal lopen, waarschijnlijk is het tijdelijk, maar zeg nooit nooit.

Vrouwen en hun gewicht, een precair onderwerp. Dat patriarchale condensatiepunt van onze zelfhaat houdt ons gevangen in ons dikhuidige afgescheiden zelf. Ook verschaft het ons mogelijkheden om onze zusters af te vallen als hun afvalpoging faalt. Nergens voor nodig! Kom op dames: Be beautiful, be yourself!

Ach, vrouwen en hun gewicht. Een zeer gevoelig onderwerp. Nadat ik gisteren voor rotte vis ben uitgemaakt door een matrone met vermoedelijk een gewichtsprobleem zit ik er over na te denken. Het is bepaald niet de eerste keer dat ik met dit fenomeen geconfronteerd word.

‘Zit je weer lekker slank te zijn?’ blèrde een voormalige beeldschone vriendin nog eens woedend in mijn oor, toen ik belde om haar een gelukkig nieuwjaar te wensen. Ze bleek enorm te zijn uitgedijd tijdens de feestdagen bleek later toen ik haar in levende lijve zag. Dit nadat ze juist het jaar ervoor gigantisch was afgevallen.

‘Ik word nooit meer dik,’ beweerde ze vastbesloten na haar geslaagde afvalrace. Het mocht niet zo zijn. Haar verslaving aan koolhydraten won het van haar goede voornemens. Het gevreesde jojo-erffect deed de rest. Met name een grote voorliefde voor versgebakken brood deed haar de das om. Of beter gezegd: De vetkraag.

Ik begrijp al die frustraties best. Ook Heks deed als adolescent aan de lijn. Ten eerste wist ik niet beter, mijn hele omgeving was chronisch op dieet. De raarste leefregels heb ik voorbij zien komen. De Margriet en Libelle stonden er vol mee. Het brooddieet, Atkins, calorieën tellen, appel-dieet, peer-dieet, zuurpruim-dieet en ga zo maar door……. De raarste vermageringskuur was wel het sherry-dieet.

In de jaren zeventig was dat een populair drankje. Massaal zaten onze voorouders aan de sherry. Je moet het dan ook in dit licht zien dat uitgerekend die consumptie voor dit doel werd aangewend. Het regime was simpel: Zes keer op een dag een flink glas sherry. Bezopen natuurlijk!.

Zo kon het gebeuren dat mijn oom mijn tante om negen uur ’s morgens katlam op de bank aantrof. Ze was op dieet! De kilo’s vlogen eraf!

Het sherrydieet is al een oud dieet dat bekend is geworden in de jaren 70 door koningin Juliana. Zij boekte succes met het sherrydieet.

Het sherrydieet is zeer simpel. Het Sherrydieet is gebasseerd op het eten van normaal voedsel (zoals je dat anders ook zou doen), alleen dan in halve porties (het MLM-dieet). Zorg tijdens het sherrydieet dat men bij elke maaltijd ruim voldoende drinkt, 1 tot 2 glazen sherry per maaltijd.

Calorieinname tijdens het Sherrydieet

Tijdens het sherrydieet zorg je voor een calorieinname van 990 Kcal. per dag (3780 Kjoules). Tijdens het sherrydieet moet men veel zwarte koffie nuttigen en bij elke maaltijd 1 á 2 glazen sherry drinken. Hierdoor houd u zich staande tijdens het sherrydieet.

Daarnaast had ik een zelfbeeld van lik mijn vestje en elke vetkwab leek dat te onderstrepen. Welke vetkwab bedoel je Heks? Jij bent toch altijd redelijk slank geweest?

Een vrouw kan zo dun niet zijn of ze heeft toch wel ergens rondingen. Dat is de aard van het beestje. Helaas overheerst hier ter lande de laatste decennia als schoonheidsideaal figuur strijkplank. Terwijl de meeste dames daar boven de 18 nooit meer aan kunnen voldoen.

Die krijgen prachtige mollige zachte heupen en grote witte marmeren borsten. Dikke dijen vol reserveopslag van vet. Niets mis mee natuurlijk. De natuur bereidt het lichaam voor op een kinderschaar. In andere culturen worden deze vormen vaak wel gewaardeerd, daar zijn dikke vrouwen behoorlijk in trek bij de heren.

In ons land is het dubbel blijkt uit onderzoek. Mannen schijnen zich graag met een graatmager fotomodel te vertonen, maar in bed geven ze de voorkeur aan dikke hammen en zacht vlees. Superhypocriet.

Na het jarenlang gezellig met mijn mollige zusters meewalgen van vermeende vetkwabben en dikke benen heb ik me erbij neergelegd. Ik ontdekte mijn eigen unieke schoonheid, verzoende me met mijn lijf en besloot om nooit meer een dieet te volgen.

Grappig natuurlijk, zo’n voornemen. Ik had nog geen idee dat ik levenslang op een streng dieet zou gaan. Dat er periodes zouden komen dat ik zo mager zou zijn als een lat. Dat gewichtsverlies wel de laatste van mijn zorgen zou zijn….

Vrouwen en hun gewicht. Hoe vaak is het me niet overkomen dat ik een rotopmerking te verduren kreeg van een gefrustreerde stevige zuster? Bijvoorbeeld die keer dat ik een heel afgrijselijk dieet had omdat ik zo ziek was als een hond. Na een half jaar in bed ging ik met vriendinnen op stap. Ik deelde iets over mijn benarde situatie.

‘Goh,’ zei een lange stevige dame jaloers, ‘Je hebt er wel een mooi figuurtje aan over gehouden.’ Lekkere reactie toch weer. Het is geen domme vrouw hoor, ze heeft een universitaire opleiding en een humanitair beroep. Je zou wat meer verstand en invoelend vermogen verwachten.

Jaren later zei dezelfde vrouw bij wijze van diep spirituele uitspraak (Ze beschouwt zichzelf als half verlicht geloof ik) dat iemand, die haar meisjesfiguur had behouden nooit echt vrouw was geworden. Ze keek daarbij pissig naar mijn slanke lendenen. Die waren bij haar al jaren zoek, na het baren van een paar prachtige koters.

Dat Heks er in die tijd mee moest leren leven dat ze nooit kinderen zou krijgen interesseerde haar niet. Mijn intense verdriet hierover is haar waarschijnlijk totaal ontgaan.

Tot slot heeft dezelfde overigens hartstikke mooie meid me nog een keertje vertelt hoe mooi ze een bepaalde outfit van Heks vond ten tijde van onze studie. Ik herinner me die outfit goed, want veel meer kleren had ik toen niet. Ik had geen beurs en geen geld, had nauwelijks te eten, werkte me de blubbers…… maar was wel slank.

‘Ik was zo jaloers op je,’ verspreekt ze zich, ze schrikt er zelf van. Direct begint ze het weer te ontkennen, maar in zoveel toonaarden dat het verdacht is….. ‘o nee, niet waar, blabla…’ een compleet lulverhaal volgt.

‘Aha,’ denkt Heks bij zichzelf, ‘Je was dus wel degelijk al die tijd jaloers. En daarom heb je altijd van die kloteopmerkingen tegen me gemaakt. En je geeft het tegenover jezelf nog niet eens toe. Lekker is dat!’

Vrouwen en hun zwaargewicht. Hun modderfiguur. In de menopauze gaat ons lichaam steeds meer op onze Grote Moeder lijken, ofwel een bol. Er is geen kruid tegen gewassen. Ook de zwaartekracht van Moedertje Aarde krijgt steeds meer vat op onze lijven. Koekeloeren achttienjarige tepels nog fier de lucht in, menopauzale exemplaren doen vooral aan navelstaren…..

Vandaar dat wij dames in de overgang massaal gaan mediteren natuurlijk!

Het is heerlijk om slank te zijn, je kunt alles aantrekken: Alles past. Je sleept minder gewicht mee en het is in een aantal opzichten gewoon gezonder.

Het is ook heerlijk om gezond als een vis te zijn. Je kunt doen waar je zin in hebt en hebt altijd energie.

Het is ook heerlijk om kinderen te hebben, ze zelf te dragen en te baren, zelfs al ruïneert het je figuur.

Dingen zijn hoe ze zijn. Je bent hoe je bent.

Heks wilde vroeger graag ‘petit’ zijn. Zo’n frêle elegant balletdanseresje. Ik was daarentegen een stevig robuust kind. En ik bleef maar groeien, er kwam geen end aan. Daarna leken alle nieuwe lichaamsdelen nog hun juiste plek te moeten vinden. En ook duurde het een tijdje voor ik dit grote machtige vrouwenlijf helemaal kon bewonen. En kleden. Als jonge vrouw was ik best een hosseklos.

Ik schrok me dood toen ik als achttienjarige een video zag van mezelf dansend in een jazzballetklasje. Tussen prachtige lichtgebouwde meisje, elegant en petit. Wat was ik groot! En plomp en lomp! Het heeft jaren geduurd voordat ik de zaken in het juiste perspectief zag, namelijk vanuit het centrum van het universum, vanaf het puntje van mijn neus!

Heks heeft zich met haar lijf verzoend uiteindelijk. We hebben dat dansend gevierd. Jarenlang: Buik dansend, Indiaas dansend, Flamenco dansend, Salsa dansend….

Vrouwen en hun lijven. Wij prachtige vertegenwoordigsters van de Grote Moeder hier op aarde. Met onze barende, zorgende, troostende lichamen. Wij wonderlijke menselijke broedmachines die zoveel te verduren krijgen. Het is verschrikkelijk dat we onze lichamen zo haten. Dat we het martelen om aan allerlei vermeende schoonheidsidealen te voldoen.

Mijn lijf doet ook niet altijd wat ik wil. Ik verander dan wel niet in een bol of een peer, maar mijn machinerie piept en kraakt. Zo is het altijd wat: Geen mens is volmaakt!

Ik vind het altijd jammer, het gedoe met sommige dames rondom dit thema. In mijn optiek zijn alle mensen prachtig. Op hun eigen unieke manier. De meeste mensen worden steeds mooier als je ze beter leert kennen. Het heeft allemaal niet zoveel met uiterlijk te maken, het heeft niet veel om het lijf….

We laten ons gek maken door uiterlijkheden en standaardnormen voor schoonheid. We leggen het onszelf op en slaan elkaar ermee om de oren.

Altijd maar weer die normen, altijd maar weer dat normaal. Dat vergelijken.

In mijn pubertijd had ik een kwelgeest van een vriendin, die me dagelijks uitschold voor ‘Dikke Vetlel’. Ik was een flinke puber, wiens lijf alle kanten opgroeide. Het bezorgde me een afschuwelijk gevoel, dat gepest. Pas later realiseerde ik me dat de pestkop zelf erg gefrustreerd was. Waar bij mij cup C moeiteloos aan mijn boezem ontsproot moest zij het doen met twee erwtjes op een strijkplank…….

Op een goeie dag tijdens mijn retraite in Plumvillage raak ik in gesprek met een jonge non. Zij werkt in de Bookshop. Het is al laat in de avond en normaal gesproken is de winkel allang gesloten. ‘Ik moet nog veel werk afmaken, dus ik blijf gewoon open,’ verklaart ze de situatie. Op mijn gemak snuffel ik eerst wat rond. Ik vind iets van mijn gading en ga afrekenen.

Ons gesprek gaat over de prachtige kalligrafieën van Thay, die niet langer te koop zijn. Althans, de originele versies. ‘Wij bewaren die allemaal en verkopen louter nog kopieën. Alle nonnetjes hebben echter een origineel gekregen van onze leraar. Met een tekst die op ons persoonlijk van toepassing is…. Op de mijne staat ‘Be beautiful be yourself’. Die tekst heeft mijn leven veranderd. Het vormt de kern van mijn beoefening!’

Sunny Bergman interviewde een aantal jaren geleden voor haar documentaire ‘Sunny Side of Sex‘ vrouwen op Cuba. Hun zelfbeeld was fantastisch, ondank bubbeltjes en rondingen. Ze hadden dan ook nauwelijks te lijden van beeldvorming via media, want het fenomeen glossies en dergelijke kwamen niet of nauwelijks voor op dit eiland. Er was dus geen norm. Heel prettig.

De behoefte om aan een standaard te voldoen is van alle tijden: Vrouwen hebben hun voorhoofd afgebonden, hun voeten ingebonden, hun nek uitgerekt, een schotel in hun onderop gestopt, hun doosje dichtgenaaid, playboykutjes in elkaar laten flansen, tieten vergroot of verkleind en de nieuwste mode is schaamlippen in je gezicht…… Kortom: Je kunt het zo gek niet verzinnen………

Lieve dames, zusters: Be beautiful, be yourself. Beter dan Thich Nhat Hanh kan ik het niet zeggen.